ตำนานมังกรศักดิ์สิทธิ์

สัญลักษณ์มังกรในตำนานเป็นที่นิยมทั่วโลก ในตะวันตก มังกรไม่ได้เป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์ แต่เป็นสัญลักษณ์ของพลังชั่วร้าย ในตะวันออก มังกรเป็นสัญลักษณ์ของกษัตริย์ จักรพรรดิ การควบคุมสภาพอากาศ การเติบโตของสังคม เกษตรกรรม ไม่ว่าจะเป็นสัญลักษณ์ของปรัชญาหรือพลังใดก็ตาม ต้นกำเนิดของมังกรในโลกก็ค่อนข้างคล้ายคลึงกัน

เมื่อคนก้าวออกจากถ้ำ พวกเขาจะกลัวพลัง 3 ประการ ได้แก่ สิงโตหรือเสือบนพื้น งูหรือสัตว์ประหลาดในทะเล สัตว์เลื้อยคลานดุร้ายใต้น้ำ นกอินทรีตัวใหญ่ และนกล่าเหยื่อที่ดุร้ายบนท้องฟ้า สิ่งเหล่านี้เป็นศัตรูที่น่าเกรงขาม คล่องแคล่ว แข็งแกร่ง มีเขี้ยวและกรงเล็บที่แหลมคม และสามารถกินคนได้ทุกเมื่อ เมื่อเวลาผ่านไป มนุษย์ก็รวมพลังทั้งสามสายพันธุ์เข้าด้วยกันเป็นภาพเดียวกัน เรียกว่า มังกร

มังกรมีหัวเป็นสิงโต ลำตัวเป็นงู เกล็ดปลา และเขาของกวาง มังกรตะวันตกมีปีก มังกรตะวันออกไม่มีปีก แต่บินอยู่บนเมฆ พ่นน้ำ และทำให้เกิดฝนตก ม้าผสมกับสิงโตและปลาจะกลายเป็นม้ามังกร หรือยูนิคอร์นที่มีลำตัวเป็นม้า แต่มีหัวเป็นสิงโตและลำตัวเป็นเกล็ด แนวคิดเหล่านี้น่าจะมาจากการออกเสียงครั้งแรกด้วย: มังกร (ภาษาอังกฤษ), ปอด/หลง (ภาษาจีน), หรง (ภาษาเวียดนาม)… มีแหล่งที่มาของพยางค์เช่นเดียวกัน

เชื่อกันว่าการแกะสลักมังกรที่เก่าแก่ที่สุดในโบราณคดียุคหินใหม่ในประเทศจีนเมื่อประมาณ 5,000 ปีก่อนคริสตกาลและการกล่าวถึงมังกรเป็นลายลักษณ์อักษรครั้งแรกในงานเขียนของขงจื๊อเมื่อประมาณ 2,000 ปีก่อนคริสตกาล มังกรในเวียดนามปรากฏบนโบราณวัตถุของราชวงศ์ลี (1010 - 1225) และเป็นที่นิยมตลอดหนึ่งพันปีของการปกครองตนเองในระบบศักดินา แต่ร่องรอยที่เกี่ยวข้องกับมังกรยังพบได้บนงานแกะสลักสำริดดองซอนเมื่อ 2,500 ปีก่อน มังกรตะวันตกปรากฏให้เห็นมากในยุคกลางตั้งแต่ประมาณศตวรรษที่ 7 - 14 ในศาสนาฮินดู มกร - สัตว์ประหลาดแห่งท้องทะเลก็ถือเป็นมังกรชนิดหนึ่งเช่นกัน เป็นที่นิยมมากในงานศิลปะของชาวจามปา

ตามการวิจัยของ Robert Beer ในหนังสือ Handbook of the Tibetan Buddhist Symbols มังกรจีนมี 3 สายพันธุ์หลักและ 9 สายพันธุ์ย่อย 3 สายพันธุ์หลัก ได้แก่ มังกรสายฟ้าที่มีปอดหรือเขา (cuong long/truong giac loi long/มังกรสายฟ้าที่มีเขา) มังกรทะเลลี้หรือมังกรทะเลไม่มีเขา (hai long khong hon/long ma) และมังกรเกียวหลง (ch.chiao) ที่มีเกล็ด อาศัยอยู่ในทะเลสาบและถ้ำ 9 สายพันธุ์ย่อย ได้แก่ thien long, than long, duc long (มังกรมีปีก), ban long (มังกรขด), dai giac long (มังกรมีเขา), ung chuy long (มังกรจมูก), hoang long (มังกรทอง), thuy long (มังกรน้ำ), ho dharma long (มังกรผู้พิทักษ์สมบัติ) ชื่อของ 12 สายพันธุ์นี้เป็นภาษาจีน ซึ่งชาวจีนได้ค้นคว้า และชาวเวียดนามก็รู้จักเช่นกัน

นอกจากนี้ ตามการวิจัยของ Robert Beer มังกรโดยทั่วไปมี 3 ส่วนและ 9 รูปร่าง 3 ส่วนคือ หัวถึงขาหน้า ขาหน้าถึงเอว และเอวถึงหาง ลักษณะ 9 รูปร่าง ได้แก่ หัวเหมือนอูฐ เขาเหมือนกวาง ตาเหมือนปีศาจ กระต่าย หรือกุ้ง คอเหมือนงู เกล็ดเหมือนปลา ท้องเหมือนกบหรือหอยใหญ่ หูเหมือนวัว ขาหน้าและเท้าเหมือนเสือ กรงเล็บเหมือนอินทรี

ด้านหลังมีเกล็ดคล้ายเปลวไฟ 81 ชิ้นเรียงกันและแผ่นหลังแหลมคมที่งอกออกมาจากขากรรไกร คาง เข่า และหาง เคราที่เหมือนปลาคาร์ปทอดยาวจากริมฝีปากบนของมังกร และแผงคอม้วนงอและพลิ้วไสวเหมือนม้า ดวงตาของมังกรป่าจ้องมอง คิ้วยกขึ้น ฟันแหลมคม ลิ้นยาวและบิดเบี้ยว สายฟ้าแลบพุ่งออกมาจากขาหน้าทั้งสองข้าง ขณะที่มังกรบิดตัวในก้อนเมฆที่หมุนวน ขาทั้งสี่ข้างถืออัญมณีล้ำค่า ไว้