Wat is een 'CEO'?

Zongcai (總栽) is een woord van Chinese oorsprong dat voor het eerst voorkomt in de Song-geschiedenis. De biografie van Lu Mengzheng betekent "alle zaken beslissen", een concept dat verwijst naar Mengzhengs aantreden in Luoyang, waar hij een tolerant en kalm bestuur voerde en de meeste zaken uitsluitend via het proces van "zongcai" afhandelde.

In China werd tijdens de Yuan-dynastie het hoofd van de samenstellingscommissie van de Song-Liao-Jin-trilogie "Opperbevelhebber" genoemd. Tijdens de Qing-dynastie had het Nationaal Historisch Museum ook een opperbevelhebber, die belast was met het samenstellen van nationale historische documenten. In het boek "Drie Helden en Vijf Rechters " (hoofdstuk vier) van Shi Sukun uit de Qing-dynastie staat de volgende zin: "Omdat het Voorjaarsexamen naderde, vaardigde de keizer een edict uit waarbij Grootleraar Pang Ji tot Opperbevelhebber werd benoemd."

In Japan was de term "shogun" (総裁, そうさい) tijdens de late Edo-periode een titel in het Tokugawa-shogunaat en werd later gebruikt om te verwijzen naar het hoofd van de nieuwe regering tijdens de Meiji-periode. Tegenwoordig is de term "shogun" een titel die staat voor de positie met de uiteindelijke beslissingsbevoegdheid binnen overheidsinstanties, politieke partijen, staatsbedrijven en andere organisaties.

In ons land was de generaal tijdens de Nguyen-dynastie het hoofd van het Nationaal Historisch Instituut, het zogenaamde "Algemeen Historisch Instituut" ( Dai Nam Thuc Luc Chinh Bien 1, 1973, p. 45). Dit blijkt ook uit de zin: "De generaal van het Nationaal Historisch Instituut is Cao Xuan Duc (1842-1923)" - Dai-Nam Nhat-Thong-Chi, Luc-Tinh Nam-Viet vertaald door Nguyen Tao ( deel 1 , 1973, p. 11).

Bovendien betekent Generaal ook "hoofdredacteur" ("Un General, contrôleur général de la rédaction") in het boek Les annales impériales de l'Annam van Abel des Michels (vol. 1, 1894, p. 110).

Tegenwoordig heeft het woord "CEO" een nieuwe betekenis, te beginnen met de romantische roman "Tam huu thien thien ket " (1973) van Quynh Dao (Taiwan). De Vietnamese versie is "Biet thuc voi ai ", vertaald door Lieu Quoc Nhi. Het verhaal gaat over het liefdesverhaal tussen verpleegster Giang Vu Vi en rijke patiënt Dinh Khac Nghi. In de jaren negentig definieerde een reeks romantische romans van Tich Quyen (Taiwan) echter duidelijk "CEO", die het liefdesverhaal tussen een machtige jonge zakenman en een meisje uit een lagere klasse beschreef. Daaruit ontstond de term "Domineering CEO", verwijzend naar een getalenteerd hoofdpersonage met een sterke persoonlijkheid en een bezitterige aard. Het kunnen jonge zakenmannen, keizers, prinsen of gewoon dorpshoofden zijn...

"The Tyrannical President" is een online romangenre dat in Chineestalige landen en gebieden bekendstaat als "The Tyrannical President Literature", "The President Literature" of "The Tyrannical President Literature". Dit genre komt oorspronkelijk uit Taiwan en verspreidde zich geleidelijk naar China. Het werd bewerkt tot films en televisieseries en trok de aandacht in Vietnam, Korea en andere landen. Het is beïnvloed door de Chinese cultuur, ook wel "Hua Feng" (華風) genoemd.

Tegenwoordig betekent "CEO" in China en Japan het hoofd van een bedrijf, onderneming, politieke partij of maatschappelijke organisatie, wat overeenkomt met de Engelse woorden President, General Manager, Director-General of CEO...

In Vietnam is het populaire concept van "CEO" jong, rijk, machtig, dominant, zelfs arrogant en bruut (zoals "dominante CEO"). Soms duikt ook de term "vrouwelijke CEO" of "sterke vrouw" op, die wordt gebruikt om succesvolle vrouwelijke ondernemers aan te duiden.

Bron: https://thanhnien.vn/the-nao-la-tong-tai-185251024220452706.htm