การทำให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง: ผู้แทนรัฐสภากังวลเกี่ยวกับความเป็นไปได้

สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติแสดงความกังวลเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของเป้าหมายที่ว่าภายในปี 2573 สถานศึกษาก่อนวัยเรียนและสถานศึกษาทั่วไปอย่างน้อยร้อยละ 30 จะมีอุปกรณ์สำหรับสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง

ความเป็นไปได้ของเป้าหมายในการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในโรงเรียนทั่วประเทศอย่างน้อยร้อยละ 30 ภายในปี 2573 ถือเป็นประเด็นหนึ่งที่สมาชิกรัฐสภาหลายคนให้ความสนใจเมื่อหารือเกี่ยวกับนโยบายการลงทุนของโครงการเป้าหมายระดับชาติเพื่อปรับปรุงและยกระดับคุณภาพ การศึกษา และการฝึกอบรมสำหรับช่วงปี 2569-2578 ในช่วงบ่ายของวันที่ 2 ธันวาคมนี้

ผู้แทนเห็นพ้องกับนโยบายที่จะให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในโรงเรียน โดยกล่าวว่าในพื้นที่ด้อยโอกาสนั้น การบรรลุเป้าหมายนี้เป็นเรื่องยากมาก นอกจากนี้ ปัญหาการขาดแคลนครูสอนภาษาอังกฤษ ขณะเดียวกันก็มีความจำเป็นต้องจัดหาครูมาสอนวิชาอื่นๆ เป็นภาษาอังกฤษด้วย

อย่าปรับระดับ

ผู้แทนเหงียน ถิ ลาน อันห์ (คณะผู้แทนลาวไก) กล่าวว่า เป้าหมายในการใช้บังคับอย่างเท่าเทียมกันในทุกจังหวัดและเมือง โดยไม่แยกแยะเงื่อนไข ทางเศรษฐกิจ โครงสร้างพื้นฐาน และทรัพยากรมนุษย์ เป็นสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผล

เมื่อวิเคราะห์อย่างเจาะจงยิ่งขึ้น ผู้แทนกล่าวว่า ในปัจจุบัน พื้นที่ด้อยโอกาสกำลังเผชิญกับอุปสรรคสำคัญ เช่น การขาดแคลนครู ศักยภาพในการสอนที่จำกัด ภาระงบประมาณในการซื้ออุปกรณ์และบำรุงรักษาการดำเนินงาน ดังนั้น ความเป็นไปได้ในการบรรลุเป้าหมาย 30% สำหรับพื้นที่เหล่านี้จึงต่ำมาก ทำให้ประสิทธิผลของนโยบายลดลง

เพื่อให้แน่ใจว่ามีความเป็นไปได้ ผู้แทน Nguyen Thi Lan Anh เสนอแนะไม่ให้เท่ากัน แต่ให้แบ่งตามเงื่อนไขจริงของแต่ละภูมิภาค โดยเฉพาะพื้นที่ที่ยากลำบากใช้อัตรา 20% พื้นที่ที่ยากลำบากใช้ 25% พื้นที่ที่เหลือใช้ 30% พื้นที่ในเมืองสามารถเกินเป้าหมายนี้ได้

ผู้แทนยังแนะนำว่ารัฐควรให้ความสำคัญกับการสนับสนุนการฝึกอบรมและส่งเสริมครูสอนภาษาอังกฤษ และจัดสรรเงินทุนสำหรับการซื้ออุปกรณ์สำหรับพื้นที่ด้อยโอกาส

ประเด็นเรื่องคณาจารย์ยังถูกหยิบยกขึ้นมาโดยผู้แทน Tran Khanh Thu (คณะผู้แทน Hung Yen ) เมื่อเขาเสนอความจำเป็นในการประเมินเงื่อนไขที่แท้จริงอย่างรอบคอบเพื่อให้แน่ใจว่าเป้าหมายนี้มีความเป็นไปได้

ผู้แทนได้กล่าวถึงข้อเท็จจริงที่ว่าทั้งประเทศขาดแคลนครูสอนภาษาอังกฤษประมาณ 4,000 คน และอายุเฉลี่ยของครูในพื้นที่ภูเขาค่อนข้างสูง (44.2 ปี) ทำให้การเข้าถึงวิธีการสอนใหม่ๆ เป็นเรื่องยาก

นอกจากนี้ ยังขาดแคลนสิ่งอำนวยความสะดวกและอุปกรณ์การเรียนการสอนในพื้นที่ด้อยโอกาส ห่างไกล และห่างไกลจากชุมชน ผู้แทนกล่าวว่า เมื่อครูไม่ได้มาตรฐาน การลงทุนในอุปกรณ์ก็จะนำไปสู่ความสิ้นเปลืองเมื่อไม่สามารถใช้งานได้

จำเป็นต้องลงทุนพัฒนาบุคลากรทางการสอน

เพื่อแก้ไขปัญหานี้ ผู้แทน Tran Khanh Thu แนะนำว่าควรมีแผนงานการดำเนินการที่เฉพาะเจาะจง โดยให้ความสำคัญกับการลงทุนในพื้นที่ที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่ยาก และเพิ่มนโยบายเพื่อดึงดูดครู

