«ទាហានដ៏កាចសាហាវ នៅបាកាន »
“អនុស្សាវរីយ៍នៃសង្រ្គាម ពេលខ្លះឆ្ងាយ ពេលខ្លះនៅជិត ពេលខ្លះចងចាំ ពេលខ្លះភ្លេច រំខានតាមពេលវេលា និងអាយុ ដោយភាពសាហាវនៃសង្រ្គាម និងជីវិត ត្រូវបានកត់ត្រាក្នុងទំព័រទាំងនេះ… – យុវជនក្លាហានជំនាន់មួយមកពីខេត្តបាកាន ក្នុងម៉ោងសាកល្បងដើម្បីមាតុភូមិ បានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បី “ទម្លាក់ប៊ិច និងលើកអាវុធដើម្បីប្រយុទ្ធជាមួយសត្រូវ ពលីជីវិត យុវជនរបស់ពួកគេ។ ដើម្បីជីវិតដ៏ សុខសាន្ត ថ្ងៃនេះ…”

ទាំងនោះគឺជាបន្ទាត់ដំបូងដែលបានចែកចាយដោយអ្នកនិពន្ធ ប៊ូយ គឹមភុង ក្នុងសៀវភៅ “ទាហានបាកាននៃគ្រាដ៏ក្ដៅគគុក”។ ហើយក្នុងស្មារតីដូចគ្នា មិត្តអ្នកអាននឹងរំឮកដល់ឆ្នាំនៃគ្រាប់បែក និងគ្រាប់កាំភ្លើង តាមរយៈការចងចាំរបស់ទាហានខ្លួនឯង ដែលនិពន្ធដោយអ្នកនិពន្ធ Bui Kim Phung ដោយអស់ពីចិត្ត និងកោតសរសើរ…
សៀវភៅនេះបើកដោយបទចម្រៀងពីរបទ «ទោះបីជីវិតយើងស្រឡាញ់ផ្កាកុលាបក៏ដោយ ក៏សត្រូវបង្ខំយើងឲ្យកាន់កាំភ្លើង!»។ (តន្ត្រីករ Diep Minh Tuyen) អមដោយរឿងទាំងសប្បាយ និងសោកសៅ "យើងបានទៅវគ្គជ្រើសរើសចុងក្រោយប្រចាំឆ្នាំ - ជុំទីបី ថ្ងៃទី 12 ខែធ្នូ ឆ្នាំ 1971 ក្នុងក្រុមយុវជន 150 នាក់ មកពីឃុំក្នុង ស្រុក Bach Thong ស្រុក Na Ri និង Bac Kan ។ ដំបូន្មាន៖ ថែរក្សាសុខភាពផងកូន!... ថតរូបភាពមនុស្សជាទីស្រលាញ់ដែលលាក់ទុកក្នុងបេះដូង ពេលនេះលែងជាអាថ៌កំបាំងទៀតហើយ បើទោះជាមិត្តរួមថ្នាក់ជាច្រើនបានរៀបចំពិធីលាគ្នាដោយមិនដឹងខ្លួន មិនដឹងថាមានបេះដូងដែលលោតខុសប្រក្រតីសម្រាប់ខ្ញុំ…” ( រឿងចូលរៀន)។
បន្ទាប់ពីការយល់ច្រលំ និងអារម្មណ៍ដំបូង ទាហានពិតជារស់នៅជាមួយគ្រាប់បែក និងគ្រាប់កាំភ្លើង។ ពីទីនេះ ទំព័រនីមួយៗនៃសៀវភៅក្លាយជាសញ្ញាសម្គាល់ប្រវត្តិសាស្ត្រ តាមយុទ្ធនាការនីមួយៗ ការប្រយុទ្ធ និងឈ្មោះទីកន្លែង។ អាស្រ័យហេតុនេះ អ្នកអាននឹងបានដឹងពីរឿងរ៉ាវដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមករបស់ទាហាន Bac Kan ពេលប្រយុទ្ធនៅ Quang Tri Citadel; យុទ្ធនាការ Thuong Duc; យុទ្ធនាការ ហូជីមិញ ឆ្នាំ១៩៧៥ - រំដោះភាគខាងត្បូង... សង្គ្រាមគឺឃោរឃៅដោយធម្មជាតិ ខ្សែភាពយន្តនីមួយៗនៃការចងចាំក្នុងសម័យសង្គ្រាមពោរពេញទៅដោយភាពសាហាវឃោរឃៅ និងសោកនាដកម្មនៅក្នុង "ការគិតមមៃ"។ "របួសលើកដំបូង"; "ការបាត់បង់ដែលមិនបានរំពឹងទុក"; "សមមិត្ត! កុំភ្ញាក់ផ្អើល ... "; សុបិន្តឃើញទាហានការពារ B40 នៅប៉ុស្តិ៍លេខ៣៨៣...
