نویسنده تران کیم تان: «من با زندگی در صلح و آرامش زندگی می‌کنم»

تران کیم تان، نویسنده، در سن بالای ۸۰ سال، علاوه بر مراقبت از خانواده و همسر عزیزش، هنوز هم هر روز می‌نویسد، ترجمه می‌کند و مقالات پژوهشی در مورد درام می‌نویسد...

خانه ۱۰۰ ساله به جا مانده از اجداد نویسنده تران کیم تان، مرتب، تمیز و پر از خاطرات سال‌های گذشته است. شاید «سنت خانوادگی» بر شخصیت نویسنده تأثیر گذاشته باشد، چه زمانی که کارمند دولت بوده و چه اکنون در سن ۸۶ سالگی، او همیشه در همه چیز در زندگی جدی، دقیق و محتاط است. به خصوص در مورد ادبیات و کلمات، او آنها را بیشتر قدر می‌داند و گرامی می‌دارد.

آنچه در مورد تران کیم تان، با استعدادها و مهارت‌های چندگانه‌اش، خاص است این است که در آن سن، علاوه بر مراقبت از خانواده و همسر محبوبش، هنوز هم هر روز می‌نویسد، ترجمه می‌کند و مقالات پژوهشی در مورد درام می‌نویسد... او معتقد است که در زندگی یک نویسنده، داستان‌های خاطرات همیشه در زندگی روزمره وجود دارند، بنابراین از دل آن داستان‌ها، نوشته‌های امروز هنوز تازه هستند، گویی نویسنده دوباره جوانی خود را تجربه می‌کند.

نویسنده تران کیم تان و همسرش. عکس: تران هوانگ تین کیم.

از نویسنده، تران کیم تان، پرسیدم که آیا می‌تواند انتخاب کند که به کدام حوزه تعلق داشته باشد، کشاورزی ، فیلمنامه‌نویسی، مترجمی یا نویسندگی به عنوان «حرفه اصلی» خود؟ نویسنده، تران کیم تان، به آرامی لبخند زد: «شاید من ترکیبی از همه این چیزها باشم. کمی از هر حوزه، ادبیات، نمایشنامه، تحقیقات علمی... تا نتیجه نهایی این باشد که اثری متولد شود و برای جهان باقی بماند!»

سرنوشت ادبیات برای نویسنده تران کیم تان همچون هدیه‌ای از آسمان و زمین رقم خورد. او از دانشگاه زیست‌شناسی عمومی، دوره ۳ (۱۹۵۷-۱۹۶۱) فارغ‌التحصیل شد، سپس در دبیرخانه شورای علوم وزارت کشاورزی مشغول به کار شد.

تران کیم تان، نویسنده، به یاد می‌آورد: «من همچنین فردی هستم که در یادگیری و مطالعه کوشا هستم. در آن زمان، وقتی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم، برای ۴ معلم، از جمله یک متخصص شوروی، در مورد «رشد جنین انسان» سخنرانی کردم. پس از ارائه، متخصصان تشویق کردند، اظهار نظر بیشتری نکردند و به من گواهی فارغ‌التحصیلی خوبی دادند. پس از فارغ‌التحصیلی، بلافاصله به وزارت علوم و فناوری وزارت کشاورزی مأموریت یافتم که در آن روزنامه کشاورزی با مسئولیت آقای بویی هوی داپ وجود داشت.

«من مهندس نیستم، بلکه فقط یک متخصص علمی هستم، اما منشی آقای بوی هوی داپ بودم. در جلسات، مستقیماً با دانشمندان برجسته در بخش کشاورزی کار می‌کردم. به تدریج، تجربه عملی زیادی در کشاورزی کسب کردم و با بسیاری از اساتید برجسته در بخش کشاورزی ویتنام در آن زمان، مانند آقای لونگ دین کوا، ترین ون تین، چو ون بین، دونگ هونگ هیِن، تران ون ها... آشنا شدم. آنها در آن زمان روشنفکران کشور و همچنین شخصیت‌های بزرگی بودند، بنابراین من چیزهای زیادی در مورد نحوه زندگی و کار از آنها آموختم تا بتوانم بعداً برای خودم سنگ‌های زیر پایی داشته باشم.»

