„Święta herbata” pomaga rdzennym mieszkańcom odnaleźć czwórkę dzieci w amazońskiej dżungli

39. nocy w obozie Manuel Ranoque wykonał amazoński rytuał picia świętej herbaty „yagé”, aby „otworzyć oczy” i odnaleźć dzieci.

W nocy 8 czerwca grupa wyczerpanych rdzennych mieszkańców zebrała się w obozie otoczonym wysokimi drzewami i gęstą roślinnością w sercu amazońskiej dżungli. Wraz z kolumbijskimi żołnierzami poszukiwali czwórki dzieci zaginionych w dżungli przez 39 dni, od czasu katastrofy samolotu, którym lecieli 1 maja.

Czterdziesty dzień był przełomowy, kiedy cała grupa poszukiwawcza była wyczerpana po tygodniach bezowocnych poszukiwań. Czuli, że Duch Lasu nie jest jeszcze gotowy pomóc w odnalezieniu czwórki zaginionych dzieci.

Kolumbijski żołnierz stoi obok samolotu, który rozbił się 18 maja w amazońskiej dżungli. Zdjęcie: AP

Rdzenni wolontariusze i kolumbijscy żołnierze odkryli wiele oznak nadziei, takich jak butelki dla niemowląt, na wpół zjedzone owoce i brudne pieluchy. Jednak nieustanny deszcz, trudny teren i szybki upływ czasu osłabiły ich ducha i siły.

Rdzenni mieszkańcy wierzą, że gdy ciało, umysł i wiara osłabną, nie będą w stanie odnaleźć dzieci w lesie. Dlatego tej nocy Manuel Ranoque, ojciec trzeciego, najmłodszego dziecka, postanowił odprawić yagé, jeden z najświętszych rytuałów rdzennej ludności Amazonii.

To rytualny napój z gorzkiej herbaty z ayahuaski, dzikiego pnącza rosnącego w Amazonii, oraz krzewu chakruny. Od wieków halucynogenna herbata ziołowa jest stosowana przez mieszkańców Kolumbii, Peru, Ekwadoru i Brazylii jako panaceum na wszelkie dolegliwości.

Henry Guerrero, wolontariusz, który dołączył do poszukiwań, powiedział, że jego ciotka przygotowała dla grupy yagé. Wierzyli, że napój otworzy im oczy i doprowadzi ich do dzieci.

„Powiedziałem im: «Nic nie możemy zrobić w tym lesie. Nie możemy znaleźć dzieci wzrokiem. Ostatecznością jest yagé»” – powiedział 56-letni Guerrero. „Ta podróż miała miejsce w szczególnym momencie, czymś bardzo świętym”.

Gdy tubylcy skończyli przygotowywać yagé, Ranoque popijał herbatę, podczas gdy pozostali obserwowali go przez następne kilka godzin.

Późnym wieczorem byli rozczarowani, gdy Ranoque powiedział im, że rytuał się nie powiódł. Spakowali swoje rzeczy, przygotowując się do opuszczenia lasu następnego ranka.

Zanim jednak wyruszyli z lasu wczesnym rankiem 9 czerwca, starszy wioski, José Rubio, postanowił wypić resztę yagé, wierząc, że pomoże mu to odnaleźć dzieci.

Rubio nagle wpadł w trans, czasami wymiotując z powodu skutków ubocznych psychoaktywnej herbaty. Tym razem, jak twierdził, herbata zadziałała. Rubio uwierzył, że jego wizja się otworzyła, pozwalając mu zobaczyć dzieci i powiedział Guerrero: „Znajdziemy je dzisiaj”.

Oświadczenie Rubia dało nadzieję ekipie poszukiwawczej, która postanowiła pozostać w lesie i kontynuować poszukiwania.

Yagé, ziołowa herbata z pnącza ayahuasca (Banisteriopsis caapi) i krzewu chacruna (Psychotria viridis), ma działanie halucynogenne. Zdjęcie: Wikipedia

Czwórka dzieci: Lesly, Soleiny, Tien i Cristin, dorastała w Araracuara, małej amazońskiej wiosce w odległym zakątku południowej Kolumbii, do której można dotrzeć tylko łodzią lub małym samolotem. Ranoque powiedział, że dzieci wiodły szczęśliwe i niezależne życie, ponieważ on i jego żona Magdalena Mucutui często wyjeżdżali.

