Les 2 - Het festival nieuw leven inblazen, de dorpsgeest levend houden

VHO - Er was een tijd dat traditionele festivals alleen in de herinnering van ouderen bestonden. Maar met de liefde voor cultuur en de vastberadenheid om de nationale ziel te behouden, keren de dorpsfeesten van Thanh Hoa met volle kracht terug en verbinden ze verleden, heden en toekomst met de bruisende drumbeats en sprankelende dansen in het licht van de festivalavond. Daar draait het niet alleen om de transformatie van de traditionele cultuur, maar ook om de heropleving van identiteit, trots en gemeenschapsherinnering.

Identiteit verandert in het erfgoedland: Deel 1 - De ziel van Thanh-land ontwaken uit erfgoed

De bruisende bamboedans tijdens het traditionele festival – een levendig symbool van de heropleving van festivals in de dorpen van Thanh Hoa. Foto: Nguyen Linh

Als de dorpstrommels alle herinneringen doen ontwaken

"Het Muong Kho-festival van dit jaar is erg druk. De jongeren uit het oude dorp die nu in de stad wonen, komen hier ook. De jongeren dansen met bamboestokken, de ouderen leren mo. De kinderen kennen zelfs het nieuwe rijstofferlied...", zei een ouderling in de gemeente Dien Lu (Thanh Hoa) emotioneel.

Niet alleen Muong Kho. Uitvoeringsconclusie nr. 82-KL/TU van het Permanente Comité van het Provinciaal Partijcomité van Thanh Hoa ter versterking van het leiderschap van de partij in het werk van het behoud en de bevordering van de culturele erfgoedwaarden van de provincie Thanh Hoa, periode 2017-2025. In de afgelopen 8 jaar is een reeks traditionele festivals die leken te zijn ingeslapen te midden van het moderne leven, plotseling weer tot leven gewekt: het Muong Xia-festival geassocieerd met de legende van de Tu Ma Hai Dao-god , het Pon Pong-festival, unieke volksoptredens van de Zwarte Thai, het Set Booc May-festival, het Ca Da-festival, het oogstgebedsfestival van het Muong-volk, het Tet Nhay-festival van het Dao-volk... Deze rituelen, die verloren waren gegaan door oorlog, armoede of sociale onrust, worden nu herleefd in het dagelijks leven.

Daar houden mensen niet alleen ceremonies. Ze dansen, zingen, bidden en vertellen verhalen. Ze geven slaapliedjes, mo-klanken, gebeden en gongklanken door... als stromen van herinneringen die nooit ophouden te stromen. Het dorpsfeest is niet langer een plek om een ​​oude identiteit te tonen, maar een levendige ruimte waar iedereen op zijn of haar eigen manier bijdraagt ​​aan het behoud van de nationale ziel.

Ambachtslieden van het Centrum voor Toerismepromotie en Cultuur van de Thanh Hoa-bioscoop geven les in Dao-dansen aan studenten.

Veel oudere ambachtslieden zijn nog steeds gepassioneerd door zangles, het weven van ceremoniële kostuums, het opzetten van palen en het bereiden van traditionele offergaven. Sommige dorpsoudsten reizen van dorp tot dorp om verloren gegane mo-liederen te vinden.

Jongeren, die vroeger terughoudend waren om brokaat te dragen, zijn nu klaar om te dansen met bamboestokken, op gongs te slaan en rijst met stampers te stampen. Kinderen leren geleidelijk volksliedjes van dorpsfeesten en spelen volksspelletjes tijdens de traditionele Tet-vakantie.

Tijdens de implementatie van Conclusie 82-KL/TU heeft Thanh Hoa gegevens verzameld en 27 immaterieel cultureel erfgoed opgenomen in de nationale lijst, waarvan vele bestaan ​​uit festivals en volksoptredens. Maar achter die aantallen gaan duizenden mensen schuil die samen een deel van de nationale identiteit beschermen.

Niet alleen het herstel van de vorm, maar ook de restauratie van de geest, het kernelement dat de ziel van het festival vormt, staat centraal in het restauratiewerk in Thanh Hoa. Van de rol van de sjamaan, de ambachtsman, de ceremoniemeester... tot de offertaal, rekwisieten en eeuwenoude gebeden: alles wordt onderzocht, vastgelegd, gebundeld en verspreid onder de gemeenschap.

Er zijn veel praktische projecten ontstaan, zoals: "Het herstellen en promoten van de waarde van typische traditionele feesten", "Het uitgeven van documenten om volksrituelen te onderwijzen", "Het digitaliseren van traditionele feesten"... Er zijn zelfs wetenschappelijke seminars en trainingen gehouden in elke gemeente en elk dorp om methoden voor het organiseren van feesten door te geven aan de lokale bevolking.

