"លេង" ជាមួយវៀតណាមតាមរបៀបដែល Le Minh Quoc ធ្វើ

' PHOENIX សត្វចិញ្ចឹមនៅសាខាហាងនំបុ័ង...'

ក្នុងការពិពណ៌នាភាសាវៀតណាម មានពាក្យពេញនិយមមួយថា "ព្យុះ និងព្យុះមិនអាក្រក់ដូចវេយ្យាករណ៍វៀតណាម" ដើម្បីបង្ហាញពីភាពស្មុគស្មាញនៃពាក្យ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកស្រាវជ្រាវ "វ័យក្មេង" Le Minh Quoc បានជ្រើសរើសដី "ល្បិច" នេះដើម្បីរុករក។ ពីសៀវភៅ "ល្បិចយួន" (2017) វប្បធម៍វៀតណាមដែលមើលឃើញពីភាសាវៀតណាម (3 ភាគ 2021) អ្នកអានកាន់តែច្រើនស្វែងយល់ពីការផ្លាស់ប្តូរដែលមិនអាចទាយទុកជាមុនបាននៃភាសាវៀតណាម ពីភាសាបុព្វបុរសរបស់ពួកគេទៅជាភាសា Gen Z និង Gen Alpha នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ វាកាន់តែមានការចាប់អារម្មណ៍ជាពិសេសនៅពេលដែលអ្នកនិពន្ធបញ្ចូលវាជាមួយកំណាព្យ និងចម្រៀងប្រជាប្រិយ ធ្វើឱ្យវាកាន់តែកំប្លែង។

'Rong chơi' với tiếng Việt theo cách Lê Minh Quốc- Ảnh 1. — គម្របសៀវភៅវៀតណាមមានលក្ខណៈទំនើប និងឆើតឆាយ។

បើនិយាយសាមញ្ញៗ ពីរពាក្យ «ចែចង់» ដែលកំពុងពេញនិយមក្នុងចំណោមយុវវ័យ ល្បិចកល និងឆើតឆាយ យួនក៏សរសេរជាសំនៀង Gen Z ដែរថា៖ «បន្ទាប់ពីអួតដល់ថ្នាក់ខ្ពស់បំផុត បុរសម្នាក់នោះឆ្កួតនឹងអ្នកស្រី អ៊ិច។ ទោះបីគាត់គ្រាន់តែជាមនុស្សថ្នាក់ទាបក៏ដោយ ក៏គាត់និយាយអួតដល់មេឃ អួតដូចប៊ិញណាំ អុចអុស អុសអុស។ Seed ដូចជាគាត់ជា "បុរសសង្ហា" សង្កេតមួយសន្ទុះម្តាយរបស់ X មានអារម្មណ៏ថារមាស់ និងចំអកថា តើអ្នកកំពុងចែចង់កូនស្រីខ្ញុំទេ?

ដូច្នេះពាក្យថា «ថី» ដែលប្រើជាមួយពាក្យ «ថោ» ស្តាប់ទៅដូចជា «មិត្តសម្លាញ់» នេះមិនសូវល្អសម្រាប់មនុស្សស្រីទេឬ? អ្នកនិពន្ធពន្យល់ថា “ថីញ” មានន័យថា ការធ្វើពុតដើម្បីទាក់ទាញ ទាក់ទាញ និងទាក់ទាញអ្នកដ៏ទៃ ដើម្បីឱ្យពួកគេបង្កើតអារម្មណ៍សម្រាប់អ្នក។ មិនមែនដោយចៃដន្យទេដែលពាក្យថា ធិន ទៅជាមួយ “ថា”។ ព្រោះថា «ស្តើង» ជាអង្ករដំណើប កិនល្អិតដូចម្សៅ មានក្លិនក្រអូប ហើយត្រូវបានគេប្រើជាគ្រឿងបន្ថែមក្នុងអាហារមួយចំនួន ប៉ុន្តែវាក៏ប្រើសម្រាប់បញ្ជូលត្រី បង្គា និងបង្គា ឲ្យទៅជាទឹកត្រី ធ្វើជាសំណាញ់ ឬដាក់ទឹកត្រីផងដែរ។ មានសុភាសិតមួយឃ្លាពោលថា "លែងត្រីទៅបរបាញ់ដែក ចាប់ត្រីធំ លែងខ្លា ចូលព្រៃ លែងនុយ ចាប់ស្រមោល"... "ថា" មានន័យថា លែង ឬ លែងពីកន្លែងចង្អៀត ដោយមិនបាច់ហ្វូង : លែងត្រី លែងមាន់...។

