มุมความทรงจำเดือนเมษายน

เมษายนหวนคืนมาพร้อมกับลมหายใจแผ่วเบาจากสวรรค์และผืนดิน ราวกับหวาดกลัวที่จะปลุกความฝันเก่าๆ ที่ยังคงหลงเหลืออยู่บนยอดไม้ หัวใจของฉันก็มีมุมเล็กๆ ไว้สำหรับเดือนเมษายนเช่นกัน...

ภาพประกอบ

เมษายนมาถึง ลมร้องเพลงฤดูร้อน

มีฝนตกในดวงตาสีฟ้า

ฉันเห็นคำพูดจริงจังของคุณทันที

ดั่งดอกโคลเวอร์ที่เกาะติดรอยเท้าที่คุ้นเคย…

(มาเดือนเมษายน - เหงียนนัทแองห์)

เมษายนหวนคืนมาพร้อมกับลมหายใจแผ่วเบาจากผืนดินและท้องฟ้า ราวกับหวาดกลัวที่จะปลุกความฝันเก่าๆ ที่ยังคงหลงเหลืออยู่บนยอดไม้ หัวใจของฉันก็มีมุมเล็กๆ ที่ถูกสงวนไว้สำหรับเดือนเมษายนเช่นกัน เป็นพื้นที่สำหรับเก็บความทรงจำไร้ชื่อ เพียงสายลมพัดผ่านก็เพียงพอที่จะปลุกมันขึ้นมาได้

เมษายนคือช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนฤดูกาล เมื่อฝนฤดูร้อนแรกเทลงมาอย่างกะทันหัน ชะล้างร่องรอยของแสงแดดฤดูใบไม้ผลิที่ยังคงหลงเหลืออยู่บนท้องถนน เช้าวันหนึ่ง ตื่นขึ้นมาก็พบว่าสายลมพัดพาละอองน้ำเย็นๆ กลิ่นหอมหวานของดอกลิลลี่มา ดอกลิลลี่ - ดอกไม้แห่งเดือนเมษายน สีขาวราวกับจดหมายที่ไม่ได้ส่ง บริสุทธิ์ดุจความคิดถึงที่ไร้ชื่อ...

มีคนบอกว่าดอกลิลลี่บานสะพรั่งทุกฤดูคือฤดูแห่งความคิดถึง ฉันไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ แต่ฉันรู้ว่าทุกครั้งที่เห็นดอกลิลลี่ หัวใจของฉันจะจมดิ่งลง ฉันจำได้ถึงเช้าตรู่กับแม่ที่ตลาดดอกไม้ มือเล็กๆ ของฉันจับเสื้อแม่ไว้ ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับขณะมองดูช่อลิลลี่ที่เพิ่งตัดใหม่ซึ่งยังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำค้าง ฉันยังจำได้ถึงครั้งแรกที่ฉันจัดแจกันดอกไม้ด้วยตัวเอง กลีบลิลลี่ที่เอียงอยู่ในแจกันพอร์ซเลนสีขาว กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ฟุ้งกระจายอยู่ในมุมหนึ่งของบ้านหลังเก่า และฉันจำได้... บ่ายวันหนึ่งที่ไกลแสนไกล มีคนมอบกิ่งลิลลี่ให้ฉัน พร้อมกับคำสัญญาที่ว่ากาลเวลาได้พัดพาไป

ความทรงจำเหล่านั้น เก่าแก่ราวกับจดหมายเขียนด้วยลายมือที่ถูกกดทับไว้ระหว่างหน้าบันทึกที่เลือนราง ทันทีที่เดือนเมษายนมาถึง ทันทีที่สายลมพัดพากลิ่นหอมของดอกลิลลี่ ทุกสิ่งก็กลับคืนมาอย่างรวดเร็ว ราวกับว่ามันไม่เคยจางหายไป...

