ຮັກອາຊີບ ແລະ ຢາກຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ

ໃນຄະນະນັກຂ່າວຂອງໜັງສືພິມ ກ່າເມົາ ແລະ ສະຖານີວິທະຍຸ-ໂທລະພາບ (PT-TH), ມີບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ເປັນຊາວເຜົ່າ ຂະແມ. ແຕ່ລະຄົນມີໜ້າທີ່ການງານຕ່າງຫາກ, ລ້ວນແຕ່ມີຄວາມຮັກແພງໃນອາຊີບດຽວກັນ, ພະຍາຍາມເຮັດສຳເລັດໜ້າທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍເປັນຢ່າງດີ, ປະກອບສ່ວນລວມເຂົ້າໃນການປະຕິບັດໜ້າທີ່ການເມືອງລວມຂອງໜ່ວຍ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍປາດຖະໜາຢາກປະກອບສ່ວນສ້າງສາບ້ານເກີດເມືອງນອນ ແລະ ພັດທະນາປະຊາຄົມບັນດາເຜົ່າ.

Báo Cà Mau•22/06/2025

ວາລະສານ - ຍາກແຕ່ສະຫງ່າລາສີ
ບ່ອນທີ່ຂ້ອຍ "ເລີ່ມຕົ້ນ" ອາຊີບນັກຂ່າວຂອງຂ້ອຍ
ຫົວໃຈຂອງວາລະສານນັກສມັກເລ່ນ

ທ່ານ ດັ້ງຟາມແອງຕວນ, ຫົວໜ້າຄະນະວິທະຍຸກະຈາຍສຽງ, ພາກວິຊາສິລະປະ - ບັນເທີງ - ກິລາ : “ຮັກສາຄວາມຮັກແພງໃນອາຊີບໃຫ້ໝັ້ນຄົງ”.

ເນື່ອງໃນໂອກາດ ສະເຫຼີມສະຫຼອງ 100 ປີແຫ່ງວັນນັກຂ່າວປະຕິວັດຫວຽດນາມ , ທ່ານ ດ່ານຟ້າມແອງຕວນ ບໍ່ສາມາດປິດບັງອາລົມຈິດເມື່ອເບິ່ງຄືນການເດີນທາງຂອງຕົນໃນໄລຍະ 22 ປີທີ່ເຮັດວຽກງານເປັນນັກຂ່າວ. "ນີ້ແມ່ນຕໍາແຫນ່ງພິເສດສໍາລັບຜູ້ທີ່ເຮັດວຽກໃນວາລະສານສາຍຕາ, ເປັນຂົວທີ່ສໍາຄັນລະຫວ່າງຂໍ້ມູນຂ່າວສານແລະສາທາລະນະ. ທຸກໆໂຄງການທີ່ຂ້ອຍເຂົ້າຮ່ວມແມ່ນເວລາທີ່ຈະພະຍາຍາມປັບປຸງຕົນເອງເພື່ອຕອບສະຫນອງຄວາມໄວ້ວາງໃຈຂອງຜູ້ຊົມ," ລາວແບ່ງປັນດ້ວຍຄວາມຈິງໃຈ.

ໃນຖານະທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງຊາວເຜົ່າ ຂະແມ, ຄວາມຮັກແພງຂອງລາວໃນການສື່ຂ່າວໄດ້ຮັບການບຳລຸງສ້າງນັບແຕ່ລາວຍັງເປັນນັກຮຽນຢູ່ໂຮງຮຽນກິນດື່ມຂອງຊົນເຜົ່າຂະແມ. “ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍຢາກເລົ່າເລື່ອງຂອງຊົນເຜົ່າຕົນກ່ຽວກັບຊີວິດການເປັນຢູ່, ງານບຸນ, ວຽກງານ, ຄວາມລຳບາກທີ່ພວມເກີດຂຶ້ນ. ນັ້ນແມ່ນສິ່ງກະຕຸ້ນໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມຕັ້ງໃຈ ແລະ ຮັກສາຄວາມມັກຮັກໃນອາຊີບມາຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້”.

ຄວາມຮັກຕໍ່ວຽກເຮັດງານທຳ, ວິຊາສະເພາະ ແລະ “ຄຸນນະພາບ” ທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະ ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານ ດ່ານຟ້າມແອງຕວນ ດຳລົງຊີວິດໃນອາຊີບເປັນເວລາ 22 ປີ.

