Luong An dengan tanah dan rakyat Quang Tri

Kerana suka bermain, pada hari-hari cerah yang hangat selepas hujan, menunggu musim bunga tiba, seorang kawan menjemput saya melawat zon perang Ba Long, tiba-tiba saya teringat beberapa bait puisi Luong An: "Perahu saya naik turun Ba Long/ Membawa kader melalui zon perang (...) Siapa yang pergi ke dermaga Tram, balik awal, sukar untuk mendayung (Feri di tengah malam ).

Sungai Thach Han mengalir melalui Bandar Quang Tri - Foto: V.LAN

Pantun-pantun itu membawa rasa cinta kepada tanah dan rakyat Quang Tri, yang mengalir melalui dua peperangan penentangan, sehingga hari ini, selepas setengah abad keamanan dan penyatuan, masih bergema di sungai-sungai, di kawasan desa yang banyak sungai, banyak dermaga dan banyak pantai. Ini juga adalah puisi Luong An yang paling terkenal, sehingga apabila menyebutnya, orang ramai segera memikirkan The Ferry Girl dan ramai orang tersilap menganggap bahawa dia hanya mempunyai satu puisi ini, memanggilnya "penyair satu puisi".

Malah, walaupun beliau adalah seorang kader politik / budaya dan seni, beliau juga mempunyai kerjaya sastera yang meninggalkan jejak yang kukuh di tanah air budaya tempat beliau dilahirkan dan dibesarkan: Nắng Hiền Lương (puisi, 1962), Ve chống Pháp (penyelidikan, 1984), Thơ Tệnùng Thương 1994), Thơ Mai Am và Huệ Phố (penyelidikan, 2002), dan Tuyển tập Lương An (2004).

Nama sebenar Luong An ialah Nguyen Luong An, dilahirkan pada tahun 1920, di Trieu Tai, Trieu Phong, Quang Tri. Dia belajar di kampung halamannya dan kemudian pergi ke Sekolah Kebangsaan Hue, lulus dari Thanh Chung, dan sedang belajar untuk Baccalaureate apabila dia menyertai Viet Minh (Mei 1945), Revolusi Ogos, dia bekerja di Jawatankuasa Pentadbiran Pusat, kemudian Jawatankuasa Pentadbiran Wilayah Quang Tri.

Sejak itu, beliau telah memegang banyak jawatan seperti aktiviti kebudayaan dan kesenian dalam Jawatankuasa Parti Wilayah, Barisan Lien Viet di wilayah Quang Tri, kemudian Jawatankuasa Parti Lien Khu 4 (1949), Ketua Pengarang Aktiviti Kebudayaan dan akhbar Thong Nhat (1958-1972), Timbalan Ketua Jabatan Kebudayaan Wilayah Quang Tri (1973) dan Ahli Persatuan Seniman Thien (1973). (1983) sehingga bersara (1984).

Sesetengah orang berkata: "Sebelum Revolusi Ogos sekitar 1941, dia bekerja sebagai penjawat awam pentadbiran dan mula menulis puisi, tetapi tidak banyak kejayaan" (Tran Manh Thuong, Penulis Sastera Vietnam, jilid 1, Budaya dan Penerbitan Maklumat, 2008, hlm.1045). Malah, Luong An datang ke puisi sejak dia meninggalkan kampung halamannya untuk belajar di sekolah Quoc Hoc dan mula menerbitkan puisi pertamanya dalam akhbar Trang An ( Spring in the Homeland, By the Perfume River, Before, Knitting ao...).

Sudah tentu, dalam aliran umum gerakan puisi baru ketika itu, puisi pemuda sembilan belas atau dua puluh tahun sepertinya juga berkongsi nada yang sama dengan puisi romantis: "Musim bunga di kampung halamanku bagaikan bunga mekar/Jalan berliku-liku ramai orang yang lalu-lalang/Tirai tipis kabut melekat di kakiku yang hangat/Ranting-ranting dan daun-daun tenang menanti di rumahku" Hue, 1939).

