ชายคนหนึ่งซึ่งเคยทำความสะอาดห้องพักในโรงแรมระดับ 5 ดาวในเว้มาเป็นเวลา 28 ปี

คุณบิญห์ทำงานเป็นแม่บ้านในโรงแรมมาเกือบ 30 ปี โดยเช็ดหน้าต่างทุกบานอย่างเงียบๆ พับผ้าห่มอย่างเรียบร้อย โดยรักษาความหรูหราไว้หลังประตูเสมอ

ZNews•13/11/2025

เวลา 6.00 น. คุณเหงียน ถิ บิ่ง (อายุ 49 ปี) ถือรายชื่อห้องต่างๆ และเดินผ่านโถงทางเดินที่เต็มไปด้วยภาพจิตรกรรมฝาผนังของกษัตริย์และราชินีราชวงศ์เหงียน ไปยังสำนักงานที่อยู่สุดปลายแถว ผู้หญิงในชุดเครื่องแบบสีเทา รวบผมเรียบร้อย เปิดแฟ้มเอกสารและพิจารณาหมวดหมู่ห้องที่ต้องดูแลในช่วงกะเช้า

“ห้องพัก 7 ห้องพร้อมแขกที่จ่ายเงิน, ห้องสวีท 4 ห้อง, ห้องพักปกติ 2 ห้อง, ห้องสวีทประธานาธิบดี 1 ห้อง” ข้อความที่วงกลมด้วยปากกาสีแดง

ปัจจุบัน คุณบิญห์ดำรงตำแหน่งหัวหน้างานแม่บ้านที่ Azerai La Residence Hue ซึ่งเป็นโรงแรมที่เปิดทำการในปี พ.ศ. 2548 ในบ้านพักเก่าแก่ 95 ปีของอดีตผู้ว่าราชการชาวฝรั่งเศส ก่อนหน้านี้โรงแรมแห่งนี้ตั้งอยู่ที่อื่น

28 ปีผ่านไป โรงแรมแห่งนี้ค่อย ๆ มีรูปลักษณ์ที่หรูหราขึ้น แต่ยังคงเรียบง่าย ดูแลห้องพักแต่ละห้องให้เรียบร้อยหลังประตูใหญ่อย่างเงียบ ๆ

ในปี พ.ศ. 2540 คุณบิญห์ได้รับปริญญาภาษาอังกฤษระดับ B และได้รับการว่าจ้างให้เป็นพนักงานทำความสะอาดห้องพักของโรงแรม ตอนแรกเธอคิดว่าเป็นแค่งานทำความสะอาด เปลี่ยนผ้าปูที่นอน และพับผ้าห่มธรรมดาๆ แต่ทุกอย่างล้วนต้องใช้ความพิถีพิถันจนถึงขั้นเคร่งครัด

“แค่ผ้าปูเตียงมีรอยยับหนึ่งรอย แก้วน้ำที่วางผิดที่หนึ่งใบ เราก็จะต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง” เธอกล่าว

วันทำงานของคุณนายบิญห์เริ่มต้นในเวลาที่แตกต่างกันออกไป คือ 6 โมงเช้า 8 โมงเช้า หรือบ่ายสองโมง ขึ้นอยู่กับกะของเธอ งานแรกของเธอคือการรับตารางงานและรถเข็นที่บรรจุผ้าขนหนูสีขาว น้ำยาทำความสะอาด ขวดน้ำมันหอมระเหย และดอกไม้สด สำหรับพนักงานทำความสะอาด รถเข็นคือ โลก ส่วนตัว และเมื่อมองดูรถเข็นที่เรียบร้อย คุณจะรู้ได้ทันทีว่าคนๆ นั้นทุ่มเทแค่ไหน

เมื่อมาถึงห้องที่กำหนด พนักงานก็ตรวจสอบทุกรายละเอียดตั้งแต่ห้องน้ำไปจนถึงห้องนอน เธอรวบรวมสิ่งของใช้แล้วและจัดวางอย่างเป็นระเบียบบนรถเข็น โดยจัดวางสิ่งของที่เป็นผ้าไว้ด้านล่าง น้ำยาทำความสะอาดไว้ด้านบน และแยกออกจากของใช้ส่วนตัว

เธอบอกว่าส่วนที่ยากที่สุดในการทำผ้าปูที่นอนคือการประสานงานระหว่างคนสองคน เธอพับมุมแต่ละมุมให้เรียบ พับผ้าห่มทำมุม 45 องศา แล้วใช้ฝ่ามือเกลี่ยให้เรียบ แต่ละขั้นตอนมีมาตรฐานเฉพาะของตัวเอง พิถีพิถันราวกับเป็นพิธีกรรม

“จะบอกว่าฉันเป็นแม่บ้านยากก็ได้ ขอแค่ลูกค้าสบายใจก็ถือว่าสำเร็จแล้ว” หญิงสาวกล่าว ทุกคนคิดว่างานทำความสะอาดบ้านเป็นงานง่ายๆ แต่สำหรับเธอ การได้ทำความสะอาดห้องเสร็จและได้รับคำชมจากลูกค้าทำให้เธอ “มีความสุขตลอดทั้งวัน”

