Uniek muzikaal erfgoed van het Ba Na-volk

Terwijl ze op de houten vloer leven, rond een knisperend haardvuur zitten en dronken zijn, klinken de melodieuze muziek en gezangen van het Ba Na-volk, vol charme en verliefdheid...

Artiesten die optreden met traditionele Bana-instrumenten.

Onlangs trok de Thai Hoc-tuin van de nationale relikwieënlocatie Van Mieu - Quoc Tu Giam veel toeristen die kwamen genieten van Ba Na -muziek , een betekenisvolle activiteit georganiseerd door de British Council in samenwerking met het Vietnam National Institute of Culture and Arts.

In de muzikale wereld van het Ba Na-volk brengen de meest karakteristieke artiesten uit het dorp Mo Hra, gemeente Kong Long Khong, district Kbang, provincie Gia Lai, liefdesverhalen, beelden van een hard maar opwindend werkleven met heldere verwachtingen van een welvarend en bevredigend leven.

Muziek in het hoofd, dans in het lichaam

In de dagelijkse routine zijn houten vloeren, vuurkorven en wijnmanden onmisbaar voor het Ba Na-volk. Als ze dronken zijn, beginnen ze K'ni te spelen, te zingen en te wiegen op de muziek, en als er niemand meer is om mee te drinken, blijven ze de hele nacht liggen terwijl de klanken nog nagalmen.

Ba Na-muziek staat vaak symbool voor de liefde tussen koppels. Als je verliefd bent, is één nacht samen te kort. Daarom is het liedje "The sky is bright too quickly" ontstaan op basis van de muziek van de Ting Ning (of in gewone mensentaal, de Goong), uitgevoerd door de artiest Dinh Van Minh.

Het Ba Na-volk volgt een matriarchaal systeem, wat betekent dat de liefdesliederen in de liedjes vaak door Ba Na-meisjes actief worden geuit tegenover de jongens in het dorp.

Beginnend met haar werkzame leven, vertelt het lied "Exploiting the Muong Ray" over de moeilijkheden in het eerste seizoen. De ontluikende liefde in die tijd dwingt het meisje om haar gevoelens te uiten: "Op dit moment ga je naar de velden om te werken, bomen omhakken om hutten te bouwen, ik heb veel medelijden met je."

En toen ze hem echt leuk vond, zong het meisje een liedje waarin ze haar verlangen om met hem te trouwen uitdrukte : "Ik vind je leuk, je bent heel goed, laten we bij elkaar komen, laten we van elkaar houden om in de toekomst voor onze kinderen te zorgen, zodat het gezin compleet is."

Toen de jongen zijn liefde accepteerde, zong het meisje verder met een glimlach op haar lippen.

Tijdens de zoete melodieën van de liefde volgen de Ba Na ritmisch hun unieke Tay Nguyen Xoang-dans. Eén stap vooruit, twee stappen achteruit, wanneer het vuur oplaait en hun handen ineengrijpen en een grote cirkel vormen, versmelten de Ba Na-mensen, ongeacht leeftijd of geslacht.

Het is onduidelijk waar de beweging vandaan komt en wanneer deze is ontstaan, maar de muziek en dans zitten diep in het bloed van de Ba Na-jongens en -meisjes.

Weet dat het Ba Na-volk het verhaal doorvertelt van hun grootouders die trouwden met "een man van 45 jaar (45 jaar oud), een vrouw van 32 jaar (32 jaar oud), een kind kregen gedurende 7 jaar, en dat lied componeerden. Deze man gaf het door aan een andere vrouw, die vrouw gaf het door aan haar grootmoeder van vaderskant, grootmoeder van moederskant, vader, zoon, broer, jongere broer, en toen de jongere broer zwak was, gaf ze het door aan zijn kleinzoon...". Er zijn liederen die tot wel 100 jaar oud zijn en van generatie op generatie worden doorgegeven.

Tijdens een optreden in Hanoi vertelde kunstenaar Dinh Van Minh dat hij elke keer dat hij door de dorpsoudsten werd uitgenodigd om samen te komen, de muziek speelde, zij zongen en hij vervolgens meespeelde: "Ik houd het altijd in mijn hoofd en oefen het hele stuk dan opnieuw. Als ik de kans krijg, haal ik het tevoorschijn."

Of hij nu binnen of buiten het dorp optreedt, deze melodieën blijven in zijn gedachten: "De muziek zit in mijn hoofd, de dans zit in mijn lichaam, ongeacht de locatie, er is geen verschil."

Artiest Dinh Thi Menh en artiest Dinh Van Minh voeren het nummer "Exploiting Muong Rays" uit.

“Om het te behouden, moet je het laten leven”

Elke melodie, tekst van rustieke, traditionele instrumenten zoals de K'ni, Ting Ning, bamboebuizen... wordt door het Ba Na-volk op een heel bijzondere manier van generatie op generatie bewaard.

