หอพัก "ไม่ไกลแต่ก็พลาดแล้ว"

หอพักเล็กๆ ของฉันเปรียบเสมือนครอบครัวเล็กๆ แต่ละห้องเปรียบเสมือนโลกที่แยกจากกัน แต่ทุกหลังเชื่อมโยงกันด้วยมื้ออาหารร่วมกัน เรื่องราวที่เล่าขานร่วมกัน และเสียงหัวเราะที่แสนอบอุ่น...

คุณโลนมาจากเมืองเจียลาย แต่งงานกับชายชาว ฟูเยียน และอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เดียวกันกับครอบครัวของฉันตั้งแต่ครอบครัวของเธอย้ายมาจากเจียลาย หลังจากทำงานมาหลายปี สามีของเธอก็เสียชีวิตก่อนวัยอันควร หลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว เธอยังคงเลือกที่จะอยู่ในอพาร์ตเมนต์แทนที่จะกลับบ้านเกิด

หลังจากใช้ชีวิตอยู่ที่ฟู้เอียนมาเกือบ 10 ปี และทำงานเป็นครูอนุบาลมา 20 ปี ในเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา เธอตัดสินใจพาลูกสาวตัวน้อยมา โฮจิมินห์ ซิตี้พร้อมกับน้องชาย เพื่อดูแลลูกชายคนโตที่กำลังเรียนอยู่ เธอเล่าว่าตอนที่เธอมาฟู้เอียนครั้งแรก และสามีเสียชีวิต สิ่งที่ช่วยให้เธอผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากมาได้คือความรักจากพี่น้องในอพาร์ตเมนต์ อย่างไรก็ตาม ชีวิตและการทำงานในปัจจุบันของเธอค่อนข้างลำบาก เธอต้องการกลับไปอยู่ใกล้ครอบครัว

ข้างบ้านผมเป็นห้องของคู่สามีภรรยาหนุ่มสาวจาก ห่าติ๋ญ สามีเป็นทหาร เขาจึงไปโรงเรียนและทำงานตลอดทั้งปี ตอนที่พวกเขาย้ายเข้ามา ลูกของพวกเขายังไม่ถึงขวบเลย ถึงแม้ครอบครัวจะย้ายเข้ามาทีหลัง แต่เราก็สามารถผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากและตึงเครียดจากโควิด-19 ไปด้วยกันได้ ต่อมาสามีมักจะพูดว่า "คุณยุ่งตลอดเวลา ภรรยาของคุณอยู่ในต่างแดน ลูกยังเล็กอยู่ โชคดีที่มีพวกคุณ ผมทำงานได้อย่างสบายใจ"

ในพื้นที่พักอาศัยรวม จิตวิญญาณของชุมชนแสดงออกอย่างชัดเจนผ่านการกระทำเล็กๆ น้อยๆ แต่มีความหมาย เมื่อครอบครัวของใครคนหนึ่งมีงานทำ ทุกคนในชุมชนก็พร้อมใจกันช่วยเหลือ ตั้งแต่การดูแลบ้าน ดูแลลูกๆ ไปจนถึงการกู้ยืมเงิน ทุกคนพร้อมช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ในบางช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์และวันหยุดนักขัตฤกษ์ ชาวบ้านทั้งชุมชนจะมารวมตัวกันรอบเตาถ่านเพื่อทำบั๋นแซว แต่ละคนช่วยกันทำ บางคนเทเค้ก บางคนตำน้ำปลา บางคนเตรียมผักสด เสียงแป้งเค้กที่ร้อนฉ่าบนกระทะร้อน กลิ่นหอมของกุ้ง เนื้อ และถั่วงอก กระจายไปทั่วพื้นที่พักอาศัยรวม

สำหรับเด็กๆ อพาร์ตเมนต์แห่งนี้ไม่เพียงแต่เป็นที่อยู่อาศัยเท่านั้น แต่ยังเป็นที่สำหรับการเติบโตและเป็นผู้ใหญ่ เพราะเด็กๆ ส่วนใหญ่มาที่นี่ก่อนอายุหนึ่งขวบ พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน เล่นด้วยกัน และเรียนหนังสือด้วยกัน

หลังจากใช้ชีวิตร่วมกันมาหลายปี เผชิญกับการเปลี่ยนแปลงมากมาย บางครอบครัวตัดสินใจย้ายออกไป บางครอบครัวกลับไปบ้านเกิด บางครอบครัวไปทำมาหากินที่อื่น และบางครอบครัวก็ซื้อบ้านหลังใหม่หลังจากเก็บเงินมาหลายปี แม้จะยังไม่ได้จากกัน แต่ทุกคนก็ยังคงลังเลที่จะจากกัน พวกเขาวางแผนจัดงานเลี้ยงใหญ่ ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นความทรงจำมากมาย เพราะในอนาคตพวกเขาอาจจะอยู่ไกลและยากที่จะพบเจอ

ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน เราก็ยังคงคิดถึงห้องเก่าๆ ลานบ้านเก่าๆ ใบหน้าเก่าๆ และความรู้สึกทั้งสุขและเศร้าที่เคยมีร่วมกัน เราคิดถึงพวกเขามากเสียจนคิดถึงแม้กระทั่งก่อนจะได้บอกลาเสียอีก!

ที่มา: https://baophuyen.vn/hon-nhan-gia-dinh/202504/xom-tro-chua-xa-da-nho-38f39eb/