បង្រៀនអប់រំកាយ អក្សរសាស្ត្រ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងភូមិសាស្ត្រជាភាសាអង់គ្លេស

(Dan Tri) - បន្ថែមពីលើមុខវិជ្ជាភាសាបរទេសផ្លូវការ អក្សរសិល្ប៍ ប្រវត្តិសាស្ត្រ ភូមិសាស្ត្រ សូម្បីតែការអប់រំសេដ្ឋកិច្ច ច្បាប់ ឬការអប់រំកាយក៏ត្រូវបាន "ជ្រមុជ" បន្តិចម្តងៗនៅក្នុងបរិយាកាសភាសាអង់គ្លេស។

ដំណោះស្រាយលេខ 71-NQ/TW ចុះថ្ងៃទី 22 ខែសីហា នៃ ការិយាល័យនយោបាយ ស្តីពីរបកគំហើញក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍វិស័យអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាល បានបញ្ជាក់ថា "ការពង្រឹងការបង្រៀន និងការរៀនភាសាបរទេស ធ្វើឱ្យភាសាអង់គ្លេសក្លាយជាភាសាទីពីរនៅក្នុងសាលារៀនបន្តិចម្តងៗ"។

នេះជាការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់ និងជាហេតុផលសម្រាប់សិក្ខាសាលា “ចែករំលែកបទពិសោធន៍ក្នុងការបង្រៀន រៀន និងប្រើប្រាស់ភាសាអង់គ្លេសជាភាសាទីពីរនៅវិទ្យាល័យនានាក្នុងប្រទេសវៀតណាម” ដែលរៀបចំដោយសាកលវិទ្យាល័យភាសាបរទេស (សកលវិទ្យាល័យជាតិវៀតណាម ទីក្រុងហាណូយ ) នាព្រឹកថ្ងៃទី២០ ខែកញ្ញានេះ។

លោកស្រី Le Thi Truong គ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស សាលាបឋមសិក្សា Van Thang ទីក្រុង Co Do ទីក្រុងហាណូយ (រូបថត៖ Ulis)។

នៅពេលដែលភាសាអង់គ្លេសត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងការអប់រំកាយ

ចែករំលែកនៅក្នុងសិក្ខាសាលានេះ សាស្ត្រាចារ្យ Nguyen Thi Mai Anh គ្រូបង្រៀនអក្សរសាស្ត្រនៅវិទ្យាល័យភាសាបរទេស (សាកលវិទ្យាល័យភាសាបរទេស សាកលវិទ្យាល័យជាតិហាណូយ) បាននិយាយថា នៅពេលនាងបានឮដំបូងអំពី "ការបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសជាភាសាទីពីរ" នាងមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែនាងមិនមានទំនុកចិត្តគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការ "លាយ" ភាសាអង់គ្លេសទៅក្នុងមេរៀនអក្សរសិល្ប៍ ដែលជាមុខវិជ្ជាប្រពៃណីបំផុត។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នាងកាន់តែជីកកាន់តែជ្រៅ នាងកាន់តែដឹងថាភាសាអង់គ្លេសមានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំង ប្រសិនបើប្រើបានត្រឹមត្រូវ។ ការ​យក​ភាសា​អង់គ្លេស​មក​បង្រៀន​មុខ​វិជ្ជា​សង្គម​ដូច​ជា​អក្សរសាស្ត្រ​មិន​បាន​បំផ្លាញ​សោភ័ណភាព​នៃ​ភាសា​ជាតិ​ឡើយ។

ចែករំលែកអំពីវិធីសាស្ត្រអនុវត្ត លោកស្រី Mai Anh មានប្រសាសន៍ថា លោកគ្រូអ្នកគ្រូរបស់សាលាបានបែងចែកមុខវិជ្ជាជា ៣ កម្រិតសម្រាប់ការអនុវត្តសមស្រប។