Een ambachtsman van de Dao-cultuur in Ngoc Lac (oud) was ooit emotioneel en vertelde: "Het Nhang Chap Dao (Dansfestival) was vroeger een herinnering in mijn gedachten, maar nu weten de kinderen ervan. Ik voel me niet langer alleen."

Dorpsfeest vandaag – waar ‘dorp’ en ‘wereld’ elkaar ontmoeten

Vroeger vonden traditionele festivals vaak in stilte plaats in de besloten ruimte van elke gemeenschap. Maar tegenwoordig zijn dorpsfeesten in Thanh Hoa culturele ontmoetingsplaatsen geworden, waar niet alleen de gemeenschap met elkaar verbonden is, maar ook bezoekers van heinde en verre worden uitgenodigd om deel te nemen.

Generatie na generatie – wanneer festivals een brug van herinneringen en identiteit worden tussen ouderen en jongeren

Het Lam Kinh-festival met de processie van de geestentablet van koning Le, het Ba Trieu-tempelfestival dat verband houdt met de nationale heldin, het Mai An Tiem-festival, een symbool van de vitaliteit van het Thanh-volk... er zijn allemaal rondleidingen en traditionele belevenisprogramma's georganiseerd.

Jaarlijks komen hier tienduizenden toeristen naartoe, niet alleen om de ceremonie te 'bekijken', maar ook om de cultuur 'mee te maken': ze maken banh chung klaar, stampen groene rijst, zetten de paal op, dragen traditionele kostuums en spelen traditionele spelletjes.

De provincie Thanh Hoa heeft festivals slim geïntegreerd in de sociaaleconomische ontwikkeling: ze worden geassocieerd met nieuwe plattelandsontwikkeling, de ontwikkeling van lokaal toerisme en het behoud van handwerk. Veel plaatsen, zoals Quan Son (oud), Quan Hoa (oud), Ngoc Lac (oud), Thuong Xuan (oud) … hebben dorpsfeesten omgevormd tot kansen om OCOP-producten, groen toerisme en de inheemse cultuur te promoten.

Sinds 2017 worden er jaarlijks meer dan 100 traditionele festivals gehouden, met een reeks parallelle activiteiten zoals volkskunstwedstrijden, culinaire tentoonstellingen, naspelingen van volksspelen en discussies over etnische culturen. De provinciale televisie heeft het programma "Thanh Destination" gelanceerd, dat documentaires over dorpsfeesten produceert. Ook de pers, sociale media en platforms voor korte video's hebben zich aangesloten, waardoor traditionele festivals digitale culturele trends zijn geworden.

Niet alleen toeristen, maar ook de mensen zijn veranderd. Ze hebben proactief land en arbeid bijgedragen om het gemeenschapshuis en de festivaltuin te repareren, de paal weer op te richten en het gebed te vinden. Er zijn plaatsen zoals de districten Cam Thuy (oud), Lang Chanh (oud) en Muong Lat (oud) die de Traditional Festival Preservation Club hebben opgericht. Leden zijn leraren, dorpsoudsten, jongeren, enz. die de verantwoordelijkheid delen om de herinneringen aan hun thuisland te bewaren.

Thanh Hoa besteedt ook speciale aandacht aan de opleiding van cultureel personeel: er worden tientallen trainingen georganiseerd voor volkskunstenaars, festivalgidsen en gemeentelijke culturele functionarissen. Honderden excellente kunstenaars krijgen titels en ondersteuning bij het lesgeven. Beleid voor de behandeling en het eren van erfgoedbewaarders wordt ook specifiek toegepast, omdat zij de 'ziel' van het festival vormen.

Dorpsfeesten zijn er niet alleen om naar te kijken, om samen te leven, samen te ademen, samen lief te hebben en samen trots te zijn. Wanneer een dorp een feest heeft, is dat een gelegenheid voor de gemeenschap om samen te zitten, hun wortels te herdenken, vreugde en verdriet te delen en hun identiteit te ontwikkelen. Dorpsfeesten brengen niet alleen herinneringen tot leven, maar zijn ook de meest diepgaande, natuurlijke en effectieve vorm van 'gemeenschapsonderwijs'.

Het meest ontroerende zijn misschien niet zozeer de briljante optredens op het podium, maar meer het beeld van een dorpsoudste die rustig naast een oude trommel zit; een baby met trillende handen die het voorouderlijke kostuum aanraakt; een Muong-vrouw die lacht als ze haar dochter een oude dans ziet dansen tijdens een dorpsfeest...

Daar staat erfgoed niet in boeken, maar is het aanwezig in iedere stap, iedere trommelslag, iedere stralende blik van de mensen uit ons vaderland.

De terugkeer van het dorpsfeest is niet alleen de heropleving van een traditie. Het is de heropleving van de nationale ziel.

(Wordt vervolgd)

Bron: https://baovanhoa.vn/van-hoa/bai-2-hoi-sinh-le-hoi-giu-lua-hon-lang-158894.html