เมื่อได้เก็บฟืนก็หลงใหลไปตลอดชีวิต

จากฟืนผุๆ กลายเป็นหมู่บ้านศิลปะชื่อ “หมู่บ้านฟืนน้ำท่วม” ผุดขึ้นกลางทุ่งนาในเขตฮอยอันไต้ เมื่อไม่นานมานี้ พื้นที่ของหมู่บ้านได้รับการปรับปรุงใหม่ ด้วยขนาดที่กะทัดรัดและสีสันที่สะดุดตา ทำให้สินค้าเข้าถึงความต้องการของลูกค้าได้มากขึ้น...

ช่างฝีมือ "หมู่บ้านฟืนน้ำท่วม" พานักท่องเที่ยวสัมผัสประสบการณ์การสร้างสรรค์รูปทรงจากฟืน ภาพโดย: TIEU YEN

งานหัตถกรรมที่นี่ไม่ได้คำนึงถึง เศรษฐกิจ มากนัก ล้วนผลิตขึ้นอย่างเรียบง่าย ไม่ยึดติดกับกระแสตลาด แต่ใส่ใจในทุกรายละเอียดด้วยอารมณ์และความคิดสร้างสรรค์ ความจริงใจและความมุ่งมั่นนี้เองที่ทำให้พื้นที่ทางวัฒนธรรมแห่งนี้กลายเป็นจุดหมายปลายทางสำหรับการใคร่ครวญถึงวัฒนธรรม ผู้คน และผืนแผ่นดิน เป็นสถานที่ที่ผู้มาเยือนทุกคนจะได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่ชวนให้นึกถึงชนบท สูดกลิ่นไม้ผุ และเสียงสกัดที่ดังกระหึ่ม

การเดินทางแห่งการเกิดใหม่...

ผู้ที่ร่วมสร้างชีวิตใหม่ให้กับแหล่งขยะธรรมชาติแห่งนี้คือช่างฝีมือชื่อ เล หง็อก ถวน (อายุ 45 ปี) ที่เคยโด่งดังจากเครือร้านอาหารแห่งหนึ่งในเมืองฮอยอัน ซึ่งตอนนี้หันมาทำอาชีพช่างไม้เพื่อไล่ตามความฝันที่แตกต่างออกไป...

เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นในปี 2555 เมื่อน้ำท่วมพัดพาท่อนซุงแห้งจำนวนมากมาเกยตื้นที่ชายหาดอันบาง ขณะนั้น คุณทวน เจ้าของโฮมสเตย์ใกล้ๆ ตัดสินใจนำท่อนซุงกลับมาแกะสลัก ตกแต่ง และตกแต่งที่อยู่ของเขาให้สวยงาม ทันใดนั้น แขกต่างชาติต่างประทับใจกับผลงานที่ทำจากไม้ผุพังเป็นพิเศษ

เขาลุยน้ำไปตามแม่น้ำทูโบนทุกฤดูฝน ซึ่งริมฝั่งแม่น้ำมักจะเต็มไปด้วยฟืนและไม้ “มีท่อนไม้ที่ถูกทิ้งอยู่กลางแม่น้ำเป็นเวลาหลายเดือน เป็นสีขาวและแตกร้าว คาดว่าใช้การไม่ได้ แต่เมื่อเอามีดไปสัมผัส จะเห็นลายไม้ด้านในที่งดงามอย่างเหลือเชื่อ” คุณทวนเล่าถึงความสุขที่ได้ค้นพบคุณค่าทางศิลปะที่ซ่อนอยู่ในเนื้อไม้ที่ผุพังเหล่านี้

ในฐานะช่างซ่อมบำรุง คุณทวนได้เรียนรู้งานช่างไม้ด้วยตนเองจากหนังสือ อินเทอร์เน็ต และจากช่างฝีมือในหมู่บ้านช่างไม้กิมบง เขาเล่าว่าไม้แต่ละชิ้นมีรูปทรงเฉพาะตัว เพียงแต่ต้อง “ตั้งชื่อ” และปลุกเร้าด้วยสายตา มือ และอารมณ์ ด้วยแรงบันดาลใจดังกล่าว เขาจึงเริ่มสังเกตและแกะสลักอย่างพิถีพิถันเพื่อสร้างสัญลักษณ์ประจำท้องถิ่น รูปปั้นไม้ที่ได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมของชาวโกตู หรือรูปทรงสัตว์ต่างๆ ตามแม่น้ำลำธารในภาคกลาง

