Pływający targ Cai Rang został opuszczony przez wielu handlarzy (zdjęcie: Bao Tran).
Podczas wizyty na pływającym targu Cai Rang miliarder Joe Lewis, właściciel klubu Tottenham, wyraził zainteresowanie charakterystyką regionu delty Mekongu w Wietnamie i zadał wiele pytań na temat systemu wałów chroniących brzeg rzeki Can Tho przed erozją.
Jak relacjonował Nguyen Hong Hieu, dyrektor generalny Hieutour International Travel Company (Can Tho), osoba, która bezpośrednio oprowadzała grupę brytyjskiego miliardera: „Brytyjski miliarder zapytał, czy istnieje sposób, aby betonowe nabrzeża były bardziej ekologiczne? Gdyby od nabrzeża Ninh Kieu do pływającego targu z rzędami zalanych drzew po obu stronach, typowymi dla delty Mekongu, krajobraz byłby cudowny.
Ten obraz pokaże turystom wyraźniej, że Can Tho to ekologiczne miasto, z wyjątkowym, tradycyjnym pływającym targiem w sercu rozwijającego się miasta. To sprawi, że turyści będą zachwyceni i będą chcieli tu wracać wielokrotnie.
Chęć zobaczenia wyjątkowych atrakcji Delty Mekongu na pływającym targu Cai Rang nie jest jedynie pragnieniem brytyjskich miliarderów, ale większości turystów odwiedzających to miejsce.
Przybywając na pływający targ Cai Rang, ludzie nie widzą już łodzi na nabrzeżu, lecz zamiast tego widzą handlarzy zmagających się z załadunkiem towarów pośród zbrojonego betonu (zdjęcie: Bao Tran).
Im więcej turystów, tym więcej kupców opuszcza pływający targ!
Według statystyk lokalnego Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki, liczba odwiedzających pływający targ Cai Rang rośnie o 12-15% rocznie. Średnio w godzinach szczytu dziennie kursuje ponad 200 łodzi odbierających i odwożących turystów.
W przeciwieństwie do rosnącej liczby turystów, liczba łodzi i statków handlarzy na pływającym targu maleje. Z 500-600 łodzi i statków dekad temu, tętniących życiem handlowym, obecnie na pływającym targu znajduje się zaledwie 250-300 łodzi, co oznacza spadek o 50-60%.
W raporcie sporządzonym przez Ludowy Komitet dystryktu Cai Rang stwierdzono, że pierwszym powodem, dla którego pływający targ stracił na atrakcyjności, jest infrastruktura, która stworzyła dogodne warunki do handlu drogowego. Handlarze przybywają na ląd, aby zarabiać na życie.
Ponadto, wpływ projektu nabrzeża rzeki Can Tho naruszył naturalną strukturę pływającego targowiska, polegającą na przemieszczaniu się „nad nabrzeżem, pod łodzią”, co doprowadziło do rozproszenia handlarzy. W tym kontekście projekt „Ochrona i rozwój pływającego targowiska Cai Rang” jest uważany za pilne i ważne działanie.
Łodzie i łodzie turystyczne stanowią większość pojazdów poruszających się po pływającym targu Cai Rang (zdjęcie: Bao Tran).
W ciągu 5 lat realizacji projektu zrealizowano większość działań mających na celu zachowanie wartości kulturowych pływającego targu Cai Rang w połączeniu z rozwojem turystyki. W szczególności: udzielono pożyczek prawie 500 gospodarstwom domowym na rozwój turystyki, zainwestowano ponad 35 miliardów VND w budowę nabrzeży pływającego targu, przetransportowano wiele tratw do bezpiecznych miejsc cumowania; zorganizowano trasy komunikacyjne, zapewniono ruch na drogach wodnych; przeprowadzono działania propagandowe mające na celu podniesienie świadomości społecznej na temat higieny i bezpieczeństwa na pływającym targu.
Oprócz tego, ostatnio Ludowy Komitet dystryktu Cai Rang zainwestował także w budowę pewnej pomocniczej infrastruktury, takiej jak: modernizacja sieci energetycznej na rzece, zaproszenie przedsiębiorstw do inwestowania w miejsca odpoczynku oraz inwestycja w statki wycieczkowe sprzedające pamiątki i lokalne specjały.
Kupcy z trudem transportowali towary, scena „na nabrzeżu i pod łodzią” już nie istnieje (zdjęcie: Bao Tran).
Konieczność przejścia z naturalnych rynków pływających na sztuczne rynki pływające
Poza nowym wizerunkiem pływającego targowiska, działania mające na celu zachowanie kultury pływającego targowiska wciąż napotykają na wiele ograniczeń. Zazwyczaj brakuje prawdziwych scen na nabrzeżu i na statkach, a liczba statków handlowych maleje. Poza tym, ludzie nie zbudowali świadomości, aby zatrzymać turystów na dłużej.
Według badań, turyści odwiedzający pływający targ przybywają głównie z nabrzeża turystycznego w Ninh Kieu (dzielnica Ninh Kieu), reszta z nabrzeży spontanicznych, firm oferujących łodzie turystyczne, a liczba odwiedzających pochodzi z wielu źródeł, niepodlegających ścisłej kontroli. Z tego powodu jakość turystyki na pływającym targu spadła.
Obecnie na pływającym targu odbywają się głównie targi w celach turystycznych (zdjęcie: Bao Tran).
Turyści przechodzą przez tymczasowy most, aby dostać się na pływające tratwy (zdjęcie: Bao Tran).