Ze worden niet vastgelegd in muzieknoten op papier, maar via dagelijkse communicatie en de dagelijkse activiteiten van het dorp, zoals erediensten, festivals, nieuwe rijstfestivals...

De kinderen groeiden op omringd door de melodieuze klanken van dansen, liederen, instrumenten en gongs, en begonnen te imiteren, te dansen en mee te zingen. De klanken van instrumenten en dansen drongen geleidelijk door in hun lichaam, en toen ze volwassen werden, wisten ze hoe ze zelfstandig moesten optreden.

De Ba Na-bevolking bevindt zich op een vrij verborgen locatie in het district en leeft in dorpsgemeenschappen, met weinig contact met de buitenwereld. Daardoor zijn hun culturele waarden en gebruiken vrijwel intact gebleven, onaangetast door buitenlandse culturen en de ontwikkeling van informatietechnologie.

Belangrijker nog is dat het Ba Na-volk haar traditionele waarden koestert en zich bewust is van het behoud ervan.

De Ba Na-bevolking behoudt deze culturele waarden niet alleen, maar promoot ze ook voortdurend door nieuwe liederen te componeren, mensen aan te moedigen naar school te gaan en deze vervolgens door te geven aan hun kinderen en kleinkinderen, en zo de culturele schat voor de gemeenschap en de samenleving te verrijken. Zo wordt het lied over brokaat gezongen tijdens de dagelijkse brokaatweefactiviteiten van de Ba Na-meisjes; het verkeerslied moedigt mensen aan zich aan de verkeersregels te houden.

Zussen, kinderen en kleinkinderen gaven de liederen "Dank aan Partij en Staat", "Viering van de Bevrijding van het Land", "Viering van het Feest en viering van de Lente" en vele andere liederen aan elkaar door om de grote feesten van het land te vieren.

Muziekinstrumenten zijn ook verbeterd om verschillende genres muziek en liederen uit te drukken. Volgens Minh had de Ting Ning vroeger slechts één snaar, maar kan hij nu wel 13 of 18 snaren hebben.

De lokale overheid in het district Kbang onderneemt momenteel veel activiteiten om mensen te ondersteunen bij het behouden en ontwikkelen van huidige culturele waarden.

De heer Dinh Dinh Chi, hoofd van de afdeling Cultuur en Informatie van het district Kbang, provincie Gia Lai, deelde mee: "Bij het organiseren van programma's en evenementen betrekken lokale autoriteiten altijd de gongdans- en zangactiviteiten van de Ba Na-bevolking. De eerste 30 minuten van het lokale kunstprogramma krijgen voorrang voor optredens van de Ba Na-bevolking.

We nemen Ba Na-muziek ook op in de buitenschoolse activiteiten op school. Momenteel kunnen bijna alle dorpelingen gongs bespelen en er zijn 24 erkende ambachtslieden in het dorp.

De heer Chi vertelde meer over het ontwikkelingsplan voor het dorp van de etnische groep Ba Na en zei dat gemeenschapstoerisme momenteel een hot topic is in het gebied. Met de beschikbare middelen en gunstige exploitatievoorwaarden voor toerisme heeft het dorp Mo Hra een groot potentieel om de toeristische ontwikkeling in de toekomst uit te breiden.

Het verhaal van erfgoedbehoud en -voorstellingen wordt door de dorpsoudsten en ambachtslieden zeer serieus genomen. Ze zitten samen om geschikte voorstellingen te kiezen.

Dhr. Chi benadrukte: "Het belangrijkste om Ba Na-volksliederen met sterke nationale klanken te behouden, is de omgeving waarin ze optreden. Als we die willen behouden, moeten we ze laten leven en ze nauw verbinden met het leven, van spiritueel leven tot dagelijkse activiteiten, eten en leven... we moeten liederen creëren die nauw verbonden zijn met het leven, rituelen en festivals, zodat de jonge generatie die omgeving kan erven, erin kan leven en de Ba Na-muziek op natuurlijke wijze in hun lichaam kan laten doordringen."

* * *

Odessa uit Oekraïne kon zijn vreugde niet verbergen om een van de mensen te zijn die deze cultuur ervaart: "Dit is een interessante ervaring en de tweede keer dat ik ben overweldigd door deze traditionele melodie. Ik weet dat Bana-muziek wordt uitgevoerd in dorpstempels. De plek waar ze wonen en de connectie tussen spiritualiteit en de aard van deze traditionele muziek zijn erg interessant."

In het laatste nummer werd het publiek van de Tempel van de Literatuur uitgenodigd om het podium op te komen en deel te nemen aan de ervaring. Ze hielden elkaars handen vast en dansten ritmisch de Xoang Tay Nguyen-dans op de muziek, zonder onderscheid te maken naar leeftijd, huidskleur of etniciteit. Alles versmolt met de melodieuze klank van de Tinh Ning- en K'ni-instrumenten...

Bron