มุมความทรงจำเดือนเมษายน

เมษายนกลับมาพร้อมลมหายใจอันอ่อนโยนของผืนดินและท้องฟ้า ราวกับกลัวที่จะปลุกความฝันเก่าๆ ที่ยังคงหลงเหลืออยู่บนยอดไม้ หัวใจของฉันยังมีมุมเล็กๆ ที่สงวนไว้สำหรับเดือนเมษายน...

ภาพประกอบ

เมษายนมาถึงแล้ว ลมร้องเพลงฤดูร้อน

มีฝนตกในดวงตาสีฟ้า

ฉันมองเห็นคำพูดจริงใจของคุณทันที

ดั่งดอกโคลเวอร์ที่เกาะติดรอยเท้าที่คุ้นเคย…

(เมษากลับมาแล้ว - เหงียน นัท อันห์)

เมษายนกลับมาพร้อมลมหายใจอันอ่อนโยนจากพื้นดินและท้องฟ้า ราวกับกลัวที่จะปลุกความฝันเก่าๆ ที่ยังคงหลงเหลืออยู่บนยอดไม้ หัวใจของฉันยังมีมุมเล็กๆ ที่สงวนไว้สำหรับเดือนเมษายนอีกด้วย ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับเก็บความทรงจำที่ไม่มีชื่อ เพียงแค่สายลมพัดผ่านก็เพียงพอที่จะปลุกความทรงจำเหล่านั้นขึ้นมาได้

เดือนเมษายนเป็นช่วงเปลี่ยนฤดูกาล เมื่อฝนฤดูร้อนแรกตกลงมาอย่างกะทันหัน ชะล้างร่องรอยของแสงแดดฤดูใบไม้ผลิบนท้องถนนจนหมดไป เช้าวันหนึ่ง ตื่นขึ้นก็พบว่าสายลมพัดละอองน้ำเย็นมา และกลิ่นหอมหวานของดอกลิลลี่ที่แอบซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง ดอกลิลลี่เป็นดอกไม้ประจำเดือนเมษายน สีขาวราวกับจดหมายที่ไม่ได้ส่ง บริสุทธิ์ราวกับความคิดถึงที่ไม่มีชื่อ...

ผู้คนมักพูดกันว่าทุกฤดูที่ดอกลิลลี่บานเป็นฤดูแห่งความคิดถึง ฉันไม่รู้ว่านั่นเป็นความจริงหรือไม่ แต่ฉันรู้ว่าทุกครั้งที่เห็นดอกลิลลี่ ใจของฉันจะหดหู่ ฉันจำเช้าตรู่ที่ฉันไปตลาดดอกไม้กับแม่ได้ มือเล็กๆ ของฉันจับเสื้อของแม่เอาไว้ ดวงตาของฉันเป็นประกายเมื่อมองดูช่อลิลลี่ที่เพิ่งตัดใหม่ซึ่งยังเปียกน้ำค้างอยู่ ฉันยังจำครั้งแรกที่ฉันจัดแจกันดอกไม้ด้วยตัวเอง กลีบดอกลิลลี่เอียงอยู่ในแจกันพอร์ซเลนสีขาว กลิ่นหอมอ่อนๆ กระจายไปทั่วมุมของบ้านหลังเก่า และฉันจำได้ว่า... บ่ายวันหนึ่งที่ไกลออกไป มีคนให้กิ่งลิลลี่กับฉัน พร้อมกับคำสัญญาว่าเวลาได้ผ่านไปแล้ว

ความทรงจำเหล่านั้นเก่าแก่พอๆ กับจดหมายที่เขียนด้วยลายมือที่ถูกกดทับไว้ระหว่างหน้าไดอารี่ที่เลือนราง เมื่อเดือนเมษายนมาถึง มีเพียงสายลมพัดผ่านมาและกลิ่นดอกลิลลี่ ทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับคืนมาอย่างรวดเร็วราวกับว่ามันไม่เคยจางหายไป...

