ญาจาง - ไม่ใช่แค่ชื่อสถานที่ แต่ยังเป็นที่รักอีกด้วย ปัจจุบันเมืองนี้ขยายพื้นที่เขตเมืองออกไปมากมาย มีถนนหลายสายที่เชื่อมต่อถึงกัน ถนนทุกสายสว่างไสวไปด้วยดอกไม้ราวกับต้อนรับผู้มาเยือน
ที่นั่น ไม่ว่าเราจะเกิดและเติบโตบนผืนแผ่นดินนี้ หรือเลือกญาจางเป็นที่อยู่อาศัย ต่างก็รักเมืองนี้อย่างประหลาด เมืองนี้มีเพียงสองฤดู คือฤดูฝนและฤดูแดด แต่ฤดูหนึ่งคือฤดูแห่งความรัก เมืองหันหน้าไปทางทิศตะวันออก เมื่อพระอาทิตย์เริ่มสาดแสงทักทาย จากเทือกเขาฮอนเตรที่ทอดตัวสูงตระหง่าน ผู้คนในเมืองต่างมุ่งหน้าสู่ทะเลเพื่อต้อนรับเมือง
ญาจางเป็นเมืองที่แปลกมาก ฉันคิดว่ามันเป็นแค่สี่แยกเอียงๆ ที่มีวงเวียนดอกบัวตูมที่เปลี่ยนสีในตอนกลางคืน เพื่อจะได้ชินกับทางลาดที่มุ่งไปยังวิหารญาจาง หรือเพื่อนึกขึ้นได้ว่าฉันไม่ได้ไปฮอนชองมานานแล้ว ฉันจึงส่งข้อความหากันเพื่อถามว่าจะเจอกันบ่ายนี้ได้ไหม ร้านค้าที่ฉันเคยไปมานานแล้วก็เริ่มคุ้นเคย เช่น ร้าน Lac Canh ที่มีเนื้อย่าง ปอเปี๊ยะ Ninh Hoa ที่รสชาติยังคงติดอยู่ในใจสำหรับคนที่ไม่ได้ไปมานาน ตอนนี้มีอาหารจานง่ายๆ ในร้าน เช่น บั๊ญแซว บั๊ญแญ และบุ๋นจา แม้แต่รสชาติของการดื่มกาแฟก็ยังแตกต่าง ฉันชอบกาแฟดริปเพียงเพราะอยากเห็นกาแฟแต่ละหยดไหลลงในถ้วย เพื่อจะได้ชงเองตามความชอบ
ชายหาดนาตรังดึงดูดนักท่องเที่ยวเสมอ |
วันหนึ่ง เพราะเรียนไกล เพราะงาน ฉันจึงต้องออกจากเมือง ไม่ว่าจะนั่งรถเมล์หรือเดินทางด้วยวิธีไหน ฉันก็รู้สึกอยากพบเจอเธออีกครั้งเสมอ ความทรงจำในความทรงจำยังคงวนเวียนอยู่ในความทรงจำราวกับภาพยนตร์สโลว์โมชัน เพราะความทรงจำของฉันคือสถานที่แห่งนั้น มีทั้งความสุขและความทุกข์ ย้อนวันวานในวัยเด็กจนถึงวัยผู้ใหญ่ บางครั้งความทรงจำก็เป็นเพียงร้านกาแฟที่เปลี่ยนเจ้าของ แวะร้านหนังสือในวันที่ฝนตก หรือบางทีอาจเป็นวันที่ถนนสายนั้นกลายเป็นบรรยากาศโรแมนติกอย่างกะทันหันเพราะฤดูที่ต้นไทรผลัดใบ เมื่อฉันกลับมา ฉันก็คุยกับเพื่อนว่า "เจอกันนะ" เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และเมืองนี้ก็มีอายุครบร้อยปีแล้วเช่นกัน
บางทีเราก็ยังคงอยู่ที่นั่น โดยไม่สนใจต้นไม้ที่ค่อยๆ เติบโตอย่างเงียบๆ ริมถนนทุกวัน หรือไม่สนใจบ้านเรือนที่เพิ่งสร้างใหม่... เราทุกคนอาศัยอยู่ในเมือง อาศัยอยู่บนถนน ในละแวกบ้านของเรามีเพื่อนบ้าน บางทีสถานที่ที่เราอาศัยอยู่อาจเป็นเพียงความบังเอิญบนเส้นทางการหาเลี้ยงชีพของเรา หรือบางทีอาจเป็นผืนดินที่เก็บรักษาความทรงจำในวัยเด็กของเรา