ទីមួយ នៅកម្រិតមូលដ្ឋាន ភាសាអង់គ្លេសត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងមុខវិជ្ជាដូចជា ប្រវត្តិសាស្ត្រ ភូមិសាស្ត្រ អក្សរសាស្ត្រ និងការអប់រំ ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងច្បាប់។ នៅក្នុងមុខវិជ្ជាទាំងនេះ គ្រូប្រើពាក្យគន្លឹះភាសាអង់គ្លេស រួមជាមួយភាសាវៀតណាមក្នុងការបង្រៀនរបស់ពួកគេ។

កម្រិតទីពីរគឺត្រូវណែនាំភាសាអង់គ្លេសទៅក្នុងមុខវិជ្ជាធម្មជាតិដូចជា រូបវិទ្យា ជីវវិទ្យា គីមីវិទ្យា និងវិទ្យាសាស្ត្រកុំព្យូទ័រ។ នៅក្នុងមុខវិជ្ជាទាំងនេះ គ្រូបង្រៀនផ្តល់ពាក្យគន្លឹះភាសាអង់គ្លេស និងរចនាសម្ភារៈបង្រៀនពីរភាសា។

កម្រិតទី 3 ភាសាអង់គ្លេសត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងមុខវិជ្ជាកម្រិតខ្ពស់ដូចជាភាសាអង់គ្លេស គណិតវិទ្យា និង STEM គ្រូបង្រៀនបង្រៀនជាភាសាអង់គ្លេសទាំងស្រុង និងប្រើប្រាស់សៀវភៅសិក្សាភាសាអង់គ្លេសដើម។

បណ្ឌិត Nguyen Thi Mai Huu ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាគ្រប់គ្រងគម្រោងភាសាបរទេសជាតិ ក្រសួងអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាល (រូបថត៖ វិទ្យាស្ថានវិទ្យាសាស្ត្រអប់រំ)។

“នៅក្នុងទំព័រនីមួយៗនៃផែនការមេរៀនរបស់យើង វត្តមានរបស់ភាសាអង់គ្លេសគឺច្បាស់ណាស់។ ឧទាហរណ៍ មុខវិជ្ជាដូចជា សេដ្ឋកិច្ច និងច្បាប់ ការអប់រំកាយ ជាដើម។ ភាសាអង់គ្លេសត្រូវបានដាក់បញ្ចូលតាមរយៈពាក្យបញ្ជា។ នៅក្នុងហ្គេមក្នុងមេរៀនអក្សរសិល្ប៍ សិស្សពន្យល់ពាក្យ idioms ជាភាសាអង់គ្លេស និងវៀតណាម ឬសិស្សបង្ហាញតួអក្សរ និងនិយាយជាភាសាអង់គ្លេស។

ចំណេះដឹងអំពីឈាមរត់ ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី និងរុក្ខជាតិក្នុងជីវវិទ្យាត្រូវបានបង្ហាញជាភាសាអង់គ្លេសដោយសិស្ស។ ដ្យាក្រាមសៀគ្វីក្នុងរូបវិទ្យាជាភាសាអង់គ្លេស។

ពីដ្យាក្រាម តារាង និងកាតសិក្សាសម្រាប់អក្សរសិល្ប៍ ប្រវត្តិសាស្ត្រ ភូមិសាស្ត្រ។ល។ សាលាលើកទឹកចិត្តគ្រូបង្រៀនឱ្យប្រើភាសាអង់គ្លេស ឬពីរភាសា...” អ្នកស្រី Mai Anh បាននិយាយថា។

ជាពិសេស អនុវិទ្យាល័យ និងវិទ្យាល័យភាសាបរទេស រួមមានភាសាអង់គ្លេសក្នុងការប្រលង ការវាយតម្លៃ ឬសកម្មភាព និងបទពិសោធន៍ STEM។