تران کیم تان، نویسنده، در سن بیش از ۸۰ سالگی هنوز هم هر روز می‌نویسد، ترجمه می‌کند و مقالات پژوهشی در مورد درام می‌نویسد... عکس: تران هوانگ تین کیم.

سرنوشت ادبیات احتمالاً از این واقعیت سرچشمه گرفته است که نویسنده، تران کیم تان، به عنوان دبیر جلسات شورای علمی وزارتخانه، که شامل رهبران وزارت کشاورزی بود، منصوب شد تا در مورد مسائل مهم بخش کشاورزی در آن زمان تصمیم بگیرد. داستان‌های کشاورزان به تدریج در حافظه نویسنده ریشه دواند، زمانی که او منشی بود و صورتجلسات جلسات را ثبت می‌کرد، و این باعث شد که او داستان‌های کوتاهی بنویسد که در روزنامه‌ها و سپس در کتاب‌ها منتشر می‌شدند. در آن سال‌ها، انتشار کتاب بسیار دشوار بود. نویسنده، تران کیم تان، داستان خوش‌شانسی خود را برای من تعریف کرد که با شاعر کوانگ دونگ در انتشارات ادبیات - ویراستار کتاب " خوشبختی " (180 صفحه. چاپ شده در سال 1962) - ملاقات کرد - همانطور که از عنوان کتاب پیداست، خوشبختی واقعی نویسنده، تران کیم تان، است.

او گفت: «در آن زمان، شاعر کوانگ دونگ مرا دعوت کرد تا در اولین بعدازظهری که کوانگ دونگ نسخه خطی کتاب را خواند، فو بخورم. آنه تو، شاعر و رئیس بخش ادبیات و شعر انتشارات نیز در آن روز همراهم بود. من آنقدر خوشحال و عصبی بودم که تمام روز فقط آنجا نشستم و دو آیدل را تماشا کردم، تا جایی که بدون اینکه متوجه شوم، یک جعبه کامل فلفل را داخل کاسه ریختم. شاید الان یک کاسه دیگر می‌خواستم، اما آن روز هنوز سعی کردم آن کاسه فو تند را تمام کنم و آن را برای همیشه به خاطر بسپارم و خوشحال بودم!»

به گفته نویسنده، تران کیم تان، داستان‌های کتاب « خوشبختی »، وقتی اکنون آنها را دوباره می‌خوانَد، آنها را بسیار ساده، معصومانه اما در عین حال طبیعی مانند زندگی در روزگاران قدیم می‌یابد. در آن کتاب، داستان کوتاهی با عنوان « خواهر تائو » وجود دارد، داستانی با شخصیت خواهر تائو که در پرورش خوک مهارت دارد، داستانی که او کاملاً تخیلی ساخته است، اما وقتی از طریق چاپ مجدد انتشارات فو تانگ منتشر شد، به یک شخصیت مترقی معمولی برای بسیاری از مناطق تبدیل شد تا از نمونه خواهر تائو بیاموزند. یکی از استان‌ها ( ین بای ) از نویسنده تران کیم تان دعوت کرد تا در مورد یادگیری از نمونه پرورش خوک خوب خواهر تائو صحبت کند. این نقطه عطفی برای نویسنده تران کیم تان بود تا به حوزه ادبیات و سینمای حرفه‌ای روی آورد و اشتیاق خود را به نویسندگی ارضا کند.