ដូច្នេះ ចុះបើដោះពពែវិញ? អូ! ការចង់ដឹងចង់ឃើញនេះកាន់តែច្របូកច្របល់។ អ្នកនិពន្ធ “រំសាយ” ភ្លាម៖ “ពពែ ជាពាក្យស្លោក សម្រាប់អ្នកមានតណ្ហា តណ្ហា តែងតែរកវិធីចែចង់ ដេញ… ដល់ថ្នាក់មេគុន ច្បាស់ជាមានចំណងជើងថា ពពែ ពពែ “បី-ប្រាំ” ពពែ នោះហើយជាមូលហេតុដែល មែកធាង ភូគព្ភសាស្ត្រ មានសុភាសិតថា ៖ “ពពែ” ទុកឲ្យពពែរោយ» នេះសបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា ការចែចង់ ឬបាចនុយគឺងាយទទួលបាន... គូស្នេហ៍ ប៉ុន្តែ... ការឲ្យពពែរោយ មិនមែនជារឿងល្អនោះទេ ព្រោះតាំងពីបុរាណមក គេតែងថ្កោលទោសថាជា «វត្ថុសក្តិសិទ្ធិ» ដូច្នេះអ្នកស្គាល់ពាក្យថា «ប្រយ័ត្នអុស»។

ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ប្រណិតនៃ ភាសា វៀតណាម

ក្រឡេកមើលប្រពន្ធរបស់គាត់រវល់ដាំបាយក្នុងផ្ទះបាយ អ្នកស្រាវជ្រាវ Le Minh Quoc មានអារម្មណ៍សោកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំង ប៉ុន្តែបានជួបប្រទះបទចម្រៀងប្រជាប្រិយចំនួនពីររបស់ប្រជាជនភាគខាងត្បូងដែលកំពុងបង្កភាពចម្រូងចម្រាសតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត៖ "ពេលថ្ងៃត្រង់ ខ្ញុំឃ្លានហើយចង់បាយ/មើលភ្លៅប្អូនថ្លៃរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំគិតថាវាជាបង្គាប្រឡាក់" ហើយព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំង។ ហេតុអ្វីភ្លៅបងថ្លៃប្រៀបធៀបនឹងបង្គាបំពង? ប្រាកដជាឆ្ងាញ់ណាស់មែនទេ? មតិមួយអាចថា រចនាប័ទ្ម braised ធ្វើតាមសិល្បៈ ធ្វើម្ហូប របស់ប្រជាជនចិន / ចិន។ អ្វីដែលនៅសេសសល់ដោយផ្អែកលើទស្សនៈរបស់អ្នកនិពន្ធ Binh Nguyen Loc ពាក្យ "tàu" ជាភាសាបស្ចិមប្រទេសមានន័យថាប្រៃ ផ្អែម និងជូរចត់។ តើមួយណាត្រឹមត្រូវ?

'Rong chơi' với tiếng Việt theo cách Lê Minh Quốc- Ảnh 2. — កវី អ្នកស្រាវជ្រាវ Le Minh Quoc

