ການສົ່ງອອກໝາກພ້າວໄດ້ລື່ນກາຍ 1 ຕື້ USD ເປັນຄັ້ງທຳອິດ

ຕາມຕົວເລກພາສີແລ້ວ, ມາຮອດທ້າຍປີກາຍ, ການສົ່ງອອກໝາກພ້າວສົດບັນລຸ 390 ລ້ານ USD, ເພີ່ມຂຶ້ນ 61% ເມື່ອທຽບໃສ່ໄລຍະດຽວກັນ.

ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ, ຜະລິດຕະພັນໝາກພ້າວໄດ້ສົ່ງອອກເກືອບ 1,1 ຕື້ USD, ເພີ່ມຂຶ້ນກວ່າ 20% ເມື່ອທຽບໃສ່ປີ 2023. ນີ້ແມ່ນຄັ້ງທຳອິດໃນຮອບ 14 ປີ ທີ່ໝາກພ້າວນຳມາໃຫ້ ຫວຽດນາມ ມີມູນຄ່າຫຼາຍຕື້ USD.

ຕາມກະຊວງກະສິກຳ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດແລ້ວ, ປະຈຸບັນ, ທົ່ວປະເທດມີເນື້ອທີ່ປູກໝາກພ້າວ 200.000 ເຮັກຕາ, ຜະລິດຕະພັນໝາກພ້າວໃຫ້ໄດ້ 2 ລ້ານໂຕນຕໍ່ປີ. 1/3 ຂອງພື້ນທີ່ບັນລຸມາດຕະຖານອິນຊີຕາມມາດຕະຖານຂອງສະຫະລັດ ແລະ ເອີຣົບ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຢູ່ເຂດພາກກາງ ແລະ ເຂດທົ່ງພຽງແມ່ນ້ຳຂອງ. ໝາກພ້າວ Ben Tre ໄດ້ຮັບການຢັ້ງຢືນພູມສາດ, ມີ 133 ລະຫັດພື້ນທີ່ຂະຫຍາຍຕົວ ແລະ ຫຼາຍກວ່າ 8,300 ເຮັກຕາເພື່ອສົ່ງອອກ.

ດ້ວຍວິສາຫະກິດຜະລິດ ແລະ ປຸງແຕ່ງ 600 ກວ່າແຫ່ງ, ອຸດສາຫະກຳໝາກພ້າວຂອງຫວຽດນາມ ມີທ່າໄດ້ປຽບໃນການແຂ່ງຂັນຢູ່ຕະຫລາດສາກົນ. ຫວຽດນາມຢືນອັນດັບທີ 4 ໃນການສົ່ງອອກໝາກພ້າວຢູ່ອາຊີ - ປາຊີຟິກ ແລະ ອັນດັບ 5 ໃນໂລກ.

ຈີນແມ່ນຕະຫຼາດສົ່ງອອກຕົ້ນຕໍ, ກວມເອົາ 25% ຍອດມູນຄ່າສົ່ງອອກໝາກພ້າວຂອງຫວຽດນາມ. ການລົງນາມໃນອະນຸສັນຍາການນຳເຂົ້າຢ່າງເປັນທາງການລະຫວ່າງສອງປະເທດໃນເດືອນສິງຫາປີ 2024 ໄດ້ເປີດໂອກາດອັນໃຫຍ່ຫຼວງໃຫ້ແກ່ໝາກໄມ້ນີ້. ປະຈຸບັນ, ຫວຽດນາມແມ່ນປະເທດສະໜອງໝາກພ້າວໃຫຍ່ອັນດັບ 3 ໃຫ້ຈີນ, ດ້ວຍສ່ວນແບ່ງຕະຫຼາດຫຼາຍກວ່າ 20% ຢູ່ປະເທດນີ້.

ນອກຈາກຈີນ, ຍ້ອນໄດ້ປຽບດ້ານລາຄາແລະລົດຊາດຫວານ, ໝາກພ້າວຫວຽດນາມກໍໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຈາກຫຼາຍຕະຫຼາດເຊັ່ນ: EU, ອາເມລິກາ, ການາດາ ແລະ ສ.ເກົາຫຼີ.

