Z okazji 80. rocznicy utworzenia sektora dyplomatycznego (28 sierpnia 1945 r. - 28 sierpnia 2025 r.) towarzysz Luong Cuong, członek Biura Politycznego , prezydent Socjalistycznej Republiki Wietnamu, napisał artykuł „ Dyplomacja Wietnamu – 80 lat budowania i rozwoju wraz z krajem”.
Po sukcesie rewolucji sierpniowej, 28 sierpnia 1945 r. prezydent Ho Chi Minh podpisał dekret o utworzeniu Tymczasowego Rządu Demokratycznej Republiki Wietnamu, w którym postanowił powołać Ministerstwo Spraw Zagranicznych – oficjalnie dając początek nowoczesnej dyplomacji wietnamskiej.
Wietnamska dyplomacja czuje się niezwykle zaszczycona, że jest bezpośrednio kierowana, dowodzona i kierowana przez prezydenta Ho Chi Minha, pełniącego funkcję pierwszego ministra spraw zagranicznych nowego Wietnamu.
Przez ponad 80 lat budowy i rozwoju, pod przywództwem Partii i Wujka Ho, wietnamska dyplomacja zawsze kierowała się duchem służby Ojczyźnie i ludziom, wnosząc wielki wkład w rewolucyjną sprawę narodu.
Dyplomacja wietnamska w walce o wyzwolenie narodowe i zjednoczenie
Kraj, który właśnie uzyskał niepodległość, stanął w obliczu sytuacji „tysiąca funtów wiszących na włosku”, z wrogami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Dyplomacja musiała podejmować trafne, śmiałe i umiejętne decyzje, aby utrzymać niepodległość narodową i chronić młody rewolucyjny rząd.
Porozumienie wstępne z 6 marca 1946 r. i porozumienie tymczasowe z 14 września 1946 r., które podpisaliśmy z Francją, były „wzorowymi posunięciami dyplomatycznymi”, wdrażającymi strategię „pokoju, by iść naprzód”, aby pomóc krajowi przezwyciężyć niebezpieczną sytuację, uniknąć konieczności konfrontacji z wieloma wrogami jednocześnie, chronić niepodległość i młody rewolucyjny rząd; mieliśmy więcej czasu na skonsolidowanie naszych sił, aby przygotować się do rozprawienia się z francuskimi kolonialistami w przyszłości.
Co więcej, wspomniane wcześniej Porozumienie Wstępne i Porozumienie Tymczasowe, które podpisaliśmy z Francją, są pierwszym międzynarodowym dokumentem prawnym pomiędzy Wietnamem a Francją. Jest to dla nas ważne zwycięstwo polityczne, zmuszające Francję do uznania Rządu Demokratycznej Republiki Wietnamu.
Pod umiejętnym przywództwem prezydenta Ho Chi Minha młoda wietnamska dyplomacja odniosła pierwsze wspaniałe zwycięstwo.
Wkraczając w długotrwałą wojnę oporu przeciwko francuskim kolonialistom, głównym zadaniem dyplomacji w tym czasie było pomóc krajowi wyjść z „osamotnionej” sytuacji, zyskać międzynarodowe uznanie i wsparcie oraz skutecznie wesprzeć front militarny.
Dzięki nieustannym wysiłkom dyplomacja przyczyniła się do utworzenia sojuszu bojowego z Laosem i Kambodżą, nawiązania stosunków z Tajlandią, Mjanmą, Indonezją, Indiami, a zwłaszcza zachęcenia Chin, Związku Radzieckiego i wielu krajów socjalistycznych do uznania i nawiązania oficjalnych stosunków dyplomatycznych z Wietnamem.
Te ważne kroki otworzyły rozległą bazę zaplecza dla linii frontu, połączyły rewolucję wietnamską z rewolucją światową i zapewniły ogromne wsparcie dla oporu naszego narodu. Jednocześnie dyplomacja ściśle koordynowała działania z wojskiem, promując wielkie zwycięstwa na polu bitwy i intensyfikując walkę przy stole konferencyjnym.
