Τιμώντας 80 εκπαιδευτικούς που διέσχισαν βουνά για να διατηρήσουν τη γνώση για τους μαθητές και τους ανθρώπους στις παραμεθόριες περιοχές

Από αυτοσχέδιες τάξεις στη μέση του δάσους μέχρι γεύματα μόνο με άνδρες, 80 εκπαιδευτικοί σε παραμεθόριες περιοχές τιμήθηκαν για το επίμονο ταξίδι τους στην καλλιέργεια της γνώσης και στην ενδυνάμωση της ελπίδας στους μαθητές τους.

«Ο δάσκαλος με πράσινη στολή» Χο Βαν Χούου στη συνάντηση το απόγευμα της 13ης Νοεμβρίου - Φωτογραφία: NGUYEN BAO

Κατά τη διάρκεια συνάντησης με 80 εκπαιδευτικούς που εργάζονται σε 248 κοινότητες, περιφέρειες και ειδικές ζώνες συνόρων το απόγευμα της 13ης Νοεμβρίου στο Ανόι , ο κ. Le Quan - Υφυπουργός Παιδείας και Κατάρτισης - επιβεβαίωσε ότι οι εκπαιδευτικοί είναι η φλόγα που φωτίζει την πίστη και την επιθυμία για μάθηση και αποτελούν ζωντανή απόδειξη του πνεύματος αγάπης για το επάγγελμα, της αφοσίωσης και της ανθρωπιάς του εκπαιδευτικού επαγγέλματος.

Μεταξύ των 80 εκπαιδευτικών που τιμήθηκαν στο πρόγραμμα «Sharing with Teachers 2025», υπάρχουν 36 εκπαιδευτικοί που ανήκουν σε εθνοτικές μειονότητες και εκπροσωπούν 18 διαφορετικές εθνοτικές ομάδες και 12 εκπαιδευτικοί που φορούν πράσινες στολές.

Μια μέρα, όταν μια ηλικιωμένη γυναίκα σήκωσε δειλά το χέρι της στον πίνακα και έγραψε το όνομά της, ένιωσα τα μάτια μου να τσούζουν.

Αντισυνταγματάρχης CU BA PO (Σταθμός Συνοριακής Φρουράς My Ly, Επαρχιακή Διοίκηση Συνοριακής Φρουράς Nghe An )

Ο δάσκαλος με την πράσινη στολή

Αντιμέτωποι με τη δίψα για γνώση των ανθρώπων στα ορεινά, τα σύνορα και τις νησιωτικές περιοχές, πολλοί στρατιώτες στα συνοριακά φυλάκια έχουν αναλάβει πρόσθετα διδακτικά καθήκοντα. Ανάμεσά τους είναι ο Αντισυνταγματάρχης Cu Ba Po, 47 ετών, που εργάζεται στο συνοριακό φυλάκιο My Ly, στην επαρχιακή διοίκηση συνοριακής φρουράς Nghe An.

Ο Αντισυνταγματάρχης Cu Ba Po είπε ότι παλιά πίστευε ότι η αποστολή του ήταν να περιπολεί και να προστατεύει τα σύνορα, διατηρώντας την ειρήνη στη χώρα. Αλλά όταν η Επιτροπή του Κόμματος και η διοίκηση της μονάδας του ανέθεσαν να συμμετάσχει στο έργο της εξάλειψης του αναλφαβητισμού στο χωριό Pieng Vai, στην κοινότητα My Ly, κατάλαβε βαθύτερα την αποστολή ενός συνοριοφύλακα: να φέρει το φως της γνώσης σε μέρη που έχουν ανάγκη, σπέρνοντας σπόρους ελπίδας στη μέση απόκρημνων βουνών και δασών.

Η τάξη του «πράσινου δασκάλου με τη στολή» είναι απλώς ένα αυτοσχέδιο σπίτι, με τραπέζια και καρέκλες από μωσαϊκό, και φως που παρέχεται μόνο από μερικές αδύναμες λάμπες ή λάμπες λαδιού κατά τη διάρκεια διακοπών ρεύματος. Οι μαθητές είναι ενήλικες στο χωριό, κυρίως άτομα της εθνότητας Μονγκ, που δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο και των οποίων η κοινή γλώσσα είναι περιορισμένη.

Πολλοί ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες άνω των 60 ετών, με τα χέρια τους να τρέμουν αλλά να προσπαθούν να γράψουν προσεκτικά κάθε γράμμα. Υπάρχουν μητέρες που κουβαλούν τα παιδιά τους στις πλάτες τους, κρατώντας στυλό στα χέρια τους, μαθαίνοντας κάθε γράμμα. Υπάρχουν ακόμη και παιδιά που μελετούν ενώ φροντίζουν τα μικρότερα αδέρφια τους, αλλά εξακολουθούν να παρακολουθούν προσεκτικά κάθε λέξη.