ក្នុងឱកាសប្រវត្តិសាស្ត្រថ្ងៃទី ៣០ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ទាហានវ័យក្មេងនៃស្រុកកំណើត Bac Kan បានរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍ ក្តុកក្តួលថា “ប្រសិនបើកាលពីអតីតកាល ពី Ben Nha Rong ត្រើយម្ខាងទន្លេ ពូហូរបស់យើងមិនទទួលយកឋានៈជាពលរដ្ឋប្រទេសទាសករទេ ហើយធ្វើដំណើរជុំវិញពិភពលោកដើម្បីស្វែងរកឯករាជ្យភាព និងសេរីភាពសម្រាប់ជាតិ៖
«ផ្លូវទៅរកការរំដោះបានត្រឹមតែពាក់កណ្តាលប៉ុណ្ណោះ។
ពាក់កណ្តាលនៃខ្ញុំនៅតែនៅក្នុងទឹករំពុះ
រាងកាយមួយមិនអាចបែងចែកជាពីរបានទេ។
"ភ្លើងដាវមិនអាចកាត់ភ្នំ និងទន្លេបានទេ"
(ទៅ Huu)
មនុស្សជំនាន់ក្រោយបានដើរតាមគ្នា ដោយមិនទុកសាច់ឈាម និងឆ្អឹង ដើម្បីដណ្តើមបានពាក់កណ្តាលប្រទេស... ហើយសព្វថ្ងៃនេះ នៅលើដងទន្លេនេះ ដោយមានឋានៈជាចៅហ្វាយនាយ ទាហានឈរលើក្បាលសំពៅយោធាធំដូចផ្ទះពហុជាន់ សម្លឹងមើលទន្លេដ៏ស្រស់បំព្រង ហើយនិយាយថា "ពូ! ស្រុកខ្មែរឥឡូវរួបរួមគ្នាហើយ..."។
(ការសម្រេចចិត្តនាទីចុងក្រោយ)
ទៅសង្រ្គាម
» គាត់ខឹងលើកក្បាលទៅវាយ
ខ្ញុំយល់ព្រម ហើយធ្វើតាមអ្នក។
ទុកស្នេហានិងស្នេហាជាបណ្ដោះអាសន្ន
យកកាបូបស្ពាយទៅកន្លែងជួបជុំ…”
(ចូលរួមជាមួយកងទ័ព)
នេះជាខទីមួយនៃការប្រមូលកំណាព្យតៃមានចំណងជើងថា “ឃុនតាំងតុកស្លា” (ប្រែសម្រួល៖ ទៅច្បាំងនឹងសត្រូវ)។ សៀវភៅនេះត្រូវបានសរសេរឡើងវិញដោយអតីតយុទ្ធជន Ha Thiem Thuong ពីកំណត់ហេតុសមរភូមិរបស់គាត់។

លោក ធួង កើតនៅឆ្នាំ ១៩២៨។ តាំងពីកុមារភាពមក លោកស្រឡាញ់ការសិក្សា និងសុបិនចង់ក្លាយជាអ្នកនិពន្ធ។ នៅដើមឆ្នាំ 1948 យុវជននៃក្រុមជនជាតិ Tay បានស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមជាមួយកងទ័ព។ នៅក្នុងអង្គភាពរបស់គាត់ គាត់គឺជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកចេះអក្សរមួយចំនួន ដូច្នេះគាត់ត្រូវបានរក្សាជាលេខាអាវុធ។ ចាប់ពីពេលនោះមក គាត់ចាប់ផ្ដើមធ្វើការឃោសនា។ ដំបូងឡើយ លោកបានបកប្រែកំណាព្យរបស់លោកប្រធានហូជីមិញទៅជាភាសា Tay បន្ទាប់មកសរសេរពាក្យស្លោក និងកត់ត្រាព័ត៌មានអំពីសង្គ្រាមតស៊ូ។ អរគុណចំពោះរឿងនេះ គាត់មានសម្ភារៈសម្រាប់កត់ត្រាកំណត់ហេតុសង្គ្រាមរបស់គាត់។