Po zwycięstwie pod Dien Bien Phu, które „rozbrzmiało echem na pięciu kontynentach i wstrząsnęło światem”, Francja musiała podpisać w 1954 roku Układ Genewski o zawieszeniu wojny i przywróceniu pokoju w Indochinach. To zwycięstwo zniosło francuskie panowanie, uznało niepodległość trzech państw: Wietnamu, Laosu i Kambodży, i oficjalnie zakończyło reżim kolonialny w Indochinach; Północ została całkowicie wyzwolona, a rewolucja wietnamska wkroczyła w nową fazę: budowania socjalizmu na Północy, walki o wyzwolenie Południa i zjednoczenia kraju. Układ Genewski był historycznym kamieniem milowym, oznaczającym niezwykły rozwój wietnamskiej dyplomacji na arenie międzynarodowej. Jak stwierdził Wujek Ho: „Konferencja Genewska dobiegła końca. Nasza dyplomacja odniosła wielki sukces”. ( Apel prezydenta Ho Chi Minha , gazeta Nhan Dan nr 208, 25-27 lipca 1954 r.)
Po dziewięciu latach niezwykle zaciekłego oporu przeciwko Francuzom, cały naród musiał przystąpić do wojny oporu przeciwko amerykańskiemu imperializmowi. Po raz kolejny historia postawiła dyplomacji, wraz z innymi gałęziami rewolucji wietnamskiej, misję walki i pokonania przeciwnika wielokrotnie silniejszego od nas.
W raporcie ramowym dotyczącym sytuacji i zadań na froncie dyplomatycznym z maja 1969 r. nasza Partia stwierdziła, że obok frontu wojskowego i politycznego, „dyplomacja jest ważnym frontem o znaczeniu strategicznym”.
Dyplomacja zmobilizowała wielkie duchowe i materialne wsparcie oraz pomoc ze strony krajów socjalistycznych i postępowych narodów na całym świecie, zwłaszcza Związku Radzieckiego, Chin, Laosu, Kambodży, Kuby... Jednocześnie dyplomacja przyczyniła się do stworzenia bezprecedensowo dużego międzynarodowego ruchu solidarności i poparcia dla słusznej walki narodu wietnamskiego, promując ruch antywojenny w samym sercu Stanów Zjednoczonych.
Wraz z naszymi rodakami w kraju, nasi rodacy za granicą promowali patriotyzm i uczestniczyli w wojnie oporu na wiele sposobów. Wielu z nich zgłosiło się na ochotnika do powrotu do domu, wnosząc swoją wiedzę i zasoby, aby ratować kraj.
W historii XX wieku niewiele było walk narodowych, które cieszyły się tak szerokim i silnym poparciem zarówno w kraju, jak i za granicą, jak te, które zorganizowano z udziałem narodu wietnamskiego.
W historycznej konfrontacji między państwem uważanym za „słaby” a największym na świecie supermocarstwem, dyplomacja sprawnie i ściśle koordynowała działania na froncie wojskowym i politycznym, co stworzyło sytuację „zarówno walki, jak i negocjacji”.
Sztuka „walki i negocjacji” osiągnęła swój szczyt, w którym zmagania militarne i polityczne stanowią podstawę negocjacji dyplomatycznych, a zmagania dyplomatyczne przyczyniają się do zwycięstw militarnych i politycznych.
Dzięki naszym wielkim zwycięstwom na polach bitew, a zwłaszcza zwycięstwu pod Dien Bien Phu w powietrzu (grudzień 1972 r.), Stany Zjednoczone zostały zmuszone do podpisania porozumienia paryskiego, mającego na celu zakończenie wojny i przywrócenie pokoju w Wietnamie. Dało to naszemu narodowi ważną przesłankę do zakończenia walki o wyzwolenie narodowe i zjednoczenie wiosną 1975 r.
W okresie odbudowy i rozwoju narodowego po wojnie dyplomacja brała udział w budowaniu i odbudowie kraju, a także walczyła o ochronę granic i integralności terytorialnej Ojczyzny.
W obliczu oblężenia, embarga ekonomicznego i izolacji politycznej wysiłki dyplomatyczne zmierzały do zacieśnienia relacji z krajami należącymi do systemu socjalistycznego, walki o ochronę granicy północnej i utrzymania granicy południowo-zachodniej, pomagając narodowi kambodżańskiemu uniknąć katastrofy ludobójstwa.
W tym okresie rozszerzyliśmy także stosunki zagraniczne, stając się członkami wielu organizacji i forów wielostronnych, takich jak Ruch Państw Niezaangażowanych, Organizacja Narodów Zjednoczonych itp.
Kierując się mottem „więcej przyjaciół, mniej wrogów”, dyplomacja objęła inicjatywę w stopniowym usuwaniu trudności, wyjaśnianiu sytuacji w sprawach zagranicznych i tworzeniu pierwszych fundamentów pod rozszerzanie relacji na późniejszych etapach innowacji i integracji.
