ດໍາລົງຊີວິດຄືແມ່ນ້ໍາ!

ກ່າວຄຳເຫັນທີ່ກອງປະຊຸມສຳມະນາກ່ຽວກັບການພົວພັນລະຫວ່າງບົດກະວີ ແລະ ດົນຕີ, ນັກດົນຕີ Pham Minh Tuan ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ການພົວພັນນີ້ມີມາຫຼາຍສະຕະວັດ. ບົດກະວີແລະດົນຕີໄດ້ລວມກັນຫຼາຍຄັ້ງແລະສ້າງບົດປະພັນຫຼາຍຢ່າງ, ແຕ່ຈຸດສູງສຸດຂອງການຮ່ວມມືຂອງພວກເຂົາແມ່ນ "Symphony No. 9" ຂອງ Beethoven.

ຢູ່ຫວຽດນາມ, ມີຫຼາຍບົດເພງໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງເປັນບົດກະວີ, ດັດແປງຈາກບົດກະວີ, ສ້າງຫຼາຍຜົນງານທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຈາກປະຊາຊົນ. ນັກດົນຕີ ຟ້າມມິງຕວນ ກໍ່ໄດ້ແຕ່ງບົດກະວີເປັນບົດເພງຄື: “ນະຄອນແຫ່ງຄວາມຮັກ ແລະ ໂນດສະຕາ” (ບົດກະວີຂອງ ຫງວຽນແທ໋ນແອງ), “ຮອຍຕີນກາຢູ່ທາງໜ້າ” (ບົດກະວີຂອງ ໂຮ່ທິກາ), “ປະເທດ” (ບົດກະວີຂອງ ໄຕຮ່ວາອຽນ). ທ່ານຍັງໄດ້ແຕ່ງບົດເພງ “ຄວາມມຸ່ງມາດປາດຖະໜາ” ດັດແປງຈາກບົດກະວີ “ຂອບໃຈພັກ, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້” ຂອງນັກປະພັນ ດັ້ງຫວຽດລອຍ.

Nhạc sĩ Phạm Minh Tuấn: — ນັກດົນຕີ Pham Minh Tuan, ຜູ້ຂຽນເພງ “ປາຖະໜາ”.

“ໃນເພງ “ຄວາມປາດຖະໜາ”, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຂຽນວ່າ “ຢູ່ເໝືອນແມ່ນ້ຳ” ແຕ່ບາງເທື່ອກໍຍັງໄດ້ຍິນ ແລະເຫັນຄົນຮ້ອງເພງ ແລະຂຽນວ່າ “ຢູ່ເໝືອນແມ່ນ້ຳ” ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າຕ້ອງລະມັດລະວັງ ແລະເຄົາລົບຄຳເວົ້າຂອງນັກປະພັນ ເພາະພຽງແຕ່ເຄື່ອງໝາຍວັກຕອນທີ່ຜິດ ຫຼື ຈັງຫວະການຂຽນກໍບິດເບືອນຄວາມໝາຍທີ່ຖ່າຍທອດໄດ້” - ນັກດົນຕີ Pham Minh Tuan ໝັ້ນໃຈ.

ລາວເລົ່າເລື່ອງຂອງການຊອກຫາບົດກະວີທີ່ເໝາະສົມ ແລະຕັ້ງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເປັນເພງ. ການພົວພັນລະຫວ່າງ poetry ແລະດົນຕີແມ່ນການພົວພັນ symbiotic; ບົດກະວີທີ່ຮັດກຸມ ແລະ ມີສິລະປະຫຼາຍຂຶ້ນ, ດົນຕີ ຈະມີຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງຫຼາຍຂຶ້ນ.

ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຖ້າບົດກະວີຫວ່າງເປົ່າແລະຂາດຮູບພາບ, ມັນຈະມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກສໍາລັບນັກດົນຕີທີ່ຈະເຂົ້າຫາແລະຕັ້ງເພງ. ສະນັ້ນ, ເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນບົດປະພັນ ແລະ ດົນຕີ, ຕ້ອງມີຄວາມມານະພະຍາຍາມຈາກສອງຝ່າຍເພື່ອສ້າງຜົນງານທີ່ດີເພື່ອຮັບໃຊ້ຜູ້ຊົມ.

