"នៅក្នុងទីងងឹតនៅក្នុងទីងងឹត"
"កុំឆ្លាតពេក! ខ្ញុំស្គាល់សារព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃ នៅពេលដែលគេទទួលបានព័ត៌មានដែលអាចបោះពុម្ពបាន ពួកគេប្រញាប់បោះពុម្ពវាចេញយ៉ាងលឿន ដើម្បីប្រកួតប្រជែងក្នុងការបោះពុម្ព ធ្វើឱ្យមានពាក្យច្របូកច្របល់!" លោក Tu ធ្លាប់បានស្តីបន្ទោសកូនស្រីលោក Nguyen Thi Lan ដូចក្នុងប្រលោមលោក “Tat lua long” របស់អ្នកនិពន្ធ Nguyen Cong Hoan។ នៅពេលនោះ ឪពុក និងកូនស្រីកំពុងពិភាក្សាគ្នាអំពីលទ្ធផលនៃការប្រឡងសញ្ញាបត្រទុតិយភូមិរបស់ Vu Khac Diep ឬ Ba Chung បន្ទាប់ពីសិក្សានៅសាលាបឋមសិក្សាបារាំង-វៀតណាមអស់រយៈពេល 4 ឆ្នាំ។
រឿងនោះក៏ប្រាប់ទៅផ្នែកដែលលោក ទូ កំពុងរង់ចាំលោក ឌៀប មកជម្រាបលោកអំពីការប្រឡង។ ឪពុករបស់ Diep និងលោក Tu គឺជាមិត្តនឹងគ្នា។ ឃើញ ឌៀប និង ឡាន លេងជាមួយគ្នាតាំងពីកុមារភាព ឪពុកទាំងពីរបានសន្យាថានឹងរៀបការជាមួយកូនស្រីនៅពេលក្រោយ... នៅរសៀលថ្ងៃនោះ អ្នកប្រៃសណីយ៍បាននាំកាសែតប្រចាំថ្ងៃមកផ្ទះលោក ទូ មុននឹងលោក Diep ។
រឿងនេះបន្តដោយដកស្រង់លោក Tu៖
- ឌីភី ប្រឡងជាប់ដោយពិន្ទុខ្ពស់។ គាត់ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទីប្រាំបី។
ឡាននៅតែព្រងើយកន្តើយដូចមុន ឆ្លើយ៖
- កាសែតចុះផ្សាយលំដាប់ A, B, C បើអក្សរទីមួយឈ្មោះ D មនុស្សដាក់ពីលើ មិនខ្ពស់ឬទាប! (…)
- ប៉ុន្តែកូនខ្ញុំនៅទីនេះ គេបោះពុម្ពខុស អក្សរ p វាយអក្សរ n ដូច្នេះឈ្មោះ វូខាកឌៀន។
ឃើញមានអ្វីចម្លែក ឡានរត់តាមពីក្រោយឪពុកមើលកាសែត ហើយនិយាយថា៖
- លោកគឺលោក Vu Khac Dien ។
-កុំឆ្លាតពេក!
(ពន្លត់ភ្លើងនៃបេះដូង គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពអក្សរសិល្ប៍ ២០១៧ ទំព័រ ២១)។
ជាការពិតណាស់ បន្ទាប់ពីប្រយោគចំអកថា "កុំឆ្លាតជាងល្ងីល្ងើ!" លោក Tu បានបន្តនិយាយជាបន្តបន្ទាប់ដូចដែលបានដកស្រង់។
សំណាងហើយដែលកាសែតថ្ងៃនោះបោះពុម្ពបានត្រឹមត្រូវ អក្សរ n មិនមែន p មានន័យថា ឌៀន ប្រឡងជាប់ មិនមែន Diep ទេ។ ហើយជាអកុសល ដោយសារគាត់ប្រឡងមិនជាប់ ជីវិតរបស់ Diep បានឈានទៅមុខផ្សេងទៀត។
Diep បានទៅស្នាក់នៅផ្ទះលោក Phu Tran ដែលជាមិត្តរួមថ្នាក់ចាស់របស់ឪពុក Diep ដើម្បីប្រឡងជាលើកទីពីរ ហើយត្រូវបានសន្យាថានឹងជួយរកការងារធ្វើ។ ប៉ុន្តែយប់មួយស្រវឹង ឌៀប ត្រូវបានគេបោកឱ្យដេកក្នុងបន្ទប់ជាមួយកូនស្រីលោក ភូត្រាន ថាយ លីវ (ដែលមានផ្ទៃពោះនៅពេលនោះជាមួយទាហានក្នុងឯកសណ្ឋានពណ៌បៃតងឈរជើងក្បែរផ្ទះ)។
នៅពេលដែល Diep ត្រូវបានបង្ខំឱ្យរៀបការជាមួយ Thuy Lieu នោះ Lan បានកាត់សក់របស់នាង ហើយបានក្លាយជាដូនជី។ រឿងស្នេហារបស់ Lan និង Diep បានឈានដល់ទីបញ្ចប់ ដែលធ្វើឱ្យសោកនាដកម្មកាន់តែខ្លាំងឡើងដោយខគម្ពីរ vọng cổ ។
ព្យុះ "កើនឡើង" និងពន្លក "បៃតង"
