ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງປີ 1975 ຜ່ານທັດສະນະຂອງນັກຂຽນໜຸ່ມ:

ວັນນະຄະດີເດັກນ້ອຍ ກວາງແຄງ.jpg — ສາກຂອງການສົນທະນາ. ພາບ: ຮວ່າງ

ເວທີປາໄສຂອງນັກຂຽນຫນຸ່ມ

ກ່າວຄຳເຫັນໄຂກອງປະຊຸມ, ນັກກະວີ ຫງວຽນກວາງທ້ຽນ, ປະທານ ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ເນັ້ນໜັກວ່າ: ພາຍຫຼັງປີ 1975, ຂະບວນການວັນນະຄະດີ ແລະ ສິລະປະຫວຽດນາມ ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງຢ່າງສິ້ນເຊີງເມື່ອທຽບໃສ່ເມື່ອກ່ອນ. ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໄດ້ເປີດກວ້າງຂອບເຂດ, ຄວາມເຂັ້ມແຂງ, ພູມສາດ, ດ້ວຍການເຂົ້າຮ່ວມຂອງບັນດານັກປະພັນບັນດາແຂວງ, ນະຄອນພາກໃຕ້, ນັກຂຽນຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດ. ບັນດານັກຂຽນໜຸ່ມຍັງໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນວັນນະຄະດີຜ່ານບົດປະພັນຂອງຕົນເອງ, ໂດຍຜ່ານຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງເຂົາເຈົ້າຕໍ່ສັງຄົມ, ຕໍ່ປະຊາຊົນ, ຄວາມງາມທີ່ເຊື່ອງໄວ້, ຄວາມງາມທີ່ຖືກລືມ, ແລະຄຸນຄ່າທາງວິນຍານແລະສິນທໍາອື່ນໆ.

ຫງຽນ-ກວາງ-ທຽວ-vht.jpg — ບົດປະພັນ ຫງວຽນກວາງທ້ວນ, ປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ກ່າວຄຳເຫັນວ່າ. ພາບ: ຮວ່າງ

ຕາມນັກກະວີ ຫງວຽນກວາງທ້ວນ, ໃນປີ 2025, ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ໄດ້ຈັດຕັ້ງກອງປະຊຸມສຳມະນາ 3 ຄັ້ງກ່ຽວກັບ “ບັນດາຜົນງານພື້ນຖານຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ພາຍຫຼັງປີ 1975 – ຮູບລັກສະນະ, ທ່າອ່ຽງ, ປະເພດ” (ຢູ່ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ); “ບັນດາບັນຫາ ແລະ ແງ່ຫວັງພັດທະນາວັນນະຄະດີ” (ຢູ່ນະຄອນ ດ່ານັງ); “ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ຫລັງປີ 1975 – ບັນດາຜົນສຳເລັດ, ບັນຫາ ແລະ ແງ່ຫວັງ” (ຢູ່ ຮ່າໂນ້ຍ ) ເພື່ອສະຫຼຸບ ແລະ ເບິ່ງບັນດາວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໃນໄລຍະ 50 ປີຜ່ານມາ. ແຕ່ການສົນທະນານີ້ແມ່ນພິເສດເພາະວ່າເຄິ່ງສະຕະວັດຂອງວັນນະຄະດີແມ່ນສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນໂດຍຜ່ານສາຍຕາຂອງນັກຂຽນຫນຸ່ມ.

