Willekeurige gedachten over het oude Tet

De oude Vietnamese nieuwjaarsgebruiken waren eenvoudig, vrolijk, harmonieus en doordrongen van de nationale culturele identiteit.

Tet betekent het begin van een nieuwe plantperiode, een nieuwe maand, een nieuw seizoen, een nieuw jaar. Tet heeft daarom een ​​grote betekenis in het leven van de Vietnamezen.

Voor elke Vietnamees is Tet een gelegenheid voor familiereünie. Kinderen die ver weg werken, hoe druk ze het ook hebben, proberen thuis te komen om Tet met hun familie te vieren. Iedereen probeert vóór Tet zijn werk af te ronden en schulden af ​​te lossen, zodat ze het nieuwe jaar met vrede en vreugde kunnen verwelkomen.

De oude Vietnamese nieuwjaarsgebruiken waren eenvoudig, vrolijk, harmonieus en doordrongen van de nationale culturele identiteit.

Tet is voor Vietnamezen een harmonie tussen dromen en realiteit. Tet draait niet alleen om materiële zaken, eten, huisdecoratie... Tet is ook een prachtig onderdeel van de spirituele cultuur. Het herdenkt grootouders en voorouders en mensen wenden zich tot de warmte en heiligheid van familie, clan en buurt.

Voor de Vietnamezen duurt Tet naar verluidt drie dagen. Om die drie dagen te vieren, moet je je echter bijna het hele jaar voorbereiden.

De eerste was het fokken van varkens. In die tijd waren er nog geen kruisingen of groeibevorderend voer. Het waren allemaal boerderijvarkens die gevoed werden met zemelen gekookt met bananenbomen, zoete aardappelen of kroos. Ze groeiden slechts 4-6 kg per maand. Om een ​​vleesgewicht van 50-60 kg te bereiken voor Tet, moesten ze dus vanaf het begin van het jaar gefokt worden.

De overgrote meerderheid van de mensen die op het platteland van landbouw leven, gebruiken banh chung en varkensvlees als basis voor offers en Tet-maaltijden.

Voor degenen die het zich kunnen veroorloven om banh chung in te pakken, hebben ze al kleefrijst, sperziebonen, enz. klaargemaakt vanaf begin december. Zelfs de bladeren die gebruikt worden om de cakes in te pakken, zoals dongbladeren, en de touwtjes om banh chung en banh gio vast te binden, moeten van tevoren worden klaargemaakt en niet wachten tot vlak voor Tet. Hoe doen ze dat? Degenen die een tuin hebben, verzamelen het hele jaar door gevallen bladeren, snijden ze, snipperen ze dun en rollen ze op om ze in de keuken te gebruiken om gio in te pakken tijdens Tet.

Elke volle maan van de twaalfde maanmaand maakt elk gezin ingelegde uien. Grote ronde uien worden gekocht, 5 dagen in water geweekt, vervolgens geschild, de wortels worden gesneden, 2 dagen met zout gemengd en het weekwater wordt weggegooid. Het duurt 7-8 dagen voordat de uien hun pittigheid verliezen en ingelegde uien worden. Hoewel het geen hoofdgerecht is, is dit gerecht onmisbaar op de Tet-schaal, dus werd het vroeger geclassificeerd als een van de 6 typische Tet-offers: "De paal, vuurwerk, groene vierkante cakes/Vet vlees, ingelegde uien, rode parallelzinnen."

De Tet-sfeer begint op 23 december, wanneer de keukengoden worden aanbeden op weg naar de hemel. Vanaf 24 december is de sfeer erg levendig; kinderen kopen kleine vuurwerkbommen op de markt om af te steken en te spelen in de gemeenschappelijke tuin. Volwassenen maken de voorouderlijke altaren schoon, bezoeken de goden bij de graven van hun voorouders en maken het huis en de steegjes schoon...

Van 27 tot en met 30 december is elk gezin druk bezig met het slachten van varkens, het verpakken van banh chung en banh te, het roeren van chè lam, het bakken van pindasnoep en het maken van acne.