កំហុស Morat គឺជារឿងដ៏អស់កល្បនៃអ្នកសារព័ត៌មាន។ ដោយព្រងើយកន្តើយនឹងការសង្ស័យនៃ "ការបោះពុម្ពជាប្រញាប់ដើម្បីបញ្ចប់" កំឡុងសម័យ Lan និង Diep កំហុសបច្ចេកទេសតែងតែត្រូវបានកែតម្រូវយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្នដោយការិយាល័យវិចារណកថា។ ដំណាក់កាលនៃការអានភស្តុតាងត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយ "មន្រ្តីមានសុជីវធម៌" ។ ជាមួយនឹងបណ្តាញអនឡាញ កំហុសបច្ចេកទេសទំនងជាកើតមានឡើង ដូច្នេះមានក្រុមត្រួតពិនិត្យបន្ថែម។
សាស្ត្រាចារ្យ ង្វៀន ឌឹក ដាន បានរាយករណីជាច្រើននៃកំហុសឆ្គងនៅក្នុងសៀវភៅ "ពីប្រយោគខុស ទៅជាប្រយោគល្អ" (Tre Publishing House, 2013)។
មានកំហុសកំប្លែងជាច្រើន។ បញ្ហាមួយដែលបានបោះពុម្ពនៅថ្ងៃទី 20 ខែកញ្ញាឆ្នាំ 1993 បានសរសេរថាឪពុក Alexandre de Rhodes "បានចូលរួមជាមួយគណបក្សនៅឆ្នាំ 1620" ។ តាមពិតអក្ខរាវិរុទ្ធត្រឹមត្រូវគួរតែត្រូវបាន "បញ្ចូល Dang Trong ក្នុងឆ្នាំ 1620" ។ កាសែតមួយទៀតសរសេរខុសពាក្យបរទេស "l'amiral" (ឧត្តមនាវីឯក) ជា "l'animal" (សត្វ) ដែលបណ្តាលឱ្យអ្នកនិពន្ធត្រូវដាក់វិន័យ។
កវី ឃួង ហ៊ូយុង បានទៅរោងពុម្ព ដើម្បីប្រាប់អ្នកវាយអក្សរកុំឱ្យច្រឡំពាក្យ "ណូយ" (សង្កត់សំឡេង) ជា "ណូយ" (សញ្ញាសួរ) ក្នុងខចុងក្រោយនៃកំណាព្យ "លិន ខនសឺន" (ឬ "ខនសឺន")៖ "តែខ្ញុំឃើញខ្យល់ព្យុះ" ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលបោះពុម្ពឡើងវិញនៅពេលក្រោយ "noi bao dong" (noun) នៅតែត្រូវបានគេច្រឡំថាជា "noi bao dong" (កិរិយាសព្ទ) ...
ចៃដន្យ កវី ឃួង ហួយុង ខ្លួនឯងក៏បានវាយអក្សរនៅពេលគាត់ធ្វើជានិពន្ធនាយកនៅគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពអក្សរសិល្ប៍។ នៅដើមទសវត្សរ៍ទី 60 នៃសតវត្សទី 20 លោក Xuan Quynh បានផ្ញើសាត្រាស្លឹករឹតកំណាព្យមួយក្បាលទៅសាលាអក្សរសិល្ប៍ "Troi biec" ប៉ុន្តែកវីស្រីសរសេរវាខុស (tr/ch error) ជា "Choi biec"។ និពន្ធនាយកទាំងពីរនៃគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពនៅពេលនោះ គឺលោក ឃួង ហ៊ូយុង និងយ៉េន ឡាន (ទាំងពីរនាក់មកពីភាគខាងត្បូង) អាន “ចយ” ជា “ចយ” ហើយទីបំផុតពិភពអក្សរសាស្ត្របានបោះពុម្ពបណ្តុំកំណាព្យ “ចូយប៊ី”។ កំហុសដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍បានធ្វើឱ្យសាស្រ្តាចារ្យ ង្វៀន ឌឹក ដាន ចាត់ថ្នាក់ "និទានកថាអំពី ch/tr, gio/oi" នេះនៅក្នុងប្រភេទរង៖ ពីប្រយោគល្អតិច រហូតដល់ប្រយោគល្អណាស់។
"បង្ខំ" លើក្រដាស និងហានិភ័យ chatbot
នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តនៃការបោះពុម្ព និងសារព័ត៌មាន មានស្ថានភាពដែលមិនថាមានការប្រុងប្រយ័ត្នយ៉ាងណា មនុស្សម្នាក់មិនអាចធានាបាននូវភាពត្រឹមត្រូវ ដូចជាករណីនៃការបកប្រែប្រលោមលោកក្បាច់គុនរបស់ Jin Yong ជាដើម។