Dyplomacja służąca innowacjom i integracji międzynarodowej
Wkraczając w okres innowacji, najważniejszym zadaniem dyplomacji jest przełamanie oblężenia i embarga oraz przywrócenie i normalizacja stosunków z innymi krajami.
W duchu innowacyjnego myślenia dyplomacja szybko dostosowała i zmieniła swoją strategię, rozszerzyła stosunki ze wszystkimi krajami świata, wdrożyła politykę przyjaźni, współpracy i pokojowego współistnienia na rzecz rozwoju, niezależnie od reżimów politycznych i społecznych.
Dzięki proaktywnym działaniom poprawiliśmy relacje z krajami Azji Południowo-Wschodniej, przywróciliśmy przyjazne i sąsiedzkie stosunki z Chinami, znormalizowaliśmy stosunki z USA i rozwiniętymi krajami Zachodu, a także przystąpiliśmy do Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN).
W ciągu niecałych 10 lat od renowacji sytuacja w polityce zagranicznej zmieniła się z konfrontacji na współpracę, z sytuacji okrążenia i izolacji na przyjazne i stabilne stosunki z sąsiednimi krajami i mocarstwami.
Bazując na osiągnięciach początkowej fazy innowacji i integracji, dyplomacja weszła w nowy etap rozszerzania stosunków zagranicznych, realizując politykę „bycia przyjacielem, niezawodnym partnerem i odpowiedzialnym członkiem społeczności międzynarodowej” oraz „multilateralizacji i dywersyfikacji stosunków”.
Jeśli przed renowacją utrzymywaliśmy stosunki z ponad 100 krajami, to do 2025 roku nawiązaliśmy oficjalne stosunki dyplomatyczne ze 194 krajami.
Relacje stają się coraz bardziej pogłębiane i trwałe, szczególnie dotyczy to utworzenia ram relacji z 38 krajami, w tym 13 wszechstronnymi partnerami strategicznymi, 10 partnerami strategicznymi i 15 partnerami wszechstronnymi.
Po 40 latach odnowy stworzyliśmy bardziej otwartą i przychylną niż kiedykolwiek sytuację zagraniczną dla sprawy budownictwa i rozwoju kraju.
W procesie innowacji i integracji dyplomacja ściśle współpracowała z obroną narodową i służbami bezpieczeństwa w celu zbudowania pokojowego i przyjaznego pasa granicznego z krajami sąsiadującymi.
Zakończyliśmy prace demarkacyjne i osadzanie znaczników na granicy lądowej z Laosem i Chinami; osiągnęliśmy pozytywne wyniki w pracach demarkacyjnych i osadzeniu znaczników w relacjach z Kambodżą; podpisaliśmy umowy i traktaty w sprawie demarkacji granicy morskiej z Chinami (w Zatoce Tonkińskiej) oraz z Tajlandią, Indonezją itd.
Jeśli chodzi o złożone kwestie graniczne i terytorialne, zdecydowanie sprzeciwiamy się działaniom naruszającym suwerenność i terytorium, jednocześnie wysoko podnosząc sztandar pokoju i współpracy, aktywnie wymieniając się informacjami i prowadząc negocjacje z odpowiednimi krajami w celu kontrolowania nieporozumień oraz poszukując fundamentalnych i długoterminowych rozwiązań sporów środkami pokojowymi, w oparciu o prawo międzynarodowe.
Stworzyliśmy pokojowy i przyjazny pas graniczny oraz mechanizm współpracy w celu rozwiązywania problemów granicznych i terytorialnych.
Jednocześnie Wietnam stopniowo i proaktywnie integrował się ze światem – od integracji gospodarczej po kompleksową i głęboką integrację we wszystkich dziedzinach.
Integracja międzynarodowa i dyplomacja gospodarcza wykorzystały sprzyjające otoczenie międzynarodowe, zmobilizowały zasoby zewnętrzne i przekształciły Wietnam z oblężonej, objętej embargiem i słabo rozwiniętej gospodarki w silnie rozwijającą się gospodarkę, ważne ogniwo w gospodarce światowej.
Początkowo utrzymywaliśmy stosunki gospodarcze i handlowe z zaledwie 30 krajami i terytoriami, obecnie zaś nawiązujemy stosunki gospodarcze i handlowe z ponad 230 krajami i terytoriami; całkowity obrót importem i eksportem osiągnął prawie 800 miliardów dolarów amerykańskich, dołączając do grupy 20 krajów o największej skali handlu na świecie; przyciągając ponad 500 miliardów dolarów amerykańskich w postaci bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ), stając się krajem rozwijającym się, przyciągającym wiodące inwestycje zagraniczne na świecie.