“ດ້ວຍນ້ຳໃຈ, ຄວາມຄິດສ້າງສັນ, ຄວາມກ້າຫານ ແລະ ຄວາມສະຫຼາດ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າສາມາດເວົ້າເຖິງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໃນ 50 ປີຜ່ານມາ ດ້ວຍສາຍຕາຂອງຕົນເອງ, ເຂົາເຈົ້າຈະນຳມາເຊິ່ງທັດສະນະທີ່ໜ້າສົນໃຈ ແລະ ລໍຖ້າເຂົາເຈົ້າເວົ້າ, ບໍ່ພຽງແຕ່ລໍຖ້າເພື່ອຮູ້ວ່າພວກເຮົາບັນລຸໄດ້ຜົນງານອັນໃດ ຫຼື ຍັງມີຢູ່, ແຕ່ຜ່ານທັດສະນະກ່ຽວກັບວັນນະຄະດີ, ທັດສະນະ, ຄວາມຮັບຜິດຊອບ ແລະ ຈິດສຳນຶກຂອງນັກຂຽນຫວຽດນາມ”. Thieu ຫວັງ.

ແນະນໍາກອງປະຊຸມ, ນັກກະວີ ເຈິ່ນຮືວຫວຽດ, ຫົວໜ້າຄະນະນັກຂຽນໜຸ່ມ (ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ) ຢືນຢັນວ່າ: ປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບ “ແງ່ຫວັງຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ” ແມ່ນບໍ່ສາມາດປາດສະຈາກນັກຂຽນໜຸ່ມໄດ້, ເຖິງວ່າກອງປະຊຸມ 3 ຄັ້ງຜ່ານມາກໍ່ມີຜູ້ແທນຊາວໜຸ່ມຈໍານວນໜຶ່ງເຂົ້າຮ່ວມ.

ເວທີປາໄສນີ້ແມ່ນສຳລັບໄວໜຸ່ມແທ້ໆ, ນັກຂຽນຫຼາຍຄົນທີ່ຍັງບໍ່ທັນເປັນສະມາຊິກຂອງສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ຫຼື ຍັງບໍ່ທັນຄິດຢາກເຂົ້າເປັນສະມາຊິກສະມາຄົມ, ເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສາມາດໃຫ້ທັດສະນະ, ຕີລາຄາ ແລະ ຄຳຖາມກ່ຽວກັບວັນນະຄະດີ 50 ປີຜ່ານມາ, ກ່ຽວກັບນັກປະພັນ ແລະ ຜົນງານທີ່ປະກົດອອກມາຫຼາຍປີກ່ອນເກີດ. ຜ່ານນັ້ນ, ສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ສາມາດຕີລາຄາໄດ້ຫຼາຍກວ່າ 50 ປີຜ່ານມາຂອງວັນນະຄະດີ, ພ້ອມກັບບັນດານັກຂຽນໜຸ່ມ, ຄິດ, ວາງແຜນ, ປະຕິບັດບັນດາວັນນະຄະດີໃນຊຸມປີຕໍ່ໜ້າ, ພ້ອມກັບບັນດາບາດກ້າວບຸກທະລຸອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງຊາວ ຫວຽດນາມ ໃນຍຸກໃໝ່.

ເຄື່ອນໄຫວແຕ່ບໍ່ປະທັບໃຈຫຼາຍ

ການສົນທະນາດັ່ງກ່າວໄດ້ບັນທຶກຄວາມເຫັນທີ່ກົງໄປກົງມາ ແລະ ຫຼາຍມິຕິຂອງນັກຂຽນໜຸ່ມຈາກຫຼາຍທ້ອງຖິ່ນໃນທົ່ວປະເທດ. ບັນດານັກປະພັນລ້ວນແຕ່ຢືນຢັນວ່າ: 50 ປີແຫ່ງວັນນະໂຍບາຍຂອງຫວຽດນາມ ໄດ້ຮັບການຜັນຂະຫຍາຍຢ່າງຕັ້ງໜ້າ. ນັກປະພັນ ຫງວຽນຮ່ວາງດິ່ງຢຸຍ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ວັນນະຄະດີພາຍຫຼັງປີ 1975 ມີຫຼາຍຮູບການ, ຫຼາຍປະເພດໄດ້ຮັບການຄົ້ນຄ້ວາຄື: ເລື່ອງໂລກ, ປະຫວັດສາດ, ຈິນຕະນາການ, ນິທານ, ນິທານ, ຈິນຕະນາການ, ນັກສືບ, ຕື່ນເຕັ້ນ, ສະຫວາດສະເຫວີຍ, ນະວະນິຍາຍຮູບພາບ. ສິ່ງດັ່ງກ່າວສະແດງໃຫ້ເຫັນການຫັນປ່ຽນຢ່າງວ່ອງໄວ ແລະ ການປັບຕົວເຂົ້າກັບທ່າອ່ຽງ ຂອງໂລກ .

