นกนางนวลบินโฉบเข้าหาพระอาทิตย์สีแดง บ่ายวันนั้นค่อย ๆ ตก ในทะเล แม้ว่าพระอาทิตย์จะตกมานานแล้ว แต่ความมืดก็ค่อยๆ ลงสู่ผิวน้ำอย่างช้า ๆ เวลาพลบค่ำมักจะยาวนาน ฉันเคยนั่งอยู่ท่ามกลางความหนาวเย็นและเฝ้าดูคลื่นขุ่นซัดและแตกตัวบนผืนทราย เมื่อทะเลจมอยู่ในสายลมแรงของฤดูหนาว จากนั้นก็ผ่านไปอย่างกะทันหันเมื่อทะเลเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูใบไม้ผลิ สี่ฤดูกาลยังคงเป็นเสียงคลื่นกระทบฝั่ง แต่เฉพาะในฤดูร้อนเท่านั้นที่ทะเลจะเปล่งประกายสีฟ้าอ่อนราวกับผ้าไหมซึ่งเข้ากับสีของท้องฟ้า

ฉันเกิดในหมู่บ้านชาวประมง เมื่อเปิดประตูบ้านก็มองเห็นทะเลได้ ในวัยเด็ก เรือประมงที่ทาสีเขียวสดและสีแดงมักมีเสน่ห์ดึงดูดฉันเป็นพิเศษ ในช่วงบ่ายเมื่อเรือจอดเทียบท่า ฉันชอบที่จะดื่มด่ำกับบรรยากาศคึกคักของการซื้อขายที่ท่าเรือประมง เมื่อฉันตื่นนอนพร้อมกับพระอาทิตย์ขึ้นเหนือท้องทะเลหรือได้นั่งดูพระอาทิตย์ตกดินที่ค่อยๆ มืดลง ฉันมักจะหาข้ออ้างเพื่อไปนั่งเล่นรอบๆ ตัวเรือที่โคลงเคลง เมื่อมองดูการซื้อขายที่เชิงคลื่น ฉันรู้สึกอบอุ่นและมีความหวังในใจท่ามกลางความกว้างใหญ่ของมหาสมุทร
หมู่บ้านชาวประมงมักไม่มีผู้คนเพราะมักเกี่ยวข้องกับการลอยตัวบนคลื่น ดวงตาของคนในบ้านจึงมองไปไกลๆ รอคอย เรื่องราวเกี่ยวกับตำนานหินสามีที่รอคอยของชาวเวียดนามโบราณซึ่งสร้างฉากที่ภรรยาอุ้มลูกรอสามีจากทะเลได้จ้องมองมาอย่างยาวนานตลอดประวัติศาสตร์ จนกระทั่งทุกวันนี้ ดวงตาของหมู่บ้านชาวประมงยังคงเฝ้าดูทะเลสงบทุกวัน เพื่อให้ผู้คนที่อยู่ห่างไกลในทะเลมีเท้าที่แข็งแรงและหินที่นุ่มนวล ในการกลับมาของเรือแต่ละลำ นอกจากความสุขจากผลของงานหนักที่ยิ่งใหญ่แล้ว ยังมีความสุขจากความสงบและการกลับมารวมกัน บางทีไม่มีที่ใดมีอันตรายและความไม่แน่นอนมากเท่ากับทะเลลึก แต่เพื่อประโยชน์ในการหาเลี้ยงชีพ จากรุ่นสู่รุ่น ผู้คนยังคงประกอบอาชีพและผูกพันกับทะเล
และเนื่องจากต้องการทะเลที่สงบ หมู่บ้านชาวประมงแต่ละแห่งจึงมีพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์เป็นของตนเอง ตลอดแนวชายฝั่งของประเทศมีหมู่บ้านชาวประมงมากมายหลายวิธีในการบูชาเทพเจ้าเพื่อขอความสงบสุขแก่ผู้ที่ล่องลอยอยู่บนคลื่น ชาวเวียดนามมีความศรัทธาในทุกสิ่งที่เป็นวิญญาณตราบใดที่ผู้คนมีความจริงใจ เมื่อผมยังเป็นเด็ก เมื่อผมเห็นพิธีการจับปลาของบ้านเกิดเป็นครั้งแรก ผมรู้สึกประหลาดใจกับความประณีตและความซับซ้อนเมื่อเห็นผู้หญิงเตรียมเครื่องบูชา แต่ละสถานที่มีวิธีการของตัวเอง เพียงแต่ความจริงใจเท่านั้นที่เหมือนกัน ความปรารถนาก็คล้ายคลึงกันมาก
บ่ายวันนั้นลมพัดแรง ลมที่พัดมาจากทะเลพัดเอากลิ่นเค็มๆ มา ฉันนั่งดูตัวเรือจากระยะไกล จากเมื่อก่อนมันเป็นเพียงจุดเล็กๆ จนกระทั่งฉันเอื้อมมือไปแตะไม้ที่กรอบแกรบแต่ละชิ้น สูดกลิ่นคาวปลาของอาหารทะเล เห็นรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าที่มืดมนเพราะแสงแดดและลม ทันใดนั้นหัวใจของฉันก็อยากจะร้องเพลง ความรู้สึกคุ้นเคยกลับคืนมาเมื่อก้าวเท้าอย่างรวดเร็วบนดาดฟ้า ฉันรู้สึกเหมือนได้เห็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่แอบซ่อนตัวอยู่ริมทะเลในช่วงบ่ายอีกครั้ง ซึ่งกำลังต้อนรับเรือที่กลับมายังท่าเรือประมง ฉันเห็นผู้หญิงในหมู่บ้านชาวประมงที่มีดวงตาเป็นประกายหลังจากรอคอยจากทะเลมาหลายวัน
ในอนาคตของหลายชั่วอายุคนข้างหน้า ทะเลก็ยังคงเป็นส่วนหนึ่งที่ยิ่งใหญ่โอบอุ้มบ้านเกิดของฉัน โอบอุ้มชีวิตของผู้ที่เกิดมาจากทะเล แค่คิดถึงทะเล ลมหายใจของฉันก็เต็มไปด้วยรสเค็ม...
ที่มา: https://baogialai.com.vn/bien-cua-ngay-mai-post326541.html
การแสดงความคิดเห็น (0)