(NLDO) - เขาสอนเราเสมอว่าต้องต้อนรับอารมณ์ที่แท้จริงเมื่อเข้าสู่อาชีพและชีวิต
อายุ 37 ปีแล้ว! ฉันไม่ได้เรียนหนังสือมาเป็นเวลากว่าสิบปีแล้ว ห่างหายจากยุคที่ "อยากข้ามสะพานก็ต้องสร้างสะพาน ถ้าอยากให้ลูกเรียนดี ต้องรักครู" เสียแล้ว การจะเรียบเรียงคำพูดแต่ละคำเพื่อบอกเล่าถึงครูที่เคยสอนฉันสมัยเรียนนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ครูของฉัน – พรสวรรค์และความมุ่งมั่น
ความเคารพที่ผมมีต่อครูของผมยังคงเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกที่ชัดเจนและจริงใจที่สุดยังคงอยู่ในอ้อมกอดอำลาเมื่อครั้งที่ผมออกจาก วิญลอง เพื่อเริ่มต้นอาชีพในนครโฮจิมินห์
คุณคงสงสัยว่าฉันจะเขียนถึงใครในการประกวดครั้งนี้ ในเมื่อหัวข้อยังคงเป็นเรื่องของครูต้นแบบในชีวิตจริงอยู่ ฉันขอเลือกเส้นทางที่แตกต่างออกไปเพื่อมีพื้นที่อันมีค่าในหน้าหนังสือพิมพ์นี้ เพื่อแสดงความขอบคุณและเคารพต่อศิลปิน - เพื่อน - เป็นครั้งแรก และเหนือสิ่งอื่นใด ถ้อยคำที่ดีที่สุดที่จะอธิบายความสัมพันธ์ - นั่นคือครูคนปัจจุบันของฉัน: นักแสดง เล เหงียน ตวน อันห์
ตั้งแต่เดือนเมษายนปีนี้ ฉันได้ลงทะเบียนเรียนวิชานักแสดงละครเวทีที่โรงละครหงวาน เนื่องจากเริ่มเรียนช้าไปสองสามวัน ฉันจึงตามไม่ทันเมื่อเทียบกับนักเรียนคนอื่นๆ ในชั้นเรียน อีกเหตุผลที่ฉันรู้สึกช้าคือฉันอายุมากกว่าเพื่อนร่วมชั้น 15 ปี ช่องว่างระหว่างวัยค่อนข้างมากเมื่ออยู่ร่วมกัน แต่คุณครูตวนอันห์กล่าวว่า "ศิลปะไม่มีระยะห่าง โดยเฉพาะอายุ" ฉันเคยได้ยินคำพูดนี้มาก่อน แต่จากมุมมองของคุณครู ฉันเริ่มเชื่อว่ามันเป็นจริง! เหมือนกับวิธีที่เขาสอนให้ฉันเชื่อมั่นในแต่ละบทบาทบนเวที
ครูตวน อันห์ ของฉันเป็นนักพากย์เสียงด้วย เสียงของเขาจึงทุ้มลึกและเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก อย่างที่คนรุ่น Gen Z พูดกันตอนนี้ว่า "ติดหู" มาก การฟังเขาทำให้ฉันอินไปกับเรื่องราวของเขาทันที ทุกครั้งที่เขาแสดงบทพูดบนเวที น้ำเสียงของเขาเหมือนถูกตรึงไว้ในใจ พอกลับถึงบ้าน ฉันต้องฝึกซ้อมซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อจะได้พูดได้เหมือนเขา บางคืนเขามักจะเก็บเรื่องส่วนตัวไว้ "ทำงานล่วงเวลา" เพื่อฝึกฝนกับนักเรียนแต่ละคนในชั้นเรียน ขัดเกลาประโยคแต่ละคำ ฝึกฝนท่าทางแต่ละท่าอย่างละเอียดถี่ถ้วน เพื่อให้นักเรียนแต่ละคนได้แสดงบทบาทที่ดีที่สุดในการสอบปลายภาค เนื่องจากการฝึกเป็นช่วงดึก ทุกคนจึงหิว อาจารย์และนักเรียนจึงร่วมกันสั่งลูกชิ้นปลาทอดและชามะนาว รับประทานอาหารและฝึกซ้อมด้วยกัน
ครูของฉัน - เต็มไปด้วยความรัก
หลายครั้งที่เพื่อนๆ ชวนฉันไปเล่นละครสั้นบนเวที ฉันมักจะขอความช่วยเหลือว่า "คุณครูครับ ผมจะส่งบทที่ผมเขียนไปให้นะครับ ช่วยผมตัดต่อให้หน่อยได้ไหมครับ" ทันใดนั้นข้อความตอบกลับจากคุณครูตวน อันห์ก็ตอบกลับมาว่า "โอเคครับ" บางครั้งคุณครูยังถามกลับว่า "ทำไมยังไม่ส่งบทมาให้อีก ผมรอตัดต่ออยู่นะครับ รับรองว่าทุกคนจะมั่นใจ" บทสนทนาเหล่านี้ดูธรรมดาและเป็นกันเองมาก แต่เต็มไปด้วยความห่วงใยที่คุณครูมีต่อนักเรียน และความรักที่ศิลปินมีต่อศิลปะการแสดง