អ្នកនិពន្ធ Le Minh Quoc បានវិភាគថា៖ “កាលពីអតីតកាល តាមមនសិការរបស់ប្រជាជនវៀតណាម “ជាទូទៅ ទំនិញល្អ របស់ល្អណាមួយ ហៅថាចិន” យោងតាម Dai Nam Quoc Am Tu Vi (1895) “Tau” គឺជានាមត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែបើប្រើក្នុងសាច់ប្រហិត សាច់ស្ងោរ ជាទូទៅវាគឺជាគុណនាមដែលបង្ហាញពីភាពល្អិតល្អន់នៃការរៀបចំយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។ សាច់ បង្គាប្រហិត ងាយស្រួលប្រឡាក់ ប៉ុន្តែនៅពេលភ្ជាប់ជាមួយពាក្យថា “តៅ” ការរៀបចំត្រូវតែហត់នឿយ កាន់តែមានវិធីសាស្រ្ត ហើយពិតណាស់កាន់តែឆ្ងាញ់ និង “ឡូយ” ចំណាយពេលច្រើនឆ្នាំ “តៅ” ក្នុងសិល្បៈធ្វើម្ហូបរបស់ជនជាតិវៀតណាមបានបាត់បង់អត្ថន័យ ដូច្នេះយើងច្រឡំថា “តៅ” ជាមួយ “តៅ” ឬគិតថា “តៅ” ផ្អែម។

នៅក្នុងអត្ថបទនិយាយថា នោះមិនមែនជារឿងនោះ អ្នកនិពន្ធបានសិក្សាស៊ីជម្រៅដើម្បីបញ្ជាក់អំពីទេពកោសល្យរបស់ជនជាតិវៀតណាមក្នុងការខ្ចីពាក្យដែលនាំចូលមកបង្កើតតាមរបៀបរបស់ពួកគេ ដូចជាឃ្លា "បង្វិលកង់" (ខ្ចីប៊ូឡុងបារាំង) គឺច្បាស់ដូចខគម្ពីរទាំងប្រាំមួយដែលបានសម្តែងដោយកំប្លែង។ ចុះ "ហង់ ង៉ៃ ឡៃណាំ" វិញ? "ខ្ញុំយល់ថា xuất đen គឺពិតជាមកពី lại hỏi ។ ហេតុអ្វីបានជាមិនមានអ្វីផ្សេងក្រៅពី xuất đen? នេះគឺដោយសារតែការបរិភោគ pho ដ៏ល្បីល្បាញជាមួយនឹង "គ្រឿងប្រើប្រាស់" ធម្មតារបស់វា ដូចជា xuất đen bông, xuất đen béo... វាឆ្ងាញ់ណាស់ "។ បន្ទាប់មក ភាពខុសគ្នានៃប្រយោគលានោះគឺរស់រវើកណាស់។ មិនបាច់និយាយទេ ប្រជាជនក៏បាន "បង្កើត" ភាសាវៀតណាមពីពីរពាក្យទៅជាបួន ដើម្បីបញ្ចេញនូវពាក្យអសុរស បែបកំប្លែងៗ ដូចជា៖ ហឿង ហាវ ហឿង វង, ហ្គីយ៉ាវ ឌục ជីម ស៊ឺ, វ៉ាំងង៉ឺ វ៉ាន់ ខ្ញី, ទ្រី តេវ តេង៉ុក ជាដើម។ ភាសានៃសម័យ @ ត្រូវបានធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងបន្ថែមទៀត: "ចៃឆ្កេគឺអស្ចារ្យ", "ស្ត្រីទាំងប្រាំពីរគឺអស្ចារ្យ" ។ សូម្បីតែ au revoir (ភាសាបារាំង) មានន័យថាជួបគ្នាម្តងទៀត ប៉ុន្តែលាយួនគ្រាន់តែខ្ចី au re (ប្រកាសថា ô rờ) ហើយភ្ជាប់វាជាមួយ lui ដើម្បីបង្កើតរឿងកំប្លែងថា "Darling, ô rờ lui nhe"។

ជនជាតិភាគខាងត្បូងគឺពូកែណាស់ក្នុងការដាក់ "O-ro-voa" ទៅក្នុងបទចម្រៀងប្រជាប្រិយ៖ "O-ro-voa នៅទីនេះ លាហើយមិត្តភ័ក្តិ ចាកចេញ / ព្រះអាទិត្យមិនទាន់លិចទេ ភ្លៀងកំពុងមក" ដែលធ្វើឱ្យអ្នកនិពន្ធភាសាវៀតណាមដ៏មានល្បិច និងឆើតឆាយលាន់មាត់ថា "ឆ្លាតណាស់ ល្បិចខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែឡូយណាស់"។

ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/rong-choi-voi-tieng-viet-theo-cach-le-minh-quoc-185240830220933915.htm