เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นจากการสั่งชา 30 แก้ว พร้อมขอให้เขียนชื่อลูกค้าแต่ละคนลงบนแก้วแต่ละใบ ด้วยความไม่พอใจในคำขอนี้ ผู้ส่งสินค้าจึงโพสต์เรื่องราวลงบนโซเชียลมีเดียพร้อมเบอร์โทรศัพท์และที่อยู่ของลูกค้า ส่งผลให้ลูกค้าหญิงรายนี้ตกเป็นเป้าวิพากษ์วิจารณ์ ถูกบังคับให้ล็อกหน้าเพจส่วนตัว และถูกบริษัทสั่งพักงาน ขณะเดียวกัน ผู้ส่งสินค้าเองก็ถูกเลิกจ้างเนื่องจากละเมิดกฎเกณฑ์วิชาชีพ เหตุการณ์นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ผลลัพธ์กลับทำให้ผู้ที่เกี่ยวข้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ทั้งถูกวิพากษ์วิจารณ์จากสังคมและถูกเลิกจ้าง
เป็นเรื่องที่น่าสังเกตว่าเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกในสังคมปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทที่ "การสั่งการ" ไม่ได้เป็นเพียงกระแสนิยมอีกต่อไป แต่กลับกลายเป็นส่วนสำคัญในชีวิต อย่างไรก็ตาม เหตุผลที่เหตุการณ์นี้ "สร้างกระแส" บนโซเชียลมีเดียนั้นเป็นเพราะพฤติกรรมของทั้งสองฝ่าย แทนที่จะหารือกันเพื่อหาทางออกที่ดีให้ทั้งสองฝ่าย หลังจากส่งข้อความเพียงไม่กี่บรรทัด ทั้งสองฝ่ายกลับโพสต์เหตุการณ์นี้ "ออนไลน์" และถูก "คำตัดสินของชุมชนออนไลน์" พัดพาไป
ตัวละครทั้งสองในเรื่องข้างต้นต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง ไม่มีใครถูกหรือผิดโดยสิ้นเชิง แต่ความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดคือการเปิดเผยข้อมูลส่วนบุคคลของผู้อื่น ซึ่งในกรณีนี้คือลูกค้า ซึ่งเป็นการละเมิดข้อมูลส่วนบุคคลตามที่กฎหมายกำหนด จากนั้นเรื่องราวที่เป็นเพียงความขัดแย้งส่วนตัวก็กลายเป็นสงครามน้ำลายบนโลกออนไลน์ หลายคนถึงกับเข้าไปโจมตีเว็บไซต์ของบริษัทลูกค้าหญิง หรือบางคนก็ใช้ถ้อยคำหยาบคายใส่ครอบครัวของผู้ส่งสินค้า...
เรื่องนี้คงไม่บานปลายเกินไปนัก หากทั้งสองฝ่ายมีความเห็นพ้องต้องกันอย่างสงบเสงี่ยม ประพฤติตนอย่างสุภาพ เข้าใจ เคารพ และแบ่งปันซึ่งกันและกัน ลูกค้าอาจพิจารณาขอเพิ่มเติม หรือตกลงเรื่องค่าธรรมเนียมและเวลาเพิ่มเติม ในทางกลับกัน แทนที่จะปฏิเสธทันที ผู้ส่งสินค้าอาจเจรจาเงื่อนไขเพิ่มเติม หรือปฏิเสธอย่างสุภาพก็ได้ เรื่องราวนี้คงจะจบลงอย่างนุ่มนวลและเรียบง่ายกว่านี้อย่างแน่นอน
เหตุการณ์นี้ทำให้เราเห็นอีกครั้งว่าในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะในยุคที่การสื่อสารออนไลน์ได้รับความนิยมเพิ่มมากขึ้น การเรียนรู้ที่จะประพฤติตนอย่างชาญฉลาดและยืดหยุ่นในแต่ละสถานการณ์จึงเป็นสิ่งสำคัญเพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ที่ไม่จำเป็นซึ่งส่งผลเสียต่อชีวิต
ที่มา: https://www.sggp.org.vn/chuyen-be-dung-xe-ra-to-post810031.html
การแสดงความคิดเห็น (0)