เดือนเมษายนมาพร้อมกับฝนที่ตกกระทันหัน ตกและตกอย่างรวดเร็วราวกับเรื่องราวที่ต้องจบลงก่อนที่มันจะเริ่มต้นขึ้น ฝนในเดือนเมษายนไม่หนาวเท่าฝนฤดูใบไม้ผลิหรือหนักเท่าฝนฤดูร้อน ฝนจะตกลงมาเบาๆ เหมือนเสียงกระซิบจากสวรรค์และโลก ราวกับสัมผัสที่อ่อนโยนต่อความทรงจำ ฉันชอบช่วงบ่ายที่เงียบสงบของเดือนเมษายนที่ได้นั่งข้างหน้าต่าง มองดูสายฝนที่ตกลงบนชายคา ขณะที่หัวใจของฉันล่องลอยกลับไปในวันเก่าๆ ในวันนั้น ซึ่งเป็นช่วงบ่ายของเดือนเมษายนเช่นเดียวกัน ฉันได้ยินเสียงใครบางคนหัวเราะเสียงดังในสายฝนอย่างเงียบๆ แต่สิ่งที่เหลืออยู่ก็มีเพียงความทรงจำเท่านั้น

เดือนเมษายนยังเป็นเดือนแห่งการอำลา ต้น Lagerstroemia ที่มีสีม่วงเริ่มเปลี่ยนเป็นสีม่วงเพื่อเตือนใจถึงฤดูสอบที่กำลังจะมาถึง ตอนที่ฉันยังเป็นนักเรียน ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมผู้คนถึงชอบต้น Lagerstroemia มากขนาดนั้น จนกระทั่งฉันโตขึ้น ฉันจึงได้ตระหนักว่าสีม่วงไม่เพียงแต่เป็นสีของดอกไม้เท่านั้น แต่ยังเป็นสีของความรู้สึกที่ไม่อาจเอ่ยออกมาได้ เป็นสีของอารมณ์บริสุทธิ์ที่เงียบงัน มีผู้คนที่ผ่านเดือนเมษายนมา ทิ้งร่องรอยอันเลือนลางไว้ในตัวฉัน เป็นความทรงจำอันอ่อนโยนที่ไม่มีวันจางหาย

มีคนบอกว่าเดือนเมษายนเป็นช่วงที่ยังมีเรื่องให้ทำไม่เสร็จ มีคนสารภาพบาป มีคนเสียมือ มีคนมองหน้ากันแต่ไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า... ดังนั้นเดือนเมษายนจึงผ่านไปเฉยๆ พร้อมกับสิ่งที่ยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ทิ้งความว่างเปล่าไว้ในใจของผู้คน แต่ฉันเชื่อว่าแม้ว่าเดือนเมษายนจะนำสิ่งที่ยังไม่เสร็จมาให้ แต่มันก็ยังเป็นช่วงเวลาที่สวยงามมากของวัยหนุ่มสาว อย่างน้อยในบางช่วงเวลา เราก็เคยรัก มีความหวัง มีความฝัน

เมษายนเป็นฤดูแห่งความคิดถึงแต่ก็เป็นฤดูแห่งการเริ่มต้นใหม่เช่นกัน ฝนในเดือนเมษายนชุ่มฉ่ำทั้งพื้นดินและท้องฟ้า และต้นไม้ก็ผลิบานขึ้น ถนนเก่าๆ ก็กลายเป็นถนนใหม่ทันที ฉันเคยคิดว่าเดือนเมษายนเป็นฤดูแห่งสิ่งที่สูญหายไป แต่แล้วก็ตระหนักได้ว่าเดือนเมษายนเป็นเดือนแห่งความหวังอันอ่อนโยนเช่นกัน เมษายนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แต่ใจของผู้คนยังคงเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถระบุชื่อได้

แม้ว่าเดือนเมษายนจะชวนให้นึกถึงความทรงจำเก่าๆ และนำพาความรู้สึกคิดถึงมาด้วย แต่ฉันก็ยังรักเดือนเมษายนในแบบฉบับของตัวเอง ฉันรักสายลมที่สดชื่น สีดอกลิลลี่ที่บริสุทธิ์ ฝนที่ตกกะทันหัน และสิ่งที่ยังไม่เสร็จเรียบร้อย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เมษายนก็จะสิ้นสุดลงในที่สุด และยังคงมีวันสดใสรออยู่ข้างหน้า

เดือนเมษายนมาถึงแล้ว หัวใจของฉันเปิดมุมแห่งความทรงจำ...

ลินห์จาว

ที่มา: https://baolongan.vn/goc-nho-thang-tu-a192894.html