تران کیم تان، نویسنده، به یاد می‌آورد: «در آن زمان، چند ماه پس از انتشار « شادی »، مقاله‌ای ستایش‌آمیز در روزنامه‌ی نهان دان توسط نویسنده نگوین دیچ دونگ (با امضای ترونگ دونگ) منتشر شد. در آن زمان، روزنامه‌ی نهان دان معمولاً فقط اخبار مربوط به تولید و نبرد را منتشر می‌کرد، اما اختصاص یک مقاله‌ی کامل به صفحات کتاب من، نعمت بزرگی بود. در آن جلسه در وزارت کشاورزی، من به طور رسمی به عنوان نمونه‌ی جوانی که «در روزنامه‌ی نهان دان منتشر شده بود» معرفی شدم. سپس، آقای فام توان خان - مدیر بخش سینما در آن زمان - نیز از خواندن کتاب «شادی» خوشش آمد و کسی را فرستاد تا از من بخواهد به استودیوی فیلم هانوی (که بعداً به استودیوی فیلم بلند ویتنام تغییر نام داد) بروم، اگرچه در آن زمان چیزی در مورد سینما نمی‌دانستم. در آن زمان، با تمام اشتیاقم به ادبیات و هنر، با اشتیاق به عنوان فیلمنامه‌نویس در استودیوی فیلم بلند ویتنام مشغول به کار شدم تا اینکه بازنشسته شدم.»

میراث نویسنده تران کیم تان شامل ده‌ها کتاب منتشر شده است. عکس: تران هوانگ تین کیم.

تاکنون، میراث نویسنده تران کیم تان، ده‌ها کتاب منتشر شده است، به ویژه خاطرات « سایگون ۵-۱۹۷۵ » نوشته نویسنده و فیلمنامه‌نویس تران کیم تان، که به سرعت اطلاعات و اسنادی درباره سایگون در ماه‌های اول پس از آزادی ارائه داده است، در چاپ اول ۵۰۰۰ نسخه از آن به فروش رسید و برای پنجمین بار با این ارزیابی تجدید چاپ شده است: « این یکی از اسنادی است که به طور دقیق لحظه تاریخی اواخر آوریل و اوایل مه ۱۹۷۵ در سایگون را ثبت می‌کند» (رادیو صدای ویتنام، ساعت ۲:۳۰ بعد از ظهر، ۲۶ آوریل ۲۰۰۸).

جلد کتاب، عکسی از نویسنده و روزنامه‌نگار، تران کیم تان، در جریان دیدار و گفتگو با آخرین رئیس جمهور حکومت سایگون در صبح روز اول ماه مه ۱۹۷۵ در کاخ استقلال است که از سوی افکار عمومی به عنوان یکی از عکس‌های نادر از لحظه تاریخی ۳۰ آوریل ۱۹۷۵ در شهر هوشی مین تلقی شده است.

رمان «روی امواج» نوشته‌ی نویسنده، تران کیم تان، در سال ۲۰۱۰ برنده‌ی اولین جایزه‌ی ادبیات کارگری شد و برای انتشار در گلچین ادبیات ویتنامی قرن بیستم (جلد اول، جلد بیست و ششم، انتشارات ادبیات، ۲۰۰۶) انتخاب شد.

این نویسنده در نزدیک به چهار دهه فعالیت در صنعت سینما، بیش از ۳۰ فیلمنامه بلند و مستند نوشته است که توسط کارگردانان مشهوری مانند فام ون خوآ، فام کی نام، های نین، تران داک، هوی تان و له دانگ توک به فیلم تبدیل شده‌اند.

تران کیم تان، نویسنده، به گفته‌ی پژوهشگر هنر، دیدرو، بسیار علاقه‌مند است: «هنرمند کسی است که خود را به ابزاری برای هنر تبدیل می‌کند.» او در زندگی‌اش، خود را وقف چیزهایی کرده و زندگی‌اش را صرف آنها کرده است. او فردی آرام و گوشه‌گیر است و زیاد اهل معاشرت نیست، اگرچه هنوز هم مرتباً اوضاع ادبی کشور را دنبال می‌کند، با دقت کتاب‌ها و روزنامه‌هایی را که انجمن نویسندگان ارائه می‌دهد، می‌خواند و حتی یک صفحه را هم از دست نمی‌دهد تا از زندگی ادبی مطلع شود و دوستان ادبی گذشته و حال خود را دنبال کند.