ວັນນະຄະດີເດັກນ້ອຍ-123.jpg — ຜູ້ຂຽນຫນຸ່ມແບ່ງປັນ. ພາບ: ຮວ່າງ

ບັນດາເຄື່ອງໝາຍບັນລຸໄດ້ໃນບັນດາການເຄື່ອນໄຫວພິມຈຳໜ່າຍ, ເປັນການປະກົດຕົວຂອງນັກປະພັນ ແລະ ນັກປະພັນຊາວ ຫວຽດນາມ ຢູ່ຕ່າງປະເທດ. ໃນ 15 ປີທີ່ຜ່ານມາ, ຜູ້ຂຽນຫນຸ່ມຫຼາຍຄົນໄດ້ປະກົດຕົວດ້ວຍຄວາມທະເຍີທະຍານແລະຄວາມສາມາດໃນການຂຽນທີ່ເຂັ້ມແຂງ.

ນັກຂຽນ ເລວູເຈືອງຈ່າງ ໃຫ້ຄຳເຫັນວ່າ, ກຳລັງຂຽນໃນ 50 ປີຜ່ານມາສາມາດແບ່ງອອກເປັນ 3 ກຸ່ມໃຫຍ່. ກຸ່ມທໍາອິດປະກອບມີນັກຂຽນທີ່ເຕີບໃຫຍ່ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມແລະໄລຍະເວລາຂອງການໂຮມປະເທດຊາດຄືນໃຫມ່. ເຂົາເຈົ້າສືບຕໍ່ຂຽນດ້ວຍຈິດໃຈປະດິດສ້າງ, ສະແດງໃຫ້ເຫັນການປ່ຽນແປງຂອງສັງຄົມ ແລະ ແນວຄິດໃໝ່ໃນໄລຍະຫຼັງສົງຄາມ. ກຸ່ມທີສອງແມ່ນນັກປະພັນທີ່ຂຽນກ່ອນແລະຫຼັງປີ 1975. ວຽກງານຂອງກຸ່ມນີ້ທັງສືບທອດແລະການຫັນປ່ຽນ, ປະກອບສ່ວນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ຄວາມອຸດົມສົມບູນຂອງວັນນະຄະດີທີ່ທັນສະໄຫມ. ກຸ່ມທີສາມແມ່ນນັກຂຽນຫນຸ່ມ, ເກີດແລະເຕີບໃຫຍ່ໃນສັງຄົມທີ່ມີການປ່ຽນແປງຢ່າງໄວວາເຊັ່ນ: ຮຸ່ນ 7X ແລະຕໍ່ມາ. ພວກເຂົາເຈົ້າມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງໃໝ່, ສະແດງອອກຢ່າງເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບບັນຫາຂອງສັງຄົມຍຸກສະໄໝ. ວັນນະຄະດີຂອງພວກເຂົາແມ່ນການເດີນທາງຂອງການຄົ້ນພົບຕົນເອງ, ສະແດງອອກເຖິງຄວາມສົດຊື່ນແລະຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງຄົນຮຸ່ນໃຫມ່.

