Aby „remake” serialu telewizyjnego przyciągnął widzów

Od początku 2025 roku seriale „remake” ponownie cieszą się zainteresowaniem. Wśród nich znajdują się „Mój ojciec, ten, który zostaje” (adaptacja chińskiego serialu „W imię rodziny”) oraz „Wiatr przez błękitne niebo” (z chińskiego serialu „Trzydzieści to jeszcze nie koniec”), który jest obecnie emitowany.

Jednak filmy te spotkały się również z wieloma kontrowersjami, głównie dotyczącymi aktorstwa, nienaturalności dialogów i przyćmienia oryginału. Pytanie brzmi: jak sprawić, by remake serialu telewizyjnego nie był bladą kopią, a prawdziwie atrakcyjnym dziełem?

Filmy Mój ojciec, ten, który został i Wiatr przez błękitne niebo (po prawej)

ZDJĘCIE: VFC

Jednak filmy te spotkały się również z wieloma kontrowersjami, głównie dotyczącymi aktorstwa, nienaturalności dialogów i przyćmienia oryginału. Pytanie brzmi: jak sprawić, by remake serialu telewizyjnego nie był bladą kopią, a prawdziwie atrakcyjnym dziełem?

Pierwszym czynnikiem decydującym o sukcesie lub porażce remake'u jest scenariusz. Wietnamska publiczność jest coraz bardziej wymagająca, zwłaszcza po obejrzeniu oryginału, który już odniósł sukces. Dlatego scenariusz, który jest po prostu przetłumaczony i zachowuje obce detale kulturowe, łatwo stworzy wrażenie dziwności i wymuszenia. Sukces poprzednich remake'ów, takich jak „Nguoi phan xu”, „Gao nep com te” czy „Huong vi tinh than”, pokazuje, że kluczem jest gruntowna wietnamizacja. Scenarzyści nie tylko zmienili dialogi, ale także dostosowali scenerię, zawód postaci, a nawet przekształcili aż 60% oryginalnego scenariusza, aby był bliższy życiu i psychologii Wietnamczyków. Dzięki temu widzowie mogą poczuć ducha oryginału i dostrzec siebie w każdym detalu i każdej linijce dialogu.

Film „ Wind Across the Blue Sky” zbiera mieszane recenzje, ponieważ widzowie uważają, że aktorzy nie nadają się do tej roli. Aby przekonująco odtworzyć postać, aktorzy muszą nie tylko prezentować wygląd zbliżony do oryginału, ale także odzwierciedlać temperament i psychologię postaci, jakich oczekuje publiczność. Remake'i, takie jak „Życie z teściową” czy „Kwitnąca jabłoń ”, pokazują, że aktorzy „dopasowani” do roli mogą podnieść jej rangę, a nawet wywołać efekt społeczny wykraczający poza ramy filmu. Dlatego casting w remake'ach musi być szczególnie ostrożny, aby uniknąć sytuacji, w których „popularne gwiazdy” są zmuszane do odgrywania ról tylko ze względu na swoją reputację.

Niezaprzeczalnie, czynniki kulturowe są kluczem do udanego remake'u. Film popularny w Chinach czy Korei niekoniecznie sprawdzi się w Wietnamie. Szczegóły dotyczące relacji rodzinnych, środowiska pracy i zasad postępowania w miłości… muszą zostać dostosowane do realiów wietnamskiego społeczeństwa, czego przykładem jest sukces filmu „Sędzia” nie tylko dzięki dramatycznemu scenariuszowi, ale także dzięki przedstawieniu świata przestępczego z typowymi dla Wietnamu konfliktami, dzięki czemu widzowie czują się w nim blisko i są wciągnięci.

Kolejną słabością wielu ostatnich remake'ów jest nienaturalny rytm i sztywne dialogi. Widzowie łatwo rozpoznają, kiedy reżyser jest „obsesyjnie” skupiony na oryginale, co prowadzi do stereotypowego stylu opowiadania historii. Aby stworzyć coś nowego, reżyser musi mieć kreatywne podejście i wiedzieć, jak zaaranżować rytm, aby pasował do przyzwyczajeń widzów w kraju. Ponadto, inwestowanie w zdjęcia, muzykę i kostiumy również przyczynia się do stworzenia nowej tożsamości, zamiast powielania oryginału.

Source: https://thanhnien.vn/de-phim-truyen-hinh-remake-hut-khan-gia-185250915233033848.htm