តន្ត្រីករ និងអ្នកកាសែតចុងក្រោយ Vu Duc Sao Bien ពេលសរសេរអំពីអ្នកបកប្រែ Han Giang Nhan ក្នុងអត្ថបទរបស់គាត់ "Kim Dung in my life" បានប្រាប់រឿងបកប្រែ និងបោះពុម្ពនៅពេលនោះ។ វាត្រូវបានគេនិយាយថាជារៀងរាល់ព្រឹក អ្នកបកប្រែ Han Giang Nhan នឹងអង្គុយនៅជាន់ខាងលើ ហើយបើកទំព័រកាសែតហុងកុងដែលបានចុះផ្សាយរឿងក្បាច់គុនរបស់ Kim Dung ក្នុងរចនាប័ទ្ម feuilleton (ប្រលោមលោកដែលបោះពុម្ពក្នុងកាសែតសៀរៀល)។ គាត់នឹងអានតាមពួកគេ បន្ទាប់មកអានប្រយោគចិន ហើយបកប្រែប្រយោគវៀតណាមភ្លាមៗ។ លេខារបស់គាត់នឹងមើលការខុសត្រូវ។
ពេលបកប្រែចប់ លេខាក៏នាំចុះមកជាន់ផ្ទាល់ដី ហើយចែកជូនអ្នកសារព័ត៌មានដែលកំពុងរង់ចាំ។ "ហានិភ័យ" នៃការបង្កើតកំហុសឬការអានខុសក៏កើតឡើងពីនេះដែរ។
ជាធម្មតា លេខាធិការនឹងរៀបចំក្រដាសស្តើងប្រហែល 12 សន្លឹក និងក្រដាសកាបូន 11 សន្លឹក ស្តាប់ការបកប្រែផ្ទាល់មាត់ ហើយបន្ទាប់មកសរសេរវាដោយប៊ិចប៊ិច។ លេខាមិនអាចវាយជាមួយក្រដាសក្រាស់បែបនេះបានទេ។ គាត់នឹងចុចខ្លាំងលើចុងប៊ិចដើម្បីឱ្យ "កម្លាំង" អាចបោះពុម្ពតាមរយៈសន្លឹកស្តើង 11-12 ។ វាជាបញ្ហាសំណាងសម្រាប់អ្នកដែលរង់ចាំទទួលការបកប្រែ។ «អ្នកដែលមានសំណាងគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការទទួលបានច្បាប់ចម្លងកំពូល ពាក្យនៅតែអាចយល់បាន អ្នកដែលយឺតយ៉ាវក្នុងការថតចម្លងខាងក្រោម ត្រូវតែមើលពាក្យដើម្បីទាយអត្ថន័យ។ ដូច្នេះហើយ ការបកប្រែដូចគ្នាជួនកាលខុសគ្នាពីកាសែតមួយទៅកាសែតមួយទៀត» (Ibid., Tre Publishing House 2015, ទំព័រ 438)។
ខ្ញុំបានវាយពាក្យថា "កំហុសទូទៅក្នុងវិស័យសារព័ត៌មាន" ហើយក្នុងរយៈពេលត្រឹមតែ 0.28 វិនាទីប៉ុណ្ណោះ ម៉ាស៊ីនស្វែងរក Google បានត្រឡប់មកវិញនូវលទ្ធផលប្រហែល 146 លាន។ ដើម្បីមើល ប្រធានបទនេះគឺពិតជា "សម្បូរបែប" និង... គ្មានទីបញ្ចប់។ ហើយវានឹង "មិនចេះចប់" សូម្បីតែនៅពេលបញ្ញាសិប្បនិមិត្ត (AI) ចូលរួមលេងហ្គេមសរសេរក៏ដោយ។ នៅដើមខែមិថុនា ឆ្នាំ 2025 ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានអន្តរជាតិមួយបានលើកឡើងពីការព្រួយបារម្ភអំពីភាពជឿជាក់នៃឧបករណ៍ chatbot ដ៏ពេញនិយមដូចជា Grok, ChatGPT, Gemini ។ មនុស្សជាច្រើនបានដឹងថា នៅពេលស្វែងរក និងផ្ទៀងផ្ទាត់ព័ត៌មាន ពេលខ្លះការឆ្លើយតបរបស់ chatbot មានព័ត៌មានមិនពិត ឬប្រឌិត…
បន្ទាប់មក វានៅតែត្រូវពឹងលើមនុស្សដើម្បីផ្ទៀងផ្ទាត់ខ្លួនឯង ឬសុំជំនួយពី "មនុស្សស្ងប់ស្ងាត់"។
ប្រភព៖ https://baoquangnam.vn/morat-ngoai-truyen-3157125.html
![Dong Nai OCOP transition: [Part 2] ការបើកបណ្តាញចែកចាយថ្មី។](https://vphoto.vietnam.vn/thumb/402x226/vietnam/resource/IMAGE/2025/11/09/1762655780766_4613-anh-1_20240803100041-nongnghiep-154608.jpeg)
Kommentar (0)