ນັກປະພັນ ເຈີ່ນວັນທຽນ ເຊື່ອໝັ້ນວ່າ: 50 ປີຜ່ານມາ, ມີຫຼາຍຜົນງານທີ່ດັງກ້ອງກັງວານ ເມື່ອໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍ ແລະ ດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນໃຈຜູ້ອ່ານຕະຫຼອດໄປ. ບັນດາຫົວຂໍ້ຂອງສົງຄາມ, ຫລັງສົງຄາມ, ຊະຕາກຳຂອງມະນຸດ, ຊົນນະບົດຂອງຫວຽດນາມ ໄດ້ຮັບການຂຸດຄົ້ນມາໂດຍຕະຫຼອດ. ແຕ່ເບິ່ງຄືວ່າຍັງບໍ່ທັນມີຫລາຍຜົນງານທີ່ໄດ້ຂ້າມອຸດົມການຂອງຍຸກສະໄໝ, ເປີດເສັ້ນທາງໃໝ່ທີ່ບໍ່ໜ້ອຍຄົນໄດ້ກ້າວໄປເຖິງ, ມີຕົວຕົນໃໝ່, ແນວຄິດໃໝ່, ແລະປ່ຽນທັດສະນະທີ່ຄຸ້ນເຄີຍ.

“ນັກຂຽນເບິ່ງຄືວ່າຈະເດີນຕາມເສັ້ນທາງເກົ່າ, ດ້ວຍວິທີການຮັບສິ່ງຂອງໂດຍອີງໃສ່ລະບົບການອ້າງອິງທີ່ບໍ່ຄ່ອຍຈະປ່ຽນແປງ. ນັກຂຽນຫຼາຍຄົນຍອມຮັບເສັ້ນທາງການຂຽນແບບຕະຫຼາດ, ສ້າງຄວາມສະດວກສະບາຍແລະສະດວກໃນການພິມເຜີຍແຜ່, ເຊິ່ງເປັນເຫດຜົນຫນຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ວັນນະຄະດີພາຍໃນຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍຢ່າງເຕັມສ່ວນ,” ນັກຂຽນ Le Van Thien ກ່າວ.

ສຳລັບນັກປະພັນໜຸ່ມ, ຕາມນັກຂຽນ ເລວັນທຽນ, ນັກປະພັນໜຸ່ມໃນປະຈຸບັນໄດ້ມີຄວາມຕັ້ງໃຈຊອກຫາເສັ້ນທາງໃໝ່, ໄດ້ມີການພົວພັນ ແລະ ມີອິດທິພົນຂອງວັນນະຄະດີໂລກ. ດັ່ງນັ້ນ, ນັກຂຽນລຸ້ນກ່ອນຈຶ່ງຕ້ອງປ່ຽນແປງວິທີການຮັບຜົນງານທີ່ສະທ້ອນເຖິງລັກສະນະທີ່ຢາກຮູ້ຢາກເຫັນຂອງນັກຂຽນລຸ້ນຕໍ່ໄປ.

ປະກອບສ່ວນສຽງໜຸ່ມໃຫ້ແກ່ວັນນະຄະດີຍຸກໃໝ່

ກ່າວຄຳເຫັນກ່ຽວກັບວັນນະຄະດີຫວຽດນາມນັບແຕ່ເຂົ້າສູ່ສະຕະວັດທີ 21, ນັກປະພັນໜຸ່ມ Cao Viet Quynh ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍໄປທົ່ວໂລກ. ນອກເຫນືອໄປຈາກເປັນອະມະຕະ, ວຽກງານທີ່ມີມາດົນນານ, ຍັງມີການເກີດຂອງປະເພດໃຫມ່ນັບບໍ່ຖ້ວນ. ຈິນຕະນາການ, ນິຍາຍວິທະຍາສາດ, ໂຣແມນຕິກ, ນັກສືບ, ເລື່ອງຕະຫຼົກທີ່ຄົນຫວຽດນາມ ສ້າງຂຶ້ນ, ສຳລັບຊາວຫວຽດນາມ ນັບມື້ນັບນັບມື້ນັບຫຼາຍຂື້ນ, ສ້າງຄວາມອຸດົມສົມບູນ, ເປັນເອກະລັກສະເພາະໃຫ້ແກ່ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ. ຕາມນັກປະພັນ Cao Viet Quynh ແລ້ວ, ຄວາມຫຼາກຫຼາຍນີ້ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ເຂົ້າເຖິງຊາວໜຸ່ມຫຼາຍຄົນ, ເຮັດໃຫ້ເພື່ອນມິດສາກົນເຂົ້າໃຈໄດ້ກວ່າ.