ใน "ขุมทรัพย์" เรื่องราวเกี่ยวกับคุณครูตวน อันห์ ก็มีช่วงเวลาที่เราทำให้เขาโกรธอยู่เหมือนกัน ตอนนั้นเรา (รวมถึงตัวฉันเอง) ไม่ได้ฝึกฝนอย่างจริงจัง บทเรียนที่เขาให้มาเป็นการบ้านก็ถูกละเลยไปเพราะเราให้ความสำคัญกับเรื่องอื่นๆ ในชีวิต หรือบางทีก็เพราะแค่สนุกโลก เบื้องหลังเวทีเต็มไปด้วยเวทมนตร์ทางอารมณ์ มันง่ายที่จะดึงเราออกจากเป้าหมายของการเรียนอย่างจริงจัง วันหนึ่งในห้องเรียน คุณครูโกรธมากจนอยากจะออกจากห้องเรียน ฉันเห็นแววตาผิดหวังในทุกคำพูดของเขา แต่ท่านไม่ได้ออกจากห้องเรียน แต่เลือกที่จะให้โอกาสเราแก้ไขตัวเองมากขึ้น ฉันตระหนักว่าครูไม่เพียงแต่เป็นคนที่มีความรู้มากมายเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่ "มีโอกาส" มากมายที่จะมอบให้ลูกศิษย์อย่างไร้ขีดจำกัด เพียงเพื่อแลกกับอนาคตที่สดใสของครู
คุณตวน อันห์ (ยืนด้านหลัง) และนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 26
นักแสดง Tuan Anh รับบทเป็น Mr. Hao - รับบท Miss Nam และ Mr. Muoi
ครูตวนอันห์และนักเขียนในงานเปิดตัวภาพยนตร์เรื่อง Hai Muoi
บางทีเรื่องราวที่ผมเล่าไปข้างต้นอาจไม่ใช่วิธีการเล่าเรื่องแบบครู แต่เหมือนการเล่าเรื่องแบบเพื่อนมากกว่า แต่นั่นเป็นความรู้สึกที่จริงใจอย่างยิ่ง และในบรรดาชื่อเรียกสายสัมพันธ์ทั้งหมดระหว่างผมกับตวน อันห์ คำว่า "ครู" ยังคงเป็นชื่อแรกที่ผมนึกถึงเสมอ ด้วยความเคารพอย่างสูง ครูไม่เพียงแต่ถ่ายทอดเปลวไฟแห่งความหลงใหลในศิลปะเท่านั้น แต่ยังร่วมเดินทางไปกับเราเพื่อผลักดันความฝันให้เป็นจริง ท่านคือผู้ที่ช่วยขยายขอบเขตของคำว่า "ครู" ให้ผม เปิดหัวใจให้ผมรับรู้ถึงความรู้สึกพิเศษเมื่อได้ก้าวเข้าสู่โลกแห่งศิลปะอันมหัศจรรย์เป็นครั้งแรก
ฉันไม่รู้ว่าครูจะดีใจขนาดไหนทุกครั้งที่ฉันคุยโวว่า "ครูคะ กลุ่มของเราได้ขึ้นแสดงบนเวทีแล้ว" หรือ "ครูคะ วันนี้ U (ครู - ศิลปินแห่งชาติ Hong Van) ชื่นชมละครสั้นเรื่องนี้เพราะความหมาย"... แต่ทุกครั้งที่เรานั่งดูเขาแปลงร่างเป็นตัวละครบนเวทีต่อหน้าผู้ชม เรากลับอยากตะโกนดังๆ ว่า "นี่แหละครูตวน อันห์ ของเรา ทุกคน" มันเป็นความรู้สึกภาคภูมิใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทั้งเคารพและใกล้ชิด และนั่นก็เป็นความรู้สึกชื่นชมที่เรามีต่อครูตวน อันห์ เช่นกัน
คุณครูขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง!
บทบาทที่โดดเด่น:
* เสียงพากย์:
Smurfette (The Smurfs - ซีซั่น 4 ถึง 8)
อุจิวะ ซาสึเกะ (นารูโตะ)
โซโล (วันพีซ)
เอลฟ์แมน (แฟรี่เทล)
ซุน โกคู (ดราก้อนบอล 1986)
* บทบาทที่น่าประทับใจ: คุณห่าว ในละครเรื่อง "คุณน้ำ คุณมั่ว", คุณน้ำ ในละครเรื่อง "กระแสวิญญาณ"
ที่มา: https://nld.com.vn/cuoc-thi-nguoi-thay-kinh-yeu-dua-uoc-mo-san-khau-ve-dich-196241031122146441.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)