از چپ به راست: Luu Xuan Thu، Tran Kim Thanh، Trong Bang، Thanh An. عکس: Tran Hoang Thien Kim ( بازگرفته شده) .

در سن ۸۶ سالگی، او هنوز هم هر روز از همسر محبوبش که دو سال از خودش بزرگتر است مراقبت می‌کند و خانه را تمیز و مرتب می‌کند. گاهی اوقات او را به پیاده‌روی می‌برد، به بازار می‌رود، خرید می‌کند و غیره. یکی از رازهای زندگی سالم او، پرهیز از نوشیدن الکل و سیگار کشیدن است؛ ورزش منظم؛ زندگی سالم و علمی و کار روزانه با کامپیوتر، ترجمه، ارسال دست‌نوشته‌ها و مقالاتش به روزنامه‌های خارجی طبق دستور. او معتقد است که زندگی انتخاب هر فرد است، او مسیری را انتخاب می‌کند که کمتر پیموده شده باشد و همچنین با ادبیات آرام باشد، نه پر سر و صدا. او از مکان‌های شلوغ، نوشیدن چای و مشروب می‌ترسد زیرا از زمان پشیمان است. او عمدتاً به طور مستقل کار می‌کند و دارایی‌های اصلی او آثاری است که در طول سال‌های زندگی و نوشتن خلق کرده است.

تران کیم تان، نویسنده، از داشتن دخترانی که والدین خود را دوست دارند، خوشحال است. در میان آنها، دکتر ین چی، بازیگر - دانشیار، دختر سوم، راه پدرش را دنبال کرده و به دانشمندی با مشارکت‌ها و موفقیت‌های فراوان در زمینه سینما تبدیل شده است. برای او، شادی این است که انتظارات پدر مهربانش را در مسیر تحصیل ادامه دهد، به یک روشنفکر عصر جدید تبدیل شود و در کنار نقش‌هایی که به پرده سینما ویتنام تقدیم کرده است، نقش‌آفرینی کند.

نویسنده، تران کیم تان، قصد دارد کتابی با عنوان «مجموعه زندگی او» منتشر کند. این کتاب حدود ۱۰۰۰ صفحه چاپی است که از آنچه او در تمام طول زندگی ادبی و هنری خود به اشتراک گذاشته، انتخاب شده است. در کنار داستان‌های ادبی، روزهای زیبایی که در یک خانه خانوادگی گرم و خاطره‌انگیز زندگی می‌کند، وجود دارد. او نویسنده‌ای اجتماعی نیست، اما میراث ادبی که از خود به جا گذاشته مطمئناً توسط نسل‌های آینده مورد احترام قرار خواهد گرفت.

و آنچه واقعاً ارزشمند است این است که او کسی است که اسناد ارزشمند زیادی را از دوران دبیری خود در وزارت کشاورزی نگه می‌دارد، داستان‌هایی درباره افرادی که با آنها ملاقات کرده و تعامل داشته است، در نوشته‌های او ظاهر می‌شود، معمولاً داستان عاشقانه و زندگی دانشمند لونگ دین کوا و همسر ژاپنی‌اش - خانم نوبوکو ناکامورا - که توسط نویسنده تران کیم تان در فیلمنامه فیلم بلند " افسانه عشق و دانه‌های برنج " گنجانده شده است، که جایزه A را در کمپین خلاقانه "مطالعه و پیروی از الگوی اخلاقی هوشی مین" فاز 2 - 2010 که توسط اداره تبلیغات مرکزی (که اکنون اداره تبلیغات مرکزی و بسیج عمومی است) برگزار شد، به دست آورد. سینمای ژاپن کل فیلمنامه را برای تحقیق و توسعه فیلم به ژاپنی ترجمه کرد.

منبع: https://nongnghiepmoitruong.vn/nha-van-tran-kim-thanh-toi-song-an-nhien-voi-cuoc-doi-d784415.html