ສໍາລັບລາວ, ຫຼັງຈາກຫຼາຍກວ່າ 22 ປີໃນອາຊີບ, ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເປັນ MC ໃນໄລຍະຍາວແມ່ນຮັກໃນວຽກເຮັດງານທໍາ, ເປັນມືອາຊີບແລະຮູບແບບທີ່ເປັນເອກະລັກ. “MC ແຕ່ລະຄົນຕ້ອງສ້າງ “ຄຸນນະພາບ” ຂອງຕົນເອງໃຫ້ຜູ້ຊົມຈື່ໄດ້. ສຳລັບຂ້ອຍແລ້ວ ການເປັນຄົນຊົນເຜົ່າກໍເປັນຂໍ້ໄດ້ປຽບ, ເພາະຂ້ອຍເຂົ້າໃຈຊຸມຊົນຂອງຂ້ອຍ ແລະ ສາມາດສ້າງແຮງບັນດານໃຈໃຫ້ໄວໜຸ່ມຊາວເຜົ່າຂະແມທີ່ໄຝ່ຝັນຢາກເຮັດອາຊີບນີ້”.

ໃນສະພາບການເຕົ້າໂຮມໜັງສືພິມ ແລະ ວິທະຍຸກະຈາຍສຽງແຂວງ ແລະ ການລວມຕົວຂອງແຂວງທີ່ຈະມາເຖິງ, ທ່ານເຊື່ອໝັ້ນວ່າ: “ສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງນັ້ນແມ່ນຄະນະນັກຂ່າວ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນດານັກຂ່າວທີ່ເຮັດວຽກງານສື່ມວນຊົນ, ມີຫົວຄິດປະດິດສ້າງ ແລະ ໄດ້ຮັບການລົງທຶນເຂົ້າໃນການພັດທະນາຄວາມສາມາດຂອງນັກຂ່າວບັນດາເຜົ່າຄືຂ້າພະເຈົ້າ. ເອກະລັກວັດທະນະທຳຂອງຊົນເຜົ່າໃຫ້ປະຊາຊົນ.”

ທ່ານ Lam Duol, ນັກວິຊາການຮູບແບບຫນັງສືພິມສອງພາສາຫວຽດນາມ - ຂະແມ: "ຮັກສາແລະພັດທະນາຫນັງສືພິມສອງພາສາຫວຽດນາມ - Khmer ແມ່ນຈໍາເປັນທີ່ສຸດ"

ມາຈາກຊົນເຜົ່າຂະແມ, ມີຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຮີດຄອງປະເພນີ, ນິໄສ ແລະ ແນວຄິດຂອງເພື່ອນຮ່ວມຊາດ, ທ່ານ ລຳ ດູລ ຮູ້ສຶກພາກພູມໃຈທີ່ໄດ້ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນວຽກງານໂຄສະນາເຜີຍແຜ່, ຊ່ວຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດເຂົ້າໃຈ ແລະ ປະຕິບັດຕາມແນວທາງຂອງພັກ, ນະໂຍບາຍຂອງລັດ, ກົດໝາຍ, ລະບຽບການຂອງທ້ອງຖິ່ນ; ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຊ່ວຍໃຫ້ທ້ອງຖິ່ນດັດແກ້, ເສີມຂະຫຍາຍ ແລະ ປະຕິບັດວຽກງານຊົນເຜົ່າຢ່າງທັນການ.

ທ່ານລຳດູລຮູ້ສຶກພາກພູມໃຈທີ່ໄດ້ເປັນຂົວຕໍ່ຂໍ້ມູນຂ່າວສານຂອງປະຊາຊົນລາວ.

ຕາມທ່ານ ລຳດູລ ແລ້ວ, ຍ້ອນວ່າມີຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ຫຼາຍຄົນໃນວົງຄະນາຍາດຊາວຂະເໝນ ທີ່ເຂົ້າເຖິງພາສາຂຽນທົ່ວໄປຍັງຈຳກັດ, ການຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາໜັງສືພິມສອງພາສາ ຫວຽດນາມ - ຂະແມ ແມ່ນຈຳເປັນທີ່ສຸດ. ໜັງສືພິມພິເສດສະບັບນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ປະກອບສ່ວນໃຫ້ທັນເວລາກ່ຽວກັບນະໂຍບາຍ, ແນວທາງຂອງພັກ, ລັດ, ແຕ່ຍັງເປັນການອະນຸລັກຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອວັດທະນະທຳຂອງຊາດອີກດ້ວຍ.

