Het Co Tu-volk vertelt het verhaal van de slangengod

De oude Briu Po ​​vertelt een verhaal over de slangengod.

Het verhaal van de schildpad

Volgens het verhaal van de Co Tu waren er lang geleden in een bepaald dorp twee zussen die vaak met de dorpelingen meegingen om krabben en slakken te vangen. Op een dag, aan de voet van een hoge berg, kwamen ze een vreemd dier tegen dat in een beek lag. Het had geen kop, geen staart, alleen het middelste deel van zijn lichaam was lang en zijn huid was prachtig, dus raakten de twee zussen het met hun handen aan. Het bleek een gigantische slangengeest (Gur ga'yang) te zijn, die uit de lucht was neergedaald om de dorpelingen kwaad te doen.

"In een bepaald dorp woonden een oom en een neef die als smid werkten, maar hun familie was erg arm. Op een dag kwam de neef per ongeluk op de plek terecht waar de slangengod met twee mooie vrouwen woonde. Nadat hij de kwade bedoelingen van de slangengod had ontdekt, was de jongeman vastbesloten om te vechten, de twee zussen te redden en vrede te brengen aan de dorpelingen..." - oude Briu Po, een Co Tu-bewoner uit het dorp Arơh (gemeente Lang, Tay Giang) zat in zijn huis, verdiept in het vertellen van sprookjes aan kinderen.

Die arme jongen was Con Tui, zachtaardig en intelligent, maar vaak neergekeken door de dorpelingen. Con Tui gebruikte een zwaard zo groot als een bananenblad, gesmeed door zijn oom, om te vechten en de twee meisjes te redden.

Tegenwoordig verschijnen er bij hevige regenval vaak donkere wolken aan de lucht, waait er een harde wind en zijn er rommelende en donderende geluiden in de lucht te horen.

De Co Tu-bevolking gelooft dat dit het geluid is van de slangenstaart die van pijn kronkelt tijdens de strijd tussen Con Tui en de slangengod. Nadat hij de slang had gedood en vrede had gebracht aan de dorpelingen, trouwde Con Tui met de twee zussen en leefde nog lang en gelukkig.

Lessen in mens-zijn

De ouderen van Co Tu zeggen dat de meeste volksverhalen van de gemeenschap al generaties lang mondeling zijn doorgegeven. Daardoor zijn sommige ervan verloren gegaan. Naast het verhaal van Con Tui zijn er in de schatkamer van Co Tu veel verhalen te vinden over slangen, pythons (ch'gruon) en zelfs drakengoden (bha'zua, zéc hoo). Elk verhaal heeft een andere oorsprong en beschrijft voornamelijk natuurverschijnselen, landschappen, rivieren, enzovoort.

De strijd tussen de slangengod en de Drakenkoning, afgebeeld in het beeld van de oude man Briu Po.

De heer Alang Dan, in het dorp Bhlo Ben (gemeente Song Kon, Dong Giang), zei dat slangen voor de Co Tu-bevolking niet alleen in volksverhalen voorkomen, maar ook op de spiegelarchitectuur van het dorp. Deze mascotte symboliseert de verering van de gemeenschap voor de god Ka'xanh. Want de god Ka'xanh, of hij nu kwaadaardig of goed is, wordt altijd geassocieerd met het menselijk leven, om alles met elkaar te verbinden.

Het graveren van slangenbeelden in spiegelarchitectuur is tevens een uiting van de kracht en macht van de dorpsgemeenschap van Co Tu.

"Vroeger kenden de Co Tu-mensen veel volksverhalen. Telkens wanneer ze de rijst oogstten en de rijst op het keukenrek droogden, verzamelden familieleden zich rond het vuur, luisterden naar de verhalen van de ouderen, roosterden maïs, cassave, enz., en genoten van een kop warme thee. De ouderen vertelden verhalen vaak in rijmvorm, afgewisseld met volksliedjes, waardoor ze erg boeiend waren. Tegenwoordig hoor je volwassenen zelden verhalen vertellen, dus veel generaties Co Tu weten niet veel meer over de volksverhalen van hun voorouders," vertrouwde meneer Dan toe.

Het fenomeen van slangen en pythons, gegraveerd in de Co Tu-spiegelarchitectuur. Foto: ALANG NGUOC

Ouderling Briu Po ​​zei dat de Co Tu-bevolking, naast het uitleggen van natuurverschijnselen, hun kinderen door middel van de verhalen ook wil bijbrengen wat kinderlijke plicht is, wat het betekent om de gemeenschap te helpen en wat de goede deugden zijn van de mensen in de bergen.

"Zelfs het verhaal van Con Tui, als je er dieper over nadenkt, gaat niet alleen over een Gur ga'yang die mensen kwaad wil doen, maar verklaart ook het fenomeen van stormen vóór de regen. Tegelijkertijd draagt ​​het ook humanistische waarden met zich mee over de deugd van eerlijkheid, het oprecht helpen van de gemeenschap en het beschermen van de dorpelingen. Bovendien herinnert dit volksverhaal mensen eraan om anderen niet te beoordelen of neer te kijken op hun uiterlijk. Wie weet, ben je zelf niet zo goed als zij. Dat is de les van het mens-zijn", benadrukte ouderling Briu Po.

Bron: https://baoquangnam.vn/nguoi-co-tu-ke-chuyen-ran-than-3148286.html