Wietnam stał się ważnym ogniwem światowej gospodarki i coraz bardziej umacnia swoją pozycję w globalnym łańcuchu produkcyjnym dzięki 17 porozumieniom o wolnym handlu (FTA), w tym wielu FTA nowej generacji, oraz ponad 500 porozumieniom dwustronnym i wielostronnym.
Wysiłki dyplomatyczne przyczyniły się do przekształcenia Wietnamu z oblężonego i odizolowanego kraju w aktywnego i odpowiedzialnego członka ponad 70 organizacji międzynarodowych i regionalnych, w tym wszystkich mechanizmów odgrywających kluczową rolę w globalnym zarządzaniu, takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, ASEAN, WTO, APEC, ASEM itp.
Wietnamska dyplomacja wielostronna stała się coraz bardziej dojrzała, zaszły w niej ważne jakościowe zmiany – od przyłączenia się i uczestnictwa we wczesnym okresie, do proaktywnego i czynnego przyczyniania się do rozwiązywania wspólnych problemów, a obecnie stopniowego przewodzenia i kształtowania wielu mechanizmów.
Wietnam zainicjował i jest członkiem-założycielem wielu nowych mechanizmów współpracy, takich jak ASEM, ADMM+, CPTPP...; z powodzeniem przejął wiele ważnych obowiązków międzynarodowych, takich jak niestały członek Rady Bezpieczeństwa, członek Rady Praw Człowieka ONZ, jednoczesny udział w 6 z 7 ważnych mechanizmów wykonawczych UNESCO; z powodzeniem był gospodarzem wielu ważnych konferencji międzynarodowych, takich jak szczyt ASEAN, APEC, szczyt USA-Korea Północna; zaproponował nowe inicjatywy i dokumenty, w szczególności Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko cyberprzestępczości (Konwencja z Hanoi), a także coraz aktywniej uczestniczył w działaniach pokojowych, humanitarnych, poszukiwawczo-ratowniczych Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Głos Wietnamu, jego inicjatywy oraz rozsądne i emocjonalne rozwiązania spotkały się z sympatią i wsparciem społeczności międzynarodowej.
Coraz większą rolę odgrywają także dziedziny polityki zagranicznej, które przyczyniają się do konsolidacji potencjału narodowego, rozwoju społeczno-gospodarczego i wzmocnienia pozycji kraju.
Partia i Państwo zawsze zwracają uwagę na Wietnamczyków mieszkających za granicą i traktują ich jako nieodłączną część narodu wietnamskiego. Społeczność 6 milionów Wietnamczyków mieszkających za granicą rośnie w siłę, jest ściśle związana z krajem i wnosi istotny wkład w jego rozwój.
Praca na rzecz ochrony obywateli aktywnie chroni bezpieczeństwo, uzasadnione prawa i interesy obywateli i przedsiębiorstw wietnamskich, zwłaszcza na obszarach dotkniętych klęskami żywiołowymi i wojną...
Dyplomacja kulturalna promowała narodowe wartości kulturowe i mobilizowała nowe zasoby na rzecz rozwoju; UNESCO uznało 73 dziedzictwa i tytuły Wietnamu.
Zagraniczne informacje w dużym stopniu promują wizerunek kraju, ludzi, kultury i osiągnięć innowacyjnych Wietnamu, wykorzystując wiele kreatywnych treści i metod.
Przez 80 lat budowy i rozwoju, pod mądrym przywództwem Partii i prezydenta Ho Chi Minha, wietnamska dyplomacja dzielnie walczyła z całym narodem o niepodległość, wolność dla kraju i szczęście dla ludzi. Z biednego, zacofanego kraju zniszczonego wojną, Wietnam stał się dynamicznie rozwijającym się krajem, skutecznie integrującym się ze społecznością międzynarodową.
Z kraju, którego nazwy nie było na mapie świata, Wietnam potwierdził swoją rolę proaktywnego, aktywnego i odpowiedzialnego członka społeczności międzynarodowej. Jak stwierdzili XIII Zjazd Partii i nieżyjący już Sekretarz Generalny Nguyen Phu Trong: „Nasz kraj nigdy nie miał takich fundamentów, pozycji, potencjału i międzynarodowego prestiżu, jak dzisiaj”.