Σύμφωνα με τον Αντισυνταγματάρχη Πο, το ταξίδι προς το χωριό Πιενγκ Βάι δεν είναι εύκολο. Για να φτάσουν στο χωριό, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να διασχίσουν απότομα και επικίνδυνα ορεινά περάσματα, μερικές φορές περπατώντας χιλιόμετρα μέσα από ρυάκια και δάση. Την περίοδο των βροχών, το έδαφος είναι μαλακό σαν λάσπη, κάνοντας κάθε βήμα ολισθηρό. Υπάρχουν μέρες που είναι σκοτεινά και φτάνουν στο σχολείο με τα βαριά σακίδιά τους μουσκεμένα και τα ρούχα τους καλυμμένα με λάσπη.

«Παραδόξως, μέσα στην κούραση και το κρύο, ένιωσα να ζεσταίνομαι όταν είδα τους συμμαθητές μου να κάθονται ήδη και να περιμένουν, με τα μάτια τους να λάμπουν σαν να καλωσορίζουν κάτι πολύ ιερό. Μια μέρα, όταν μια ηλικιωμένη γυναίκα σήκωσε δειλά το χέρι της στον πίνακα και έγραψε το όνομά της, ένιωσα τα μάτια μου να τσούζουν.

Χαμογέλασε και είπε: «Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να γράψω το όνομά μου σε χαρτί. Τώρα μπορώ, ευχαριστώ στρατιώτες!» Για μένα, αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μετά από τόσες δύσκολες μέρες», είπε ο Αντισυνταγματάρχης Πο.

Ομοίως, ο Λοχαγός Ho Van Huu, που εργάζεται στον Σταθμό Συνοριακής Φρουράς Ba Tang, Quang Tri , δήλωσε ότι μέσω του ελέγχου, το ποσοστό επανάληψης του αναλφαβητισμού μεταξύ των γυναικών μελών στην περιοχή είναι αρκετά υψηλό, ειδικά στο χωριό A Doi Do, στην κοινότητα A Doi. Τον Οκτώβριο του 2021, ο Λοχαγός Huu συμβούλεψε απευθείας τη διοίκηση του σταθμού να αναπτύξει ένα σχέδιο, να συντονιστεί με τη Λαϊκή Επιτροπή της κοινότητας και την Ένωση Γυναικών της κοινότητας A Doi για τη διεξαγωγή έρευνας, τη σύνταξη λίστας και την κινητοποίηση των γυναικών για συμμετοχή σε μαθήματα «εξάλειψης του αναλφαβητισμού».

Μετά από πολλά χρόνια εφαρμογής, έχουν ανοίξει συνολικά 7 τάξεις με 190 μαθητές. Ο Λοχαγός Χούου, μαζί με το προσωπικό της ομάδας μαζικής κινητοποίησης και ορισμένους αξιωματούχους της Ένωσης Γυναικών της Κοινότητας Α Ντόι, διδάσκουν απευθείας τα μαθήματα. Τα μαθήματα πραγματοποιούνται το βράδυ, 3-4 συνεδρίες την εβδομάδα, και τα μαθήματα διαρκούν 6 μήνες.

Μετά την ολοκλήρωση των μαθημάτων «εξάλειψης του αναλφαβητισμού», τον Μάρτιο του 2023, η δασκάλα με την πράσινη στολή συνέχισε να εμπιστεύεται την ενότητα και την περιοχή για να συνεχίσει τον συντονισμό με τα τοπικά σχολεία και την Ένωση Γυναικών των δύο κοινοτήτων για την αναθεώρηση και το άνοιγμα δύο μαθημάτων «εξάλειψης του αναλφαβητισμού» για 115 μαθητές (μέλη της ένωσης γυναικών, νέοι...).

Ο ιδιαίτερος ρόλος των εκπαιδευτικών

Ο κ. Le Quan - Υφυπουργός Παιδείας και Κατάρτισης - δήλωσε ότι η ανάπτυξη της εκπαίδευσης και της κατάρτισης σε δύσκολες περιοχές, ιδίως σε ορεινές, παραμεθόριες και νησιωτικές περιοχές, απαιτεί τον ιδιαίτερο ρόλο των εκπαιδευτικών.

Μεταξύ των 80 δασκάλων που τιμήθηκαν αυτή τη φορά, οι 36 είναι δάσκαλοι εθνοτικών μειονοτήτων που εκπροσωπούν 18 διαφορετικές εθνοτικές ομάδες, και οι 12 φορούν πράσινες στολές. Η μεγαλύτερη σε ηλικία είναι η κα Tran Thi Thao, 56 ετών, από το Lai Chau. Η νεότερη είναι η κα Tuoi, 28 ετών, από το Tuyen Quang.

