Fransızlara karşı direniş savaşı sırasında Gia Dien komünü, Vietnam Edebiyat ve Sanat Derneği'nin ilk merkeziydi. 1947-1948 yıllarında, sanatçı grubu, edebi ve sanatsal faaliyetlerde bulunmak üzere Gia Dien komünündeki Goc Gao köyünü seçti. O dönemde To Huu, Nguyen Dinh Thi, Nguyen Huy Tuong ve Kim Lan gibi yazar ve şairler, devrime hizmet etmek üzere edebi ve sanatsal faaliyetlerde bulunmak üzere Bayan Vu Thi Gai'nin palmiye yapraklarıyla kaplı 5 odalı ahşap evini seçtiler. Sanatçıların kalmaya geldiğini gören Bayan Gai, üst kattaki alanı misafirlere vermek için mutfağa geçti.

Hanoi Ulusal Eğitim Üniversitesi 2 Edebiyat Fakültesi eski öğretim görevlileri ve eski öğrencileri, Vietnam Edebiyat ve Sanat Derneği genel merkezinin anıtsal steli ve Vu Thi Gai evini (Phu Tho eyaletinin Ha Hoa komünü) ziyaret etti.

Bayan Gai her gün manyok ve fıstık ekmek için tepeye çıkıyor, pirinç ekip mahsulü artırmak için tarlalara gidiyordu. Bazen geceleri yazarlar ve sanatçılar, Bayan Gai'nin mutfaktan gelen ağlama seslerini duyuyorlardı. Birkaç gece böyle hıçkırıklar duyduktan sonra, yazarlar ve şairler merak edip merak ettiler. Bayan Gai, uzun süredir Milli Savunma Ordusu'nda görev yapan ve hiçbir mektup veya haber alamayan oğlunu çok özlediğini ve bu yüzden ağladığını itiraf etti. Bayan Gai'nin evinden uzakta savaşan oğluna duyduğu özlemi hafifletmesine yardımcı olmak için yazarlar ve sanatçılar, şair To Huu'dan oğlunu "taklit ederek" bir şiir yazmasını ve savaş alanından geri göndermesini istediler. Şiiri "tasarlayıp" bitirdikten birkaç gün sonra, yazarlar ve çizerler Bay Khai'nin (Bayan Gai'nin oğlu) şiiri gönderdiği yalanını uydurdular ve mektubu ona verdiler. Ardından, Bayan Gai'nin net duyabilmesi için her cümleyi yavaşça okuması için birini görevlendirdiler. Dinledikten sonra Bayan Gai'nin yüzü aydınlandı ve herkese Khai'nin beni çok sevdiğini söyledi ve ayrıca bana "Beni hatırla Anne, üzülme/ Düşman yenildiğinde, sabah akşam seninle olacağım" dedi. Daha sonra "Anne" şiiri savaş meydanlarına yayıldı. Birçok asker, bu şiiri memleketlerindeki annelerine "savaş meydanında hala güvendesiniz" mesajı olarak mektuplara yazdı.

"Bam oi" şiirinde, her cümle, her kelime, Kuzey Orta Bölgeleri'nin kırsal kesimindeki insanlara yakın, son derece sıradan ve sade bir güzellik yansıtır. Kuzey Orta Bölgeleri'nde, 60 yaş ve üzeri kadınlar çocukları tarafından sıklıkla "bam" diye çağrılır. Bu nedenle şair To Huu, o dönemdeki Ha Hoa kırsalındaki insanların kültürüne uygun olarak şiire "Bam oi" adını vermiştir. "Bam oi" şiirini okuyan birçok kişi, özellikle Güney'den Kuzey'e tüm savaş meydanlarında savaşan askerler olmak üzere, kendilerini ve ailelerini şiirde görecektir. Direniş savaşı sırasında çoğu genç erkek savaşa gittiği ve her ailenin orduda bir üyesi olduğu için şiir birçok insanın ve askerin zihnine derinlemesine işlemiştir.