ແນວໃດກໍດີ, ອຸດສາຫະກຳປຸງແຕ່ງໝາກໄມ້ພວມປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມສ່ຽງຂາດແຄນວັດຖຸດິບ. ໂຮງງານຫຼາຍແຫ່ງຢູ່ Ben Tre ໄດ້ຮັບການລົງທຶນ, ແຕ່ການສະໜອງໝາກພ້າວຍັງບໍ່ພຽງພໍ. ຕາມສະມາຄົມໝາກພ້າວຫວຽດນາມ, ລາຄາໝາກພ້າວຄັ້ງໜຶ່ງໄດ້ຫຼຸດລົງຕ່ຳສຸດເຖິງ 1.000 ດົ່ງຕໍ່ໝາກ, ເຮັດໃຫ້ຊາວກະສິກອນລັງເລໃຈທີ່ຈະຂະຫຍາຍເນື້ອທີ່ປູກ ແລະ ວິສາຫະກິດປຸງແຕ່ງເພື່ອດຳເນີນທຸລະກິດຢ່າງຢຸດຢັ້ງ.

ທ່ານ ກາວບ່າ ດັ້ງກອກ, ເລຂາທິການໃຫຍ່ສະມາຄົມໝາກພ້າວຫວຽດນາມ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ໝາກພ້າວສົດຫຼາຍຊະນິດບໍ່ສາມາດສົ່ງອອກໄດ້ຕາມກຳນົດເວລາ ເນື່ອງຈາກຂາດລະຫັດການຫຸ້ມຫໍ່ ແລະ ເນື້ອທີ່ວັດຖຸດິບບໍ່ໝັ້ນຄົງນັບແຕ່ໄຕມາດ 3 ແລະ 4 ປີ 2024 ມາຮອດປັດຈຸບັນ. ລາຄາວັດຖຸດິບໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຍ້ອນໄທ, ອິນເດຍແລະຕາເວັນອອກກາງເພີ່ມຂຶ້ນ, ເຮັດໃຫ້ໂຮງງານພາຍໃນມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການແຂ່ງຂັນການຊື້. ນອກນີ້, ໂຮງງານປຸງແຕ່ງຂອງຈີນໄດ້ຂະຫຍາຍການດຳເນີນງານ, ຊຸກຍູ້ລາຄາໝາກພ້າວໃຫ້ສູງຂຶ້ນ. ຊາວກະສິກອນໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ, ແຕ່ວິສາຫະກິດປຸງແຕ່ງປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ.

ທ່ານສະເໜີໃຫ້ອຳນາດການປົກຄອງປຶກສາຫາລືກັບຈີນ ເພື່ອໃຫ້ບັນດາຂໍ້ກຳນົດກ່ຽວກັບການພັດທະນາຂອງຫວຽດນາມ. ນອກນີ້, ລັດຕ້ອງມີນະໂຍບາຍພາສີທີ່ສົມເຫດສົມຜົນເພື່ອເຮັດໃຫ້ອຸດສາຫະກຳໝາກພ້າວມີຄວາມສາມາດແກ່ງແຍ້ງ.

ພ້ອມທັງເປັນຫ່ວງຕໍ່ການຫຼຸດລົງຂອງ “ຄຸນນະພາບ ແລະ ປະລິມານ” ຂອງວັດຖຸດິບ, ທ່ານ ຫງວຽນວັນເຟືອງ, ຜູ້ອຳນວຍການບໍລິສັດໝາກພ້າວເຟືອງນາມ ຮຽກຮ້ອງບັນດາວິສາຫະກິດຮ່ວມມືກໍ່ສ້າງຕ່ອງໂສ້ມູນຄ່າແບບຍືນຍົງນັບແຕ່ການປູກຝັງ, ປຸງແຕ່ງຮອດການບໍລິໂພກ ເພື່ອຮັບປະກັນການພັດທະນາຂະແໜງອຸດສາຫະກຳໝາກພ້າວໃນໄລຍະຍາວ.

ທີ່ມາ