Nam Cuong - Η γη των τραγουδιών που διατηρούν το νόημα και την αγάπη

Στις όχθες του αργά ρέοντος Κόκκινου Ποταμού, το χωριό Nam Cuong (κοινότητα Thanh Uyen, παλιά περιοχή Tam Nong), τώρα κοινότητα Hien Quan, εμφανίζεται ειρηνικά ανάμεσα στο καταπράσινο τοπίο των ορυζώνων και των καλαμποκιών κατά μήκος του ποταμού. Ο ποταμός έχει γίνει μάρτυρας της εργασιακής ζωής, των καθημερινών δραστηριοτήτων και των ήρεμων λαϊκών τραγουδιών των κατοίκων εδώ και γενιές. Στον ήχο των κυμάτων που χτυπούν την ακτή, το τραγούδι Gheo αντηχεί ακόμα, τόσο γλυκό όσο η αγάπη των ανθρώπων της Προγονικής Γης - τραγουδώντας για να κάνουν φίλους, να διατηρήσουν την αγάπη, να διατηρήσουν την ψυχή της πατρίδας μέσα από κάθε χτύπο της ζωής.

Ο Nam Cuong Gheo Ward ερμηνεύει το τραγούδι Gheo

Γοητεία από ρουστίκ τραγούδια

Από την αρχαιότητα, το Nam Cuong είναι γνωστό ως το λίκνο του τραγουδιού Gheo - μιας μοναδικής μορφής λαϊκής ερμηνείας, που αποκρυσταλλώνεται από την πολιτιστική αρμονία μεταξύ των ανθρώπων Kinh και Muong. Σύμφωνα με την κα Pham Thi Doanh, Αντιπρόεδρο του Τραγουδιστικού Ομίλου Gheo του Χωριού Nam Cuong, το τραγούδι Gheo γεννήθηκε από την ιστορία φιλίας μεταξύ των κατοίκων του χωριού Nam Cuong και των κατοίκων Muong στο Hung Nhi και το Thuc Luyen, με την ευκαιρία της ανοικοδόμησης του κοινοτικού σπιτιού που λατρεύει την πριγκίπισσα Xuan Nuong. «Συγκινημένοι από την καλοσύνη των κατοίκων του χωριού, οι κάτοικοι του Nam Cuong τραγούδησαν μαζί τους για να δημιουργήσουν φιλία - το τραγούδι που ονομάζεται τραγούδι Nuoc Nghia. Τα τραγούδια δεν είχαν σκοπό να δημιουργήσουν σχέσεις, αλλά να δημιουργήσουν φιλίες μεταξύ αδελφών και φίλων», μοιράστηκε η κα Doanh.

Χωρίς συνοδεία, χωρίς πρόγραμμα σπουδών, το τραγούδι Gheo είναι απλό, αυθόρμητο αλλά παράξενα γοητευτικό. Κάθε πρόταση, κάθε λέξη είναι ένας ταλαντούχος αυτοσχεδιασμός, που αντανακλά την χιουμοριστική και λεπτή ψυχή των χωρικών. «Τραγουδάμε με αληθινά συναισθήματα, χωρίς συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Έτσι απλά, οι άνδρες και οι γυναίκες ανταποκρίνονται ο ένας στον άλλον όλη νύχτα, τραγουδώντας και γελώντας, εκφράζοντας την αγάπη για το χωριό και τη γειτονιά», είπε η κυρία Doanh, με τα μάτια της να λάμπουν από υπερηφάνεια.

Χωρίς τόσο περίτεχνα τελετουργικά χαρακτηριστικά όσο το Quan Ho ή το Ca Tru, το τραγούδι Gheo αντηχεί συχνά στην αυλή του κοινοτικού σπιτιού, στις όχθες του ποταμού ή κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ του χωριού. Μια παράσταση τραγουδιού συνήθως χωρίζεται σε τέσσερα στάδια: Vi dai trau - Τραγούδι με φωνή - Sang voice - Vi tien chan.

Σύμφωνα με την κα. Pham Thi Hong, μέλος της λέσχης τραγουδιού Gheo, κάθε στάδιο έχει τις δικές του αποχρώσεις: «Το Vi dai trau είναι ένας χαιρετισμός, μια πρόσκληση για φαγητό betel. Το τραγούδι φωνής είναι ένα ερωτικό τραγούδι μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η φωνή Sang συχνά επαινεί το τοπίο και την παραγωγή εργασίας της πατρίδας. Και το Vi tien chan προσθέτει λίγο θυμό και λύπη κατά τον αποχωρισμό». Οι στίχοι φαίνονται απλοί, αλλά περιέχουν τη φιλοσοφία της ζωής και τα ειλικρινή συναισθήματα των ανθρώπων της Προγονικής Γης: «Όταν γυρίσεις, δεν θα σε αφήσω να φύγεις, κρατάω το στρίφωμα του πουκαμίσου σου και γράφω ένα ποίημα».