នៅឆ្នាំ 1968 គាត់បានទទួលបញ្ជាឱ្យបញ្ជូនកងទ័ពទៅកាន់សមរភូមិភាគខាងត្បូង។ បន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍ជាក់ស្តែងក្នុងដំណើរហែក្បួន ជើងចាស់ Ha Thiem Thuong បានសរសេរកំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃ។ ដូច្នោះហើយថ្ងៃនៃ "ការអនុវត្ត" "ការចាកចេញ" និង "ស្វាគមន៍កងទ័ព" ក៏ត្រូវបានពិពណ៌នាយ៉ាងល្អិតល្អន់នៅក្នុងកំណាព្យរបស់គាត់។ ដោយសារគាត់បានធ្វើជាសាក្សី និងបទពិសោធន៍ពួកគេដោយភ្នែករបស់គាត់ផ្ទាល់ ខគម្ពីរជាច្រើនបានជួយអ្នកអានឱ្យយល់ពីភាពលំបាក និងការលះបង់ដ៏អង់អាចរបស់មនុស្សជំនាន់មុន។ នៅពេលដែលគាត់ត្រឡប់ទៅភាគខាងជើងដើម្បីធ្វើការគាត់បានបន្តសរសេរកំណាព្យអំពីសកម្មភាពធម្មតានៅក្នុងសង្រ្គាមតស៊ូរបស់យើង។ ព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រដូចជា៖ “យុទ្ធនាការ Tay Nguyen”; "យុទ្ធនាការ Hue - Da Nang"; “យុទ្ធនាការហូជីមិញ”... ទាំងអស់ត្រូវបានលោករៀបរាប់ និងកត់ត្រាក្នុងកំណាព្យដែលដុតដោយមោទនភាពសម្រាប់ជាតិ និងប្រទេស។
ប្រហែលជានេះគឺជាការប្រមូលកំណាព្យតែមួយគត់នៅក្នុងភាសា Tay ដែលត្រូវបានសរសេរនៅលើសមរភូមិភាគខាងត្បូងក្នុងអំឡុងពេលសង្រ្គាមតស៊ូប្រឆាំងនឹងសហរដ្ឋអាមេរិក។ ក្នុងនាមជាកំណត់ហេតុនៃការតស៊ូ កំណាព្យទាំង ៣៦ ត្រូវបានបញ្ចប់ដោយជើងចាស់ Ha Thiem Thuong ក្នុងរយៈពេល ១០ ឆ្នាំ។ ក្នុងចំណោមពួកគេ គាត់នឹកឃើញបំផុតពេលគាត់សរសេរកំណាព្យ "វៀតណាមឈ្នះ"។
គាត់បាននិយាយថា នៅពេលនោះ គ្រប់គ្នាកំពុងតានតឹងជុំវិញទូរស័ព្ទ កណ្តឹងក៏បន្លឺឡើង គាត់ត្រៀមខ្លួនយកប៊ិច និងក្រដាសដើម្បីស្តាប់ការណែនាំរបស់មេបញ្ជាការ ដើម្បីប្រកាសខ្លឹមសារដែលត្រូវថត។ នៅពេលដែលគាត់បានលឺសំលេងរបស់មេបញ្ជាការស្រែកថា "វៀតណាមឈ្នះទាំងស្រុង" ម្តងហើយម្តងទៀត គាត់សប្បាយចិត្ត