Jak Jannik Sinner złamał kod Carlosa Alcaraza?

Jannik Sinner zwycięzcą Wimbledonu 2025.

W palącym słońcu Kortu Centralnego, gdzie upał przekraczający 32 stopnie Celsjusza otulał kort, parząc każdy krok, Sinner zachował zimną krew i dokonał tego, czego nie dokonał nikt w historii włoskiego tenisa: zdobył tytuł singlisty na Wimbledonie. Zwycięstwo 4:6, 6:4, 6:4, 6:4 nad Alcaraz nie tylko zapewniło Sinnerowi drugi tytuł Wielkiego Szlema w 2025 roku, ale także stanowiło punkt zwrotny w jednej z najbardziej ekscytujących konfrontacji we współczesnym tenisie.

Gra w grze – technika, taktyka i duch

To było pierwsze zwycięstwo Sinnera nad Alcaraz po pięciu porażkach z rzędu – decydująca zmiana. Jeśli finał Rolanda Garrosa w 2025 roku między nimi był symfonią szybkości, improwizacji i wybuchowej determinacji, to finał Wimbledonu był dramatem dyscypliny, opanowania i bezwzględnej determinacji.

Między Sinnerem a Alcarazem toczyło się coś więcej niż tylko mecz – to była metagra, gdzie każdy trik i taktyka były szybko kontrowane przez ostrzejszy ruch przeciwnika. To już nie był tenis, a czysta inteligencja – gdzie odległość między szczytem a dołkiem mierzono w pół kroku, wychyleniu biodra lub chwili psychicznej stabilności, gdy cały kort był przeciwko tobie.

Sinner zdaje sobie sprawę, że nie potrafi grać bardziej spontanicznie niż Alcaraz, ale potrafi grać chłodniej. I to jest różnica.

Jannik Sinner wyciągnął wiele wniosków ze swojej porażki w finale Rolanda Garrosa z Carlosem Alcarazem.

Najważniejszy gem meczu – i być może punkt zwrotny w walce o tytuł – nastąpił, gdy Sinner odrobił straty i wyrównał pierwszego seta na 1:1. Trzykrotnie, pozornie w defensywie, odwrócił losy meczu rzutami znanymi jako „przechwyty” – dosłownie niesamowitymi obronami.

Była to odpowiedź na magiczny spektakl, który Alcaraz zaprezentował w Paryżu. Tym razem scena należała do Sinnera.

Kiedy Sinner stanął przed dwoma break-pointami w przedostatnim gemie serwisowym, publiczność Wimbledonu niemal jednogłośnie dopingowała Alcaraza, by przedłużył mecz. Jednak to nie jego popisowy forhend czy bekhend czynił Sinnera wyjątkowym – to jego umiejętność bycia niezależnym od obu.

Grał tak, jakby stał samotnie w lesie sosnowym w Tyrolu, gdzie przez cały rok panował chłód – cicho, bez wyrazu, niewzruszenie.

W tym kluczowym momencie Sinner zagrał najbardziej mechaniczny i precyzyjny tenis, złamał wolę zeszłorocznego mistrza.

Co jeszcze bardziej imponujące, w czwartym secie scenariusz się powtórzył – Sinner prowadził 5:4 i dokończył mecz – zupełnie jak na Rolanda Garrosa, gdzie nie zdołał oprzeć się presji. Tym razem nie było pomyłki.

Gdy Alcaraz zaatakował, Sinner odpowiedział serią perfekcyjnych punktów. Jeden ruch wyczerpał Alcaraza, zmuszając Hiszpana do upuszczenia rakiety. Nieodpowiedziany serwis – jego 38. w meczu – przekreślił wszelkie nadzieje przeciwnika.

Zwycięstwo dojrzałości

To zwycięstwo było czymś więcej niż tylko trofeum – było świadectwem procesu wychodzenia z goryczy. Po druzgocącej porażce w Paryżu Sinner nie obwiniał nikogo, nie narzekał. Analizował, dostosowywał się, ćwiczył – i wrócił.

„Nie chodzi o wygraną czy porażkę, ale o to, czego się z tego nauczysz” – powiedział Włoch po finale. To jest mentalność prawdziwego mistrza.

W wiosce tenisowej odbyła się nowa rywalizacja pomiędzy Jannikiem Sinnerem i Carlosem Alcarazem.

Nikt nie spodziewał się, że Sinner zagra na tak wysokim poziomie po jego ciężkiej porażce w czwartej rundzie z Dimitrovem, a także po obawach o kontuzję prawego ramienia. Od tamtej pory trenuje lekko, zawsze nosząc ochraniacze, ale jego serwis pozostaje jego najgroźniejszą bronią w meczu.

Według danych TennisViz , skuteczność serwisu Sinnera w finale wyniosła 8,3/10 - zdecydowanie lepiej niż Alcaraz, który osiągnął skuteczność pierwszego serwisu na poziomie zaledwie 53%, co jest najniższym wynikiem od początku turnieju.

Alcaraz przegrał po raz pierwszy w finale Wielkiego Szlema po pięciu zwycięstwach. Niesamowite było jednak to, jak poradził sobie z porażką – bez goryczy, bez załamania.

„Nie jestem nim zaskoczony. Sinner to wielki mistrz. Mistrzowie uczą się na błędach – i on to zrobił” – przyznał szczerze Alcaraz.

Dodał również: „Jestem naprawdę szczęśliwy, że mam takiego rywala. To pomaga mi dawać z siebie 100% każdego dnia”.

Zdobywając mistrzostwo Wimbledonu w 2025 roku, Sinner złamał kod Alcaraz – czego nikt nigdy nie dokonał w wielkim finale. Został szóstym tenisistą, który zdobył tytuł w tym miejscu w ciągu ostatnich 23 lat i pierwszym Włochem, który zapisał się w historii na najbardziej prestiżowym korcie trawiastym świata .

Ale przede wszystkim zwycięstwo Sinnera to deklaracja nowego pokolenia męskiego tenisa – gdzie nie tylko młodość i talent, ale także wytrwałość, odwaga i spokój czynią wielkie rzeczy. Jeśli Alcaraz to burza, która porywa wszystkich przeciwników, to Sinner to potężna ściana lodu. I teraz stoi na szczycie świata.

Źródło: https://znews.vn/jannik-sinner-pha-ma-carlos-alcaraz-the-nao-post1568485.html