Met uitzondering van een paar families van mandarijnen en stadsbewoners, die Tet vieren met dure lekkernijen, gebruikt de overgrote meerderheid van de mensen, die op het platteland van landbouw leven, banh chung en varkensvlees als basis voor de offergaven en de Tet-viering.

Normaal gesproken slacht elk gezin een varken, gezinnen met weinig mensen of arme gezinnen delen één varken, gezinnen met heel weinig mensen of heel arme gezinnen eten een dij of een halve dij.

De hele dag, van 28 tot 30 december, galmde het geluid van krijsende varkens door het dorp. De oevers van de rivier waren vol met mensen die kwamen en gingen, hier bezig met het wrijven van dongbladeren, daar bezig met het maken van varkensingewanden.

Het hele jaar door druk, eenvoudige maaltijden met een paar gerechten, allemaal groenten, augurken, ingelegde uitjes, vis, garnalen, krab, paling, slakken en kikkers. Tijdens Tet slachtten ze het varken zodat ze het konden bereiden voordat ze het offerden en vervolgens konden eten. De kop wordt vaak gebruikt om de ham te wikkelen, ook wel "gio thu" genoemd, de ossenhaas wordt gestampt om de ham te wikkelen, sommige families wikkelen de ham ook met vet. Gebakken ham wordt gemaakt van mager vlees dat tot een bord wordt gestampt, gegrilde ham wordt in plakjes gesneden en gemarineerd met ui, vissaus en ook gemarineerd met galangal en rijstazijn. Bamboe wordt geslepen om spiesjes van 7-8 stukjes te maken.

Varkensbuik of half mager, half vet wordt gekookt tot het stevig is, vervolgens in een paar vingerbrede staafjes gesneden en vervolgens gebakken. Ribben worden in blokjes gesneden en met een tang gegrild, of de botten worden geschaafd om er worst van te maken. Botten worden gebruikt om te stoven met gedroogde bamboescheuten. Veel families maken ook nem thinh gewikkeld in guavebladeren, omdat het een rijke nieuwjaarssmaak heeft.

Banh Chung is een heerlijk gerecht. De rijstkorrels maak je zelf, zonder ze af te meten. Het probleem is echter dat slechts vijf of zeven rijke families in het dorp een koperen pot kunnen betalen waarin dertig of veertig rijstkorrels kunnen koken. Daarom moet je de pot lenen en ronddelen, en de eigenaar vooraf om een ​​regeling vragen. Sommige families koken de koeken al vanaf de ochtend van de 27e. Het laatste gezin dat leent, is pas in de middag van de 30e. Ze willen de pot terugbrengen voordat de eigenaar wierook aansteekt om het nieuwe jaar te verwelkomen en vuurwerk afsteekt om het nieuwe jaar te vieren.

Naast de drie dagen van Tet duurt het eten en drinken nog vele dagen langer. Familieleden en vrienden die ver weg wonen, komen tijdens een lente-uitje langs om te eten. Kinderen en kleinkinderen vermaken zich met spelletjes zoals schommelen, knikkeren, touwtrekken, hanengevechten, worstelen en schaken, en als ze honger hebben, komen ze terug om te snuffelen naar eten. De traditie luidt als volgt: "Januari is de maand van eten en spelen." Eten en spelen compenseert de winter van ronddwalen in de velden onder de zon en de dauw. Eten en spelen, want al het werk op de boerderij is gedaan.

De laatste voorbereiding is het wisselgeld voor de kinderen. Eerst wordt op de ochtend van de eerste dag van het nieuwe jaar wisselgeld gegeven aan de kinderen in huis, en daarna krijgt elk kind dat op bezoek komt ook wisselgeld. Mocht u de plicht hebben om de ouderen te bezoeken om hen een gelukkig nieuwjaar te wensen, neem dan ook wisselgeld mee om aan de kinderen te geven.

