និទាឃរដូវតាមរយៈការចងចាំរបស់ Hoang Phu Ngoc Tuong

នៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍របស់ Hoang Phu Ngoc Tuong ផ្នែកសំខាន់ជាងគេគឺសៀវភៅអនុស្សាវរីយ៍ ដែលរួមមានទំព័រពិសេសអំពីនិទាឃរដូវ។ នៅក្នុងសៀវភៅអនុស្សាវរីយ៍ “ច្រករបៀងរបស់មនុស្ស និងខ្យល់…” អ្នកនិពន្ធមានអារម្មណ៍អំពីនិទាឃរដូវ សន្តិភាព ដំបូងបង្អស់ដែលត្រូវបានសម្គាល់ដោយកិច្ចព្រមព្រៀងប៉ារីសជាប្រវត្តិសាស្ត្រនៅថ្ងៃទី 27 ខែមករា ឆ្នាំ 1973 ពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍មុន។ ថ្ងៃនោះមិនអាចបំភ្លេចបាន៖

"យប់ថ្ងៃទី 27 ខែមករាឆ្នាំ 1973 ។

បន្ទាប់ពីស្ងប់ស្ងាត់មួយយប់ទៀត សង្គ្រាមវៀតណាមនឹងត្រូវបញ្ចប់។ ខ្ញុំឈរតែម្នាក់ឯងនៅលើច្រាំងខាងត្បូងនៃទន្លេ Ben Hai រង់ចាំដោយការគោរពចំពោះពេលដែល ពិភពលោក ទាំងមូលនឹងប្រគល់ច្រាំងទីពីរទៅកាន់ទន្លេដែលខូចនៃប្រទេសរបស់ខ្ញុំ។ មិនដែលធ្លាប់មានប្រវតិ្តសាស្រ្តរុញច្រានអារម្មណ៍ដ៏ឧឡារិកបែបនេះនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំ ជុំវិញសសរបេតុងនៃស្ពានដែលបាក់។ ភាពលំបាកពីរដងរបស់ប្រទេសនេះបានបន្សល់ទុកនូវស្លាកស្នាមនៅលើសសរស្ពានជាមួយនឹងស្រទាប់សំបកអយស្ទ័រជាច្រើនស្រទាប់ ដូចជាស្រទាប់ភក់នៃការងារលំបាកនៅលើជើងសេះថ្ម ដែលស្តេចត្រាញ់បានឃើញនៅពេលទ្រង់បានបណ្តេញខ្មាំងចេញពី Thang Long ជាងប្រាំពីររយឆ្នាំមុន។ ខ្ញុំក៏ជាទាហានវៀតណាម ជើងទទេ និងពាក់មួកសុវត្ថិភាព កាន់លំពែងប្រជាជន យប់នេះខ្ញុំត្រឡប់មកលុតជង្គង់ថើបជើងសេះថ្ម...»។

យុថ្កានៃការចងចាំអក្សរសាស្ត្រត្រូវបានចងយ៉ាងទន់ភ្លន់ទៅនឹងទន្លេនៃប្រវត្តិសាស្ត្រទៅនឹងរលកនៃការចងចាំរបស់សហគមន៍ជាពិសេសចំពោះអ្នកដែលភ្ជាប់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅទៅនឹងប្រពៃណីនៃការការពារប្រទេសរបស់បុព្វបុរសរបស់ពួកគេនិងខគម្ពីរវីរភាពរបស់ Dong A នៃរាជវង្ស Tran កាលពីអតីតកាល។ កថាខណ្ឌដើមនៃការចងចាំគឺជាអត្ថបទដ៏ល្អមួយនៃការសរសេរដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីអេកូប្រវត្តិសាស្ត្រ និងសិល្បៈភាសាដែលចម្រាញ់។

