ซัมเมอร์ของเด็กๆในหอพัก

ฤดูร้อนเป็นช่วงเวลาที่เด็กๆ ได้พักผ่อนและสนุกสนานหลังจากเรียนจบปีหนึ่ง สำหรับเด็กๆ หลายคน นี่เป็นโอกาสที่จะได้ไปเที่ยวกับครอบครัว เข้าเรียนคอร์สเรียนความสามารถพิเศษ หรือไปเยี่ยมปู่ย่าตายายที่บ้านเกิด สำหรับเด็กๆ ที่อาศัยอยู่ในหอพัก ฤดูร้อนมักจะถูกเชื่อมโยงเข้ากับสนามหญ้าเล็กๆ หน้าห้อง และการเล่นสนุกกับเพื่อนๆ ในพื้นที่

นางสาวฟาน ถิ กิม เกือง (จากจังหวัด อานซาง ) ใช้โอกาสนี้มัดผมลูกก่อนไปทำงาน

หอพักตั้งอยู่ในตรอกเล็กๆ ในตำบลหนุตจันห์ อำเภอเบ๊นลุค จังหวัด ลองอาน เช้าตรู่ที่นี่เงียบเหงาเพราะผู้ใหญ่เกือบทุกคนออกไปทำงาน มีเพียงเด็กๆ ไม่กี่คนนั่งอยู่บนระเบียง หอพัก นี่คือ "สนามเด็กเล่น" ประจำฤดูร้อนของพวกเขา

เวลา 6 โมงเช้า เหงียน ถิ กิม ซวน (อายุ 9 ขวบ) ลูกสาวของนางฟาน ถิ กิม เกือง (จากจังหวัดอานซาง) ตื่นนอนและนั่งพับกระดาษขึ้นเครื่องบินอยู่ในห้อง นางเกืองตื่นนอนตอน 4 โมงเช้าเพื่อหุงข้าวไปทำงานและเก็บไว้ให้ลูกสาวกินที่บ้าน ประมาณเที่ยง ลูกสาวก็เพียงแค่นำข้าวไปกินและไปเล่นกับเพื่อนๆ ที่หอพักเดียวกัน

“ปีนี้ลูกฉันอายุ 9 ขวบแล้ว เขาดูแลตัวเองได้ แต่ฉันก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี ฉันกับสามีทำงานตลอดเวลา เลยไม่มีใครอยู่บ้านดูแลเขา โชคดีที่มีผู้หญิงหลายคนในอพาร์ตเมนต์ที่มักจะใส่ใจและเตือนฉันเวลาเห็นลูกเล่นเกมอันตราย” คุณเกวงเล่า

ไม่ใช่แค่คิม โซอันเท่านั้น แต่ยังมีเด็กคนอื่นๆ อีกหลายคนในหอพักก็ตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน ในช่วงฤดูร้อน พวกเขาไม่ได้ไปโรงเรียนประจำและไม่มีโอกาสได้เข้าเรียนในชั้นเรียนสำหรับเด็กที่มีพรสวรรค์ พวกเขาจึงมักจัดกิจกรรมเล่นเกมในหอพัก บางวันพวกเขาก็ทะเลาะกันและโกรธกัน แต่ก็ชวนกันเล่นต่อ เพราะไม่มีใครอื่นนอกจากกันและกัน

เด็ก ๆ ที่อยู่หอพักคนเดียวมักจะเล่นกันเอง

หอพักส่วนใหญ่ถูกครอบครองโดยคนงานและผู้ใช้แรงงาน ดังนั้นจึงไม่ใช่ทุกคนที่สามารถส่งลูกๆ กลับบ้านเกิดได้ ผู้ปกครองหลายคนต้องขอความช่วยเหลือจากหอพักใกล้เคียงให้ช่วยดูแลลูกๆ โดยเฉพาะหอพักที่มีผู้สูงอายุหรือเด็กวัยเดียวกันให้เล่นด้วย

เช้าตรู่ก่อนไปทำงาน คุณฟาน ถิ บิช เฟือง (จากจังหวัด เบ๊นแจ ) ได้ขอให้เจ้าของร้านขายของชำที่อยู่ท้ายหอพักช่วยดูแลลูกของเธอจนกว่าเธอจะกลับถึงบ้าน “การมีคนดูแลลูกที่บ้านระหว่างที่ฉันไปทำงานทำให้ฉันกังวลน้อยลง ในหอพัก ฉันทำความสะอาด เก็บสิ่งของอันตรายทุกอย่าง เช่น มีด กรรไกร ไฟแช็ก และล็อกถังน้ำมัน” คุณเฟืองเล่าให้ฟัง

ยังมีครอบครัวที่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปล่อยให้ลูกคนโตดูแลลูกคนเล็ก เช่น ครอบครัวของคุณโดหง็อกเบ (จากเมืองเกิ่นเทอ) คุณเบมีลูก 2 คน คนหนึ่งเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 อีกคนอายุเพียง 3 ขวบ ช่วงฤดูร้อน เขาและภรรยายังต้องทำงานล่วงเวลา ลูกคนโตจึงอยู่บ้านดูแลลูกคนเล็ก “พี่สาว อยู่บ้านนะ อย่าลืมให้อาหารลูกคนเล็ก เปิดพัดลม อย่าปล่อยให้เขาออกไปตากแดด เข้าใจไหม” คุณเบบอกลูกแล้วรีบไปทำงาน ถึงแม้จะยังเล็ก แต่เด็กๆ ก็เรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง ยอมให้กันและกัน และปกป้องกันและกันได้ในไม่ช้า

เพื่อให้เด็กๆ ในบ้านพักมีช่วงเวลาฤดูร้อนที่ปลอดภัยและมีความหมายมากขึ้น นอกจากความพยายามของแต่ละครอบครัวแล้ว จำเป็นต้องได้รับความเอาใจใส่จากชุมชนและองค์กรต่างๆ การจัดสนามเด็กเล่น ชั้นเรียน หรือกิจกรรมฤดูร้อนภายในบ้านพักเป็นทางออกที่คุ้มค่าและช่วยให้เด็กๆ ได้มีวันหยุดพักผ่อนที่มีความหมาย

มายที

ที่มา: https://baolongan.vn/mua-he-cua-nhung-dua-tre-trong-khu-tro-a197564.html