ທັດສະນະຂອງຊາວໜຸ່ມກ່ຽວກັບວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງປີ 1975

(CLO) ຕອນເຊົ້າວັນທີ 15/11, ຢູ່ສູນກອງປະຊຸມສະຫະພັນການຄ້າ (ຮ່າໂນ້ຍ), ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໄດ້ຈັດຕັ້ງການສົນທະນາດ້ວຍຫົວຂໍ້ວ່າ: “50 ປີແຫ່ງວັນວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ແຕ່ປີ 1975: ທັດສະນະຂອງນັກຂຽນໜຸ່ມ”.

Công Luận•15/11/2025

ການສົນທະນາຖືກຈັດຕັ້ງດ້ວຍຮູບແບບ “ເປີດກວ້າງ”, ວາງສຽງເວົ້າຂອງຊາວໜຸ່ມຜູ້ປະດິດສ້າງຢູ່ສູນກາງ, ດ້ວຍເຫດນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມຮັບຜິດຊອບ, ຄວາມກ້າຫານ ແລະ ຄວາມມຸ່ງຫວັງຕໍ່ອະນາຄົດຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ.

ກ່າວຄຳເຫັນໄຂກອງປະຊຸມ, ນັກກະວີ ຫງວຽນກວາງທິ໋, ປະທານ ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໄດ້ເນັ້ນໜັກເຖິງການຫັນປ່ຽນຢ່າງແຮງຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໃນເຄິ່ງສະຕະວັດທີ່ຜ່ານມາ, ພິເສດແມ່ນການຜັນຂະຫຍາຍໃນຂອບເຂດສ້າງສັນ ແລະ ຄະນະນັກປະພັນ.

ຕາມທ່ານແລ້ວ, ພາຍຫຼັງປີ 1975, ໃບໜ້າຂອງວັນນະຄະດີ ແລະ ສິລະປະໄດ້ປ່ຽນແປງຢ່າງສິ້ນເຊີງ: ກຳລັງປະດິດສ້າງນັບມື້ນັບມີລັກສະນະປະດິດສ້າງ, ໃນນັ້ນມີນັກຂຽນພາກໃຕ້ກ່ອນປີ 1975, ນັກຂຽນຫວຽດນາມ ຢູ່ຕ່າງປະເທດ ແລະ ປະຊາຄົມນັກຂຽນຢູ່ຕ່າງປະເທດ. ການສົນທະນາຄັ້ງນີ້ຖືກຈັດຂຶ້ນເພື່ອຮັບຟັງສຽງຂອງຊາວໜຸ່ມ - ຜູ້ທີ່ຈະປະກອບສ່ວນຕັດສິນຊະຕາກຳຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມໃນຊຸມປີຕໍ່ໜ້າ.

ພາບຫນ້າຈໍ 2025-11-15 ເວລາ 16.10.25 — ປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ, ນັກກະວີ ຫງວຽນກວາງທ້ວນ ກ່າວຄຳເຫັນທີ່ກອງປະຊຸມ.

“ ການປະກົດຕົວຂອງນັກປະພັນໜຸ່ມພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດສະມາຄົມແມ່ນການສະແດງຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງພົນລະເມືອງໃນໜ້າການຂຽນ, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ນຳໃຊ້ປາກກາເພື່ອສຳຜັດກັບຄວາມງາມທີ່ເຊື່ອງໄວ້ຂອງຊີວິດ, ປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງສັງຄົມສະໄໝໃໝ່ ແລະ ນຳເອົາທັດສະນະທີ່ສັດຊື່ ແລະ ກ້າຫານມາສູ່ວັນນະຄະດີຂອງປະເທດ ”.

ກປ. ການສົນທະນາແມ່ນເວທີປາໄສສໍາລັບສຽງໃຫມ່, ຈາກສະມາຊິກຫນຸ່ມໄປຫານັກຂຽນທີ່ບໍ່ແມ່ນສະມາຊິກ. ຕາມທ່ານແລ້ວ, ລຸ້ນໜຸ່ມມີສິດປະກອບຄຳເຫັນ ແລະ ຕີລາຄາກ່ຽວກັບວັນນະຄະດີ 50 ປີຜ່ານມາ, ໃນນັ້ນມີບັນດານັກປະພັນ ແລະ ບັນດາຜົນງານທີ່ມີມາກ່ອນກຳເນີດ, ເພາະວ່າແມ່ນອະນາຄົດຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ.

ໃນການສົນທະນາ, ນັກຂຽນໜຸ່ມຫຼາຍຄົນຈາກເຂດຕ່າງໆໄດ້ນຳເອົາທັດສະນະທີ່ຫຼາກຫຼາຍ. ນັກປະພັນ ເຈີ່ນວັນທຽນ (HCMC) ໄດ້ຍົກອອກບັນດາບັນຫາເສລີໃນການປະດິດສ້າງ ແລະ “ວິທີແບບເກົ່າ” ໃນການຕີລາຄາວັນນະຄະດີ. ທ່ານຕີລາຄາວ່າ: ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມໃນ 50 ປີທີ່ຜ່ານມາມີບັນດາຜົນງານ ແລະ ຜົນງານດີເດັ່ນ, ແຕ່ຍັງຂາດບັນດາບາດກ້າວບຸກທະລຸເພື່ອສ້າງແນວຄິດໃໝ່. ອີງຕາມພຣະອົງ, ນັກຂຽນຫນຸ່ມຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ປົດປ່ອຍຕົນເອງຈາກclichés, ກ້າຫານຍອມຮັບຮູບແບບໃຫມ່ຂອງການສໍາຫຼວດ, ແລະພົວພັນກັບວັນນະຄະດີ ໂລກ ໃນຂະນະທີ່ຍັງຮັກສາເອກະລັກຂອງຕົນເອງ.