Σύμφωνα με τον κ. Quan, στις τρέχουσες δραστηριότητές του, το υπουργείο εφαρμόζει πολιτικές προτεραιότητας στην εκπαίδευση για τις εθνοτικές μειονότητες και τις μειονεκτούσες περιοχές. Μέσω ερευνών, καταδεικνύεται ότι οι συνθήκες μάθησης, οι ευκαιρίες που σχετίζονται με την απασχόληση και την τριτοβάθμια εκπαίδευση εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες και προκλήσεις.

Υπάρχει ένα ανησυχητικά υψηλό ποσοστό μαθητών της 9ης τάξης σε απομακρυσμένες περιοχές που εγκαταλείπουν το σχολείο και δεν συνεχίζουν τις σπουδές τους. Πολλοί από αυτούς πηγαίνουν επίσης να εργαστούν στις πόλεις σε περιοχές όπως εστιατόρια και εργοτάξια. Υπάρχει επίσης έλλειψη τοπικών θέσεων εργασίας.

Σύμφωνα με τον κ. Quan, στο εγγύς μέλλον, χρειάζεται να υπάρξει μια πολιτική που να δίδει προσοχή σε αυτήν την ομάδα. Η κατασκευή κεντρικών, διαβαθμισμένων οικοτροφείων και η εκπαίδευση σε επίπεδο λυκείου χρειάζονται επίσης καινοτομίες για να υπάρχει περισσότερη ροή και επαγγελματικός προσανατολισμός για την κατάρτιση ταλέντων για μαθητές σε ορεινές περιοχές, καθώς και επαγγελματική κατάρτιση, ώστε να μπορούν να έχουν εργασία επί τόπου και τα μέσα διαβίωσής τους να συνδέονται με θέσεις εργασίας που παραμένουν στην περιοχή.

Ανησυχία για γεύματα με άνδρες, άνδρες ή φοιτητές σε ορεινές περιοχές

Στο πρόγραμμα «Κοινή χρήση με τους Εκπαιδευτικούς 2025» που πραγματοποιήθηκε στο Ανόι το απόγευμα της 13ης Νοεμβρίου, πολλοί εκπαιδευτικοί μοιράστηκαν επίσης τα συναισθήματα και τις ανησυχίες τους σχετικά με τα γεύματα των μαθητών σε ορεινές περιοχές.

Η κα Giang Thi Tuyen - Δημοτικό Σχολείο Phu Lung, Κοινότητα Bach Dich, επαρχία Tuyen Quang - δήλωσε ότι το σχολείο είναι ένα συνοριακό σχολείο σε μια απομακρυσμένη περιοχή της επαρχίας, αλλά από το 2020, το σχολείο δεν διαθέτει πλέον σύστημα οικοτροφείου για τους μαθητές.

Σύμφωνα με αυτήν, δεν υπάρχει πλέον σύστημα οικοτροφείου, οι μαθητές πρέπει να φροντίζουν οι ίδιοι για το γεύμα τους, τα βιβλία και τον εκπαιδευτικό εξοπλισμό. Στην πραγματικότητα, όμως, το 100% των μαθητών του σχολείου είναι εθνοτικές μειονότητες. Οι συνθήκες για την πλειοψηφία των μαθητών είναι πολύ δύσκολες.

«Τα σπίτια των παιδιών είναι πολύ μακριά από το σχολείο και πρέπει να φέρνουν το μεσημεριανό τους στην τάξη. Κοιτάζοντας τα κουτιά με το μεσημεριανό τους, συγκινήθηκα βαθιά επειδή ήταν τόσο απλά. Κάποια παιδιά είχαν μόνο λίγο άσπρο ρύζι, κάποια όχι άσπρο ρύζι, αλλά είχαν άντρες άντρες και λίγη σούπα λαχανικών. Δεν υπήρχε τίποτα φρέσκο ​​φαγητό», είπε η κα Tuyen, προσθέτοντας ότι αυτή τη στιγμή το 100% των εκπαιδευτικών αναγκάζονται να μένουν σε ενοικιαζόμενα καταλύματα επειδή δεν υπάρχει χώρος διαβίωσης για τους εκπαιδευτικούς.

Επιστροφή στο θέμα

ΝΓΚΟΥΓΙΕΝ ΜΠΑΟ

Πηγή: https://tuoitre.vn/vinh-danh-80-thay-co-vuot-nui-giu-con-chu-cho-hoc-tro-va-ba-con-vung-bien-20251114085122847.htm