ທ່ານເຊື່ອໝັ້ນວ່າ, ໜັງສືພິມສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍແມ່ນຂົວຕໍ່ທີ່ມີປະສິດທິຜົນລະຫວ່າງຄວາມມຸ່ງມາດປາຖະໜາຂອງພັກ ແລະ ນ້ຳໃຈປະຊາຊົນ, ປະກອບສ່ວນຊຸກຍູ້ການພັດທະນາທ້ອງຖິ່ນ, ຊ່ວຍໃຫ້ປະຊາຊົນມີຄວາມເອົາໃຈໃສ່ ແລະ ຮັບຟັງ. ລາວຫວັງວ່າສິ່ງພິມສອງພາສາຈະໄດ້ຮັບການລົງທຶນຫຼາຍຂຶ້ນ, ໂດຍສະເພາະໃນຍຸກດິຈິຕອນ. "ປະຊາຊົນໃນເຂດຫ່າງໄກສອກຫຼີກອາດຈະບໍ່ໄດ້ໃຊ້ເຄືອຂ່າຍສັງຄົມຫຼາຍ, ແຕ່ລູກແລະຫລານຂອງພວກເຂົາເຮັດ. ນັ້ນຈະເປັນຂົວທີ່ສໍາຄັນເພື່ອບໍ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຖືກປະຖິ້ມໄວ້ໃນກະແສຂໍ້ມູນ," ລາວເວົ້າ.

ຫວັງເປັນຢ່າງຍິ່ງວ່າ ຈະມີຊາວໜຸ່ມຊາວເຜົ່າຂະແມ ທີ່ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນໃນດ້ານການສື່ຂ່າວ, ເລືອກເສັ້ນທາງນີ້ ເພາະເຂົາເຈົ້າຮັກອາຊີບ ແລະ ພາສາຂອງຄົນລາວ. ໄປເຮັດວຽກໃນຂະແໜງໜັງສືພິມຊົນເຜົ່າ, ນອກຈາກວິຊາອາຊີບແລ້ວ, ຍັງຕ້ອງການຈິດໃຈຮັກແພງ, ເຂົ້າໃຈ, ຮັກແພງ, ຂຽນໃນແບບທີ່ຄົນໃກ້ຊິດ, ເຂົ້າໃຈງ່າຍ, ເຊື່ອຖືໄດ້.

“ຄວາມມັກຮັກແພງ, ຮັກວັດທະນະທໍາ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສັງຄົມແມ່ນປັດໃຈຕົ້ນຕໍທີ່ສ້າງແນວຄວາມຄິດ ແລະ ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຂ້ອຍ.

ທ່ານ ດັ້ງຊອກແຄ, ຜູ້ປະກາດ-ນັກແປລາຍການຊາວເຜົ່າ ຂະແມ: “ປົກປັກຮັກສາສຽງຂອງຊາດໃນທ່າມກາງຊີວິດທີ່ທັນສະໄໝ”.

ສຳລັບ Danh Soc Kha, ການເຮັດວຽກເປັນນັກຂ່າວຊາວຂະແມບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນວຽກເຮັດງານທຳເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງແມ່ນຈຸດໝາຍປາຍທາງ ແລະ ໜີ້ສິນຂອງປະຊາຄົມອີກດ້ວຍ. ລາວເວົ້າວ່າ ລາວໂຊກດີທີ່ສາມາດເວົ້າພາສາແມ່ຂອງລາວໄດ້ທຸກໆມື້ທາງວິທະຍຸ, ສາມາດຖ່າຍທອດຂໍ້ມູນຂ່າວສານໃຫ້ຊາວເຜົ່າຂະແມເປັນພາສາຂອງຕົນເອງ, ມັນເປັນຄວາມພາກພູມໃຈທີ່ຍາກທີ່ຈະສະແດງອອກໃນຄໍາສັບຕ່າງໆ.