W tej trudnej, ale i pełnej chwały podróży wietnamska dyplomacja szczyci się tym, że zawsze jest obecna na pierwszej linii frontu, niosąc broń wietnamskiej rewolucji, właściwie realizując motto „skoordynowana walka, wspólne osiągnięcia”.
Wszechstronna i nowoczesna dyplomacja, oparta na trzech filarach: dyplomacji partyjnej, dyplomacji państwowej i dyplomacji ludowej, stworzyła połączoną siłę, która doprowadziła wietnamską dyplomację od jednego zwycięstwa do drugiego.
Rozwój i osiągnięcia dyplomacji rewolucyjnej w ciągu ostatnich 80 lat są ucieleśnieniem tradycji pokojowej dyplomacji, wynikającej z tysięcy lat historii budowania i obrony kraju naszych przodków oraz dyplomatycznej ideologii Ho Chi Minha. Potwierdzają one historyczną i kulturową rangę narodu, odzwierciedlając nową pozycję i siłę kraju.
Dyplomacja Wietnamu jest nie tylko uznawana przez Partię, Państwo i Naród, ale także pozytywnie oceniana przez międzynarodowych przyjaciół i partnerów. Sekretarz Generalny ONZ António Guterres skomentował, że dyplomacja Wietnamu pokazała, że kraj może przezwyciężyć wojnę, promować pokój i stać się filarem multilateralizmu – jasnym punktem w stosunkach międzynarodowych, z którego inne kraje powinny się uczyć.
Wietnamska szkoła dyplomacji kieruje się zasadami, jest elastyczna, kocha pokój i sprawiedliwość oraz przyczyniła się do wzmocnienia pozycji i wizerunku kraju na arenie międzynarodowej.
Lekcje historii są nadal aktualne
Wspaniała 80-letnia historia dyplomacji rewolucyjnej pozostawiła wiele cennych lekcji, które pozostają cenne do dziś.
Przede wszystkim jest to lekcja płynąca z absolutnego i zjednoczonego przywództwa Partii, przesiąkniętego dyplomatyczną ideologią Ho Chi Minha. Komunistyczna Partia Wietnamu jest organizatorem i przywódcą wszystkich zwycięstw rewolucji wietnamskiej.
Dzięki swej odwadze, inteligencji, prestiżowi i zdolności do przewodzenia krajowi, nasza Partia wykazała się wrażliwością na sytuację, szybko zmieniła sposób myślenia i mądrze podjęła decyzje o dostosowaniu polityki zagranicznej, wytycznych i środków do danego okresu historycznego.
Od samego początku wietnamska dyplomacja była niezwykle dumna z tego, że kierował nią i dowodził prezydent Ho Chi Minh.
Jest architektem nowoczesnej dyplomacji wietnamskiej i wspaniałym nauczycielem pokoleń dyplomatów. Ideologia dyplomacji Ho Chi Minha zawsze będzie kompasem i pochodnią oświetlającą ścieżkę wietnamskiej polityki zagranicznej.
To lekcja o łączeniu siły narodu z siłą chwili, siły wewnętrznej z siłą zewnętrzną, przy czym siła wewnętrzna ma charakter fundamentalny i długoterminowy, a siła zewnętrzna jest ważna i przełomowa.
Silnie wspieraliśmy wewnętrzną siłę kraju, jednocześnie wiążąc ją ze wspólną sprawą ludzkości, w pełni wykorzystując siłę zewnętrzną w celu połączenia i uzupełnienia siły wewnętrznej.
Przez ostatnie 80 lat, mimo że sytuacja na świecie zmieniała się szybko i w sposób skomplikowany, polityka zagraniczna i wytyczne Wietnamu były zawsze odpowiednio dostosowywane do sytuacji i głównych trendów danej chwili.
To lekcja niezależności, autonomii, samowystarczalności i samowzmocnienia, związana ze współpracą, dywersyfikacją i multilateralizacją stosunków zagranicznych. Niezależność, autonomia i samowystarczalność to ważne i spójne idee w linii rewolucyjnej w ogóle, a w polityce zagranicznej w szczególności.