Lesly, lat 13, była cicha i dojrzała. Soleiny, lat 9, była wesoła. Tien, która miała prawie 5 lat, gdy doszło do wypadku, była bardzo aktywna. Cristin, która miała 11 miesięcy, gdy zaginęła, uczyła się chodzić.

W domu Magdalena Mucuti uprawiała cebulę i maniok, które przerabiała na mąkę, by wyżywić rodzinę i ją sprzedać. Lesly nauczyła się gotować w wieku ośmiu lat. Opiekowała się młodszym rodzeństwem pod nieobecność rodziców.

Rankiem 1 maja czwórka dzieci, ich matka i wujek wsiedli do lekkiego samolotu i polecieli do miasteczka San José del Guaviare. Ranoque opuścił wioskę, położoną między grupami rebeliantów a plantacjami narkotyków, które istniały od dziesięcioleci, kilka tygodni wcześniej. Ranoque powiedział, że był pod presją ze strony osób zaangażowanych w nielegalną działalność, ale odmówił podania szczegółów.

„Praca tam nie jest bezpieczna” – powiedział Ranoque. „Jest też nielegalna i dotyczy innych osób z branży, o których nie mogę mówić, bo naraziłbym się na jeszcze większe niebezpieczeństwo”.

Ranoque powiedział, że zostawił żonie 9 milionów pesos (2695 dolarów), zanim opuścił wioskę, aby kupić jedzenie, artykuły pierwszej potrzeby i opłacić przelot. Chciał, aby dzieci opuściły wioskę, ponieważ obawiał się, że zostaną zwerbowane przez lokalne grupy rebeliantów.

Matka i jej pięcioro dzieci leciały na spotkanie z Ranoque, gdy pilot lekkiego samolotu Cessna zgłosił awarię silnika. Samolot zniknął z ekranów radarów 1 maja.

Kolumbijskie wojsko rozpoczęło poszukiwania samolotu i po 10 dniach bez znalezienia śladu samolotu ani ofiar, grupa rdzennych mieszkańców postanowiła się do nich przyłączyć. Znali oni amazońską dżunglę i okoliczne rodziny. Jeden z rdzennych mieszkańców powiedział, że słyszał silnik Cessny przelatującej nad jego domem. Ta informacja pomogła im zaplanować poszukiwania wzdłuż rzeki Apaporis.

Żołnierze i tubylcy przedzierali się przez las, mimo niebezpieczeństw. Jeden mężczyzna omal nie oślepł od gałęzi drzewa. U innych zaczęły się pojawiać alergie i objawy grypy, ale nie ustępowały.

W przeszłości wojsko i rdzenne grupy nienawidziły się nawzajem, ale w dżungli dzieliły się jedzeniem, wodą, telefonami satelitarnymi, urządzeniami GPS i nadzieją.

Szesnaście dni po katastrofie, w przygnębieniu, znaleźli wrak samolotu dziobem do dołu na leśnej ściółce. Założyli, że stało się najgorsze, gdy znaleźli w środku ludzkie szczątki. Guerrero powiedział, że on i inni zaczęli demontować obóz. Ale mężczyzna zbliżający się do samolotu powiedział: „Hej, nie widzę ciał dzieci”.

Guerrero podszedł do samolotu i zauważył kilka przedmiotów, które wyglądały tak, jakby ktoś wyciągnął je po katastrofie.

Z samolotu wyciągnięto ciała trzech dorosłych, ale nie znaleziono żadnych dzieci ani śladów poważnych obrażeń. Poszukiwacze zmienili taktykę, opierając się na dowodach wskazujących na to, że dzieci wciąż żyją. Nie poruszali się już bezszelestnie przez dżunglę, obawiając się rebeliantów, jak to robili wcześniej.

„Przechodzimy do fazy drugiej” – powiedział sierżant Juan Carlos Rojas Sisa. „Zastosujemy najgłośniejszą możliwą metodę poszukiwań, żeby dzieci mogły nas usłyszeć”.