Pani Dang Thi Kieu Trang (45 lat, mieszkanka Ninh Thuan), turystka odwiedzająca pływający targ, powiedziała: „Przeczytałam recenzję (przewodnik) i zobaczyłam, że zaleca się wejście z molo, ale ponieważ obudziłam się późno, ktoś z okolicy polecił mi prywatną łódź, która miała mnie zawieźć, gdziekolwiek zechcę. Cena rejsu wynosi jednak 200 000 VND od osoby, co jest dość wysoką kwotą, więc musiałam długo się targować, żeby zejść do 150 000 VND od osoby”.
Według pani Trang, pływający targ Cai Rang bardzo się zmienił od jej ostatniej wizyty w 2019 roku. Obecnie pływający targ przyciąga więcej turystów, ale jakość usług turystycznych nie jest kontrolowana.
Wciąż mam wrażenie, że ten pływający targ jest inny niż wiele lat temu. Myślę, że gdyby na targu było więcej łodzi sprzedających owoce, jak na zdjęciu, byłby ciekawszy.
Nie tylko pani Trang, ale i wielu turystów uważa, że na pływającym targu brakuje łodzi kupieckich. Zamiast gwarnego handlu warzywami, turyści widzą teraz łodzie i kajaki sprzedające jedzenie, by lepiej służyć turystom.
„Nie tylko kulinarne doznania, chcę zobaczyć, jak ludzie na rzece sprzedają towary i produkty rolne. Czy są tanie, czy mogę ich spróbować?… Nie mam jednak zbyt wielu okazji, żeby tego doświadczyć, ponieważ łodzie tutaj to głównie łodzie z jedzeniem. Widzę tylko kilka łodzi z arbuzami i batatami, zupełnie innych niż te, które widzę na zdjęciach” – powiedziała pani Kim Lien (48 lat, mieszkanka Thai Binh).
Badacz kultury Nham Hung zauważył, że pierwotna kultura pływającego targowiska Cai Rang zanikła. Obraz kupców handlujących na nabrzeżu i łodziach, który stanowił jeden z typowych elementów kultury rzecznej, zaginął.
„Uprawianie turystyki nie oznacza utraty wewnętrznej kultury, ale musi zachować elementy, które składają się na starożytną kulturę targowiska, na przykład podtrzymywanie relacji między kupcami. Kupcy są podmiotem kultury targowiska, konieczne jest stworzenie im wszelkich warunków do pozostania na targowisku, aby ożywić obraz na nabrzeżu i pod łodzią”.
Według badacza Nhama Hunga, wiele działań na pływającym targu wymaga modyfikacji. Pierwszym krokiem jest zadowolenie turystów, kolejnym zatrzymanie handlarzy. Najpilniejszym krokiem jest przekształcenie nasypu przeciwerozyjnego w nasyp służący pływającemu targowi.
Pan Hung zaznaczył, że osoby zajmujące się ochroną przyrody muszą zrozumieć relacje panujące na pływającym targu. Przede wszystkim relacje między handlarzami, a następnie między usługodawcami a turystami.
„W przeszłości struktura pływającego targowiska opierała się na kupcach i rolnikach. Rolnicy przywozili swoje produkty na sprzedaż, kupcy je kupowali, a następnie sprzedawali gdzie indziej. Najpierw pojawiła się potrzeba konsumpcji produktów rolnych, a stopniowo rozwijały się inne rodzaje usług. Hurtownicy towarów i żywności w przeszłości obsługiwali głównie kupców” – wyjaśnił badacz Nham Hung.
Badaczka kultury Nham Hung (zdjęcie: Bao Tran).
Potrzebna jest „społeczna pomoc”
Badacz Nham Hung wskazał również na liczne zalety Cai Rang, które dowodzą, że jest to jeden z największych pływających targów o najdogodniejszej lokalizacji geograficznej w delcie Mekongu.
„Zaletą wietnamskiego targu pływającego jest naturalna rzeka i naturalny krajobraz, podczas gdy w Tajlandii targ pływający odbywa się po kanałach i ma elementy scenografii. Ich targ pływający znajduje się około 50 km od centrum miasta, podczas gdy targ pływający Cai Rang znajduje się w samym sercu miasta, w samym sercu ogrodu” – pan Hung analizował zalety targu pływającego Cai Rang.
Według pana Nhama Hunga, pływający targ w Cai Rang ma już swoją pozycję na światowej mapie turystycznej. Jednak, aby produkt ten mógł rozwinąć się na skalę ogólnokrajową, w dłuższej perspektywie potrzebne są „społeczne ręce” do zaangażowania w inwestycje. W procesie konserwacji, kultura pływającego targu stanie się produktem turystycznym.
„Nadszedł czas, aby rząd wezwał duże przedsiębiorstwa do udziału i inwestycji, a także zobowiązał się do rozwoju pływających rynków. Konieczne jest zharmonizowanie interesów wszystkich stron, a pierwszymi beneficjentami muszą być turyści.
„Dostawcy usług na rynku płynnym są już wrażliwi, ale nadal potrzebują dobrze ugruntowanego mechanizmu. W tym mechanizmie uczestniczy 5 wzajemnie na siebie oddziałujących komponentów: agencje zarządzające – inwestorzy – kupcy – firmy usługowe – turyści, wszyscy w harmonii” – podkreślił pan Nham Hung.
Link źródłowy
Komentarz (0)