'អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ' និង 'អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ'

ពាក្យ "អាច cuoc" នៅក្នុងប្រយោគខាងលើមានន័យថា "ឫស, ជើង" ។ នេះជាពាក្យផ្សំនៃដើមកំណើតចិន ដោយរួមបញ្ចូលពាក្យពីរ "អាច" (根) និង "cuoc" (脚) ។ "អាច" មានន័យថាឫសដើមឈើ; មូលដ្ឋាន, ប្រភពដើម ... (និងអត្ថន័យផ្សេងទៀត); "cuoc" គឺជាជើងមនុស្សឬសត្វ; ឫសតូចមួយនៃរុក្ខជាតិ (និងអត្ថន័យផ្សេងទៀត) ។

នៅក្នុងភាសាចិន ពាក្យផ្សំ អាច cuon (根脚/跟腳, gēn jiǎo ) សំដៅលើកែងជើង។ ឫសនៃរុក្ខជាតិឬអាគារ; មូលដ្ឋាននៃវត្ថុមួយ; ទំហំស្បែកជើងត្រឹមត្រូវ (គ្រាមភាសាចិនខាងជើង); ការបន្តពូជភ្លាមៗ; អ្នកបម្រើ, អ្នកជំនួយ ("នេះអាច cuon គឺស្មោះត្រង់ចំពោះម្ចាស់របស់វា" - វចនានុក្រមភាសាជាតិ ) ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ អាច មានន័យថា "ប្រវត្តិគ្រួសារ ប្រភពដើម ផ្ទៃខាងក្រោយ" ("... ខ្ញុំខាំម្រាមដៃរបស់ខ្ញុំ សរសេរឈាមនៅលើក្រដាស សរសេរព័ត៌មានលម្អិតនៃឈ្មោះឪពុកម្តាយខ្ញុំ និងប្រភពដើមនៃកូនកំប៉ុងរបស់ខ្ញុំ" - ឧបសម្ព័ន្ធទី 8 នៃ ការធ្វើដំណើរទៅទិសខាងលិច )។

នៅប្រទេសវៀតណាម ពាក្យ Identity Card បានបង្ហាញខ្លួនក្នុងសម័យអាណានិគមបារាំង ដែលបកប្រែពីពាក្យបារាំង Carte d'identité ជាឧទាហរណ៍ក្នុង សៀវភៅ "Legal Nouns Briefly Explained" (1965) ដោយ Tran Thuc Linh មានអត្ថបទមួយថា "Identité (carte d'): Identité (carte d'): អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ។ ក្រិត្យលេខ 16 ចុះថ្ងៃទី 18 ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1965 )។ នៅថ្ងៃទី៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៤៦ ប្រធានាធិបតី នៃរដ្ឋាភិបាលនៃ សាធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យវៀតណាមបានចេញក្រឹត្យមួយឱ្យប្រើប្រាស់ ប័ណ្ណពលរដ្ឋ ជំនួសឱ្យ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ 1957 មក ប័ណ្ណពលរដ្ឋ ត្រូវបានជំនួសដោយ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ (អក្សរកាត់ជា អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ឬ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ )។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ 2016 មក អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ត្រូវបានជំនួសដោយ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណសញ្ជាតិ ។ នៅថ្ងៃទី 27 ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2023 រដ្ឋសភា បានអនុម័តគម្រោងច្បាប់ស្តីពីអត្តសញ្ញាណ ដោយប្តូរឈ្មោះ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណប្រជាពលរដ្ឋ ទៅជា អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ (មានសុពលភាពចាប់ពីថ្ងៃទី 1 ខែកក្កដា ឆ្នាំ 2024)។

នៅប្រទេសវៀតណាមខាងត្បូង ពាក្យ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ត្រូវបានប្រើប្រាស់រហូតដល់ខែមេសា ឆ្នាំ 1975។ ទោះបីជាវាជាឃ្លាចិន-វៀតណាមក៏ដោយ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ មិនមែនជាការបកប្រែនៃពាក្យដែលត្រូវគ្នាដែលជនជាតិចិនប្រើនោះទេ ដែលជា អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ (身分證, Shēnfèn zhèng)។ គំរូនៃ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ បានបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងប្រទេសចិនក្នុងកំឡុងរាជវង្សថាង ដែលចេញដោយតុលាការអធិរាជក្រោមឈ្មោះ ត្រីហ្វូ (魚符) ដែលប្រើសម្រាប់ប្រគល់ឱ្យមន្ត្រី។ ត្រីហ្វូ ជាវត្ថុធ្វើពីឈើ ឬដែក មានរាងដូចត្រី ចែកជាពីរផ្នែក នៅខាងឆ្វេង និងខាងស្តាំ ដែលនៅលើនោះគេខួងរន្ធតូចៗសម្រាប់តោង ឆ្លាក់ឈ្មោះមន្ត្រី កន្លែងធ្វើការ និងឋានៈ។ ក្នុងសម័យរាជវង្សមីង អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់វណ្ណៈ ហៅថា ញ៉ាបាយ (牙牌)។ សព្វថ្ងៃនេះ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ទំនើបនៅក្នុងប្រទេសចិន ភាគច្រើនជាកាតឆ្លាតវៃដែលមានបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់ មានសមត្ថភាពស្កេន និងអានដោយកុំព្យូទ័រ។

ជនជាតិជប៉ុនក៏ប្រើពាក្យ Identity Document (身分證, みぶんしょう) ដែរ ប៉ុន្តែគេច្រើនប្រើពាក្យ Identity Document (身分証明書, みぶんしょうめいしょ) ឬហៅថា អក្សរកាត់ ជាញឹកញាប់ លេខសម្គាល់ (Engliation)។ ឯកសារ "។

បច្ចុប្បន្ននេះ ប្រទេសជាច្រើនលើ ពិភពលោក ប្រើប្រាស់ឯកសារអត្តសញ្ញាណផ្សេងៗគ្នា។ ប្រទេសខ្លះមិនមានអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណទេ ផ្ទុយទៅវិញគេប្រើលិខិតឆ្លងដែន។ ប័ណ្ណសន្តិសុខសង្គម អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណធនាគារ ឬប័ណ្ណបើកបរ...

ប្រភពតំណ