โรงแรมมีห้องพัก 122 ห้อง แต่ละกะเธอทำความสะอาดเฉลี่ย 20 ห้อง ซึ่งเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในวันที่มีลูกค้าหนาแน่น แต่ละห้องใช้เวลาทำความสะอาดเพียง 20-30 นาที เธอต้องทำงานอย่างรวดเร็วและรักษาความสะอาด

บางครั้งขณะที่เธอกำลังเปลี่ยนผ้าปูที่นอน เจ้าหน้าที่ต้อนรับก็จะแจ้งว่ามีแขกกำลังจะมาถึง ทำให้เธอรู้สึกวิตกกังวลและหัวใจเต้นแรง

คุณนายบิญไม่เคยคิดที่จะลาออกจากงานนี้เลย ตรงกันข้าม ความอ่อนโยนตามแบบฉบับของชาวเว้และความพิถีพิถันในงานค่อยๆ กลายเป็นหนึ่งเดียวกัน ยิ่งลูกค้ารำคาญมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งทำงานหนักมากขึ้นเท่านั้น

จากพนักงานคนหนึ่ง เธอได้รับโอกาสให้ศึกษาเพื่อรับประกาศนียบัตรวิชาชีพด้านการโรงแรมที่ Danang College of Commerce ในปี พ.ศ. 2543

จนถึงปัจจุบัน เธอมีใบรับรองวิชาชีพตั้งแต่หลักสูตรแม่บ้านขั้นสูงจากกรมการท่องเที่ยวเมืองเว้ ไปจนถึงใบรับรอง “ฝึกอบรมผู้ฝึกสอน” ซึ่งเธอสำเร็จหลักสูตรในเดือนสิงหาคม ทำให้เธอมีความสามารถในการฝึกอบรมพนักงานใหม่ได้

สำหรับเธอ การเรียนไม่ใช่เพื่อรับตำแหน่ง แต่เพื่อให้เข้าใจอาชีพนี้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น

หลังจากทำงานที่โรงแรมมาเกือบ 30 ปี คุณบิญกล่าวว่าเธอจะท้าทายตัวเองอีกครั้งในปีหน้า ถึงแม้ว่าเธอจะอยู่ในตำแหน่งสูงในแผนกแม่บ้าน แต่เธอยังคงต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมจากคนรุ่นใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ในการทำงาน

“ถ้าฉันยอมรับชะตากรรมของตัวเองก็เท่ากับว่าฉันกำลังถอยหลัง” เธอกล่าว

สำหรับเธอ การเคลื่อนไหวไม่จำเป็นต้องดังมาก อาจมาจากหลักสูตร AI หรือการจัดการผู้ใต้บังคับบัญชาแบบดิจิทัลก็ได้

ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านมา เธอไม่ได้มองว่างานของเธอเป็นเพียงงานทำความสะอาดอีกต่อไป เธอเรียนรู้ปีแล้วปีเล่า เติมพลังให้กับความหลงใหลในอาชีพนี้และส่งต่อให้ลูกสาว เธอไม่ได้บังคับให้ลูกสาวเดินตามอาชีพนี้ แต่สอนให้เธอรู้จักเส้นทางที่เธอเลือก

“ทำความสะอาดห้องเพื่อให้แขกได้รู้สึกสงบ” แม่บอกกับลูกสาววัย 23 ปีของเธอซึ่งเพิ่งสำเร็จการศึกษาด้วยเกียรตินิยมจากวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์ดานัง

ในวันหยุดอันแสนหายาก เธอมักจะพูดคุยกับลูกๆ และทำสมาธิอยู่เสมอ ความหลงใหลในการทำสมาธิของเธอคงอยู่มาเป็นเวลา 4 ปี ทำให้เธอรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของวัยได้อย่างชัดเจน

เธอบอกว่าทุกงานต้องการความสงบ ไม่ใช่แค่งานบ้าน การทำสมาธิช่วยให้คุณหายใจได้สะดวก จิตใจสงบ จิตใจแจ่มใส และช่วยเติมเต็มงานของคุณได้

“การทำสมาธิสอนให้ฉันรู้จักฟังลมหายใจของตัวเอง และงานบ้านสอนให้ฉันรู้จักฟังอากาศ” เธอกล่าว

ในตลาดการท่องเที่ยวที่ผันผวนอย่างรวดเร็วเช่นนี้ ผู้คนอย่างคุณนายบิญยังคงอุทิศตนอย่างเงียบๆ อาชีพของเธอพิสูจน์ให้เห็นว่าความหรูหราไม่ได้อยู่ที่กระเบื้องหรือหน้าต่างที่แวววาว แต่อยู่ที่มือที่ด้านชาที่คอยพับผ้าห่มและเช็ดหน้าต่างทุกวัน