Les 2 - Festivals nieuw leven inblazen en de dorpsgeest levend houden.

VHO - Er was een tijd dat traditionele festivals alleen nog in de herinnering van ouderen bestonden. Maar dankzij een liefde voor cultuur en de vastberadenheid om de nationale geest te behouden, keren de dorps- en gehuchtfestivals van de provincie Thanh Hoa terug met hernieuwde vitaliteit. Ze verbinden verleden, heden en toekomst met het ritmische getrommel en de oogverblindende dansen bij het licht van het festivalvuur. Het is er niet alleen een heropleving van de traditionele cultuur, maar ook een hernieuwde herinnering aan identiteit, trots en gemeenschapsgevoel.

Identiteit herboren in het land van erfgoed: Deel 1 - De ziel van Thanh Hoa ontwaken uit haar erfgoed

De levendige bamboestokdans tijdens het traditionele festival is een levendig symbool van de heropleving van festivals in de dorpen van de provincie Thanh Hoa. Foto: Nguyen Linh

Wanneer het ritme van de dorpstrommels een hele wereld aan herinneringen tot leven wekt.

“Het Muong Kho-festival van dit jaar was erg druk. Jongeren uit het oude dorp, die nu in de stad wonen, pakten hun koffers en kwamen terug. De jongeren voerden de bamboedans op, de ouderen leerden sjamanistische rituelen. De kinderen kenden zelfs de gebeden voor de nieuwe rijstoogst…”, vertelde een oudere uit de gemeente Dien Lu (provincie Thanh Hoa) geëmotioneerd.

Niet alleen Muong Kho. Ter uitvoering van Conclusie nr. 82-KL/TU van het Permanent Comité van het Provinciale Partijcomité van Thanh Hoa betreffende de versterking van het leiderschap van de Partij bij het behoud en de bevordering van het cultureel erfgoed van de provincie Thanh Hoa, 2017-2025, zijn de afgelopen acht jaar een reeks traditionele festivals die in de loop van het moderne leven in de vergetelheid leken te zijn geraakt, nieuw leven ingeblazen: het Muong Xia-festival, verbonden aan de legende van de god Tu Ma Hai Dao , het Pon Poong-festival, de unieke volksvoorstelling van de Zwarte Thai, het Set Booc May-festival, het Ca Da-festival, het oogstfeest van de Muong, het nieuwjaarsdansfestival van de Dao… Deze rituelen, die ooit verloren waren gegaan door oorlog, armoede of maatschappelijke onrust, herleven nu in het dagelijks leven.

Daar voeren de mensen niet alleen rituelen uit. Ze dansen, ze zingen, ze brengen offers, ze vertellen verhalen. Ze geven wiegeliedjes, gezangen, gebeden en gonggeluiden door... als stromen van herinneringen die nooit ophouden te stromen. Het dorpsfeest is niet langer een uiting van een verouderde culturele identiteit, maar een levendige plek waar iedereen op zijn eigen manier bijdraagt ​​aan het behoud van de nationale geest.

Artiesten van het Thanh Hoa Centrum voor Toerisme en Cultuurpromotie en het Filmcentrum geven les in Dao-dansen aan studenten.

Veel oudere ambachtslieden zijn nog steeds vol passie bezig met het onderwijzen van de melodieën, het weven van ceremoniële kostuums, het oprichten van de ceremoniële paal en het voorbereiden van traditionele offers. Sommige dorpsoudsten reizen van dorp tot dorp op zoek naar verloren bezweringen.

Jongeren, die vroeger aarzelden om traditionele brokaatkleding te dragen, zijn nu klaar om de bamboedans uit te voeren, op gongs te slaan en rijst te stampen met vijzels. Kinderen leren geleidelijk aan volksliederen van dorpsfeesten en spelen traditionele spelletjes tijdens het Chinees Nieuwjaar.

Tijdens de uitvoering van Conclusie 82-KL/TU heeft de provincie Thanh Hoa dossiers samengesteld en 27 immateriële culturele erfgoederen opgenomen in de nationale lijst, waaronder veel volksfeesten en -voorstellingen. Maar achter deze cijfers gaan duizenden mensen schuil die samenwerken om een ​​deel van de nationale identiteit te behouden.

De inspanningen voor het behoud van Thanh Hoa gaan verder dan alleen het herstellen van de vorm; ze richten zich ook op het herstellen van de geest, het kernelement dat de ziel van het festival vormt. Van de rollen van de sjamaan, ambachtslieden en offeraars tot de taal van de rituelen, de rekwisieten en de oude gebeden: alles wordt onderzocht, gedocumenteerd, verzameld en opnieuw gedeeld met de gemeenschap.

Er zijn veel praktische projecten ontstaan, zoals: "Het herstellen en bevorderen van de waarde van typische traditionele festivals", "Het publiceren van documenten over het onderwijzen van volksrituelen", "Het digitaliseren van traditionele festivals", enzovoort. Daarnaast zijn er in elke gemeente en elk dorp wetenschappelijke workshops en trainingen georganiseerd om de methoden voor het organiseren van festivals aan de lokale bevolking zelf door te geven.

