Statek bez numeru upamiętniający bohatera Ho Dac Thanh: trzykrotne wsparcie ojczyzny

Za każdym razem, gdy dowodził statkiem z bronią, który miał wesprzeć południowe pole bitwy, przepływając przez region centralny, kapitan Ho Dac Thanh (z Phu Yen ) czuł się przygnębiony. Wielokrotnie wskazywał na kontynent i mówił swoim towarzyszom, a czasem powtarzał sobie: „Kierunek zachodzącego słońca, to moja ojczyzna”. Pragnął otrzymać rozkaz przewożenia broni, aby wesprzeć swoich rodaków w walce z wrogiem, aby odwiedzić ojczyznę po ponad 10 latach rozłąki.

Pod koniec 1964 roku zapotrzebowanie na broń na polu bitwy w Strefie 5 było bardzo pilne. Prowincjonalne komitety partyjne prowincji nadmorskich w Strefie 5 wysłały ludzi z listami do Rządu Centralnego z prośbą o wsparcie w zakresie uzbrojenia. Zgodnie z dyrektywą Rządu Centralnego, statek nr 41 został przydzielony do transportu 63 ton broni do portu Vung Ro (Phu Yen), aby wesprzeć pole bitwy w Strefie 5, a jednocześnie otworzyć nową odnogę szlaku Ho Chi Minha na morzu.

„Kiedy powierzono mi zadanie otwarcia drogi do nabrzeża Vung Ro i dostarczenia broni na pole bitwy w Strefie 5, byłem bardzo szczęśliwy. Moje długoletnie marzenie w końcu się spełniło. Po powrocie moi bracia i ja pospieszyliśmy z przygotowaniami, badaliśmy mapy morskie, nabrzeża itp., aby wyprawa była idealna” – powiedział bohater Ho Dac Thanh.

Bohater Sił Zbrojnych Ludu Ho Dac Thanh dzieli się wspomnieniami z przybycia 3 statków do portu Vung Ro

18 listopada 1964 roku statek 41 przewożący 63 tony ładunku opuścił port Bai Chay ( Quang Ninh ). Nadciągnął północno-wschodni monsun, morze było wzburzone, a wysokie fale chciały połknąć statek. Bohater Ho Dac Thanh opowiadał, że około godziny 12:00 28 listopada 1964 roku, gdy statek znajdował się 120 mil morskich od brzegu, skierował się w stronę Vung Ro. Aby jednak wpłynąć do Vung Ro, statek 41 musiał przejść przez 3 szlaki patrolowe wrogiej marynarki wojennej. Gdy statek znajdował się 20 mil morskich od brzegu, nie otrzymał sygnału świetlnego z Mui Dien, podejrzewając, że wpłynął do niewłaściwego portu, co zaniepokoiło załogę.

Kapitan Thanh zdecydował o kontynuowaniu podróży statkiem do portu w zaplanowanym kierunku. Gdy statek znajdował się w odległości jednej mili morskiej od brzegu, komisarz polityczny na statku 41 wysłał sygnał, ale po 10 minutach nadal nie było odpowiedzi od naszych ludzi w porcie.

Wspominając towarzyszy broni, którzy poświęcili się, aby chronić port

„Po wysłaniu skoordynowanego sygnału świetlnego nasz statek nie otrzymał odpowiedzi. Ponownie ogarnęło mnie podejrzenie, że wpływamy do niewłaściwego portu. Zwolniłem statek 41, zdjąłem siatki kamuflażowe z karabinów maszynowych, a załoga przygotowała się do walki. Ale w tym momencie po lewej stronie statku stopniowo pojawiła się wyspa. To była Hon Nua. Wiedziałem, że przede mną jest brama Vung Ro” – wspominał pan Thanh.

Statek 41 dryfował pośrodku Vung Ro, zwodowano sampan z dwoma żołnierzami uzbrojonymi w broń, którzy mieli dotrzeć na brzeg, aby skontaktować się z nabrzeżem. Czas płynął powoli, aż do momentu, gdy zapalił się sygnał świetlny, umożliwiający rozpoznanie się. Około godziny 23:50, 28 listopada 1964 roku, statek 41 wpłynął do nabrzeża Vung Ro. W chwili spotkania wszyscy mieli łzy w oczach. Zgodnie z rozkazami, statek 41 mógł pozostać na nabrzeżu Vung Ro tylko do godziny 15:00, po czym miał odpłynąć.

Nabrzeże Vung Ro – miejsce odbioru przesyłek z nienumerowanych statków

„Kiedy powiedziałem, że statek 41 może przebywać przy nabrzeżu Vung Ro tylko od 0:00 do 3:00 rano, pan Sau Rau (sekretarz partii prowincji Phu Yen, szef nabrzeża Vung Ro) wyglądał na zaniepokojonego. Pan Sau powiedział, że poprosił rząd centralny tylko o 6-7 ton broni, ale teraz, mając 63 tony broni, nie było wystarczająco dużo sił, aby rozładować ładunek” – wspominał bohater Ho Dac Thanh.