ສຳລັບທ່ານແດນຊົກຄາແລ້ວ, ໜັງສືພິມແມ່ນຈຸດໝາຍປາຍທາງ, ໜີ້ສິນຂອງປະຊາຄົມ.

ທ່ານກ່າວວ່າ, ສື່ມວນຊົນ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນລາຍການພາສາຂະແມ, ມີບົດບາດສຳຄັນທີ່ສຸດໃນການອະນຸລັກຮັກສາເອກະລັກວັດທະນະທຳ, ເຜີຍແຜ່ຮີດຄອງປະເພນີ, ຮີດຄອງປະເພນີອັນດີງາມຂອງຊາດ. ຜ່ານບັນດາລາຍການຂ່າວ, ແຕ່ລະເລື່ອງ, ແຕ່ລະລາຍການວິທະຍຸ, ປະຊາຊົນໄດ້ເຂົ້າເຖິງຂໍ້ມູນຂ່າວສານທາງການ, ເຂົ້າໃຈແນວທາງນະໂຍບາຍຂອງພັກ, ກົດໝາຍຂອງລັດ, ເພີ່ມທະວີຄວາມຮູ້ໃໝ່ຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ພັດທະນາ ເສດຖະກິດ ຄອບຄົວ.

“ອາຊີບນີ້ມີຄວາມເບີກບານມ່ວນຊື່ນ, ແຕ່ກໍ່ຍັງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫລາຍຢ່າງ, ພາສາຂະເໝນມີຄຸນລັກສະນະຂອງຕົນເອງ, ສະນັ້ນ ຈິ່ງບໍ່ພໍທີ່ຈະແປໃຫ້ຖືກຕ້ອງ, ແຕ່ຕ້ອງມີຄວາມ “ຄ່ອງແຄ້ວ”, ແທດເໝາະກັບສະພາບການວັດທະນະທຳ, ສະແດງອອກເຖິງຈິດໃຈອັນແທ້ຈິງຂອງຊາວເຜົ່າຂະແມ,” ທ່ານ Kha ແບ່ງປັນ.

ເຖິງວ່າມັນເປັນເລື່ອງຍາກ, ທຸກໆຄັ້ງທີ່ລາວໄດ້ຍິນຄົນໂທຫາ ຫຼື ສົ່ງຂໍ້ຄວາມຫາລາວເພື່ອໃຫ້ຄໍາຄິດເຫັນ, ກໍາລັງໃຈ, ຫຼືເວົ້າງ່າຍໆວ່າ: "ໂຄງການເວົ້າເລື່ອງຂອງຂ້ອຍ!" ລາວເຫັນວ່າວຽກນີ້ມີຄຸນຄ່າຫຼາຍ.

ເນື່ອງໃນໂອກາດສະເຫຼີມສະຫຼອງ 100 ປີແຫ່ງວັນນັກຂ່າວປະຕິວັດຫວຽດນາມ, ທ່ານ ແດນຊົກແຄ ຫວັງວ່າຄະນະນັກຂ່າວຊົນເຜົ່າຈະກາຍເປັນວິຊາສະເພາະ, ນຳໃຊ້ເຕັກໂນໂລຊີຫຼາຍກວ່າອີກເພື່ອສ້າງວາລະສານທີ່ທັນສະໄໝ ແລະ ຍັງຄົງຮັກສາຈິດໃຈຂອງຊາດ. ທ່ານຫວັງວ່າ, ໃນຂະບວນວິວັດການຫັນເປັນດິຈິຕອນ ແລະ ເຕົ້າໂຮມບັນດາອົງການຂ່າວ, ບັນດາລາຍການຂ່າວ ແລະ ຜະລິດຕະພັນຮັບໃຊ້ຊາວຂະເໝນຍັງຄົງໄດ້ຮັບການຮັກສາ ແລະ ເຜີຍແຜ່, ບໍ່ພຽງແຕ່ນຳຂໍ້ມູນຂ່າວສານໄປສູ່ປະຊາຊົນໄວກ່ວາອີກ, ຫາກຍັງສືບຕໍ່ປະກອບສ່ວນສ້າງສາມະຫາສາມັກຄີປະເທດຊາດ.

ບັນຍາຍໂດຍ Bang Thanh

ທີ່ມາ: https://baocamau.vn/yeu-nghe-mong-muon-phuc-vu-dong-bao-dan-toc-a39755.html

(0)