ไม้ทุกชิ้นยังคงรักษาสีไม้ดิบดั้งเดิมไว้ ไม่ทาสี เพียงแต่เคลือบน้ำมันธรรมชาติเพื่อปกป้องพื้นผิวและรักษาลายไม้ตามกาลเวลา “เมื่อผมสัมผัสลายไม้ ผมรู้สึกเหมือนมองเห็นเส้นทางตลอดฤดูน้ำหลาก บางทีคุณอาจต้องใส่จิตวิญญาณลงไปในไม้แต่ละชิ้นเพื่อสัมผัสถึงรูปทรงที่มันต้องการบอก บางชิ้นทำให้ผมรู้สึกซาบซึ้ง บางชิ้นทำให้ผมหัวเราะ” คุณทวนเผยความในใจ

รีเฟรชพื้นที่เก่า

เดิมที คุณทวนเพียงนำผลิตภัณฑ์จากไม้ฟืนมาจัดแสดงที่โฮมสเตย์และมอบให้ญาติๆ แต่เมื่อผู้คนจำนวนมากขอซื้อ เขาก็ค่อยๆ วางแผนธุรกิจอย่างจริงจัง ในปี 2565 เขาเปิดโรงงานช่างไม้เล็กๆ และเปลี่ยนร้านอาหารสองร้านของเขาให้เป็นพื้นที่จัดแสดงนิทรรศการ เชื่อมโยงช่างฝีมือและนักท่องเที่ยว จากนั้น "หมู่บ้านฟลัดวูด" จึงถือกำเนิดขึ้น กลายเป็นพื้นที่ศิลปะกลางทุ่งนา เป็นทั้งโรงงานและสถานที่พบปะของผู้ที่หลงใหลในความงามของการฟื้นฟู

เมื่อไม่นานมานี้ พื้นที่ในหมู่บ้านมีความสดใหม่ขึ้น และสินค้าก็ใกล้เคียงกับความต้องการของลูกค้ามากขึ้น โดยเฉพาะสินค้าที่จำลองสัตว์ทะเลหรือสัตว์เขตร้อน เช่น เต่า หอยทาก ปลา ปลาหมึก จระเข้ ฯลฯ ด้วยพื้นที่ประมาณ 2,000 ตารางเมตร หมู่บ้านแห่งนี้สร้างงานให้กับคนงานประมาณ 20 คน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นช่างฝีมือจากหมู่บ้านกิมบงที่ประกอบอาชีพช่างไม้แบบดั้งเดิมมานานหลายปี

นอกจากจำหน่ายสินค้าแล้ว “หมู่บ้านฟืนลู่” ยังจัดกิจกรรมเวิร์คช็อปมากมายสำหรับนักท่องเที่ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวต่างชาติและนักเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ในโรงเรียนท้องถิ่น ที่นี่คุณจะได้สัมผัสประสบการณ์การแปรรูปไม้ การขึ้นรูปไม้อย่างง่าย การลงสี และการฟังเรื่องราวเกี่ยวกับการเดินทางของฟืนแต่ละชิ้น กระบวนการนี้ไม่เพียงแต่ช่วยให้ผลิตภัณฑ์กลายเป็นวัตถุ แต่ยังเป็นความทรงจำทางจิตวิญญาณสำหรับผู้สัมผัสประสบการณ์อีกด้วย ด้วยพื้นที่อันเป็นเอกลักษณ์และบรรยากาศแบบชนบทแห่งนี้ ทำให้ทุกปีมีนักท่องเที่ยวหลายพันคนมาเยือนสถานที่แห่งนี้

คุณเจิ่น ถิ หง็อก เดียป นักท่องเที่ยวจากเมือง เว้ กล่าวว่า เธอประทับใจกับพื้นที่จัดแสดงผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำเป็นอย่างมาก เพราะสีสันสดใสและรูปทรงที่สดใส สัตว์เหล่านี้ล้วนสร้างขึ้นจากเศษไม้ที่ขึ้นรูปตามธรรมชาติ ไม่ได้แกะสลักมากนัก มีเพียงเส้นบางๆ และลงสีด้วยเทคนิคพิเศษเท่านั้น “ฉันไม่คิดว่าไม้ผุและรากไม้จะสามารถเปลี่ยนให้กลายเป็นผลงานที่สดใสและเปี่ยมไปด้วยอารมณ์เช่นนี้ได้” คุณเดียปกล่าวอย่างมีความสุข

ที่มา: https://baodanang.vn/mot-lan-nhat-cui-ca-doi-say-me-3299593.html