Op de middag van de 30e Tet zet elk huis een paal midden in de tuin neer. Gebruik hiervoor een kleine bamboe- of rietboom met de punt nog gebogen als een hengel, vastgebonden met een rood-groene wimpel of een bosje wilde pandanbladeren. Dit als teken om de voorouders te verwelkomen en boze geesten af ​​te weren. Het lijkt erop dat de voorbereidingen voor Tet veel en zwaar werk zijn. Maar vreemd genoeg klaagt niemand, maar iedereen, jong en oud, mannen en vrouwen, is blij en opgewonden.

Mensen maken hun huizen schoon en pakken banh chung in om Tet te vieren.

Ter voorbereiding op Tet, het nieuwe jaar, moet je je niet alleen bezighouden met alledaagse dingen, maar je ook voorbereiden op de liefde en diepe relaties.

Precies om 0:00 uur steken mensen wierook aan om hun voorouders, overleden familieleden, etc. te eren en het nieuwe jaar te verwelkomen.

Volgens de traditie om als eerste in het nieuwe jaar op bezoek te gaan, geloven Vietnamezen dat als alles goed verloopt op de eerste dag van het nieuwe jaar, ze het hele jaar geluk zullen hebben. De eerste gast die het huis in het nieuwe jaar bezoekt, is daarom erg belangrijk.

Elk jaar aan het einde van het jaar zoekt elk gezin bewust naar vrolijke, levendige, behendige en moreel oprechte mensen in hun familie en verwanten die op Nieuwjaarsdag als eerste het huis binnenkomen. De eerste persoon die het huis binnenkomt, komt meestal maar 5-10 minuten binnen en blijft niet lang, in de hoop dat alles in het jaar soepel zal verlopen.

Tijdens de drie dagen van Tet kunnen vrouwen tempels en pagodes bezoeken, kunnen mannen kaarten en schaken en organiseert het dorp volksspelen. In de middag van de derde dag van Tet houdt de familie een ceremonie om afscheid te nemen van hun voorouders.

Op de eerste en tweede dag van het nieuwe jaar onthouden mensen zich van moord en wordt er niet gegraven of geveegd, zodat de kleuren van Tet niet te snel vervagen.

Tijdens Tet vermijden mensen het zeggen van slechte dingen, vechten of ruzie maken en elimineren ze alle haat en conflicten.

De armen krijgen van hun familieleden de gelegenheid om samen Tet te vieren; de bedelaars hoeven maar bij de deur te staan ​​en een paar gelukswoorden te zeggen en de huiseigenaar brengt hen banh chung, vlees en worst. Vietnamezen denken vaak: "Geen zorgen over honger tijdens de drie dagen van Tet / De rijken openen hun hart voor mededogen."

Op de 7e dag van Tet houdt elk gezin een ceremonie om de vlaggenmast neer te halen, waarmee het Chinese Nieuwjaar wordt afgesloten. Mensen komen dan weer samen op heilige plaatsen zoals gemeenschapshuizen, pagodes, tempels en altaren, waar ze lentefeesten organiseren, water halen, opera zingen en rijst koken.

Wanneer kinderen en kleinkinderen het huis uit zijn, hoe ver weg ze ook wonen, proberen ze nog steeds Tet-cadeautjes te vinden voor hun grootouders en ouders, afhankelijk van hun leefomstandigheden. Als ze genoeg hebben, kunnen ze heerlijke en zeldzame dingen krijgen; als ze arm zijn, moeten ze iets kleins als geschenk hebben. Als grootouders en ouders in weelde leven, kunnen hun kinderen en kleinkinderen soms een tak perzikbloesem, twee potten chrysanten, een paar narcisbollen of zelfs maar een vijzel en stamper meenemen, wat genoeg is om hun ouders blij te maken. Naast de plichten van kinderen en kleinkinderen is er ook de plicht van studenten. Zelfs als ze mandarijnen of geleerden zijn geworden en hun namen op de stenen stele staan, moeten studenten er nog steeds aan denken om hun oude leraren te bezoeken.

Volgens Vietnamplus.vn

https://mega.vietnamplus.vn/tan-man-tet-xua-5542.html

Bron: https://thoidai.com.vn/tan-man-tet-xua-196681.html