"ສະຫງົບແລະງຽບສະຫງົບລະຫວ່າງເມກ"

(GLO)- ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຢືມຂໍ້ “ຜ່ອນຄາຍ ແລະ ງຽບສະຫງົບໃນບັນດາເມກ” ຈາກບົດກະວີເປີດຊຸດ “Van Khong” ເພື່ອແນະນຳບົດປະພັນໃໝ່ຂອງ Ngo Thanh Van. “ວັນໂຂງ” ເປັນຂີດໝາຍການກັບຄືນມາຂອງນັກກະວີຍິງ ພາຍຫຼັງ 8 ປີທີ່ບໍ່ໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍປຶ້ມບົດກະວີ.

Báo Gia Lai•25/09/2025

ນັກປະພັນ ຫງວຽນແທງວັນ ແບ່ງປັນວ່າ: “8 ປີແມ່ນໄລຍະແຫ່ງການປ່ຽນແປງອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງ, ຄວາມລົ້ມແຫຼວ, ຄວາມສຳເລັດ, ຄວາມຜາສຸກ, ຄວາມທຸກລຳບາກລ້ວນແຕ່ແມ່ນບົດຮຽນທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນໃນປະຈຸບັນ, ຂ້າພະເຈົ້າໃຊ້ຮູບເມກເພື່ອເລືອກເອົາວິຖີຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.

ການປົກຫຸ້ມຂອງບົດກະວີ "Van Khong". **ພາບ: ໄທບິ່ງ**

ແທ້ຈິງແລ້ວ, “ວັນໂຂງ” ຖືເຄື່ອງໝາຍຂອງນັກຂຽນເອງຈາກຊື່ຂອງປຶ້ມ, ການຈັດວາງແລະຮູບແບບຂອງຈິດວິນຍານທີ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈໃນການແຕ້ມຮູບ. Ngo Thanh Van ເອງໄດ້ແຕ້ມຮູບໃຫ້ສະຖາປະນິກ ຫງວຽນກວກເກື່ອງ ເພື່ອອອກແບບໜ້າປົກປຶ້ມ. ຄຽງຄູ່ກັບນັ້ນແມ່ນບັນດາບົດປະພັນຂອງຈິດຕະກອນ ດັ້ງມໍຕື໋ ແລະຮູບປະກອບຂອງນັກປະພັນຜ່ານບັນດາລາຍການຂອງຈິດຕະກອນ Do Hoang Tuong.

ການໃຊ້ເວລາອ່ານບົດກະວີ, ຂ້າພະເຈົ້າເອງຄິດວ່າ “ວັນໂຂງ” ມີພາສາທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ລະອຽດອ່ອນ, ເລິກຊຶ້ງ, ແຕ່ຄວາມຮູ້ສຶກສົດຊື່ນ ແລະປະສົບການຊີວິດຂອງຜູ້ຍິງທີ່ມັກໃນບົດກະວີ. ອັນນີ້, ນາງສະແດງທັດສະນະຂອງຕົນຕໍ່ຊີວິດ, ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຖ່າຍທອດທັດສະນະຄະຕິຊີວິດ: ເຖິງແມ່ນວ່າຈະຜ່ານລົມພະຍຸ, ຫົວໃຈຍັງຫັນໄປສູ່ຄວາມງຽບສະຫງົບ, ຄືກັບເມກແສງສະຫວ່າງທີ່ລອຍຢູ່ໃນທ້ອງຟ້າ.

ສະນັ້ນ, ໃນບົດເພງ “ທ້ອງຟ້າແສງສະຫວ່າງຄືໝອກ”, ຫງວຽນແທ່ງວັນໄດ້ຂຽນວ່າ: “ຍ່າງຖອຍຫລັງ/ເບິ່ງຄືວ່າຂ້າພະເຈົ້າກ້າວໄປໜ້າ/ທຸກເສັ້ນທາງກວ້າງຂວາງຍາວ/ທ້ອງຟ້າແສງສະຫວ່າງຄືກັບໝອກທີ່ອົບອຸ່ນ/ຄ່ອຍໆລອຍໄປຕາມຄວາມປາດຖະໜາອັນບໍລິສຸດ”.