Prezydent Ho Chi Minh stwierdził: „Niezależność oznacza, że kontrolujemy całą naszą pracę, bez ingerencji z zewnątrz”. ( Ho Chi Minh: Complete Works, National Political Publishing House Truth, Hanoi, 2011, tom 5, strona 162)
W tym duchu Wietnam jest całkowicie autonomiczny w ustalaniu polityki i strategii, przyjmując niepodległość i autonomię jako podstawę do zjednoczenia się i zgromadzenia sił w celu wsparcia i pomocy Wietnamowi, ale z uwzględnieniem i wyborem międzynarodowych doświadczeń i wniosków.
To jest lekcja „odpowiadania na wszelkie zmiany tym, co niezmienne”, „nasze zasady muszą być stanowcze, ale nasze strategie muszą być elastyczne”. ( Ho Chi Minh: Complete Works, National Political Publishing House Truth, Hanoi, 2011, tom 8, strona 555)
„Niezmienną” jest niepodległość, wolność narodu, suwerenność i integralność terytorialna kraju oraz niezłomny cel budowy kraju na drodze socjalistycznej. „Zmienną” jest sposób osiągnięcia celu, elastyczny i adaptowalny w strategii, w zależności od problemu, czasu, celu i partnera.
Jest to lekcja dotycząca doceniania i właściwego utrzymywania relacji z wiodącymi krajami oraz budowania i utrzymywania przyjaznych i stabilnych stosunków z krajami sąsiednimi.
Nasza Partia wyraźnie uznaje rolę głównych krajów w określaniu porządku i trendów na świecie, budując w ten sposób zrównoważone i harmonijne relacje, zarówno współpracując, jak i walcząc z głównymi krajami.
Jednocześnie zawsze podtrzymujemy przyjazne, stabilne i długoterminowe stosunki z krajami sąsiadującymi, kultywując tradycję naszych przodków, polegającą na „sprzedawaniu dalekich braci, aby kupić bliskich sąsiadów”, aby mieć przyjazne i stabilne stosunki z krajami sąsiadującymi, szczególnie tymi, które sąsiadują ze sobą.
Na koniec lekcja dotyczy pracy kadrowej, „podstawy wszelkiej pracy”. Prezydent Ho Chi Minh i jego poprzednicy są doskonałymi przykładami patriotyzmu, odwagi politycznej, umiejętności dyplomatycznych i stylu, podziwianymi przez ludzi i szanowanymi przez przyjaciół na arenie międzynarodowej.
Pokolenia kadr dyplomatycznych, politycznie niezłomnych, bezwzględnie oddanych Partii, interesom narodu, całym sercem służących Ojczyźnie i narodowi, są decydującym czynnikiem wszystkich zwycięstw dyplomatycznych na arenie międzynarodowej.
Dyplomacja wietnamska jest dumna, że miała wielu wspaniałych dyplomatów, znakomitych uczniów Prezydenta Ho Chi Minha, takich jak Pham Van Dong, Le Duc Tho, Nguyen Duy Trinh, Xuan Thuy, Nguyen Thi Binh, Nguyen Co Thach…
Są dyplomatami, którzy wyrośli z rewolucyjnej praktyki, potwierdzając odwagę i inteligencję Wietnamu, co wzbudza podziw wśród przyjaciół, partnerów i przeciwników.
Dyplomacja w dobie wzrostu narodowego
Świat stoi w obliczu epokowych punktów zwrotnych. Każdy punkt zwrotny w historii może być szansą lub wyzwaniem dla krajów, w zależności od ich przygotowania i gotowości.
Dorobek 80 lat walki o wyzwolenie narodowe, budowę i obronę Ojczyzny stanowią solidny fundament, na którym nasz naród wkracza w nową erę, realizując dwa cele strategiczne na lata 2030 i 2045, wyznaczone przez XIII Zjazd Partii.
Historia pokazała, że czynniki geostrategiczne, bezpieczeństwo i dobrobyt kraju są ściśle powiązane ze środowiskiem zewnętrznym.
Jak pozycjonować i promować pozycję kraju w sposób najbardziej korzystny dla narodu i ludzi na regionalnej i światowej szachownicy strategicznej, jest stałym przedmiotem troski przywódców partyjnych i państwowych oraz osób zajmujących się dyplomacją.
W najtrudniejszych latach walki o wyzwolenie narodowe Wietnam przezwyciężył wiele trudności i wyzwań, wykazując się odwagą, wolą, inteligencją i dyplomacją, odnosząc przytłaczające zwycięstwa.
Jeśli w czasie wojny zwycięstwo militarne stworzyło ważny impuls dla zwycięstwa dyplomatycznego; dyplomacja jest „frontem” równoległym do polityki i wojska, to dzisiaj bagażem wietnamskiej dyplomacji jest pozycja i siła kraju po 40 latach odnowy, solidarność i braterstwo całego narodu.
