Przepisy dotyczące działalności kantorowej państw sąsiadujących

Bank Państwowy Wietnamu wydał Okólnik 04/2023/TT-NHNN regulujący działalność agentów wymiany walut w krajach sąsiadujących.

Okólnik jasno określa działalność agentów wymiany walut krajów sąsiadujących. W związku z tym agenci wymiany walut krajów sąsiadujących mogą działać wyłącznie w formie kupna walut krajów sąsiadujących od osób fizycznych za gotówkę w dongach wietnamskich, z wyjątkiem przypadków określonych w klauzuli 2 niniejszego artykułu.

Agenci wymiany walut krajów sąsiadujących, znajdujący się w strefie oczekiwania przy międzynarodowych przejściach granicznych i głównych przejściach granicznych, są uprawnieni do sprzedaży waluty krajów sąsiadujących za gotówkę w zamian za dongi wietnamskie osobom fizycznym zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Organizacja gospodarcza może zawrzeć z upoważnioną instytucją kredytową umowę o prowadzenie kantoru wymiany walut państwa sąsiadującego o umieszczeniu kantoru wymiany walut państwa sąsiadującego w jednym lub kilku miejscach na lądowym obszarze przygranicznym lub w strefie ekonomicznej przygranicznej, w miejscowości, w której organizacja gospodarcza ma swoją siedzibę główną lub oddział.

Agenci wymiany walut krajów sąsiadujących, znajdujący się w strefie oczekiwania przy międzynarodowych przejściach granicznych i głównych przejściach granicznych, są uprawnieni do sprzedaży gotówki walutom krajów sąsiadujących osobom zagranicznym, które zakończyły procedury wyjazdowe.

W przypadku sprzedaży waluty kraju sąsiadującego o równowartości 20 000 000 VND (dwadzieścia milionów dongów wietnamskich) lub mniejszej, agent wymiany walut kraju sąsiadującego zażąda od osoby przedstawienia dokumentów wyjazdowych zgodnie z przepisami prawa dotyczącymi wyjazdu cudzoziemców.

W przypadku odsprzedaży waluty kraju sąsiadującego o równowartości ponad 20 000 000 VND (dwadzieścia milionów dongów wietnamskich) osobie fizycznej, która wymieniła walutę kraju sąsiadującego, kantor kraju sąsiadującego zażąda od tej osoby przedstawienia dokumentów wyjazdowych zgodnie z prawem o wyjeździe cudzoziemców oraz faktury (paragonu) za wymianę waluty ostemplowanej przez licencjonowaną instytucję kredytową lub kantor kraju sąsiadującego. Faktura (paragon) za wymianę waluty jest ważna dla osoby fizycznej i może zostać wykorzystana do odkupienia waluty kraju sąsiadującego w ciągu 90 dni od daty wskazanej na fakturze (paragonu). Kantor kraju sąsiadującego musi wycofać fakturę (paragon) za poprzednią wymianę waluty.

Maksymalna kwota, jaką może odkupić osoba fizyczna w walucie kraju sąsiadującego, nie może przekroczyć kwoty wymienianych pieniędzy podanej na fakturze (paragon).

Okres sprzedaży, stan środków pieniężnych w krajach sąsiadujących

Kantor wymiany walut kraju sąsiadującego musi sprzedać całą zakupioną walutę kraju sąsiadującego (oprócz pozostałego salda gotówki) upoważnionej instytucji kredytowej na koniec każdego dnia roboczego. W przypadku, gdy siedziba kantoru wymiany walut kraju sąsiadującego znajduje się daleko od upoważnionej instytucji kredytowej, a podróż jest utrudniona, upoważniona instytucja kredytowa, w oparciu o faktyczną sytuację, negocjuje z organizacją gospodarczą termin sprzedaży zakupionej waluty, nie dłuższy jednak niż 7 dni roboczych.

Kantorzy wymiany walut krajów sąsiadujących mogą utrzymywać dzienne saldo gotówkowe w walucie kraju sąsiadującego zgodnie z umową między upoważnioną instytucją kredytową a organizacją gospodarczą, jednak maksymalne saldo nie może przekraczać 40 000 000 VND (czterdzieści milionów dongów wietnamskich) na potrzeby obsługi działalności kantorowej kraju sąsiadującego. W przypadku konieczności zwiększenia salda (w tym przekroczenia salda maksymalnego), organizacja gospodarcza musi przeprowadzić procedurę korygowania Certyfikatu Rejestracji Kantorów Wymiany Walut krajów sąsiadujących zgodnie z przepisami prawa.

Obowiązki autoryzowanych instytucji kredytowych

Zgodnie z Okólnikiem, upoważniona instytucja kredytowa rozważa zawarcie umowy o świadczenie usług w zakresie wymiany walut państwa sąsiadującego, biorąc pod uwagę potrzebę rozszerzenia sieci wymiany walut państwa sąsiadującego oraz spełnienie przez organizację gospodarczą warunków do wykonywania usług w zakresie wymiany walut państwa sąsiadującego.

Organizowanie krótkoterminowych szkoleń z zakresu umiejętności rozpoznawania walut krajów sąsiadujących, sposobu księgowania faktur, prowadzenia ewidencji, umiejętności sporządzania raportów zgodnie z przepisami prawnymi dotyczącymi przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz wydawanie Certyfikatów pracownikom agentów wymiany walut krajów sąsiadujących po ukończeniu szkoleń.

Dostarczanie oprogramowania dla agentów wymiany walut krajów sąsiadujących w celu zarządzania i monitorowania działalności związanej z wymianą walut krajów sąsiadujących zgodnie z warunkami upoważnionych instytucji kredytowych i organizacji gospodarczych działających jako agenci wymiany walut krajów sąsiadujących.

Okresowo lub niespodziewanie kontrolować i monitorować działalność kantorową kraju sąsiadującego z autoryzowanym agentem. W przypadku stwierdzenia, że ​​kantor w kraju sąsiadującym narusza postanowienia umowy o świadczenie usług kantorowych oraz przepisy prawa dotyczące działalności kantorowej kraju sąsiadującego, autoryzowana instytucja kredytowa podejmie działania w związku z naruszeniem zgodnie z postanowieniami umowy o świadczenie usług kantorowych kraju sąsiadującego.

W przypadku rozwiązania umowy o świadczenie usług w zakresie wymiany walut z państwem sąsiadującym, upoważniona instytucja kredytowa jest zobowiązana w terminie 10 dni roboczych od dnia rozwiązania umowy powiadomić o tym fakcie na piśmie oddział Banku Państwowego w województwie przygranicznym na terenie tego obszaru.

Niniejszy Okólnik wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2023 r.

Według Rządowej Gazety Elektronicznej null

Link źródłowy: https://baolaocai.vn/quy-dinh-ve-hoat-dong-dai-ly-doi-tien-cua-nuoc-co-chung-bien-gioi-post370068.html