ចែករំលែកអំពីរបៀបបញ្ចូលភាសាអង់គ្លេសទៅក្នុងមុខវិជ្ជានៅសាលាជនបទ លោកស្រី Le Thi Truong គ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសនៅសាលាបឋមសិក្សា Van Thang ទីក្រុង Co Do (អតីតស្រុក Ba Vi) ទីក្រុងហាណូយ បាននិយាយថា សាលាបញ្ចូលភាសាអង់គ្លេសទៅក្នុងសកម្មភាពផ្សេងៗជាច្រើន។

ជាពិសេសការច្រៀង និទានរឿង ឬឲ្យសិស្សលេងហ្គេមតូចៗជាភាសាអង់គ្លេស រៀបចំការប្រកួតភាសាអង់គ្លេស សកម្មភាពលើកទង់ជាតិ រក្សាទម្រង់នៃការរៀបចំក្លឹបភាសាអង់គ្លេសនៅក្នុងសាលា។ សិស្ស​មាន​ការ​រំភើប​ជា​ខ្លាំង​ចំពោះ​សកម្មភាព​ទាំង​នេះ។

សិស្សនឹងឃើញភាសាអង់គ្លេសមានវត្តមាននៅក្នុងជីវិត នៅពេលដែលវាត្រូវបាន "លាយបញ្ចូលគ្នា" ក្នុងការបង្រៀនមុខវិជ្ជាជាច្រើន (រូបថត៖ ង៉ុក លូ)។

គ្រូ និងសិស្សជំនះការលំបាកជាមួយគ្នា

លោកបណ្ឌិត Do Tuan Minh ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលនៃសាកលវិទ្យាល័យភាសាបរទេសបាននិយាយថា ភាសាអង់គ្លេសជាភាសាទីពីរ (ESL) ត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងបរិយាកាសដែលភាសាអង់គ្លេសមិនមែនជាភាសាកំណើត ប៉ុន្តែដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការទំនាក់ទំនងប្រចាំថ្ងៃ។

ភាសាអង់គ្លេសជាភាសាបរទេស (EFL) ត្រូវបានរៀន និងប្រើប្រាស់ជាចម្បងនៅក្នុងថ្នាក់រៀន ហើយកម្រត្រូវបានគេប្រើក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។

យោងតាមអ្នកជំនាញរូបនេះ ការផ្លាស់ប្តូរពីការបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសជាភាសាបរទេសទៅជាភាសាទីពីរនៅក្នុងសាលាគឺអាចធ្វើទៅបានប្រសិនបើមានយុទ្ធសាស្ត្រគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាទាមទារពេលវេលា ធនធាន និងការផ្លាស់ប្តូរជាមូលដ្ឋានក្នុងការគិតអប់រំ។

លោកស្រី Le Thi Truong បាននិយាយថា ជាមួយនឹងបរិយាកាសសិក្សានៅតាមជនបទ អត្ថប្រយោជន៍គឺ លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ និងសិស្សានុសិស្សទាំងពីរមានសាទរក្នុងការឈានទៅរកទម្រង់ថ្មីនេះ ប៉ុន្តែនៅតែមានកម្រិតនៅពេលដែលសម្ភារៈបរិក្ខារនៅមានការខ្វះខាតខ្លាំង ជាពិសេសឧបករណ៍ គ្រឿងចក្រ និងបន្ទប់សម្រាប់រៀនភាសាអង់គ្លេស។

“សាលារបស់យើងទើបសាងសង់ថ្មី ដូច្នេះវាមានថ្នាក់រៀនភាសាបរទេស ប៉ុន្តែសាលាជាច្រើននៅតំបន់ជនបទមិនមានគ្រប់គ្រាន់ទេ។

ជំនាញភាសាបរទេសរបស់សិស្សនៅតាមជនបទក៏មិនស្មើគ្នាដែរ។ កុមារជាច្រើនត្រូវបានប៉ះពាល់នឹងភាសាអង់គ្លេសតាំងពីថ្នាក់មត្តេយ្យ ប៉ុន្តែមនុស្សជាច្រើនរៀនវានៅពេលពួកគេរៀនថ្នាក់ទី 3 ដូច្នេះវាពិតជាលំបាកណាស់ក្នុងការអនុវត្ត”។