និងញ័រនៅពេលគាត់កាន់ប៊ិចរបស់គាត់ អារម្មណ៍គឺពិសេសខ្លាំងណាស់។ បន្ទាប់មកគាត់ និងគ្រប់ៗគ្នាក៏ទទួលបញ្ជាឲ្យប្រមូលបដា ពាក្យស្លោក និងផ្ទាំងក្រណាត់ចាស់ៗទាំងអស់មកលាងជម្រះ ហើយសរសេរតែពាក្យបួនម៉ាត់ថា "វៀតណាមឈ្នះទាំងស្រុង" ដើម្បីព្យួរនៅថ្ងៃថ្មី។ ដូច្នេះនៅថ្ងៃទី 30 ខែមេសា ជាប្រវត្តិសាស្រ្តនោះ ខ្ញុំដាក់ប៊ិចទៅក្រដាស ហើយសរសេរថា:
«ដំណឹងនៃជ័យជម្នះដ៏អស្ចារ្យបានបន្លឺឡើងគ្រប់ទិសទី។
សរុបជ័យជំនះ វៀតណាមសរុប...
ខ្ញុំសូមជូនពរឱ្យអ្នកពិតជានៅទីនេះ
និទាឃរដូវសាមសិប និទាឃរដូវនេះបានបញ្ចប់ហើយ…”
(វៀតណាមឈ្នះ)
នៅក្នុងឆ្នាំ 2018 កម្រងកំណាព្យ "ឃុន តាំងធូកស្លក" ត្រូវបានអ្នកនិពន្ធបកប្រែជាភាសាចិនកុកងឺដោយអស់ពីដួងចិត្ត និងព្រលឹងដោយក្តីប្រាថ្នាចង់រក្សាវាទុកសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ ហើយ “ក្តីប្រាថ្នាពេញមួយជីវិត” របស់អតីតយុទ្ធជនបានក្លាយជាការពិត នៅពេលដែលគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពវប្បធម៌ជាតិបានបោះពុម្ពសៀវភៅឡើងវិញជាភាសា Tay - វៀតណាម។
ការបិទសៀវភៅនីមួយៗអំពីសង្រ្គាមដែលសរសេរក្នុងសម័យសន្តិភាព ប្រាកដជាអ្នកអានជាច្រើនដូចជាពួកយើងនឹងមានអារម្មណ៍ថាមានអំនួតនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេសម្រាប់ជំនាន់នៃវីរភាព និងបុព្វបុរសដ៏ស្មោះត្រង់។ ខ្ញុំសូមបញ្ចប់អត្ថបទនេះដោយពាក្យទូន្មានមួយចំនួន៖ «...តម្លៃនៃការរស់នៅសុខសាន្តគ្រប់ពេលត្រូវបានដូរយកឈាម និងឆ្អឹងរបស់កូនៗដ៏ឆ្នើមរបស់យើង៖ កុំបណ្តោយឱ្យឈាមដែលស្រក់តាំងពីថ្ងៃនោះមកខ្ជះខ្ជាយ! អ្នកដែលចេះស្រឡាញ់គ្រប់ពេលវេលាដ៏សុខសាន្តក្នុងបច្ចុប្បន្ន នឹងព្យាយាមឱ្យអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីកុំឱ្យឃើញឈាមមនុស្សជាតិស្រក់ម្តងទៀត! (ដកស្រង់ចេញពីអត្ថបទ "តម្លៃនៃជ័យជំនះ" ក្នុង ទាហានបាកាន សម័យដ៏កាចសាហាវ)។
ប្រភព៖ https://baobackan.vn/ky-uc-nguoi-linh-giua-hoa-binh-post70572.html
Kommentar (0)