ผู้แทน Tran Khanh Thu. (ภาพ: โดน ตัน/VNA)

ความจำเป็นในการลงทุนในสิ่งอำนวยความสะดวกและบุคลากรทางการสอนพร้อมทั้งแผนงานที่เหมาะสม ยังเป็นคำแนะนำของผู้แทน Huynh Thi Anh Suong (คณะผู้แทน Quang Ngai) อีกด้วย

ตามที่ผู้แทน Huynh Thi Anh Suong กล่าว เป้าหมายของสิ่งอำนวยความสะดวกสามารถบรรลุได้หากมีการลงทุนทรัพยากรทางการเงินที่เพียงพอ แต่ควบคู่ไปกับสิ่งอำนวยความสะดวก จะต้องมีการฝึกอบรมและพัฒนาเพื่อให้มีทีมครูที่ตอบสนองความต้องการ เนื่องจากครูคือปัจจัยชี้ขาด

ในการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง ครูไม่เพียงแต่ต้องมีความรู้เชิงลึกในวิชานั้นๆ เชี่ยวชาญคำศัพท์เฉพาะทางเท่านั้น แต่ยังต้องมีทักษะภาษาอังกฤษที่ดีอีกด้วย อย่างไรก็ตาม จำนวนครูเหล่านี้ที่ผ่านการฝึกอบรมในวิทยาลัยฝึกหัดครูมีไม่มากนัก ยิ่งเป็นความท้าทายอย่างยิ่งสำหรับพื้นที่ห่างไกลที่ยากต่อการดึงดูดบุคลากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อครูเหล่านี้มีโอกาสในการทำงานมากมายในพื้นที่ที่เอื้ออำนวยมากกว่า

ด้วยเหตุนี้ ผู้แทนจึงเสนอให้เพิ่มเป้าหมายภายในปี 2573 โดยระบุว่าครูจะได้รับการฝึกอบรมและให้การศึกษาเพื่อตอบสนองความต้องการในการสอนภาษาอังกฤษที่สอดคล้องกับเป้าหมายที่สถาบันการศึกษา 30% จะได้รับการสนับสนุนด้านอุปกรณ์เพื่อให้แน่ใจว่ามีเงื่อนไขที่เพียงพอในการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองเพื่อหลีกเลี่ยงการสิ้นเปลืองทรัพยากร

ผู้แทน Huynh Thi Anh Suong กล่าวว่า ปัจจุบันยังไม่มีตำราเรียนภาษาอังกฤษหรือตำราเรียนภาษาเวียดนาม-อังกฤษแบบสองภาษา ดังนั้น ผู้แทนจึงเสนอให้กระทรวงศึกษาธิการและฝึกอบรมศึกษาค้นคว้าตำราเรียนภาษาเวียดนาม-อังกฤษแบบสองภาษาและฉบับภาษาอังกฤษสำหรับสถาบันการศึกษาทั่วไป โดยพิจารณาจากสภาพความเป็นจริงของแต่ละหน่วยกิต

นี่เป็นประเด็นที่ผู้แทน Ha Anh Phuong (ผู้แทน Phu Tho) ได้หยิบยกขึ้นมาเช่นกัน ผู้แทน Ha Anh Phuong กล่าวว่าการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองในโรงเรียนนั้นไม่เหมือนกับการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ ระดับการประยุกต์ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองยังแตกต่างกันอย่างมากในแต่ละภูมิภาคและระดับโรงเรียน

ผู้แทน Ha Anh Phuong กล่าวว่า ช่องว่างทางการศึกษาไม่ได้อยู่ที่อุปกรณ์เพียงอย่างเดียว แต่ยังรวมถึงจำนวนและคุณภาพของครู หลักสูตร และสภาพแวดล้อมในการปฏิบัติงานด้วย แม้ว่าจะมีการลงทุนในอุปกรณ์ แต่หากไม่มีการลงทุนในทรัพยากรบุคคล ก็มีความเสี่ยงที่อุปกรณ์จะถูกนำไปใช้ก่อน และทรัพยากรบุคคลจะตามมา ซึ่งก่อให้เกิดการสิ้นเปลือง

ด้วยเหตุนี้ ผู้แทนจึงเสนอให้ปรับเป้าหมายในร่างที่ว่า “ภายในปี 2578 สถานศึกษาในระดับก่อนวัยเรียนและการศึกษาทั่วไป 100% จะต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขการสอนภาษาอังกฤษตามมาตรฐานระดับชาติ โดยอัตราของสถานศึกษาที่นำภาษาอังกฤษมาใช้เป็นรูปแบบภาษาที่สองจะต้องเหมาะสมกับสภาพท้องถิ่นและบรรลุเป้าหมายด้านความเท่าเทียมทางการศึกษา”

(เวียดนาม+)

ที่มา: https://www.vietnamplus.vn/dua-tieng-anh-thanh-ngon-ngu-thu-2-dai-bieu-quoc-hoi-ban-khoan-tinh-kha-thi-post1080629.vnp