เหตุการณ์นี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่การปรากฏตัวของนักร้อง น.จ.ซี. (ชื่อในวงการคือ จ.วี.) ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับกิจกรรมต่างๆ ของโครงการนี้ ทำให้เรื่องราวนี้กลับมาเป็นที่สนใจอีกครั้ง เขามักจะแบ่งปันข้อมูลเกี่ยวกับโครงการนี้ และยืนยันว่าการเดินทางไปที่ภูเขาสูงกับโครงการ "หนูเอม" (การเลี้ยงดูเด็ก) เป็นแรงบันดาลใจให้เขาแต่งเพลง ซึ่งถูกนำมาใช้เป็นเพลงประจำโครงการ นอกจากนี้ นักร้องยังกล่าวว่ารายได้จากเพลงยังถูกบริจาคให้กับกิจกรรมการกุศลอีกด้วย
ดนตรี ภาพประกอบ และอิทธิพลของศิลปินชื่อดัง ช่วยให้โปรเจกต์ "Nuoi Em" (Raise Her) ได้รับการยอมรับในวงกว้างและดึงดูดการสนับสนุนจากชุมชน ส่งผลให้หลายคนมองว่านักร้อง C. เป็น "ทูต" ของโครงการโดยอัตโนมัติ อย่างไรก็ตาม เมื่อเกิดคำถามเกี่ยวกับการเปิดเผยข้อมูลทางการเงิน นักร้องได้ออกมาชี้แจงในหน้าส่วนตัวของเขาว่า เขาเป็นเพียงผู้เข้าร่วมโครงการด้วยจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่ได้เป็นตัวแทนหรืออยู่ในคณะกรรมการบริหารของโครงการ
ไม่ว่าจะถูกหรือผิดนั้นยังคงต้องรอคำตอบอย่างเป็นทางการจากฝ่ายที่เกี่ยวข้อง และอาจต้องรอข้อสรุปจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหากจำเป็น อย่างไรก็ตาม เรื่องราวนี้ทำให้เราหวนนึกถึงความเศร้าในอดีตของศิลปินที่จงใจหรือไม่ได้ตั้งใจทำให้ชื่อเสียงของตนเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก โครงการ "Nuoi Em" (Raising Her) อาจยังคงดำเนินต่อไป และอาจยังมีการสนับสนุนอยู่ แต่ขอบเขตการเข้าถึงจะไม่เหมือนกับกรณีที่มีศิลปินชื่อดังเข้ามามีส่วนร่วม สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นผ่านทาง ดนตรี และภาพอย่างแน่นอน
ดังนั้น ความรับผิดชอบของศิลปินจึงไม่ใช่แค่ต่อตนเองเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชุมชนแฟนคลับและสังคมด้วย น่าเสียดายที่ในหลายกรณี เรื่องต่างๆ มักจะ "กระจ่าง" ก็ต่อเมื่อเกิดวิกฤตขึ้นแล้ว เมื่อความไว้วางใจถูกตั้งคำถาม คำอธิบายที่ล่าช้าก็ไม่น่าจะคงคุณค่าเดิมไว้ได้ หากบทบาทต่างๆ ได้รับการกำหนดไว้อย่างชัดเจนตั้งแต่แรก เช่น ศิลปินมีบทบาทในด้านใด และมีส่วนเกี่ยวข้องกับการจัดการด้านการเงินหรือไม่ บางทีสาธารณชนอาจจะไม่ตกอยู่ในสภาวะ "เข้าใจผิด" เช่นนี้
คดี "การเลี้ยงดูเด็ก" จะสิ้นสุดลงในที่สุดด้วยข้อสรุปที่เฉพาะเจาะจงและโปร่งใส แต่บทเรียนนี้ไม่ได้มีไว้สำหรับศิลปินเท่านั้น บุคคลใดก็ตามที่มีจิตใจเพื่อชุมชนสมควรได้รับความเคารพ อย่างไรก็ตาม จิตใจที่ดีไม่ได้หมายความว่าไม่มีกรอบกฎหมายที่ชัดเจน การกุศลเป็นเรื่องของจิตใจ แต่การจัดการและดำเนินงานทรัพยากรเป็นเรื่องของความรับผิดชอบและกฎหมาย และเมื่อความเสี่ยงเกิดขึ้น ความเสียหายที่ร้ายแรงที่สุดคือการทำลายความเชื่อมั่นของสาธารณชนต่อกิจกรรมการกุศลที่แท้จริง
ที่มา: https://www.sggp.org.vn/de-long-tot-khong-bi-ton-thuong-post828017.html
การแสดงความคิดเห็น (0)