
ชื่นชม โลก อันแสนฝันอย่างเงียบๆ ในนิทรรศการ “Road to the Clouds” ของ Loan Phuong - ภาพโดย: H.VY
นิทรรศการนี้เปิดโลกงานศิลป์สีทองอร่ามระยิบระยับ ที่ซึ่งดอกไม้ สัตว์ เด็กหญิง และก้อนเมฆผสานรวมกันเป็นหนึ่งเดียวราวกับเป็นจังหวะแห่งความฝัน นี่คือโลกเสมือนจริงของศิลปิน หลวน เฟือง ที่ซึ่งการวาดภาพช่วยเยียวยาจิตใจของเธอ
จากความทรงจำส่วนตัวสู่ความฝันร่วมกัน
ศิลปิน หลวน เฟือง เกิดในปี พ.ศ. 2530 เธอหลงใหลในงานศิลปะมาตั้งแต่เด็ก เธอเรียนวิชาเอกจิตรกรรมแล็กเกอร์ที่มหาวิทยาลัยวิจิตรศิลป์นครโฮจิมินห์ และสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทสาขาวิจิตรศิลป์ เธอยุ่งอยู่กับครอบครัว ลูกๆ และการสอนที่มหาวิทยาลัยวิจิตรศิลป์ เธอจึงกลับมาทำงานสร้างสรรค์อีกครั้งในปี พ.ศ. 2564
เส้นทางสู่เมฆา ของหลวน เฟือง เริ่มต้นจากความตกตะลึงจากการสูญเสียพ่อในช่วงการระบาดใหญ่ ในช่วงเวลากักตัว ต้องเผชิญกับกำแพงสี่ด้านที่บีบรัดและความเจ็บปวดจากการสูญเสีย หลวน เฟืองใฝ่ฝันถึงสรวงสวรรค์
ฉันเริ่มวาดภาพเพื่อเปิดโลกเสมือนจริงของตัวเอง โลกที่ฉันฝันถึงนั้นเรียบง่ายและงดงามราวกับบทกวี ไม่มีความเจ็บปวด มีเพียงความกลมกลืนระหว่างมนุษย์ พืช ดอกไม้ และสัตว์ผู้อ่อนโยน
การวาดภาพช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันรู้สึกเหมือนได้ไปทะเล ไปภูเขา หรือแม้แต่บินขึ้นไปบนเมฆ ใช้ชีวิตอย่างอิสระท่ามกลางธรรมชาติ ขณะที่เมืองยังคงเงียบสงบอยู่ข้างนอกนั้น..." - หลวน ฟอง เผยความในใจ
แม้ภาพวาดของหลวน เฟือง จะมาจากความเจ็บปวด แต่กลับไม่ได้หม่นหมองหรือโศกเศร้า แต่เปี่ยมไปด้วยพลังชีวิตและความเบิกบาน ผู้ชมสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณแห่งการฟื้นคืนชีพในบล็อกสีสันสดใส เฉดสีแดงระยิบระยับ และเส้นสายที่พลิ้วไหวอ่อนโยน
ในโลกนั้น ภาพลักษณ์ของผู้หญิงดูเปล่งประกาย บางครั้งเป็นหญิงสาวผู้เพ้อฝัน บางครั้งเป็นสัญลักษณ์ของธรรมชาติที่สงบและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ พวกเธอกลมกลืนไปกับดอกไม้ นก และสัตว์ต่างๆ กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต สร้างสรรค์พื้นที่อันแสนวิเศษและบริสุทธิ์...

สำหรับหลัน ฟอง การวาดภาพช่วยให้เธอหลีกหนีจากความเป็นจริง บินเข้าสู่พื้นที่แห่งสีสัน และปลดปล่อยอารมณ์และความคิดภายในที่คอยหลอกหลอนเธออยู่เสมอ - ภาพ: H.VY
เสียงผู้หญิงที่อ่อนโยนและคงทนด้วยแล็กเกอร์
ด้วยประสบการณ์ 15 ปีในการทำงานกับแล็กเกอร์ สำหรับหลวน เฟือง นี่ไม่เพียงแต่เป็นวัสดุ แต่ยังเป็นความทรงจำ เป็นตะกอนแห่งกาลเวลา ทุกครั้งที่เธอขัดเงา มันเปรียบเสมือนการสลักลงในจิตวิญญาณของเธอ ทั้งเจ็บปวดและเปล่งประกาย...
เมื่อแสงสะท้อนลงบนทอง เงิน หรือเปลือกไข่ ภาพวาดจะเปลี่ยนแปลงราวกับกำลังหายใจและมีชีวิต หลวน ฟอง ไม่ได้แสวงหาความสมบูรณ์แบบ แต่แสวงหาลมหายใจ สำหรับเธอ การวาดภาพเปรียบเสมือนการเปิดหน้าต่างเพื่อให้เธอได้หายใจอย่างอิสระและคืนลมหายใจนั้นกลับคืนสู่ผู้ชม
ภาพวาดแล็กเกอร์ของหลัน เฟือง ยึดมั่นในเทคนิคดั้งเดิมอย่างเคร่งครัด แต่ยังคงไว้ซึ่งจิตวิญญาณแห่งการตกแต่งที่ทันสมัย ความซับซ้อนและความพิถีพิถันของเทคนิคเหล่านี้ไม่ได้ทำให้ภาพวาดของเธอสูญเสียคุณค่าเชิงกวี แต่กลับยิ่งเสริมความชัดเจนและความลึกล้ำ
ตามที่ภัณฑารักษ์และศิลปิน Phan Trong Van กล่าวไว้ว่า การใช้วัสดุแล็กเกอร์แบบดั้งเดิมผสมผสานกับเทคนิคที่ซับซ้อนและแรงบันดาลใจสมัยใหม่ ทำให้ชุดภาพวาดนี้ถือเป็นทั้งอนุสรณ์สถานแด่บิดาของเขาและเป็นเครื่องบรรณาการแด่ชีวิต
นักข่าว Cuong Quach ให้ความเห็นว่า “ใน Loan Phuong งานแล็กเกอร์ไม่เพียงแต่เป็นความคิดถึงหรือเทคนิคเท่านั้น แต่ยังเป็นภาษาแห่งความฝันที่ผู้หญิง ธรรมชาติ และความงามอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน”
นักข่าวและศิลปิน Truong Nguyen Nga กล่าวว่า "ดูเหมือนว่าเธอต้องการจะฉีกเปลือกแห่งความลำเอียงที่ผูกมัดผู้หญิงไว้เสมอ แต่เธอก็ยังคงรักษาบุคลิกที่อ่อนโยนและฝันกลางวันไว้ ราวกับว่าเธอกำลังใช้ชีวิตอยู่ในสวรรค์ของเธอเองบนโลก"
การปรากฏตัวของ The Road to the Clouds ยังเพิ่มเสียงอันนุ่มนวลของผู้หญิงให้กับกระแสศิลปะร่วมสมัยของเวียดนาม ซึ่งศิลปินหญิงมีความมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่ในฐานะวัตถุที่ได้รับการยกย่องชื่นชมอีกต่อไป แต่เป็นบุคคลผู้สร้างสรรค์และผู้บอกเล่าเรื่องราวของตนเอง
ที่มา: https://tuoitre.vn/duong-len-may-cua-loan-phuong-20251019100407509.htm






การแสดงความคิดเห็น (0)