W kontekście dzisiejszej integracji międzynarodowej, polityka zagraniczna musi odgrywać pionierską rolę, dobrze wypełniając „ważne, regularne” zadania, obok obrony narodowej i bezpieczeństwa narodowego, aby chronić Ojczyznę wcześnie i z daleka, a także budować i rozwijać kraj szybko i trwale.
Mając na uwadze tę ciężką, ale i chwalebną odpowiedzialność, dyplomacja nowej ery musi skupić się na następujących głównych orientacjach:
Po pierwsze, zawsze należy stanowczo bronić interesów narodowych i kierować kraj we właściwym kierunku. Według prezydenta Ho Chi Minha, dyplomacja musi zawsze służyć interesom narodu. Interesy narodowe są „kompasem” polityki zagranicznej, niezmiennym celem polityki zagranicznej, jakim jest reagowanie na dynamicznie zmieniającą się, złożoną i nieprzewidywalną sytuację na świecie.
Najważniejsze interesy to: stanowcza ochrona niepodległości, suwerenności, jedności i integralności terytorialnej; ochrona Partii, Państwa, narodu i reżimu socjalistycznego; utrzymanie pokojowego, stabilnego i sprzyjającego środowiska dla rozwoju narodowego; ochrona innowacyjności, industrializacji i modernizacji; ochrona bezpieczeństwa politycznego, porządku społecznego i kultury narodowej.
Jednakże zapewnienie realizacji najwyższych interesów narodowych musi opierać się na równości, współpracy, wzajemnych korzyściach oraz wspólnych wysiłkach na rzecz pokoju, niepodległości narodowej, demokracji i postępu społecznego, bazujących na podstawowych zasadach Karty Narodów Zjednoczonych i prawa międzynarodowego.
Interesy narodowe są w harmonii ze wspólnymi interesami społeczności międzynarodowej, przyczyniając się do właściwego rozwiązania stosunków między narodem a czasami, pokazując odpowiedzialność Wietnamu i zyskując międzynarodowe poparcie.
Po drugie, należy kontynuować właściwą realizację polityki zagranicznej opartej na niepodległości, samowystarczalności, pokoju, współpracy i rozwoju; należy umiędzynarodowić i zróżnicować stosunki; należy aktywnie i proaktywnie integrować się ze społecznością międzynarodową w okresie odnowy.
„Niepodległość, autonomia” i „multilateralizacja, dywersyfikacja” pozostają w dialektycznej i spójnej relacji w wietnamskiej polityce zagranicznej. Niepodległość i autonomia oznaczają poleganie na własnej sile i samowystarczalność w ustalaniu własnej polityki i strategii.
Ostatnie zmiany w wielu regionach świata dodatkowo potwierdziły słuszność wietnamskiej polityki „niepodległości i samowystarczalności”. Ponadto, główne problemy stojące przed światem, takie jak klęski żywiołowe, epidemie, zmiany klimatu, cyberbezpieczeństwo itp., również dowodzą korzyści płynących z „multilateralizacji i dywersyfikacji” stosunków zagranicznych, ponieważ żaden kraj, niezależnie od swojej potęgi, nie jest w stanie samodzielnie sprostać obecnym wielowymiarowym wyzwaniom.
Siła wewnętrzna jest głównym zasobem, podstawą siły narodowej, ale konieczne jest wykorzystanie wszystkich zasobów zewnętrznych w celu zwiększenia siły wewnętrznej, aby najlepiej zapewnić bezpieczeństwo narodowe i rozwój.
Po trzecie, należy uczynić integrację międzynarodową siłą napędową, nadać krajowi dynamikę i wykorzystać nowe szanse rozwoju.
W centrum uwagi znajduje się dyplomacja rozwojowa, która przewodzi w łączeniu sił wewnętrznych i zewnętrznych, identyfikowaniu i wykorzystywaniu szans, jakie stwarzają nowe trendy na świecie w nauce i technologii, innowacjach, rozwoju odnawialnych źródeł energii, strategicznej infrastrukturze, transformacji cyfrowej, zielonej transformacji itp.
Jednocześnie dyplomacja musi otworzyć się na współpracę z wiodącymi partnerami, zwłaszcza z wysokiej jakości zasobami w dziedzinie finansów, technologii i zarządzania, aby nadać nowy impet, dokonać nowych przełomów i dokonać nowych osiągnięć na rzecz rozwoju kraju.