យោងតាមនាង គ្រូបង្រៀនជាច្រើនមិនមានចំណេះដឹងអំពីការបញ្ចូលភាសាអង់គ្លេសទៅក្នុងមុខវិជ្ជានោះទេ។ ឪពុកម្តាយជាច្រើនចាប់អារម្មណ៍នឹងកូនរបស់ពួកគេរៀនភាសាអង់គ្លេស ខណៈដែលឪពុកម្តាយជាច្រើនជាកសិករ ហើយមិនមានមធ្យោបាយ។

មុខវិជ្ជាដូចជាការអប់រំកាយក៏ប្រើពាក្យបញ្ជាជាភាសាអង់គ្លេសដែរ (រូបថត៖ My Ha)។

បណ្ឌិត Nguyen Thi Mai Huu ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាគ្រប់គ្រងគម្រោងភាសាបរទេសជាតិនៃក្រសួងអប់រំ និងបណ្តុះបណ្តាល បាននិយាយថា ការធ្វើឱ្យភាសាអង់គ្លេសក្លាយជាភាសាទីពីរនៅក្នុងសាលារៀនមានន័យថាធ្វើឱ្យវាក្លាយជាភាសានៃការទំនាក់ទំនង និងការបង្រៀននៅក្នុងសាលារៀន។

មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេ គោលដៅធំជាងនេះ គឺគ្រូទាំងអស់អាចបង្រៀនជាភាសាអង់គ្លេស ទាំងនេះគឺជា "អ្នកច្នៃប្រឌិត" ដំបូងគេនៃគោលការណ៍នេះ។

ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី តាមទស្សនៈនៃការគ្រប់គ្រង លោកបណ្ឌិត ម៉ៃ ហ៊ូ ទទួលស្គាល់ថា នេះជាបញ្ហាប្រឈមមួយ៖ «ការរៀនភាសាអង់គ្លេសតែម្នាក់ឯងគឺពិបាក មិនមែននិយាយពីការយកភាសាអង់គ្លេសទៅបង្រៀនមុខវិជ្ជាផ្សេងទៀតទាំងអស់នៅក្នុងសាលានោះទេ។

សាលារៀន និងតំបន់ជាច្រើនមានតម្រូវការយ៉ាងខ្លាំង ជាពិសេសនៅតំបន់ដាច់ស្រយាល និងកោះ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែខិតខំប្រឹងប្រែងអនុវត្តគោលនយោបាយធ្វើឱ្យភាសាអង់គ្លេសក្លាយជាភាសាទីពីរនៅក្នុងសាលារៀន។ នេះ​គឺ​មាន​តម្លៃ​ខ្លាំង​ណាស់ ហើយ​សម្រាប់​គោល​ដៅ​រួម​នៃ​ការ​អប់រំ»។

ក្នុងនាមជាអ្នកគ្រប់គ្រង អ្នកជំនាញរូបនេះជឿជាក់ថា យើងអាចអនុវត្តគោលនយោបាយដ៏សំខាន់នេះរបស់រដ្ឋាភិបាល ប៉ុន្តែយើងពិតជាត្រូវការការវិនិយោគបន្ថែមលើសម្ភារៈបរិក្ខារ និងការគាំទ្រពីអង្គភាព និងអង្គការនានា។

នាងសង្ឃឹមថាអង្គភាពនឹងចាប់ដៃគ្នាដើម្បីឱ្យស្ថាប័នអប់រំក្នុងស្រុកអាច "យកឈ្នះលើការលំបាក" និងបំពេញតាមគោលដៅដែលបានកំណត់នៃការរួមបញ្ចូលភាសាអង់គ្លេសទៅក្នុងមុខវិជ្ជាជាច្រើន។

ប្រភព៖ https://dantri.com.vn/giao-duc/day-mon-the-duc-van-su-dia-bang-tieng-anh-20250920154229637.htm