ນັກປະພັນ Le Quang Trang ກ່າວຄຳເຫັນທີ່ກອງປະຊຸມ. ພາບ: ຮວ່າງ

ຫວນຄືນເຖິງ 50 ປີຜ່ານມາຂອງວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ, ນັກປະພັນ ເລກວາງແທງ ສະແດງຄວາມພາກພູມໃຈ ແລະ ໄດ້ເຫັນ “ໄຟ” ຄວາມຮັບຜິດຊອບລຸກຂຶ້ນ. ຍຸກປະຈຸບັນບໍ່ພຽງແຕ່ຈະສືບຕໍ່ໄດ້, ແຕ່ຕ້ອງມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງ, ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງ, ປ່ຽນແປງໃໝ່ເພື່ອໃຫ້ບັນດາວັນນະຄະດີຫວຽດນາມກ້າວອອກສູ່ໂລກດ້ວຍສຽງ, ຕົວຕົນ, ຈິດວິນຍານຂອງຫວຽດນາມ.

ຕາມນັກຂຽນ ເລກວາງແທງ, ເອກະລັກແຫ່ງຊາດແມ່ນຫຼັກແຫຼ່ງສ້າງຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງວັນນະຄະດີ. ແຕ່ການຮັກສາເອກະລັກບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າຍຶດໝັ້ນຍຶດໝັ້ນກັບຄວາມເກົ່າແກ່, ແຕ່ຮູ້ວິທີຂັບໄລ່ຈິດວິນຍານຂອງຊາວຫວຽດນາມເຂົ້າສູ່ລົມຫາຍໃຈທັນສະໄໝ.

ເພື່ອໃຫ້ນັກປະພັນໜຸ່ມສາມາດ “ດຳເນີນຊີວິດ, ຂຽນ ແລະ ກ້າວໄປໜ້າ”, ນັກປະພັນ Le Quang Trang ໄດ້ສະເໜີຍຸດທະສາດແຫ່ງຊາດເພື່ອໂຄສະນາວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໄປທົ່ວໂລກ, ຕິດພັນກັບຮູບເງົາ, ທ່ອງທ່ຽວ, ລະຄອນ, ແລະ ສິລະປະວິຈິດສິນ; ມີກອງທຶນສ້າງສັນ, ໂຄງການແປພາສາ, ເປີດ camps ຂຽນ, ແລະເວທີແລກປ່ຽນສາກົນເພື່ອໃຫ້ນັກຂຽນຫນຸ່ມເຂົ້າເຖິງ; ປະດິດສ້າງການຝຶກອົບຮົມການຂຽນແລະການວິພາກວິຈານເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ຊາວຫນຸ່ມຊອກຫາສຽງຂອງຕົນເອງ, ວິທີການຄິດຂອງຕົນເອງ, ແລະການເລົ່າເລື່ອງຂອງລຸ້ນຂອງພວກເຂົາ.

ບັນດານັກປະພັນໜຸ່ມທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການສົນທະນາລ້ວນແຕ່ສະແດງຄວາມປາດຖະໜາຢາກຂຽນ, ມຸ່ງໝັ້ນ, ເປັນເຈົ້າການ ແລະ ຮ່ວມກັນປະກອບສ່ວນສ້າງຮູບແບບໃໝ່ໃຫ້ແກ່ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ສະຕະວັດທີ 21.

ທີ່ມາ: https://hanoimoi.vn/van-hoc-viet-nam-sau-nam-1975-qua-goc-nhin-nguoi-viet-tre-khat-vong-doi-moi-va-tien-xa-hon-723424.html