หลังคามุงกระเบื้องที่ปกคลุมไปด้วยมอสในฤดูฝน ต้นมะขามเก่าแก่ที่เติบโตสูงขึ้นทุกปี แม้ผืนดินและท้องฟ้าจะเปลี่ยนแปลงไป เราเติบโตที่นั่น มีทั้งสุขและเศร้าที่นั่น มีเพื่อนฝูงอยู่ที่นั่น และรักแรกของเราก็อยู่ที่นั่น การเปลี่ยนแปลงของทุกสิ่งย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมืองของเราก็เปลี่ยนแปลงไปตามกระแสการพัฒนาเมือง เรายังคงเดินไปตามถนนที่คุ้นเคยทุกวัน เราภูมิใจทุกครั้งที่มีคนถามว่าเราอยู่ที่ไหน
นั่นแหละคือบ้านที่เราเกิด อาจจะเป็นบ้านที่เราเช่าไว้ตอนเด็กๆ ก็เป็นได้ เป็นห้องเช่าในตรอกเล็กๆ ข้างๆ เราก็มีคนแปลกหน้ามารวมตัวกันแบบบังเอิญ
เมืองนั้นมีถนนที่ประทับรอยแห่งความทรงจำ ถนนเรียงรายไปด้วยต้นไม้สีเขียว ต้นไม้เรียงรายเป็นแถวมีชื่อเรียกต่างๆ เช่น Lim xet, sao den, hoang can หรือเพียงแค่ต้นชาหม่าตอายุร้อยปี เมืองนี้มีชายหาดที่มีหาดทรายทอดยาวออกไปเพื่อฟังเสียงคลื่น มีรอยเท้านับล้านประทับอยู่บนฝั่งนั้น บางรอยเท้าก็เลือนรางไปด้วยคลื่นหลังจากถูกทิ้งไว้ เมืองนี้ไม่ใช่แค่ชื่อ แต่เป็นความทรงจำของเรา เมืองนี้ไม่ใช่แค่วันที่ฝนตก วันที่แดดออก แต่ยังคงอยู่และหายไป ที่นั่น เราเดินผ่านถนนทุกวัน เห็นต้นตะขบที่เคยปลูกเรียงรายอยู่ริมถนน ตอนนี้ผ่านไปและเห็นต้นไม้สูงใหญ่ มันเหมือนหยุดรถโดยไม่ได้ตั้งใจตรงสี่แยกไฟแดง ได้พบกับคนรู้จัก แม้ว่าเราจะอยู่ในเมืองเดียวกัน แต่เราเพิ่งได้พบกัน ฉันชอบสมัยที่โรงภาพยนตร์ยังคงฉายหนังอินเดียและฮ่องกงอยู่เป็นประจำ (หมายถึงฉายหนังเรื่องแล้วเรื่องเล่า และสามารถซื้อตั๋วได้ทุกเมื่อ) ตอนนั้น โรงภาพยนตร์ยังแจกใบปลิวแนะนำเนื้อหาและรูปภาพนักแสดงด้วย ฉันเลยขอให้พวกเขาเก็บไว้เป็นของที่ระลึก
คุณและผมรักเมืองนี้มานานแล้ว และถ้าคุณอาศัยอยู่ในเมืองนี้มาตั้งแต่มีจักรยานจากญาจางไปถั่น คุณจะรู้สึกได้ถึงมัน มันคือความทรงจำถึงความเปลี่ยนแปลง แม้ว่าคลื่นทะเลจะยังคงซัดฝั่งทุกวัน และพระอาทิตย์ยังคงขึ้นจากภูเขาไกลโพ้นทุกเช้า
ญาจางช่างแปลกจริง ๆ ญาจางไม่ได้มีแค่ที่นั่งแถวหน้าและแถวหลังที่สถานีรถไฟเท่านั้น คอยยิ้มให้ผู้คนที่คุณไม่เคยรู้จักมาก่อน ญาจางคือสถานที่ที่เมื่อหยุดรถที่สัญญาณไฟแดงตรงสี่แยก เจอคนไร้บ้านรอขายลอตเตอรี่หรือไม้จิ้มฟัน เขาไม่ได้รีบร้อนที่จะออกไป แต่หยุดเพื่อซื้อของให้คนๆ นั้นเพื่อให้เขามีความสุข...
KHUE VIET TRUONG
ที่มา: https://baokhanhhoa.vn/nha-trang-ky-uc-va-khat-vong/202410/nha-trang-ky-la-lam-b5e6463/
การแสดงความคิดเห็น (0)