Leunend tegen de berg, vormend broederschap...

De bergachtige districten van Quang Nam verschillen qua klimaat en bodemgesteldheid. De heterogeniteit in natuurlijke kenmerken zorgt voor verschillen in het echte leven en in de gedragscultuur. Traditionele activiteiten, zang, dorpsfeesten en gebruiken tonen aan dat de traditie van gezworen broeders al lang bestaat.

Leun op elkaar

Door het zingen en het uitwisselen van gevoelens tussen jonge mannen en vrouwen ontstond de behoefte om samen te leven. Luister naar het lied van een Ca Dong-meisje dat ver weg trouwde: Ik kom uit deze streek en moet ergens anders een man zoeken... / Ik keer terug om in een vreemd land te wonen / Ik keer terug, er zijn geen broers / Geen familie of buren / Zolang ik pijn heb, is er niemand om voor me te zorgen...
Het is ook vanwege de noodzaak om van elkaar afhankelijk te zijn om te overleven, dat etnische minderheden in het Truong Son-gebergte vaak de gewoonte hebben om vriendschappen te sluiten. Er zijn veel verschillende soorten vriendschappen.

Allereerst is er sprake van broederschap tussen mensen van dezelfde etniciteit die in hetzelfde dorp wonen. Dit type broederschap is altijd tussen mensen die geen familie van elkaar zijn, en dus ook geen bloedverwanten.

De tweede is de verbroedering tussen deze groep mensen en dezelfde etnische groep; of tussen mensen van verschillende etniciteiten die geografisch dicht bij elkaar wonen (dezelfde subregio, dezelfde berg, beek, bos). Deze verbroedering tussen mensen van verschillende etniciteiten vindt meestal alleen plaats wanneer de harde natuur rampen veroorzaakt of wanneer ze worden binnengevallen en uitgebuit door buitenstaanders...

De Co Tu – de grootste etnische groep onder de etnische minderheden in Quang Nam – hebben veel goede gebruiken en gebruiken. De traditie van "Trvin" – het rouleren van arbeid in de slooplandbouw – getuigt van de geest van wederzijdse steun en hulp bij de productie, interne solidariteit en collectieve geest.

De Co Tu-bevolking heeft een "dorpsrijstveld" om arme gezinnen te helpen. Dit rijstveld wordt aangelegd door de jonge mannen in het dorp die samenwerken om het te realiseren. Wanneer het oogstseizoen aanbreekt, wordt de rijst overgebracht naar de gemeenschappelijke graanschuur van het dorp om voedsel te leveren aan eenoudergezinnen, zieke en hulpbehoevende gezinnen die de velden niet kunnen ontginnen om hun gezin te onderhouden.

De etnische groepen in het bergachtige Quang Nam-gebied hechten allemaal veel waarde aan broederschap. De overeenkomst wordt meestal gesloten na een plechtige ceremonie, bijgewoond door goden en verwante leden.

Humanistische praktijken

Het broederschapsfeest bestaat al lang, waarbij twee vreemden goede vrienden worden en gevoelens voor hun kinderen en kleinkinderen achterlaten. Generaties beschouwen elkaar als broers en zussen en helpen elkaar in moeilijke tijden of nood, ongeacht verdienste of schuld.

Nakomelingen van beide partijen mogen elkaar geen kwaad doen. Als er conflicten ontstaan, zullen de goden hen straffen.
De Co Tu-bevolking heeft ook de gewoonte om vriendschappen te sluiten tussen dorpen, tussen twee families of tussen twee verschillende clans. De "Prônggooch-ceremonie" van de Co Tu-bevolking is een ceremonie waarbij de eed wordt afgelegd en broeders worden - een al lang bestaand traditioneel festival, in stand gehouden door de Co Tu-bevolking.

De eedafleggingsceremonie komt voort uit de behoefte om hechte vrienden te worden en soms ook uit de behoefte om de gewoonte van het teruggeven van hoofden, conflicten bij de productie van arbeid of geschillen over land, velden en rivieren op te lossen, wanneer men geografisch gezien dicht bij elkaar moet wonen.

Volgens de dorpelingen zouden mensen zonder deze ceremonie bang zijn als ze een ander dorp binnenkwamen, en vice versa. Normaal gesproken organiseerden alleen de grote dorpen de ceremonie; daardoor zouden de kleine dorpen automatisch volgen en goed met elkaar samenleven.

De ceremonie van broederschap wordt Prôngooch genoemd door de Cơ Tu-bevolking, wat Prơliêm betekent - om de relatie te verbeteren, Prơ âm - om elkaar uit te nodigen wijn te drinken om een hechte en liefdevolle relatie te onderhouden. Vanuit die betekenis creëert deze ceremonie van broederschap menselijkheid in de relatie tussen dorpen (Vel) en dorpen, tussen deze etnische gemeenschap en andere etnische gemeenschappen, en drukt ze de geest van solidariteit, verbondenheid en samenwerking uit.

Tijdens de ceremonie om de goden (Yang) te aanbidden, wanneer hij de eed van broederschap aflegt, staat de sjamaan plechtig met zijn gezicht naar het oosten om de lichtstralen van de zon te ontvangen en door te geven aan de gezworen broeders.

Toen de gongslag ophield, bad de sjamaan met de volgende betekenis: "Oh Goden van de hemel, Goden van de aarde, Goden van de bergen, Goden van de rivieren, Goden van het oosten, Goden van het westen, kom alstublieft hier om getuige te zijn van de broederschapsceremonie van... (namen van de twee gezworen broeders), de twee partijen zijn echt aardig voor elkaar geweest, vandaag houden we een ceremonie om de Goden, onze voorouders, te informeren dat we van nu tot het einde van ons leven voor altijd broeders zullen zijn, gelukkig en verdrietig samen, oh Goden!".

De gezworen broeders eten samen kleefrijst, eieren en bananen om hun loyaliteit aan elkaar te tonen en elkaar als familie te beschouwen. De mannen en vrouwen in het dorp zingen liederen om de gezworen broeders te eren. De gezworen broeders tussen de etnische groepen in de bergachtige gebieden worden ook vaak afgebeeld in volksverhalen.

De geest van gemeenschapscohesie is een culturele waarde die de humane levensstijl van de etnische minderheden in de bergachtige gebieden van Quang Nam weerspiegelt. Dit voedt de bron van etnische cultuur en is een positieve factor die stabiliteit en vrede in het dorp brengt. Deze geest zal zeker worden bevorderd, vandaag en in de toekomst!

Reactie (0)