Aby znaleźć rozwiązanie, zwołano wieczorem zebranie komórki partyjnej. Zaproponowano dwie opcje: jedną było pozwolenie statkowi 41 na opuszczenie wód terytorialnych i oczekiwanie na wejście do następnego wieczoru, a drugą – pozostanie przy dobrze zamaskowanym nabrzeżu i załadunek ładunku następnego wieczoru. Kapitan Thanh zdecydował się na pozostawienie statku 41 przy dobrze zamaskowanym nabrzeżu. Była to odważna decyzja. Gdyby wróg je odkrył, nie tylko statek 41 musiałby zostać zniszczony, ale tajny szlak, który był tak długo utrzymywany, zostałby ujawniony, co utrudniłoby rewolucję Południa. Jednak gdyby opuścili wody terytorialne i wrócili, przejście przez trzy bramy patrolowe nie byłoby łatwym zadaniem.

Zapal kadzidło i złóż kwiaty, aby uczcić bohaterskich męczenników, którzy poświęcili się, aby chronić nabrzeże Vung Ro.

Kapitan Ho Dac Thanh pozwolił statkowi nr 41 zacumować u podnóża góry Bai Chua. O 4 rano statek był już zamaskowany i czekał na zapadnięcie zmroku. Robotnicy rozładowywali ładunek z pełną prędkością.

„Wszyscy pracowali na pełnych obrotach. Widząc żołnierza ładującego towary w piwnicy, zlany potem, przyniosłem mu kubek wody. Przyjął kubek i niepewnie powiedział mi, że przez ostatnie kilka dni oddział musiał jeść figi, żeby się utrzymać, ponieważ batalion wroga przez cały dzień urządzał zasadzkę na autostradzie nr 1, więc zapasy ryżu nie mogły do ​​nich dotrzeć, a żołnierze nie mieli jedzenia. Zakrztusiłem się, gdy to usłyszałem. Obiecałem sobie, że kiedy wrócę na północ, jeśli będzie drugi raz na nabrzeże Vung Ro, przyniosę ryż dla ludzi” – powiedział pan Thanh.

W nocy 25 grudnia 1964 roku statek 41 po raz drugi zacumował w Vung Ro, przewożąc 3 tony ryżu. Tej nocy wszyscy byli szczęśliwi, ponieważ zjedli pyszny posiłek. O godzinie 23:50 1 lutego 1965 roku statek 41 po raz trzeci zacumował w Vung Ro w sylwestra, aby powitać nowy rok w At Ty.

W listopadzie 1966 roku statek nr 41 wypłynął z portu Binh Dong (Hai Phong) z portem docelowym Bai Ngang – Duc Pho (Quang Ngai). 27 listopada 1966 roku o godzinie 23:00 statek dotarł do portu Bai Ngang. 28 listopada 1966 roku o godzinie 4:00 rano, po zrzuceniu 2/3 ładunku do morza, statek nr 41 został uderzony przez fale, a jego śruba napędowa wygięła się i uniemożliwiła manewrowanie. Aby zapewnić tajność miejsca zrzutu ładunku i zapobiec wpadnięciu statku w ręce wroga, kapitan Thanh zdetonował ładunki wybuchowe, niszcząc statek nr 41. Podczas jedenastego rejsu dwóch żołnierzy, Duong Van Loc i Tran Nho, pozostało na zawsze w Bai Ngang – Duc Pho.

Mimo podeszłego wieku, bohater Ho Dac Thanh nadal aktywnie propaguje i rozbudza tradycję patriotyzmu wśród młodego pokolenia.

Dwa miesiące później nowy okręt o kryptonimie 41 kontynuował misję transportu broni na Południe. Pan Thanh został awansowany przez przełożonych na zastępcę dowódcy Batalionu 1, Kwatery Głównej Grupy 125.

Ze względu na potrzeby pola bitwy, w 1969 roku pan Thanh został wyznaczony na kapitana statku nr 54. 31 listopada 1969 roku statek nr 54 opuścił Ha Long (Quang Ninh) z portem docelowym Vam Lung (Ca Mau). Dwunasta podróż kapitana Ho Dac Thanha obejmowała kraje Azji Południowo-Wschodniej, ale po wpłynięciu do portu Vam Lung statek został odkryty przez wroga. Aby uniknąć wojny i zapewnić sobie tajny szlak, kapitan Thanh wysłał statek na wyspę Hajnan (Chiny).

3 lutego 1970 roku statek nr 54 powrócił do portu w Hajfong. Podróż nienumerowanego statku bohatera Sił Zbrojnych Ludu Ho Dac Thanha zakończyła się.

Source: https://thanhnien.vn/tau-khong-so-trong-ky-uc-anh-hung-ho-dac-thanh-3-lan-chi-vien-que-huong-185241220164820101.htm