Een ambachtsman van de Dao-etnische groep in Ngoc Lac (voorheen) vertelde eens vol emotie: "Het Nhang Chap Dao-festival (de nieuwjaarsdans) was voor mij altijd slechts een herinnering, maar nu kennen de kinderen het. Ik voel me niet langer alleen."

Het dorpsfeest van vandaag – waar "dorp" "de wereld" ontmoet.

Vroeger vonden traditionele festivals vaak in stilte plaats binnen de afgezonderde ruimtes van individuele gemeenschappen. Maar tegenwoordig zijn dorpsfestivals in de provincie Thanh Hoa uitgegroeid tot culturele ontmoetingsplaatsen, waar niet alleen gemeenschappen samenkomen, maar ook bezoekers van heinde en verre worden uitgenodigd om deel te nemen.

Generatie na generatie – waar festivals een brug vormen van herinneringen en identiteit tussen ouderen en jongeren.

Het Lam Kinh-festival met de processie van de voorouderlijke tabletten van koning Le, het Ba Trieu-tempelfestival dat verbonden is met de nationale heldin, en het Mai An Tiem-festival, een symbool van de vitaliteit van de bevolking van de provincie Thanh Hoa... zijn allemaal opgevoerd en geïntegreerd in toeristische rondreizen en programma's met traditionele ervaringen.

Tienduizenden toeristen stromen hier elk jaar naartoe, niet alleen om het festival te "bekijken", maar ook om de cultuur te "beleven", taarten te bakken, rijstvlokken te stampen, de ceremoniële paal op te richten, etnische kostuums te dragen en traditionele spellen te spelen.

De provincie Thanh Hoa heeft festivals op een slimme manier geïntegreerd in de sociaaleconomische ontwikkeling: ze zijn gekoppeld aan de aanleg van nieuwe plattelandsgebieden, de ontwikkeling van gemeenschapstoerisme en het behoud van traditionele ambachten. Veel plaatsen zoals Quan Son (voorheen), Quan Hoa (voorheen), Ngoc Lac (voorheen), Thuong Xuan (voorheen) ... hebben dorpsfestivals omgevormd tot mogelijkheden om OCOP-producten, groen toerisme en de lokale cultuur te promoten.

Sinds 2017 worden er jaarlijks meer dan 100 traditionele festivals gehouden, met een reeks parallelle activiteiten zoals wedstrijden in volkskunst, voedseltentoonstellingen, heropvoeringen van volksspelen en seminars over etnische cultuur. De provinciale televisiezender lanceerde een speciaal programmaonderdeel "Bestemming in Thanh Hoa", waarin documentaires over dorpsfestivals worden geproduceerd. Kranten, sociale media en platforms voor korte video's hebben zich hier ook bij aangesloten, waardoor deze traditionele festivals zijn uitgegroeid tot digitale culturele trends.

Niet alleen toeristen, maar ook de lokale bevolking is veranderd. Ze dragen proactief bij met land en arbeid om dorpshuizen te repareren, festivalterreinen op te knappen, de ceremoniële paal te herbouwen en de gebeden opnieuw te ontdekken. In sommige gebieden, zoals het voormalige district Cam Thuy, het voormalige district Lang Chanh en het voormalige district Muong Lat , zijn verenigingen opgericht voor het behoud van traditionele festivals, met leden zoals leraren, dorpsoudsten en jongeren... die allemaal de verantwoordelijkheid delen om de herinneringen aan hun thuisland te bewaren.

De provincie Thanh Hoa legt ook bijzondere nadruk op de opleiding van cultureel personeel: er worden tientallen trainingen georganiseerd voor ambachtslieden, festivalgidsen en culturele functionarissen van gemeenten. Honderden uitmuntende ambachtslieden hebben onderscheidingen ontvangen en worden ondersteund bij het lesgeven. Er wordt ook specifiek beleid gevoerd om degenen die de ziel van het erfgoed bewaren te belonen en te eren, omdat zij de "ziel" van de festivals vormen.

Dorpsfeesten gaan niet alleen over ernaar kijken; ze gaan over ze beleven, erdoor geïnspireerd raken, ervan houden en er trots op zijn. Wanneer een dorp een festival organiseert, is dat een gelegenheid voor de gemeenschap om samen te komen, hun wortels te herinneren, vreugde en verdriet te delen en hun identiteit te koesteren. Dorpsfeesten roepen niet alleen herinneringen op, maar zijn ook een diepgaande, natuurlijke en zeer effectieve vorm van 'gemeenschapsvorming'.

Misschien waren de meest ontroerende momenten niet de schitterende optredens op het podium, maar eerder het beeld van een bejaarde dorpsoudste die rustig naast een oude trommel zat; een kind met trillende handen dat een voorouderlijk kostuum aanraakte; een Muong-vrouw die glimlachte terwijl ze haar dochter een eeuwenoude dans zag uitvoeren tijdens het dorpsfeest...

Daar vind je erfgoed niet in boeken, maar is het aanwezig in elke stap, elke trommelslag, elke stralende blik van de lokale bevolking.

De terugkeer van dorpsfeesten gaat niet alleen over het herleven van een traditie; het gaat over het herleven van de ziel van de natie.

(Wordt vervolgd)

Bron: https://baovanhoa.vn/van-hoa/bai-2-hoi-sinh-le-hoi-giu-lua-hon-lang-158894.html