ພາບຫນ້າຈໍ 2025-11-15 ເວລາ 16.12.30 — ນັກປະພັນ ຟຸ່ງທິຮົ່ງລີ (ເຜົ່າໄຕ, ໄທງວຽນ ) ແບ່ງປັນຄວາມເປັນຫ່ວງຂອງຕົນເມື່ອຂຽນກ່ຽວກັບເຂດພູດອຍ.

ຕາມທັດສະນະຂອງນັກປະພັນຊາວເຜົ່າ ໄຕ ໃນລຸ້ນ 9X, ນັກປະພັນ ຟຸ່ງທິຮ່ວາງລີ (ໄທ ຫງວຽນ) ແບ່ງປັນຄວາມວິຕົກກັງວົນເມື່ອຂຽນກ່ຽວກັບເຂດພູດອຍ. ນາງເຊື່ອໝັ້ນວ່າຄົນລຸ້ນໜຸ່ມຕ້ອງໄດ້ຍ່າງຢູ່ໃຕ້ “ເງົາໃຫຍ່” ຂອງບັນດາຜູ້ສືບທອດຄື ມາວັນຄາງ, ອຽນເຟືອງ, ກາວດຶກເຊີນ, ດົ່ງທາວ, ປູສະຫວັນ, ອິນຣາຊາ…

ນັກປະພັນ ຮ່ວາງລີ ໄດ້ຊີ້ອອກ 3 ຂໍ້ “ຂອດ” ຂອງວັນນະຄະດີຊົນເຜົ່າສ່ວນໜ້ອຍໃນທຸກວັນນີ້: ຫົວຂໍ້ທີ່ຊ້ຳແລ້ວຊ້ຳອີກຢ່າງງ່າຍດາຍ, ການເຂົ້າເຖິງຊ່ອງຫວ່າງທີ່ຈຳກັດ, ແລະ ຄວາມກົດດັນໃນການຮັກສາເອກະລັກທີ່ເຂັ້ມແຂງທີ່ຈຳກັດພາສາ. ສະເໜີໃຫ້ລັດ ແລະ ສະມາຄົມວັນນະຄະດີ ແລະ ສິລະປະ ເປີດກວ້າງຊ່ອງທາງດ້ານວິຊາການໃຫ້ບັນດານັກຂຽນຊາວໜຸ່ມ ໂດຍຜ່ານບັນດາຄ້າຍຂຽນ, ກຸ່ມຄົ້ນຄ້ວາ ແລະ ກອງປະຊຸມສຳມະນາເປັນປະຈຳ; ໃນເວລາດຽວກັນ, ຊຸກຍູ້ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຊອກຫາຫົວຂໍ້ໃຫມ່ຢ່າງກ້າຫານທີ່ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນການປ່ຽນແປງຊີວິດ.

ພາບຫນ້າຈໍ 2025-11-15 ເວລາ 16.12.05 — ທັດສະນະຂອງການສົນທະນາ.

ນັກປະພັນ ເລວູເຈືອງຈ່າງ (ເຫ້ວ) ເຫັນວ່າ ວັນນະຄະດີຊາວໜຸ່ມຫວຽດນາມ ແມ່ນຮູບຫຼາຍສີທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມມຸ່ງມາດປາດຖະໜາທີ່ມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງຂອງຄົນຮຸ່ນໃໝ່ໃນຕໍ່ໜ້າການປ່ຽນແປງຂອງສັງຄົມ.

ທ່ານເຊື່ອວ່າ, ບັນດານັກຂຽນໜຸ່ມ, ເຖິງວ່າຈະມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນໃນເລື່ອງສ່ວນຕົວ, ແຕ່ແບ່ງປັນພາລະກິດບັນທຶກຈຸດເວລາ, ການຕໍ່ສູ້ ແລະ ຄວາມຫວັງຂອງປະເທດຊາດ, ພ້ອມທັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມຄິດຂອງຄົນລຸ້ນກ່ອນ.

ຫຼາຍຄຳເຫັນທີ່ໄດ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການປຶກສາຫາລືໄດ້ເຫັນດີເປັນເອກະສັນກັນວ່າ, ເພື່ອພັດທະນາວັນນະຄະດີໄວໜຸ່ມ, ຕ້ອງສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ບັນດາສະໂມສອນນັກຂຽນໜຸ່ມ; ສ້າງເວທີປາໄສໃຫ້ຊາວໜຸ່ມເວົ້າແລະໄດ້ຮັບຟັງ; ສົ່ງເສີມການໂຄສະນາເຜີຍແຜ່, ສື່ມວນຊົນ ແລະນະໂຍບາຍມອບລາງວັນໂດຍສະເພາະນັກຂຽນໜຸ່ມ; ແລະໃນເວລາດຽວກັນສ້າງສະພາບແວດລ້ອມຂອງການວິພາກວິຈານຢ່າງຮຸນແຮງແລະຈຸດປະສົງ. ນັ້ນແມ່ນພື້ນຖານເພື່ອໃຫ້ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ພັດທະນາຢ່າງແຮງກວ່າອີກໃນອະນາຄົດ.

ທີ່ມາ: https://congluan.vn/goc-nhin-cua-nhung-nguoi-tre-ve-van-hoc-viet-nam-sau-nam-1975-10317902.html