เมษายนนำพาฝนที่ตกลงมาอย่างกะทันหัน ตกมาและไปอย่างรวดเร็วราวกับเรื่องราวที่ต้องจบลงก่อนจะได้เริ่มต้น ฝนในเดือนเมษายนไม่ได้เย็นยะเยือกเหมือนฝนฤดูใบไม้ผลิ หรือหนักหน่วงเหมือนฝนฤดูร้อน ตกปรอยๆ เหมือนเสียงกระซิบจากสวรรค์และโลก เหมือนสัมผัสอันอ่อนโยนที่โอบล้อมความทรงจำ ฉันชอบยามบ่ายอันเงียบสงบของเดือนเมษายนที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่าง มองสายฝนที่โปรยปรายลงมากระทบชายคา ขณะที่หัวใจล่องลอยกลับไปในวันวาน วันนั้น บ่ายวันหนึ่งในเดือนเมษายนเช่นนั้น ฉันได้ยินเสียงใครบางคนหัวเราะเสียงดังท่ามกลางสายฝน แต่แล้ว สิ่งที่หลงเหลืออยู่ก็มีเพียงความทรงจำ

เมษายนยังเป็นเดือนแห่งการอำลา ดอกไม้สีม่วงของต้น Lagerstroemia เริ่มเปลี่ยนเป็นสีม่วง เป็นเครื่องเตือนใจถึงฤดูสอบที่กำลังจะมาถึง สมัยเรียน ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมผู้คนถึงรัก Lagerstroemia มากขนาดนั้น พอโตขึ้นฉันถึงได้ตระหนักว่าสีม่วงไม่เพียงแต่เป็นสีของดอกไม้เท่านั้น แต่ยังเป็นสีของความรู้สึกที่ไม่อาจเอ่ยออกมา ของอารมณ์ที่บริสุทธิ์และเงียบงัน มีผู้คนที่ผ่านเดือนเมษายนมา ทิ้งร่องรอยอันเลือนรางไว้ในตัวฉัน ความทรงจำอันอ่อนโยนที่ไม่มีวันจางหาย

มีคนว่ากันว่าเดือนเมษายนเป็นฤดูกาลแห่งสิ่งที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ใครบางคนสารภาพรักผิดพลาด บางคนมือหัก บางคนมองหน้ากันแต่ไม่กล้าที่จะก้าวออกมา... และแล้วเดือนเมษายนก็ผ่านไป แบกรับสิ่งที่ยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่าเลือนรางในหัวใจของผู้คน แต่ฉันเชื่อว่าถึงแม้เดือนเมษายนจะนำพาสิ่งที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์มาให้ แต่มันก็ยังคงเป็นช่วงเวลาที่งดงามของวัยเยาว์ อย่างน้อยในช่วงเวลาหนึ่ง เราก็ได้รัก มีความหวัง มีความฝัน

เมษายน - ฤดูแห่งความคิดถึงแต่ก็เป็นฤดูแห่งการเริ่มต้นใหม่เช่นกัน ฝนเดือนเมษายนโปรยปรายลงมารดผืนดินและท้องฟ้า และจากจุดนั้น ต้นไม้ก็ผลิใบอ่อน เส้นทางเก่าๆ ก็กลายเป็นเส้นทางใหม่ทันที ฉันเคยคิดว่าเดือนเมษายนคือฤดูแห่งสิ่งที่สูญหาย แต่แล้วฉันก็ตระหนักได้ว่ามันคือเดือนแห่งความหวังอันอ่อนโยน เมษายนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แต่หัวใจของผู้คนยังคงเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจเอ่ยชื่อได้

ถึงแม้เดือนเมษายนจะชวนให้นึกถึงความทรงจำเก่าๆ และนำพาความคิดถึงมาด้วย แต่ฉันก็ยังรักเดือนเมษายนในแบบของตัวเอง รักสายลมที่สดชื่น สีสันของดอกลิลลี่ที่บริสุทธิ์ ฝนที่ตกกระทันหัน และสิ่งที่ยังค้างคา ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เมษายนก็จะจบลง และยังคงมีวันสดใสรออยู่ข้างหน้า

เดือนเมษายนมาถึง หัวใจของฉันเปิดมุมแห่งความทรงจำ...

ลินห์ เชา

ที่มา: https://baolongan.vn/goc-nho-thang-tu-a192894.html