อยากกินน้ำปลาเปรี้ยว
รอถึงฤดูน้ำหลากค่อยกินให้อิ่ม
นิทานพื้นบ้านมีเพลงพื้นบ้านที่ช่วยให้ผู้คนจดจำเครื่องหมายบอกเวลาของขนมชนิดนี้ได้ง่าย เช่น ถ้าอยากกิน "ซาวบาน" ต้องรอ "น้ำขึ้น" แต่ก่อนที่จะเสิร์ฟซาวบานทรงกลม ตั้งแต่ฤดูร้อน ดอกซาวบานสีม่วงก็จะถูกเสิร์ฟไปแล้ว
ผู้คนต่างพูดกันว่าต้นโกงกางมี "ใบเขียว ดอกขาว แต่พอเข้าไปใกล้ๆ กลับมีกลิ่นเหม็น" เพื่ออธิบายชะตากรรมอันน่าเศร้าของต้นไม้ต้นนี้ เพราะมันไม่มีอะไรดึงดูดใจคุณเลย บัดนี้ชะตากรรมของต้นไม้ต้นนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว เมื่อสลัดดอกโกงกางถือกำเนิดขึ้น
ฤดูน้ำหลากประจำปีเริ่มต้นประมาณเดือน 7 จันทรคติ ขึ้นอยู่กับว่าระดับน้ำมาเร็วหรือช้า เวลาจะแตกต่างกันเล็กน้อย ในช่วงฤดูนี้ น้ำจะไหลลงสู่แม่น้ำโขงตอนล่าง และต้นไทรและต้นไทรจะม้วนตัวบนกิ่งก้าน และในช่วงกลางฤดูร้อน ประมาณเดือน 3 ถึงเดือน 6 จันทรคติ กิ่งก้านของต้นไทรจึงจะเริ่มออกดอกและออกผล
สลัดดอกมะขามใส่กุ้ง
ดอกของ Barringtonia acutangula เป็นดอกแบบสองเพศ หมายความว่ามีทั้งเกสรตัวเมียและเกสรตัวผู้ คนเราเก็บเกสรตัวผู้มาทำสลัดเท่านั้น และเหลือเกสรตัวผู้ไว้ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะต้นไม้ช่วยผสมเกสรให้ออกผลขนาดใหญ่ และอีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะถ้าปล่อยเกสรตัวเมียไว้ สลัดจะมีรสขม
เมื่อดอกยังตูมอยู่จะไม่สามารถเก็บได้ทันที ต้องรอให้ดอกบานสักหน่อย เกสรตัวผู้จะยาวและอร่อย ดอกไทรจะเริ่มบานตอนเที่ยงคืน ประมาณตี 3-4 ชาวบ้านจะออกไปเก็บดอก เพราะเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ลมจะพัด นกจะเกาะคอน และผึ้งจะบินวน ทำให้เกสรตัวผู้ร่วงหล่นและเก็บไม่ได้
ล้างเกสรตัวผู้ที่เก็บเกี่ยวแล้วสะเด็ดน้ำออก จากนั้นเตรียมน้ำซอสโดยใส่รสเค็มเล็กน้อยและกลิ่นหอมจากน้ำปลา ความหวานเล็กน้อยจากน้ำตาล และรสเปรี้ยวเล็กน้อยจากน้ำส้มสายชู เพื่อเพิ่มรสชาติอร่อยให้กับเมนูนี้ คุณต้องเติมรสชาติเข้มข้นของกุ้งน้ำจืดลงไปด้วย
สลัดผักกาดน้ำมีรสชาติหวานอมเปรี้ยวเล็กน้อย
บางคนกินสลัดกับเนื้อวัว หูหมู หรือกุ้ง ส่วนตัวผมชอบกินกับกุ้งเป็นพิเศษ คนเมือง จ่าวิญ เรียกว่า "เทปบัต" หรือ "เทปบ๋อ" ซึ่ง "เทปจง" ก็เหมือนกัน ยิ่งกุ้งตัวใหญ่ เนื้อก็ยิ่งเหนียวและหวาน
ล้างกุ้ง ต้มให้สุก ตักขึ้นสะเด็ดน้ำ ปอกเปลือก แล้วดึงหัวออก จากนั้นนำดอกบัวและกุ้งมาผสมกัน เติมซอส แค่นี้ก็เสร็จเรียบร้อย อย่าลืมใส่สมุนไพรเล็กน้อยเพื่อเพิ่มความหอม และถั่วลิสงเล็กน้อยเพื่อเพิ่มรสชาติเข้มข้นและมัน
สลัดดอกบานมีรสชาติเปรี้ยวอมหวานเล็กน้อย มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของเกสรดอกไม้หลงเหลืออยู่บนดอกบาน เพิ่มความกรุบกรอบและความชุ่มฉ่ำของดอกบาน กลิ่นหอมของฟางในกุ้ง และไขมันบางเบาของถั่วลิสง ใครที่เคยกินสักครั้งจะจดจำไปตลอดชีวิต
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)