บ่ายวันหนึ่งในเดือนพฤษภาคมที่แดดจ้า เราได้ไปเยี่ยมบ้านของนางห่าถิหนี่ อายุ 74 ปี ในกลุ่ม 10 เขตซ่งเกา (เมือง บั๊กกัน ) นางหนี่นั่งพิงเก้าอี้ไม้อย่างเงียบๆ บนระเบียงบ้าน ใช้เท้านวดไม้ไผ่ทีละกำมือเพื่อทำความสะอาดกลีบดอกไม้เล็กๆ ระหว่างทำงาน เธอเล่าถึง "โชคชะตา" ในการทำไม้กวาดไม้ไผ่ว่า ครอบครัวสามีของเธอมีธุรกิจทำไม้กวาดไม้ไผ่ขาย ดังนั้นเมื่อเธอเกษียณเพราะความเหนื่อยล้า เธอจึงเริ่มเดินตามรอยเท้าของตนเอง ตอนนั้นเธออายุประมาณ 36 ปี และตอนนี้เธอทำไม้กวาดไม้ไผ่มาเกือบ 40 ปีแล้ว แม้ว่าเธอจะแก่ชราลง สุขภาพทรุดโทรม สายตาพร่ามัว แต่เธอก็คิดถึงการทำไม้กวาดไม้ไผ่มาก การทำไม้กวาดไม้ไผ่ไม่เพียงแต่เพื่อหารายได้พิเศษเท่านั้น แต่ยังเป็นการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพที่ดีอีกด้วย เธอจึงยังคงทำไม้กวาดไม้ไผ่ต่อไปเพื่อรักษาอาชีพการงาน
การทำไม้กวาดให้สวยงามและทนทานนั้นต้องผ่านขั้นตอนมากมาย ซึ่งแต่ละครอบครัวก็มีวิธีการทำที่แตกต่างกันไป สำหรับคุณนายหนี่ ไม้ไผ่ต้องผ่านการตากแห้ง ล้าง และเก็บไว้ในที่แห้งเพื่อให้ใช้งานได้ยาวนาน การซื้อด้ามไม้ไผ่ต้องล้าง รีดให้ตรง เจาะรู และเจาะรูด้วยด้าม เมื่อเตรียมไม้กวาดเสร็จแล้ว มัดรวมไม้กวาด ปิดด้าม ตัดใบ กางใบ และเย็บ... ฟังดูง่าย แต่การทำไม้กวาดให้สวยงามและทนทานนั้นต้องอาศัยทักษะและความชำนาญ ผู้ทำไม้กวาดต้องขยันหมั่นเพียรและทำงานหนักจึงจะสามารถประกอบอาชีพได้ยาวนาน
ในอดีตเมื่อยังสาวและสุขภาพแข็งแรง เธอสามารถทำอะไรได้มากมาย บัดนี้เมื่ออายุมากขึ้น คุณนายนีจึงซื้อหน่อไม้สดประมาณ 2.5 ตันทุกปี ในแต่ละเดือนเธอจะผลิตไม้กวาดสำเร็จรูปได้ 60-70 ด้าม ขายในราคา 60,000 ดองต่อด้าม เนื่องจากเป็นงานแฮนด์เมดที่พิถีพิถันในทุกขั้นตอน ไม้กวาดของคุณนายนีจึงมีชื่อเสียงและเป็นที่ต้องการของลูกค้าเสมอ แม้จะใช้ไปเป็นเวลานาน ไม้กวาดก็จะหมองลง แต่หน่อไม้ด้านในยังคงสีเขียวสดและไม่หลุดร่วงจากเชือก
ในกลุ่มที่ 10 แขวงซ่งเกา (เมืองบั๊กกัน) คุณนายโด ทิ ฮวา และสามีทำไม้กวาดส่งออกไปยังที่ราบลุ่มมานานหลายทศวรรษ พวกเขาทำธุรกิจทำไม้กวาดมาตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้ผมของพวกเขามีสีเงินอยู่บ้าง คุณนายโฮและสามีมักจะทำงานในช่วงบ่ายและไปขายที่ตลาดในตอนเช้า ปริมาณไม้กวาดที่ผลิตได้ในแต่ละเดือนขึ้นอยู่กับพ่อค้า บางเดือนอาจมากกว่า 400-500 อัน โดยเฉลี่ยประมาณ 300 อันต่อเดือน ดังนั้นในแต่ละปี ครอบครัวจึงซื้อไม้กวาดแห้งประมาณ 5 ตัน และไม้กวาดสดประมาณ 10 ตันเพื่อทำไม้กวาด
คุณนายฮัวเล่าว่า ในหนึ่งวัน เราสองคนทำงานด้วยกัน โดยแต่ละคนทำทีละส่วน และเราสามารถทำได้เพียง 14 ด้ามเท่านั้น ราคาไม้กวาดขึ้นอยู่กับลูกค้า ส่วนไม้กวาดบางหรือหนาก็ราคาต่างกัน การยึดมั่นในอาชีพทำไม้กวาดจะช่วยให้ครอบครัวมีรายได้เสริมที่สำคัญ
คุณตรัน ถิ ลา ในกลุ่ม 3 เขตเฮวียน ตุง (เมืองบั๊กก่าน) ประกอบอาชีพทำไม้กวาดมากว่า 30 ปี งานนี้เป็นอาชีพหลักที่ช่วยให้เธอมีรายได้เพียงพอต่อชีวิตประจำวัน ไม้กวาดของเธอผลิตอย่างพิถีพิถัน มีหลากหลายแบบให้เลือกตามความต้องการของลูกค้า ราคาขายอยู่ที่ 50,000 - 60,000 ดอง/ไม้กวาด ขึ้นอยู่กับความหนาของไม้กวาด นอกจากไม้กวาดแล้ว ในช่วงฤดูเก็บเกี่ยว เธอยังเก็บฟางข้าวเหนียวมาทำไม้กวาดฟางอีกด้วย
คุณลาเล่าว่า งานทำไม้กวาดส่วนใหญ่ทำในร่ม จึงไม่ได้รับผลกระทบจากสภาพอากาศ และเธอสามารถช่วยลูกๆ ดูแลหลานๆ ได้ นอกจากออเดอร์จากพ่อค้าแม่ค้าแล้ว เธอยังปั่นจักรยานไปขายของตามร้านต่างๆ ในเมืองอีกด้วย หลังจากทำธุรกิจมากว่าสามทศวรรษ เธอมีลูกค้าประจำมากมาย และลูกค้าที่เคยใช้บริการก็กลับมาซื้อซ้ำ
ไม้กวาดที่ดูเรียบง่ายเหล่านั้น ล้วนแฝงไว้ด้วยฝีมืออันเชี่ยวชาญของช่างฝีมือ ท่ามกลางความเร่งรีบวุ่นวายของชีวิตสมัยใหม่ เทคโนโลยีและเครื่องจักรค่อยๆ เข้ามาแทนที่ อาชีพทำไม้กวาดซึ่งต้องอาศัยความขยันหมั่นเพียร ความชำนาญ และความเพียรพยายาม จึงไม่น่าดึงดูดใจคนรุ่นใหม่อีกต่อไป ดังนั้น ผู้สูงอายุจึงยังคงรักษาไฟแห่งอาชีพนี้ไว้อย่างเงียบๆ อนุรักษ์วัฒนธรรมอันงดงามของการทำงานด้วยความขยันหมั่นเพียรและความมุ่งมั่น
ที่มา: https://baobackan.vn/nguoi-cao-tuoi-giu-nghe-lam-choi-chit-post70830.html
การแสดงความคิดเห็น (0)