Şiirin başlığı, uzakta gizlice kaybolan bir çocuğun yumuşak bir sesle "Anne" diye seslenmesi ve memleketindeki sevgili annesinin adını haykırması gibi yakınlığı gösteriyor. Şiirin ilk iki dizesinden itibaren: "Memleketimdeki annemi ziyarete kim geliyor/ Bu öğleden sonra, uzakta gizlice kaybolan bir çocuk var..." sanki onaylamak istercesine, uzaktaki çocuk, sevgili annesine bir şey göndermek için eve gelen var mı diye soruyor. Metaforun güzelliği, anne ve çocuğun, asker ve vatandaşın birbirine bağlı ve kaynaşmış imgesinde yatıyor; ama asıl mesele, evinden uzakta savaşan ama her zaman memleketine, sevgili annesine dönen çocuğun ruh hali. "Anne, üşüyor musun?/ Soğuk dağ rüzgarı, çiseleyen yağmur/ Annen tarlaya pirinç ekmeye gidiyor, titriyorsun/ Ayakların çamurda batıyor, ellerin genç pirinç ekiyor/ Kaç genç pirinç fidanı diktin/ Kalbin seni defalarca özlüyor."

"Ah Ana" şiiri, büyük dava ve vatan uğruna annesinden ve memleketinden uzakta olmak zorunda kalan bir oğlunun annesine olan sevgisini ifade etmekle kalmıyor, aynı zamanda evdeki annesine çalışırken ve üretirken kendini güvende hissetmesi için bir mesaj da veriyor. Yazar, vatan sevgisi içinde anne ve çocuğun özel duygularını aktarmış. "Uzak cepheye gidiyorum/ Annemi ve ülkemi seviyorum, hem de iyi kalpli annem." Evinden uzakta, askerde olan bir oğlunun duyguları, cephede gece gündüz düşmanla savaşan, annesini de ülkesini sevdiği kadar seven birçok askerin ortak duygularını yansıtıyor gibi görünüyor. Şiirin tamamı, Kuzey'in kırsal kesimlerinde hem yakın hem de değerli olan anne sevgisini yansıtıyor.

Askerlik yapmış olanlar için bu şiiri okurken, her gün hissedip paylaştıkları bir başka güzellikten, yoldaş ve takım arkadaşlarına duyulan sevgiden bahsetmemek elde değil. "Uzaklara da giderim, yakınlara da/ Kardeşler ve yoldaşlar çocuklarım gibi etrafımda toplanırlar", yani oğul uzaklara gitse bile annesinin etrafında toplanan başka kardeşleri ve yoldaşları olduğunu, onların kendi çocukları gibi olduklarını anlatmak için. Yazar, proaktif bir şekilde kafiyeleri yerinde kullanmış: "Anne sizi seviyor, sizi seviyor yoldaşlar/ Anne sizi, anne kardeşleri sever". Askerler köyde yürürken veya insanların evlerinde toplu seferberlik çalışmaları yaparken, anneler onlara karşı her zaman özel duygular besler ve onlara evlerini vermeye isteklidir. To Huu bunu derinden anlıyor ve oğlunun duyguları adına annesine konuşuyor, oğlunu kardeşleri kadar seviyor.

Şiir ayrıca yazarın basit dizelerle aktardığı ve ortaya koyduğu ordu ile halk arasındaki derin sevginin güzelliğini de gösteriyor: "Ah anne, biz tek bir yumuşak et parçasıyız/ Benimle birlikte anne var ve aynı zamanda yurttaşlarımız da/ Her zor adımı atıyorum/ Senden uzakta, ama çok sayıda anne var!/ Kaç yaşlı kadın anneler kadar nazik/ Beni doğurmuşlar gibi sev/ Bana giyecek ve hediye ver/ Beni ısıtmak için odun ver, evimde dinlendir"... Yazar, memleketindeki bir oğulun yaşlı annesine olan duygularını dile getirirken çok hassas davranmış ve ordu ile halk arasındaki yakın bağı da betimlemiştir. Bir asker annesinden uzaktayken, ülkenin her yerinde onları her zaman korumaya, kollamaya ve kendi çocukları gibi görmeye istekli birçok anne olacaktır. Dünyada, Vietnam'daki Ho Amca'nın askerleri gibi halk tarafından sevilen, bu kadar yakın ve özel duygular besleyen neredeyse hiçbir ordu yoktur.

    Kaynak: https://www.qdnd.vn/van-hoa/doi-song/tinh-nguoi-cao-dep-trong-bai-tho-bam-oi-cua-to-huu-997255