Het obstakel op weg naar literatuur is de schrijver.

Op de ochtend van 16 september noemde de voorzitter van de Vietnamese Schrijversvereniging, Nguyen Quang Thieu, de obstakels in de Vietnamese literatuur van de afgelopen 50 jaar, waaronder de rol van schrijvers.

Tot de bijzondere werken die tijdens de workshop werden genoemd, behoren Mau Thuong Ngan, Crossroads and Lantaarnpalen, Woman on the Express Train, Endless Field - Fotoarchief

De toespraak van de heer Thieu opende de conferentie en gaf een samenvatting van de Vietnamese literatuur na 1975: basisprestaties, uiterlijk, trends en genres.

De schrijver moet antwoord geven op de vraag: wie is hij?

Naast de successen benadrukte de heer Thieu de noodzaak om vast te stellen wat de Vietnamese literatuur de afgelopen 50 jaar heeft belemmerd en ongeschikt heeft gemaakt voor wat wij nastreven.

De heer Thieu is van mening dat de realiteit van het leven in ons land zeer divers, rijk en vol veranderingen is, zoals de situatie van het land na 1975, het renovatieproces, de strijd tegen corruptie... Er is veel materiaal dat schrijvers kan helpen bij het creëren.

Volgens meneer Thieu zijn de schrijvers zelf echter het meest prominente, lastige en ingewikkelde obstakel. Hij vraagt ​​zich af of schrijvers wel dapper genoeg zijn om aan het creatieve proces te beginnen?

De heer Nguyen Quang Thieu spreekt op de conferentie - Foto: L.DOAN

"Ik heb het gevoel dat veel schrijvers al lange tijd een onredelijke veiligheidszone voor zichzelf hebben gecreëerd, doordat ze zich niet durven bezig te houden met artistieke creatie, ontdekkingen en het bepalen van onderwerpen", peinsde de heer Thieu.

En de heer Thieu was van mening dat schrijvers de gebaande paden moeten bewandelen, de regels moeten overtreden en de ijzeren kettingen in hun hoofd moeten verbreken om baanbrekende literaire werken te kunnen schrijven.

Schrijver Hoang Quy was het met meneer Thieu eens en stelde dat schrijvers zelf moeten antwoorden: Schrijver, wie ben je? Als je geen antwoord kunt geven, zul je net zo zijn als wat er al is.

Er zijn schrijvers die hebben verklaard wie ze zijn en die met hun werk hebben aangetoond dat ze de afgelopen vijftig jaar een nuttige bijdrage hebben geleverd aan literatuur en kunst. Maar er zijn ook schrijvers die niet weten wat ze missen, wat volgens mij een gebrek aan moed is.

We blijven in cirkels praten en proberen iedereen tevreden te stellen, maar in feite zijn veel schrijvers zowel begerig naar roem als verleidelijk, wat triest is. "Als je dapper genoeg bent om te zeggen wie je bent, zullen je werken beter zijn", benadrukte meneer Quy.

Naast de "barrières" die schrijvers in de weg staan, noemde de heer Thieu ook de tekortkomingen in het management van literatuur en kunst, en het vermogen van lezers om literaire werken te ontvangen...

Uitstekende prestaties van het renovatieproces

Veel afgevaardigden gaven hun visie en objectieve beoordeling van wat we de afgelopen 50 jaar op het gebied van literatuur hebben bereikt, vooral na de renovatie van 1986. Het staatsbeleid heeft veranderingen teweeggebracht op vele vlakken en gebieden in het land, waaronder literatuur en kunst.

Dichter Phan Hoang erkende dat deze periode grote, positieve en opener veranderingen in het denken met zich meebracht. Veel stromingen die voorheen als "problematisch" werden beschouwd, werden opnieuw geëvalueerd en hun waarde werd opnieuw onderzocht. Literaire stromingen ontwikkelden zich daardoor diverser.

Het onderzoek van universitair hoofddocent dr. Nguyen Thanh Thi toont aan dat er een verschuiving plaatsvindt in het schrijven van episch denken naar romandenken. Hij geeft duidelijke voorbeelden van drie beroemde schrijvers en dichters wiens werken een sterke indruk hebben achtergelaten vóór 1975 en ná 1975.

Het gaat om Tran Dan met People, People, Layers (1954) en het uitstekende werk Crossroads and Lampposts (uitgegeven in 2011); Nguyen Minh Chau met River Mouth, Last Moon in the Forest, Soldier's Footprints ... (vóór 1975) en The Boat Out in the Distance, Woman on the Express Train (na 1975); Nguyen Xuan Khanh met Deep Forest (vóór 1975) en na 1975 een reeks werken zoals Ho Quy Ly, Mother of the Upper Realm, Carrying Rice to the Pagoda...

Dr. Tran Le Hoa Tranh kaart de culturele uitwisseling en assimilatie van Vietnamese literatuur in het nieuwe tijdperk aan. Momenteel verloopt de vertaling en publicatie van goede buitenlandse boeken in Vietnam vrij vlot, direct nadat deze boeken internationale prijzen hebben gewonnen.

Vietnamese werken worden ook internationaal vertaald, maar er zijn nog steeds tekortkomingen. In het huidige globale tijdperk is het erg belangrijk om de wereld te bereiken en de Vietnamese cultuur te introduceren via literaire werken. We moeten onderzoek doen en systematische stappen zetten om de positie van Vietnam op de literaire wereldkaart geleidelijk te versterken.

Na de workshop in Ho Chi Minh City zal de Vietnam Writers Association workshops blijven organiseren in Da Nang en Hanoi om een ​​overzicht te krijgen en de prestaties, de huidige situatie en effectieve oplossingen voor de Vietnamese literatuur correct te evalueren.

Tijdens de conferentie waren er veel meningen over de rol van kritische theorie in de ontwikkeling van de Vietnamese literatuur. Sommigen zeiden dat het lang geleden was dat er interessante debatten over poëzie en literatuur waren geweest.

Mevrouw Nguyen Thi Minh Thai zei dat critici op zijn minst moeten weten hoe ze de woorden moeten "lezen" om de diepere betekenis te begrijpen. Van daaruit moeten ze beoordelen en accuraat commentaar leveren. Het is namelijk niet eenvoudig en overtuigend voor mensen in het vak om op de juiste manier te prijzen en te bekritiseren.

LINH DOAN - LAN HUONG

Bron: https://tuoitre.vn/vat-can-cua-van-hoc-chinh-la-nha-van-20250917104522912.htm