Selepas tamat Thanh Chung, dia menyambung belajar untuk sarjana muda selama beberapa bulan, tetapi kerana keluarganya miskin dan mempunyai ramai adik-beradik, dia tidak mempunyai wang untuk menyambung belajar. "Luong An kemudian mengambil bahagian dalam peperiksaan perkhidmatan awam di Dinasti Selatan pada tahun 1941 dan dilantik sebagai "thua fei" - jawatan setiausaha harian yang memasukkan dokumen rasmi di Kementerian Kakitangan.

Pada tahun-tahun ini, terima kasih kerana tinggal di tanah tempat ramai penyair berbakat negara berkumpul, dan juga kerana masa lapangnya, Luong An menerbitkan puisi pertamanya di akhbar Trang An, akhbar yang kerap bekerjasama dengannya, dengan gelaran "wartawan sukan" (Nguyen Khac Phe, Thay Loi Epilogue, buku Tuyen Tap Luong An204 Publishing House, Thuan Honapp. 568-569). Dan, dalam kedudukan ini juga dia memberikan maklumat yang bermanfaat kepada Viet Minh, melalui rakan senegaranya dan rakan sekelasnya, wartawan Hong Chuong.

Semasa hayatnya, penyair Luong An mempunyai puisi berjudul Kampung, dengan dedikasi "Ke kampung-kampung Quang Tri", di mana dia pernah mengiktiraf kebangkitan itu: "Tumbuhan padi hidup semula di kawah bom/ Ubi kentang menutupi lapisan abu/ Dan semuanya kelihatan hijau kembali/ Dengan gelak tawa kampung/ Dalam diriku, kampung tiba-tiba menjadi muda/ Seolah-olah masih ada yang sangat indah/ Seolah-olah tidak ada nama yang sangat indah. masa depan”.

Sebagai tambahan kepada puisi "Giọt mẫu chung" , lebih daripada seribu rangkap (yang pertama kali diterbitkan dalam Koleksi Luong An, 2004), yang ditulis tentang perjuangan orang Kinh Thuong di Tanah Tinggi Tengah, boleh dikatakan bahawa dalam keseluruhan kerjaya penulisannya selama lebih daripada enam puluh tahun, Luong An telah mendalami penanya di tanah dan orang-orang di mana Binh Tri Thien melekatkan dirinya dalam kerjayanya. laluan, termasuk dalam tiga genre sastera di mana beliau telah mengambil bahagian: puisi, penyelidikan dan potret. Itu adalah kawasan estetik yang padat, di mana timbul rasa dan kandungan estetik, tanah air kreatif pengarang.

Hanya dengan melihat tajuk-tajuk karya, seseorang boleh menyedari perkara ini. Dengan puisi, terdapat Sunshine Hien Luong yang berkilauan, Kembali ke Hien Luong, Tebing Hien Luong, Jalan ke Vinh Kim, Gelombang Cua Tung, Mengenang Tanah Air Cua Viet, Di Sungai Sa Lung, Mendengarkan Legenda Sungai Dakrong, Lagu tentang Sungai Thach Han, Malam Hai Lang, Tam Giang, Di tepi Sungai Huong, Oh Hue yang pernah berkorban untuk ...16 rintangan, semudah dan lembut seperti kentang dan biji padi, bekerja keras tetapi sangat bijak dan tabah di sekitar kawasan sempadan, hanya dengan membaca tajuk-tajuk orang boleh bayangkan bahawa mereka adalah orang-orang yang bersinar dalam asap dan api peluru dan bom: Gadis feri, Askar tua, Lelaki tua di kawasan hulu, Lelaki tua di tepi sungai, Gadis di tepi sungai, Meeven doktor muda di tepi sungai, Meeven anda di seberang sungai. perempuan...

Puisinya bersifat naratif, cerita tentang manusia dan tanah, sungai dan air, menyatakan keinginan untuk keamanan dan perpaduan, pemikiran orang di desa miskin, penuh dengan kesakitan dan kebencian kerana perpecahan dan bom: "Bercakap tentang tanah airnya di Selatan, Luong An tidak mempunyai rasa sakit dan kesedihan, dan dia juga tidak mempunyai teriakan kosong, Dia cuba menyentuh dan mendengar kebencian." (Hoang Minh Chau, Puisi tentang perjuangan untuk penyatuan , majalah Sastera, 207).