ບາງທີ, ຜູ້ອ່ານຈໍານວນຫຼາຍເຊັ່ນຂ້ອຍ, ມີຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ສວຍງາມເມື່ອຕາຂອງພວກເຂົາສໍາຜັດກັບຂໍ້ພຣະຄໍາພີເຫຼົ່ານີ້. ສໍາລັບຂ້າພະເຈົ້າ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ອ່ານບົດກະວີທັງຫມົດໃນຫນຶ່ງໄປຫາ "ຊອກຫາ" ບົດກະວີທີ່ມີຊື່ຂອງປື້ມຫຼືຢ່າງຫນ້ອຍການຊໍ້າຄືນໂດຍເຈດຕະນາຂອງຄໍາວ່າ "Vânkhông" ໃນຂໍ້ຂ້າງເທິງ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດຊອກຫາມັນຢ່າງແທ້ຈິງ. ແລະຂ້າພະເຈົ້າສົມມຸດວ່ານີ້ແມ່ນຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງຜູ້ຂຽນ. ເພື່ອໃຫ້ແຕ່ລະປະໂຫຍກ, ແຕ່ລະຄໍາເຂົ້າໄປໃນຫົວໃຈຂອງຜູ້ອ່ານອີກເທື່ອຫນຶ່ງ.

ແນ່ນອນວ່າ, ຄວາມນຶກຄິດນັ້ນແມ່ນໄດ້ສະແດງອອກໂດຍ Ngo Thanh Van ໃນບົດກະວີສ່ວນຫຼາຍໃນຊຸດສະສົມ. ຮູບພາບຂອງເມຄທີ່ມີການປ່ຽນແປງທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄດ້ຖືກກ່າວເຖິງເລື້ອຍໆ, ປະກອບດ້ວຍຄວາມຫມາຍທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ຄືກັບວ່າການເຄື່ອນຍ້າຍກາຍເປັນສັນຍາລັກ. ບາງບົດກະວີທີ່ເວົ້າໄດ້ຄື: ເທິງເມກ, ກັບຄືນວັນສີຟ້າອັນກວ້າງໃຫຍ່, ເມກຂາວ, ຈາກນັ້ນເຈົ້າກໍເໝືອນດັ່ງເມກທີ່ກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານ, ເພງຂອງເມກ... ສະນັ້ນ, ພາບພົດຂອງ “ວັງໂຖງ” ບໍ່ພຽງແຕ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມລຽບງ່າຍ, ໄຫຼຜ່ານ, ບໍ່ຕິດຢູ່ໃນຂີ້ຝຸ່ນຂອງໂລກ, ແຕ່ຍັງສະແດງເຖິງຄວາມອົບອຸ່ນ, ຄວາມໃກ້ຊິດ, ການພົວພັນ. ດັ່ງທີ່ນັກກະວີກ່າວວ່າ: "ເຈົ້າງຽບ, ພຽງແຕ່ເວົ້າຄໍາເວົ້າຈາກຕາຂອງເຈົ້າ / ແຕ່ເຕັມໄປດ້ວຍທະເລແຫ່ງຄວາມຮັກ".

ກ່າວຄຳເຫັນທີ່ລາຍການບົດກະວີ, ຮອງສາດສະດາຈານ ຫງວ໋ຽນວັນຢາ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ບົດກະວີຂອງ ວັງ ກ່ອນ “ວັນໂຂງ” ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມທຸກທໍລະມານ ແລະ ໄຕ່ຕອງ, ໃນ “ວັນໂຂງ”, ບົດກະວີຂອງ ແວນ ມີຄວາມງຽບສະຫງົບ, ເໝືອນດັ່ງເມກທີ່ລອຍມາ, ເໝືອນດັ່ງ “ດອກໄມ້ ແລະ ຫຍ້າທີ່ອ່ອນໂຍນ” .

ນັກວິຈານວັນນະຄະດີ ຮ່ວາງດັງກ່າ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ວັນໂຂງ” ແມ່ນບົດກະວີຂອງນາງ Ngo Thanh Van ໂດຍຜ່ານຜ່າຊະຕາກຳ ແລະ ອາລົມຈິດ, ເພື່ອຊອກຫາຄວາມໂລ່ງໃຈຂອງຈິດວິນຍານ. ຄໍາເວົ້າຂອງ poetic ແມ່ນງ່າຍດາຍແລະຊື່ສັດແຕ່ອຸດົມສົມບູນໃນດົນຕີ, ບາງຄັ້ງຫນັກຫນ່ວງແລະໂສກເສົ້າ, ບາງຄັ້ງບໍ່ເສຍຄ່າແລະອາກາດ, ຄ້າຍຄືເມຄທີ່ບໍ່ມີຮູບຮ່າງຄົງທີ່. ຊີວິດຂອງແຕ່ລະຄົນແມ່ນຖົງຂອງບໍ່ມີຫຍັງ. ສິບນິ້ວມືສີຂາວໂບກຢູ່ໃນເມກສີຂາວ. ພຽງແຕ່ດໍາລົງຊີວິດເບົາບາງ. ຄືກັບ Van Khong…”.

ທີ່ມາ: https://baogialai.com.vn/ung-dung-thanh-than-giua-may-troi-post567477.html