Mając do dyspozycji otwartą sytuację w polityce zagranicznej, dyplomacja powinna wykorzystać dobre stosunki zagraniczne do promowania porozumień gospodarczych, usuwania przeszkód i maksymalizacji korzyści płynących z porozumień handlowych i inwestycyjnych dla ludzi, miejscowości i przedsiębiorstw.
Po czwarte, promujmy wspólną siłę we wszystkich obszarach polityki zagranicznej. Nowa era wymaga również nowego podejścia do polityki zagranicznej – od przyjmowania do wnoszenia wkładu, od uczenia się do przewodzenia, od integracji gospodarczej do kompleksowej i głębokiej integracji, od kraju podążającego za innymi do kraju pionierskiego, gotowego do podjęcia nowych obowiązków.
Nowa sytuacja i władza nie tylko stwarzają warunki, abyśmy mogli w większym stopniu uczestniczyć i aktywniej przyczyniać się do rozwiązywania wspólnych problemów, ale także pozwalają nam promować naszą główną i wiodącą rolę w ważnych kwestiach i mechanizmach o strategicznym znaczeniu, zgodnie z interesami kraju.
Nowa sytuacja i władza wymagają od nas również promowania „miękkiej siły” narodu, odpowiadającej jego historycznemu i kulturowemu statusowi, pozycji politycznej i gospodarczej.
Po piąte, należy zbudować silny sektor dyplomatyczny godny poprzednich pokoleń i godny nowej ery.
W trudnych latach rewolucji zawsze mieliśmy znakomitych dyplomatów, ludzi, którzy stali się wzorem patriotyzmu, ducha samokształcenia, odwagi politycznej, stylu i sztuki dyplomacji, docenianych i szanowanych przez przyjaciół na arenie międzynarodowej.
Nowa era wymaga stworzenia wszechstronnej, nowoczesnej i profesjonalnej dyplomacji, która będzie odpowiadać nowym wymaganiom, będzie przesiąknięta i kreatywnie zastosuje ideologię dyplomatyczną Ho Chi Minha.
W nowej erze urzędnicy odpowiedzialni za politykę zagraniczną muszą być pionierami, którzy odważą się myśleć, odważą się działać, odważą się wprowadzać innowacje, odważą się stawiać czoła trudnościom i działać w interesie narodowym.
Patrząc wstecz na ostatnie 80 lat, pokolenia dyplomatów mają prawo być dumne z tradycji, historii i wspaniałych osiągnięć wietnamskiej dyplomacji, przyczyniających się do chwały kraju.
Odwaga i inteligencja współczesnej dyplomacji wietnamskiej kształtowały się przez tysiące lat historii narodu, a następnie zostały udoskonalone i rozwinięte w erze Ho Chi Minha.
W nowej erze, podążając śladami bohaterskiej tradycji swoich ojców, dzisiejsze pokolenie dyplomatów będzie nadal zapisywać złote karty nowoczesnej dyplomacji wietnamskiej, godnie przyczyniając się do tego, aby kraj „stał ramię w ramię ze światowymi mocarstwami”, tak jak zawsze pragnął tego Wujek Ho./.
Luong Cuong, członek Biura Politycznego, prezydent Socjalistycznej Republiki Wietnamu
(Według VNA/Vietnam+)
Source: https://baogialai.com.vn/ngoai-giao-viet-nam-80-nam-xay-dung-truong-thanh-cung-dat-nuoc-post564599.html
![[Zdjęcie] Autostrady przechodzące przez Dong Nai](https://vphoto.vietnam.vn/thumb/1200x675/vietnam/resource/IMAGE/2025/11/12/1762940149627_ndo_br_1-resize-5756-jpg.webp)
![[Zdjęcie] Premier Pham Minh Chinh bierze udział w konferencji podsumowującej rok rozmieszczania sił zbrojnych w celu ochrony bezpieczeństwa i porządku na szczeblu lokalnym.](https://vphoto.vietnam.vn/thumb/1200x675/vietnam/resource/IMAGE/2025/11/12/1762957553775_dsc-2379-jpg.webp)
![Przejście Dong Nai OCOP: [Artykuł 3] Powiązanie turystyki z konsumpcją produktów OCOP](https://vphoto.vietnam.vn/thumb/402x226/vietnam/resource/IMAGE/2025/11/10/1762739199309_1324-2740-7_n-162543_981.jpeg)
Komentarz (0)