Mengenai prosa, karya koleksi dan penyelidikannya yang terperinci, berhati-hati, ilmiah dan perintis juga berkisar tentang tanah dan orang yang dicintainya, seperti Verses Against the French (juga kebanyakannya dikumpulkan di kawasan Binh Tri Thien dan zon lama 4), Tung Thien Vuong Mien Tham, Tho Mai Am dan Hue Pho, yang merupakan karya penyelidik yang bukan profesional dalam bidang akademik.

Selain itu, beliau juga mempunyai potret berani, seperti memoir watak tentang orang terkenal, pengarang dan orang yang berjasa kepada negara, penuh dengan penemuan yang berkaitan dengan sejarah dan budaya tanah airnya, seperti Duong Van An, Nguyen Ham Ninh, Le Thanh Phan, Duong Tuong, Tran Xuan Hoa, Nguyen Duc Don...

Malah beliau mempunyai pandangan yang agak lengkap dan konsisten sepanjang sejarah pengarang sebelum 1945 dari wilayah Quang Tri, seperti Dang Dung, Bui Duc Tai, Nguyen Huu Than, Nguyen Cong Tiep, Nguyen Van Hien, Nguyen Cuu Truong, Tran Dinh Tuc, Phan Van Huy, Hoang Huu Xung, Nguyen Nhun Khue, Dan Hoang Huu Kiet, Le The Tiet, Phan Van Hy, Phan Van Dat, dengan keprihatinan dan rasa tanggungjawab yang tidak berkesudahan seorang intelektual terhadap tanah airnya: "Hanya mengira Dinasti Nguyen, Quang Tri mempunyai 4 doktor diraja, 11 doktor, 10 timbalan doktor, dan lebih 165 sarjana muda pengajian Cina, tetapi sehingga kini masih belum mempunyai bilangan yang kukuh. Sesungguhnya, sebagai tambahan kepada kerugian melalui bencana alam, kebakaran, dan peperangan, penyelidikan kami yang tidak dapat disimpulkan juga merupakan punca" (Antologi Luong An, op. cit., p.375).

Di samping itu, sebagai orang dalam, beliau juga memperkenalkan organisasi sastera dan seni semasa perang penentangan di Quang Tri seperti kumpulan Nguon Han (Bukan di negara yang sama, sumber Han), mempunyai pendapat atau membahaskan beberapa isu sastera semasa, seperti Beberapa pendapat melalui kompilasi dan kerja terjemahan dalam beberapa buku yang diterbitkan baru-baru ini dengan kandungan yang berkaitan dengan Thua Thien Hue, Berbincang lebih lanjut tentang pengarang artikel pertukaran lidah ", "Teeth Na" atau ke arah lain, dia mendalami penyelidikan geografi tentang tanah, gunung dan sungai di kampung halamannya, seperti The legend of Dakrong river, Xuan My literature, Non Mai river Han, Forever flowing river...

Karya penyelidikan dan potretnya penuh dengan peristiwa, dokumen yang boleh dipercayai, kaya dengan penemuan dan kritikan, dihujahkan dengan ketat dan berkilauan dengan imej, jadi ia meyakinkan pembaca. Terutamanya, di sebalik halaman buku itu, seseorang dapat mendengar hembusan setiap perkataan, di bawah kedalaman sedimen budaya yang kaya dengan kemanusiaan di kawasan luar bandar Quang Tri, dan lebih luas lagi, makhluk rohani yang beralun terbentang dari Deo Ngang hingga Hai Van.

Bertemu gadis-gadis muda yang cantik, cicit wanita feri tua "naik turun Ba Long", pada hari-hari musim bunga yang cerah, hati saya tiba-tiba berasa sedih, dan saya berharap untuk sesuatu yang tidak akan menjadi kenyataan, sekiranya Luong An masih hidup hari ini untuk melihat dengan mata kepala saya sendiri tanah air tercintanya berubah hari demi hari. Sesungguhnya, Quang Tri kini cerah seperti musim bunga, jauh lebih indah, dengan lebuh raya trans-Asia, taman perindustrian, pelabuhan... dan juga projek pembinaan lapangan terbang. Seluruh Quang Tri menyambut musim bunga dengan gembira dengan bunga aprikot kuning terang.

Pham Phu Phong

Sumber