Ο Αναπληρωτής Καθηγητής Δρ. Le Van Toan, πρώην Διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Μουσικής του Βιετνάμ, σχολίασε: «Το Hat Gheo είναι ένα μουσικό προϊόν εμποτισμένο με την πεμπτουσία της αρχαίας γης του Phu Tho, αντανακλώντας την ευελιξία και τη δημιουργικότητα των αρχαίων βιετναμέζικων λαϊκών τραγουδιών. Από το Vi dai trau μέχρι το Vi tien dua, είναι μια μακρά αλυσίδα συναισθημάτων, που καταλήγει σε μια επίγευση που διαρκεί, πολύ μοναδική για το Hat Gheo».

Μέλη της Λέσχης Τραγουδιού Πειρασμού του Χωριού Nam Cuong διδάσκουν μελωδίες στη νεότερη γενιά. Φωτογραφία από τον Ngoc Tung

Διατήρηση των λαϊκών τραγουδιών στη σύγχρονη ροή

Μέσα από πολλές σκαμπανεβάσματα, το Nam Cuong είναι το μόνο χωριό που διατηρεί ακόμα το αρχικό τραγούδι Gheo. Από το 1996, η ομάδα τραγουδιού Gheo έχει αποκατασταθεί με σχεδόν 50 μέλη, κυρίως ηλικιωμένους. Κάθε συνάντηση της λέσχης είναι μια ζεστή επανένωση, όπου το τραγούδι αναμειγνύεται με γέλια, όπου άτομα άνω των ογδόντα ετών εξακολουθούν να σιγοτραγουδούν τα τραγούδια της νεότητας.

Η κα. Pham Thi Thinh, μέλος εδώ και πολύ καιρό, δήλωσε συγκινημένη: «Το τραγούδι Gheo έχει εισχωρήσει στο αίμα μας. Είτε δουλεύουμε στα χωράφια, είτε πηγαίνουμε στην αγορά, είτε ξεκουραζόμαστε, εξακολουθούμε να τραγουδάμε - τραγουδάμε για να θυμόμαστε την πατρίδα μας, για να νιώθουμε γαλήνη στις καρδιές μας».

Όχι μόνο τραγουδούν για διασκέδαση, αλλά οι κάτοικοι του Nam Cuong ανησυχούν επίσης για το πώς θα μεταδώσουν τις μελωδίες της πόλης τους στη νεότερη γενιά. Τα μέλη του συλλόγου έχουν συντονιστεί με σχολεία της κοινότητας για να οργανώσουν μαθήματα τραγουδιού, βοηθώντας τους μαθητές να εξοικειωθούν με τους στίχους, τον ρυθμό και την παραδοσιακή ερμηνεία.

Η κα. Φαμ Θι Μάο, η οποία συνδέεται με την περιφέρεια Γκέο για περισσότερο από μισό αιώνα, εξέφρασε την ευχή της: «Ελπίζουμε απλώς να λάβουμε περισσότερη προσοχή και υποστήριξη, ώστε το τραγούδι Γκέο να μπορεί να διδάσκεται στα σχολεία, ώστε οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να διατηρήσουν την ταυτότητα της πατρίδας τους».

Μέσα στη φασαρία της σύγχρονης ζωής, τα τραγούδια των Γκέο εξακολουθούν να αντηχούν στην ύπαιθρο του Ναμ Κουόνγκ - απλά αλλά βαθιά. Αυτό το τραγούδι δεν είναι μόνο ένας κρίκος που συνδέει την κοινότητα, αλλά και μια απόδειξη της διαρκούς ζωτικότητας της λαϊκής κουλτούρας του Φου Το .

Το Hat Gheo - από μια απλή μορφή ερμηνείας έχει πλέον γίνει μια πολύτιμη πνευματική κληρονομιά, συμβάλλοντας στη «γοητεία» της Προγονικής Γης. Σε κάθε τραγούδι, μπορεί κανείς να δει αμυδρά τις μορφές έντιμων, στοργικών ανθρώπων και να ακούσει την ηχώ του καλέσματος των ριζών του έθνους.

Τρονγκ Καν

Πηγή: https://baophutho.vn/nam-cuong-mien-hat-giu-nghia-giu-tinh-242058.htm