
3 ครั้งดังกล่าวเกิดขึ้นในปี 1976, 1991 และปัจจุบันคือปี 2025 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตามเอกสารเดือนกุมภาพันธ์ 1976 นิญถ่วน บิ่ญถ่วน และบิ่ญตุย (เมืองลากี ปัจจุบันคือฮามทาน) ในภูมิภาคตอนใต้ตอนกลางได้รวมเป็นจังหวัดเดียว ชื่อว่า ถวนไฮ ถวนไฮมีอาณาเขตติดกับจังหวัดคานห์ฮัวทางทิศเหนือ ติดกับทะเลตะวันออกทางทิศใต้และทิศตะวันออก และติดกับจังหวัดแลมดงและด่งไนทางทิศตะวันตก มีแนวชายฝั่งทะเลยาวเกือบ 300 กม. ทอดยาวจากคานห์ฮัวไปจนถึงดินแดนตะกอนน้ำพาบิ่ญเจิว เขต บ่าเรีย-วุงเต่า และศูนย์กลางการปกครองในตัวเมืองฟานรัง มีป้ายทะเบียนรถ 48
ในปี 1991 จังหวัดถวนไฮถูกแยกออกเป็น 2 จังหวัดตามเจตนารมณ์ของมติสมัชชาแห่งชาติครั้งที่ 8 สมัยประชุมที่ 10 เมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 1991 ชื่อว่าจังหวัดบิ่ญถวนและจังหวัดนิญถวน จังหวัดบิ่ญถวนมี 9 หน่วยงานบริหาร ได้แก่ 1 เมืองและ 8 อำเภอ ได้แก่ เมืองฟานเทียต ซึ่งเป็นศูนย์กลางการบริหารของจังหวัดและ 8 อำเภอ ได้แก่ ตุยฟอง บั๊กบิ่ญ ฮัมถวนบั๊ก ฮัมถวนนาม ฮัมทัน ทันห์ลินห์ ดุกลินห์ และฟูกวี ปัจจุบันมี 10 อำเภอและตำบล เนื่องจากเมืองลากีแยกจากอำเภอฮัมทัน มีแนวชายฝั่งทะเลยาว 192 กิโลเมตร ทอดยาวจากแหลมดาเช็ท ติดกับกานาในนิญถวน ไปจนถึงดินแดนตะกอนน้ำพาบิ่ญเจิวในจังหวัดบ่าเรีย-หวุงเต่า ปัจจุบันจังหวัดบิ่ญถวนมีป้ายทะเบียนรถ 86 แทนที่จะเป็น 48 ซึ่งเป็นหมายเลขที่ชาว ดั๊กนง ใช้
หลังจากแยกจังหวัดกันมานานกว่า 30 ปี ในปี 2025 จังหวัดบิ่ญถ่วนได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก โดยมีผลงานที่โดดเด่นมากมาย ต้องขอบคุณการจราจรที่เปิดกว้าง การขนส่งที่หลากหลาย และเทคโนโลยีสารสนเทศที่ได้รับการพัฒนา จังหวัดบิ่ญถ่วนและจังหวัดอื่นๆ ทั่วประเทศ กำลังดำเนินการตามนโยบายของรัฐบาลกลางในการรวมหน่วยงานบริหารทุกระดับให้เหมาะสมกับสถานการณ์ใหม่ ตามรายชื่อหน่วยงานบริหารระดับจังหวัด 34 แห่งที่ได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการบริหารกลางเมื่อเร็วๆ นี้ จังหวัดบิ่ญถ่วน ลัมดง และดักนง จะรวมเป็นจังหวัดเดียวที่มีชื่อว่าจังหวัดลัมดง
นี่เป็นครั้งที่สามที่จังหวัดบิ่ญถวนรวมและแยกตัวออกจากจังหวัดที่ฉันรู้จักและเคยเห็นมา ทำให้ฉันนึกถึงปี 1991 ตอนที่ฉันอาศัยอยู่ในเขตทานไฮ เมืองฟานเทียต (เก่า) จนถึงตอนนี้ ฉันยังคงจำได้ว่าคนส่วนใหญ่ในสมัยนั้นไม่สนใจการแยกตัวของจังหวัด แต่สนใจแต่เจ้าหน้าที่และข้าราชการเป็นหลัก แต่โดยทั่วไปแล้ว เรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติมาก หลังจากการแยกตัว จังหวัดบิ่ญถวนเน้นที่การสนับสนุนนิงถวนในแง่ของทรัพยากรบุคคลและสิ่งอำนวยความสะดวก ในเวลานั้น มีนโยบายสนับสนุนเจ้าหน้าที่และข้าราชการ ผู้ที่มาจากจังหวัดนิงถวนให้กลับมาทำงานในจังหวัด และผู้ที่สมัครใจทำงานในนิงถวนสามารถไปทำงานได้
โดยทั่วไปแล้ว บรรดาผู้เกษียณอายุราชการของหนังสือพิมพ์บิ่ญถ่วนหลายคนยังคงจำได้ว่า นายไม ตี, ตรัน บาว กิม, ไทย กวาง จุง... ต่อมาทำงานที่หนังสือพิมพ์นิงถ่วน ก่อนที่จังหวัดจะถูกแบ่งแยก พวกเขาเป็นพนักงาน นักข่าวของหนังสือพิมพ์นิงถ่วน จากนั้นจึงใช้โอกาสนี้แบ่งจังหวัดออกจากกัน พวกเขาก็กลับบ้านเกิดเพื่อทำงานเหมือนนายไม กิม "ก่อนที่จังหวัดจะถูกแบ่งแยก หนังสือพิมพ์นิงถ่วนมีพนักงาน นักข่าว และพนักงานประมาณ 30 คน เมื่อจังหวัดนิงถ่วนถูกแบ่งออกเป็น 2 จังหวัด พี่น้องบางคนซึ่งเป็นคนจากนิงถ่วนขอกลับมาที่หนังสือพิมพ์นิงถ่วนเพื่อทำงานร่วมกับพี่น้องคนอื่นๆ ที่อาสา" อดีตผู้เกษียณอายุราชการของหนังสือพิมพ์บิ่ญถ่วนเล่า
เป็นเรื่องของการแยกกัน แต่การรวมกันนั้นแตกต่างกัน มันเกี่ยวข้องกับผู้คน โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่และข้าราชการ เช่นเดียวกับการรวมกันเป็นหน่วยงานบริหารระดับจังหวัดในปัจจุบัน การรวมจังหวัด 2-3 จังหวัดเข้าด้วยกัน ทำงานในที่เดียวกันและมีงานเดียวกัน ก็จะต้องมีการเลิกจ้าง นี่เป็นสิ่งที่เรารู้กันดีอยู่แล้ว แต่เมื่อการคมนาคมสะดวกขึ้น วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีพัฒนาขึ้น และกฎหมายสมบูรณ์แบบแล้ว การรวมกันเป็นจังหวัดเพื่อให้ประเทศเติบโตก็หลีกเลี่ยงไม่ได้...
ที่มา: https://baobinhthuan.com.vn/binh-thuan-voi-3-lan-nhap-tach-tinh-gan-nhat-129607.html
การแสดงความคิดเห็น (0)