ក្នុងកថាខណ្ឌខាងក្រោមនេះ ពេលនឹកដល់សាច់ញាតិ កវី ង៉ោ ខា ក្នុងសម័យសង្គ្រាម ដែលបានសរសេរកំណាព្យទស្សន៍ទាយទីក្រុងមាស ឡាវបាវ ពេលបានសុខសាន្តដល់មាតុភូមិ អ្នកនិពន្ធពោរពេញដោយមនោសញ្ចេតនា៖ “... អានកំណាព្យ ង៉ោ ខា ឡើងវិញពីបាតជ្រៅនៃភ្លើង និងឈាម ខ្ញុំមិននឹកស្មានថា កវីមានទេពកោសល្យត្រូវរស់ដូចមុនឡើយ ។ គ្រីស្តាល់នៃបុព្វហេតុនៃអនាគត ... "។

សៀវភៅអនុស្សាវរីយ៍ "និទាឃរដូវផ្លាស់ប្តូរដើមឈើ" ក៏ជាស្នាដៃដែលអាចប្រៀបធៀបទៅនឹង "ផ្លែឈើជុំវិញខ្ញុំ" និងស្នាដៃនិយាយផ្សេងទៀតនៅពេលពិពណ៌នាអំពីធម្មជាតិ។ វាបង្ហាញពីការយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការសង្កេត អារម្មណ៍ល្អិតល្អន់ រចនាប័ទ្មសរសេរសុទ្ធ។ ភាសាគឺស្រស់ស្អាត និងឆើតឆាយដូចគំនូរទេសភាពដោយវិចិត្រករល្បីៗ។ ស្នាដៃល្អលាយឡំពណ៌ជាច្រើន ដែលជាអន្តរកម្មធម្មជាតិរវាងអក្សរសិល្ប៍ និងគំនូរ ជំនាញកត់ត្រាការរាំផ្លាស់ប្តូរពណ៌ ធ្វើឱ្យអ្នកអានមានភាពអស្ចារ្យ និងពោរពេញដោយក្តីរំភើប៖ “... បន្ទាប់ពីរដូវស្លឹកឈើខ្ចី នៅពេលដែលផ្លែផ្កាលឿងនៃនិទាឃរដូវទើបតែក្លាយជាការចងចាំចាស់ ដើមឈើហាក់ដូចជាអស់ពណ៌ បន្ទាប់មកនៅពេលត្រឹមត្រូវ ដើមត្រែក៏រីក...

មួយរំពេច វាបានប្រែជាពណ៌ស ត្បូងទទឹម ដូចស្បែករបស់ផ្លែប៉ែស ដោយមានស្រមោលនៃសត្វលេបមួយចំនួនហោះពីលើវា។ ខ្ញុំទើបតែអោនចុះដើម្បីសរសេរពីរបីបន្ទាត់អំពីទិដ្ឋភាពនៅចំពោះមុខខ្ញុំ ពេលដែលខ្ញុំងើបក្បាលឡើង ឃើញផ្ទៃមេឃពណ៌សថ្លា ប្រែជាជួរធំ រាងជាកង្ហានៃពន្លឺពណ៌ផ្កាឈូក ងងឹតបន្តិចម្តងៗទៅជាពណ៌ក្រហមនៅលើផ្ទៃខាងក្រោយពណ៌ខៀវខ្ចី…”។

លោក Hoang Phu Ngoc Tuong គឺជាអ្នកនិពន្ធអក្សរសាស្ត្រដ៏ប៉ិនប្រសប់ និងឈ្លាសវៃ ជាមួយនឹងស្នាដៃអំពីធម្មជាតិ ជាពិសេសនៅរដូវផ្ការីក ដែលពោរពេញទៅដោយភាពស្រស់ស្អាត ភាពបរិសុទ្ធ និងឆើតឆាយ ដែលបន្សល់ទុកនូវចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះអ្នកដែលស្រលាញ់សិល្បៈការសរសេរ ហើយប្រហែលជានឹងនៅមានរយៈពេលយូរក្នុងការចងចាំរបស់មនុស្សជាច្រើន។

លោក Pham Xuan Dung

ប្រភព