ນັກປະພັນ ບິງຫງວນ - ປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ຕັ້ງແຕ່ບົດເພງທຳອິດທີ່ດັດແປງມາຈາກບົດກະວີເພື່ອເຜີຍແຜ່ສູ່ສາທາລະນະຊົນ, “ຮຸ່ງ” ຂອງນັກດົນຕີ ຫງວຽນຊວນກອດ ດັດແປງມາຈາກບົດກະວີຂອງ The Lu (ບົດກະວີໄດ້ລົງພິມໃນໜັງສືພິມ Ngay Nay ໃນວັນທີ 31 ກໍລະກົດ 1938) ມາຮອດປັດຈຸບັນ, ຍາກທີ່ຈະນັບໄດ້ວ່າ ມີການດັດແປງບົດກະວີທັງໝົດຫຼາຍປານໃດ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນແງ່ດີ, ການພົວພັນລະຫວ່າງບົດກະວີແລະດົນຕີຍັງມີຂໍ້ບົກຜ່ອງຫຼາຍຢ່າງທີ່ຕ້ອງໄດ້ປຶກສາຫາລືຢ່າງລະອຽດ. ເຖິງແມ່ນວ່າຄວາມຄິດເຫັນທີ່ຂັດແຍ້ງກັນກ່ຽວກັບການປະພັນຂອງບົດກະວີໃນເວລາທີ່ພິມບົດເພງໂດຍອີງໃສ່ບົດກະວີອາດຈະຟັງເລັກນ້ອຍ, ພວກເຮົາຍັງຄວນຊອກຫາສຽງທົ່ວໄປເພື່ອຫຼີກເວັ້ນຜົນສະທ້ອນຂອງ "ອາຫານບໍ່ພໍໃຈ, ແກງບໍ່ພໍໃຈ" ຫຼື "ຫົວໃຈທີ່ບໍ່ພໍໃຈ" ລະຫວ່າງນັກກະວີແລະນັກດົນຕີ.

“ງານປະກອບບົດກະວີ - ດົນຕີ, ເຂົ້າກັນໄດ້ ຫຼື ບໍ່ເຂົ້າກັນ?” ເພື່ອແນໃສ່ຊຸກຍູ້ໃຫ້ນັກກະວີ, ນັກດົນຕີມີກຳລັງແຮງຂອງກັນ, ເພື່ອໃຫ້ພວກເຮົາມີບັນດາບົດເພງທີ່ຫຼາກຫຼາຍ, ມີຄວາມດຶງດູດ ແລະ ວັດທະນະທຳຕາມບົດກະວີ, ເພື່ອຕອບສະໜອງຄວາມຄາດໝາຍຂອງປະຊາຊົນຫວຽດນາມ”.

“ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ດົນຕີທີ່ຕັ້ງເປັນບົດກະວີ ປຽບເໝືອນຂົວ, ບົດເພງເອົາບົດກະວີມາສູ່ຜູ້ຟັງ, ຈາກດ້ານນີ້, ບົດກະວີຖືກຕັ້ງດົນຕີເປັນຂົວ, ເຊື່ອມຕໍ່ຫາອີກຟາກໜຶ່ງ, ມີຂົວແຂງ, ມີຂົວທີ່ສັ່ນສະເທືອນ, ຂົວແຂງແມ່ນດົນຕີທີ່ສຳເລັດເປັນບົດກະວີ, ເຂົ້າເຖິງໃຈຜູ້ຟັງ ແລະຍັງຄ້າງຢູ່ໃນໃຈ, ດົນຕີບົດກະວີອື່ນບໍ່ສັ່ນສະເທືອນ. ເຫດຜົນ, ບໍ່ເຂົ້າເຖິງສາທາລະນະ, ຄ່ອຍໆຕົກຢູ່ໃນຄວາມລະເລີຍ” - ນັກກະວີ Bui Phan Thao ແບ່ງປັນ.

ທ່ານກ່າວຕື່ມວ່າ: ເມື່ອແຕ່ງບົດກະວີເປັນດົນຕີ, ດົນຕີໃຫ້ປີກກາບກອນແລະບົດກະວີກໍ່ເປັນພື້ນຖານໃຫ້ສຽງດົນຕີອ່ອນນຸ້ມ. ຄວາມຜູກພັນລະຫວ່າງບົດກະວີແລະດົນຕີບາງຄັ້ງສາມາດເປັນ spontaneous ແລະບັງເອີນ, ແລະບາງຄັ້ງມັນສາມາດເຂັ້ມແຂງ. ບົດກະວີເຕັມໄປດ້ວຍສຽງດົນຕີ, ດົນຕີແມ່ນງາມຄືກັບບົດກະວີ, ແລະຄວາມຜູກພັນນີ້ແມ່ນບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດ.

ກອງປະຊຸມຍັງມີຜູ້ຕາງຫນ້າຂອງດົນຕີແລະບົດກະວີຫຼາຍຄົນເຂົ້າຮ່ວມການປາກເວົ້າ, ແລກປ່ຽນຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຕົນ, ສ້າງຄວາມປະທັບໃຈ.