Wietnamczycy w Finlandii pozwalają swoim dzieciom naturalnie przyswajać ich ojczystą kulturę.

Zachowaj wietnamski dla swoich dzieci

Pani Do Thi Bich Hang Hang pracuje dla fińskiej firmy zajmującej się technologiami edukacyjnymi ; jest współzałożycielką i prezeską Wietnamskiej Organizacji Kultury, Języka i Współpracy w Finlandii. Od narodzin syna Antony'ego to ona uczyła go bezpośrednio języka wietnamskiego. Kiedy poszedł do pierwszej klasy, wysłała go na kurs języka wietnamskiego organizowany przez miasto Helsinki, aby zapewnić mu bardziej systematyczną naukę.

Pani Hang powiedziała, że istnieje wiele książek, gazet i dokumentów online na temat języka wietnamskiego za granicą. Jednak nauczanie wietnamskiego dzieci za granicą również napotyka wiele trudności. Im starsze dziecko, tym częściej będzie myśleć w języku ojczystym. Wiedzy zdobytej w szkole nie da się w naturalny sposób wyrazić po wietnamsku, zwłaszcza wiedzy z historii, geografii, literatury itp. Czasami nauczyciele języka wietnamskiego uczą wszystkich poziomów jednocześnie, a niektóre starsze dzieci mogą nie czuć się tym zachwycone. Tymczasem życie jest bardzo intensywne, więc nie wszyscy rodzice są wytrwali w regularnym udzielaniu korepetycji z języka wietnamskiego swoim dzieciom.

Według pani Hang język to kultura. Dlatego, aby dzieci mogły samodzielnie nauczyć się wietnamskiego, muszą zrozumieć sens nauki tego języka, a nie tylko dlatego, że „rodzice tego od nich wymagają”. Urodzony w Finlandii Antony wychował się w wielojęzycznym środowisku. Ponieważ umiał mówić, Antony z łatwością porozumiewał się po wietnamsku z matką i po fińsku z ojcem. Po prostu później mówienie po wietnamsku stało się trudniejsze z powodu braku słownictwa. Środowisko, w którym mógł ćwiczyć wietnamski, w porównaniu z jego rówieśnikami w kraju, było również znacznie bardziej ograniczone. Mimo to pani Hang wytrwale uczyła swoje dziecko i mówiła mu po wietnamsku każdego dnia.

Kiedy Antony miał 5 lat, uwielbiał aktywności i podążał za mamą, gdziekolwiek się udała. Nauczyła go więc wietnamskiego, zaczynając od nazywania znanych przedmiotów i codziennych czynności. Gdy był trochę starszy, nauczyła go i wyjaśniła w łatwy do zrozumienia sposób, że gdyby znał wietnamski, zrozumiałby, co mówią dziadkowie i krewni, a wszyscy lepiej by go rozumieli.

Zachowanie kultury to zachowanie korzeni

Praca pani Hang jest związana ze współpracą fińsko-wietnamską. Powiedziała synowi, że gdyby znał angielski, fiński i wietnamski, mógłby w przyszłości pracować tak jak jego matka. Kiedy jej syn zaczął lubić oglądać wiadomości, pani Hang często opowiadała mu o wydarzeniach w Wietnamie, takich jak wyzwolenie Południa i zjednoczenie kraju 30 kwietnia oraz Święto Narodowe 2 września. Pokazała mu również filmy o historii Wietnamu i o kraju oraz opowiedziała mu o wujku Ho.

W Finlandii Antony również doświadczył wietnamskiego Tet, pracując z matką przy pakowaniu ciast Chung i jedząc wietnamskie święto Tet, które matka przygotowywała dla dziadków, aby mogli się nim cieszyć w domu. Pani Hang zapoznała również ojca i dziadków Antony'ego z kulturą wietnamską, aby członkowie rodziny w Finlandii mogli ją zrozumieć i nadal zachęcać Antony'ego do nauki wietnamskiego.

Pani Hang stara się również regularnie zabierać Antony'ego do Wietnamu, aby odwiedzał dziadków i miejsca, o których opowiadała mu matka, takie jak Pałac Niepodległości, Mauzoleum Wujka Ho, dom na palach Wujka Ho, Muzeum Pamiątek Wojennych, Muzeum Historii Wojskowości i Muzeum Ho Chi Minha . Pani Hang nie zmusza syna do kochania swojego kraju ani kultury wietnamskiej, ale poprzez takie opowieści i zajęcia uświadamia sobie, że jej syn naturalnie kocha i chłonie wietnamską kulturę. Może również opowiadać dziadkom o miejscach i historycznych lekcjach, które odwiedził lub o których słyszał. Z miłości do kultury Antony kocha również język wietnamski i dostrzega sens nauki tego języka.

Jako osoba ceniąca zachowanie swoich korzeni, pani Hang ma nadzieję, że jej syn zawsze będzie pilnie uczył się wietnamskiego, kochał go i utrzymywał kontakt ze swoimi korzeniami. Ma również nadzieję, że niezależnie od tego, gdzie mieszka, zawsze będzie wracał do ojczyzny, kochał Wietnam, rozumiał i zachowywał dobre wartości narodu. Dla niej znajomość wietnamskiego przez jej syna to nie tylko znajomość innego języka, ale także pomost, który pomoże mu nawiązać kontakt z rodziną, dziadkami i wietnamską tożsamością w sercu.

Source: https://phunuvietnam.vn/nguoi-viet-o-phan-lan-cho-con-ngam-van-hoa-nguon-coi-mot-cach-tu-nhien-238251208155340705.htm