Wykrzykiwali imię Lesly i odtwarzali nagraną wiadomość od babci dzieci w języku hiszpańskim i huitoto, nakazującą im zostać na miejscu. Śmigłowce zrzucały do ​​lasu jedzenie i ulotki. Wojsko przywiozło również psy, w tym Wilsona, owczarka belgijskiego, który znalazł butelkę mleka dla dzieci, zanim zniknął w lesie.

Prawie 120 żołnierzy i ponad 70 rdzennych mieszkańców szukało czwórki dzieci dzień i noc. Przykleili gwizdki do drzew, aby dzieci mogły ich użyć, jeśli je zobaczą, i użyli łącznie 11 kilometrów specjalistycznej liny do oznaczenia przeszukanych obszarów, mając nadzieję, że dzieci rozpoznają to jako znak, by pozostać na miejscu.

Nadal znajdowali wskazówki dotyczące dzieci, w tym ślady stóp, które prawdopodobnie należały do ​​Lesly, ale nikt ich nie odnalazł. Niektórzy przeszli w sumie ponad 1500 kilometrów.

Wielu żołnierzy było wyczerpanych i armia była zmuszona ich zastąpić. Wtedy Guerrero zadzwonił do wioski i poprosił ciotkę o przygotowanie herbaty yagé. Dwa dni później herbata dotarła z żołnierzami.

Czterdziestego dnia, po wypiciu yagé przez Starszego Rubio, ponownie przeszukali las, zaczynając od miejsca, w którym znaleźli pieluchę. „Święta herbata” nie pomogła Rubio ustalić dokładnego miejsca pobytu dzieci, więc grupy rozproszyły się w różnych kierunkach.

Mijały godziny, a tubylcy tracili nadzieję na znalezienie jakichkolwiek nowych wskazówek, gdy nagle żołnierz ogłosił przez radio, że czwórka dzieci została odnaleziona 5 km od miejsca katastrofy, w stosunkowo pustym fragmencie lasu. Ekipy ratunkowe przejeżdżały przez ten fragment lasu kilkakrotnie, ale nie odnalazły dzieci.

„Znaleźli was wszystkich czterech” – powiedział żołnierz do Guerrero, płacząc i przytulając go.

Cztery siostry znaleziono około 5 km od miejsca katastrofy samolotu 9 czerwca. Zdjęcie: AP

W chwili znalezienia Lesly była w stanie bliskim majaczenia i nie mogła chodzić. Jej rodzeństwo również było wyczerpane i skrajnie niedożywione, a ich kończyny były pokryte zadrapaniami i ukąszeniami owadów.

Poszukiwacze szybko udzielili dzieciom pierwszej pomocy i ogrzali je, a następnie wezwali helikopter, aby wyciągnąć je z gęstego lasu. Zostały przewiezione do San José del Guaviare, a następnie przetransportowane wojskowym samolotem do szpitala w Bogocie, gdzie czekali już lekarze.

Kolumbijscy urzędnicy, eksperci medyczni , wojsko i wiele innych osób chwaliło przywództwo Lesly. Generał Pedro Sanchez, który dowodził operacją poszukiwawczą, powiedział, że najstarsza siostra, Lesly, karmiła młodszego brata, rozgniatając owoce i mieszając je w pudełku z odrobiną wody.

Ona i jej rodzeństwo stali się symbolem odporności i lekcją przetrwania na całym świecie. Rząd Kolumbii szczyci się współpracą między społecznościami tubylczymi a wojskiem w walce o zakończenie konfliktu w kraju.

„Las was uratował” – powiedział prezydent Gustavo Petro. „Jesteście dziećmi lasu, a teraz jesteście także dziećmi Kolumbii”.

Ranoque potwierdził słowa prezydenta Petro, ale dodał, że rdzenna kultura i rytuały duchowe uratowały jego dzieci. „To był świat duchowy” – powiedział, odnosząc się do yagé, najbardziej czczonego rytuału rdzennych mieszkańców Amazonii. „Piliśmy herbatę w dżungli, żeby gobliny uwolniły moje dzieci”.

Hong Hanh (według AP )

Link źródłowy: https://vnexpress.net/mon-tra-thieng-giup-tho-dan-tim-4-tre-em-trong-rung-amazon-4618647.html