เช้าฤดูร้อน

ภาพประกอบ: ผู้สนับสนุน

ก้าวออกมาแต่เช้า ผ่านตรอกซอกซอยที่มีดอกตีนเป็ด ซึ่งเป็นช่อดอกตีนเป็ดสีชมพูห้อยลงมาพร้อมกลีบดอกรูปหัวใจอันบอบบาง นี่คือฤดูกาลแห่งกอล์ฟที่สดใสงดงาม ฉันยกมือขึ้นเพื่อยกช่อดอกไม้ที่ต่ำลงเพื่อต้อนรับวันใหม่ให้กับดอกไม้และเดินต่อไปตามทางผ่านทุ่งนา ติกอนเตือนฉันว่าเวลาได้ผ่านไปแล้ว ฤดูกาลเปลี่ยน เส้นทางที่คุ้นเคยก็แตกต่างไปทุกวัน ริมขอบทั้งสองข้างมีดอกเบญจมาศสีขาวบานสะพรั่งเป็นพวงสวยงามคล้ายลูกไม้สีขาว มีสีเหลืองสดใสแซมอยู่บริเวณขอบเสื้อสีเขียวของหญิงสาว ที่งดงามยิ่งไปกว่านั้นยังมีต้นแตรสีเหลืองที่ปลูกเรียงรายเป็นแนวตรงตลอดสองข้างถนนอีกด้วย เมื่อพระอาทิตย์กลับมา ดอกไม้ก็บานเป็นช่อสีเหลืองสดใส ทำเอาผู้คนที่ผ่านไปมาตะลึง ต้นฤดูร้อนมีพลังในการสร้างวิตามินที่เป็นแรงบันดาลใจ กลิ่นฟางสดผสมกับกลิ่นดอกไม้และหญ้าฟุ้งตามสายลมอ่อนๆ ทำให้ถนนในชนบทมีกลิ่นหอมและหลากสีสัน ผ่อนคลายทุกเซลล์และไปโดยไม่ต้องคิด มันรู้สึกสบายและน่ารื่นรมย์มาก ฉันเดินไปเติมเต็มอกและสูดกลิ่นอันบริสุทธิ์ของสวรรค์และโลกเข้าไปอย่างเต็มปอดเพื่อเป็นการขอบคุณชีวิต...

ฉันวิ่งตามถนนไปรอบๆ ใจกลางเมืองด้วยความตื่นเต้น ถนนสายหนึ่งทอดยาวอยู่ติดกับทุ่งดอก Lagerstroemia ที่กำลังบาน โดยดอกไม้เหล่านั้นทอดยาวและเบ่งบานราวกับเทียนสีม่วง ถัดมาอีกหน่อยก็จะเป็นแถวของต้นราชพฤกษ์ที่มีดอกไม้กระจัดกระจาย โดยช่อดอกดูดซับแสงแดดสีแดงสด ไปที่ไหนก็ได้ยินเสียงจั๊กจั่นตามไปด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเดินผ่านโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ใต้ต้นไทร ต้นพะยูง และต้นใบแดงที่ปลูกอยู่ทั่วบริเวณสนามโรงเรียน ไม่ปรากฏเงาแม้สักเงาเดียว มีเพียงเสียงจั๊กจั่นเท่านั้น จั๊กจั่นร้องเสียงดังมากจนฉันคิดว่ามีจั๊กจั่นอยู่บนใบไม้ทุกใบ ตอนเด็กๆ ฉันได้ยินเสียงจั๊กจั่นแต่ไม่เคยเห็นมากขนาดนี้ เป็นเพราะเมืองน่ารักที่อยู่ติดทุ่งนาเย็นสบาย โล่งกว้าง และต้นไม้เขียวชอุ่มหรือเปล่าที่จั๊กจั่นจึงมาร้องเพลง?

หลังจากเดินอ้อมไปตามปกติแล้ว ฉันก็กลับถึงบ้าน ดวงอาทิตย์เพิ่งขึ้น และแสงแดดในสวนเล็ก ๆ ในยามเช้าก็สว่างขึ้นทันที ฝูงนกกระจอกกระโดดจากกิ่งหนึ่งไปยังอีกกิ่งหนึ่ง ส่งเสียงเจื้อยแจ้วและเล่นกันตั้งแต่กิ่งฝรั่งไปจนถึงกิ่งมะยม นกกระจอกเป็นสัตว์ที่กล้าหาญและไม่กลัวอะไรเลย ฉันยืนใกล้ชิดกับนกมากจนสามารถเอื้อมมือไปสัมผัสขนอันนุ่มนวลของมันได้ นกกระจอกคู่นี้ไม่สนใจผู้หญิงที่กำลังเฝ้าดู แต่ก็ยังส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้วและกอดกันอย่างเร่าร้อน ขนที่นุ่มดุจกำมะหยี่พลิ้วไหวอย่างกะทันหันเมื่อแสงแดดส่องผ่าน เป็นเรื่องน่าแปลกที่แสงแดดอ่อนๆ ในยามเช้าของฤดูร้อนช่วยให้สิ่งต่างๆ เผยความงดงามที่แท้จริงออกมา

ฉันเดินออกไปที่สวนของตัวเองหลังจากตื่นนอนเพราะแสงอาทิตย์ โดยค่อยๆ ลงมือดูแลกิ่งและใบหญ้าทุกกิ่ง เช้าอันสดชื่น ใบไม้ ดอกไม้ หยดน้ำค้าง การนอนดึกในสวนทำให้หัวใจของฉันสงบ ความรู้สึกที่ไม่ถูกทรมานด้วยความโกรธเคืองในชีวิตอีกต่อไป...

ที่มา: https://baophuyen.vn/sang-tac/202505/buoi-som-mua-he-f8220fb/