บทความที่แบ่งปันโดยคุณหลิว หยุน อายุ 70 ปี ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่ประเทศจีน ได้รับการแบ่งปันในหน้า 163
ฉันชื่อหลิวหยุน อายุ 70 ปี ตอนเด็กๆ ฉันหน้าตาไม่ดีเลยแต่งงานตอนอายุ 28 สามีฉันแก่กว่าฉัน 5 ปี ตอนที่เราเจอกันครั้งแรก พ่อแม่สามีเสียชีวิตไปแล้ว ฉันเป็นลูกคนเล็ก เลยได้บ้านเก่าหลังหนึ่งมา ทุกครั้งที่ฝนตก บ้านทั้งหลังก็จะรั่ว
หลังจากแต่งงานกันได้สองปี ฉันกับสามีก็มีลูกชายด้วยกัน เรารักเขามาก ตั้งแต่เด็ก ๆ เขาก็เป็นเด็กเรียนเก่งมาตลอด และต่อมาก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยในจังหวัดนั้นได้
โศกนาฏกรรมเกิดขึ้น
สามีฉันเป็นมะเร็งกระเพาะอาหาร พอได้ยินข่าว ฉันก็วิ่งวุ่นไปทั่วเพื่อหาทางรักษา ตอนนั้นพี่ชายฉันให้ยืมเงินแล้วบอกว่าไม่ต้องกังวล ยังไม่สายเกินไปที่จะจ่ายคืนเมื่อฉันมีเงิน แค่นั้นเอง ฉันกับสามีก็ต่อสู้กับโรคนี้มาด้วยกัน 5 ปี ผ่าตัดไป 4 ครั้ง พักรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลหนึ่งต่ออีกแห่งหนึ่ง
หนึ่งปีต่อมา ลูกชายผมแต่งงาน เขาและภรรยาอยู่ในเมืองเพื่อเริ่มต้นธุรกิจ ผมจึงไม่อยากทำให้พวกเขาลำบาก แม้ว่าผมจะไม่ได้เห็นด้วยก็ตาม
หลังจากแต่งงาน ฉันซื้อบ้านให้ลูกๆ เพื่อหาเงิน ฉันจึงขายบ้านไปส่วนหนึ่งเพื่อชำระหนี้ และนำเงินที่เหลือ 650,000 NDT (เทียบเท่า 2.2 พันล้านดอง) ไปให้ลูกๆ ซื้อบ้าน
สาเหตุที่ฉันปฏิเสธที่จะดูแลหลานๆ
ปีที่สามีของฉันเสียชีวิตก็เป็นปีที่ลูกสะใภ้ของฉันได้ให้กำเนิดหลานชายของเธอด้วย
ตอนที่ลูกสะใภ้คลอด สามีของฉันอยู่ในช่วงวิกฤตที่สุด ครั้งหนึ่งลูกชายขอให้ฉันดูแลลูกสะใภ้ของเขาในช่วงที่ลูกกำลังตั้งครรภ์ แต่ฉันแค่อยากจะดูแลสามีให้เต็มที่ ฉันจึงปฏิเสธไป
หลังจากสามีเสียชีวิต ลูกชายแนะนำให้ฉันย้ายกลับไปอยู่บ้านเขา เขาบอกว่าฉันช่วยดูแลบ้านและลูกๆ ได้ และฉันจะรู้สึกสบายใจขึ้น แต่ฉันไม่รู้สึกอยากอยู่ด้วยเลย เลยไม่เห็นด้วย
ปีนั้น ลูกชายและภรรยาพาหลานชายกลับมาบ้านเกิดเพื่อฉลองเทศกาลเต๊ด นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเจอหลานชาย พอเห็นหน้าก็ให้ซองแดงเขาไป ก่อนเข้าเมือง ลูกสะใภ้แนะนำให้ดูแลหลานๆ ให้ผม เห็นว่าลูกๆ ทำงานหนักแค่ไหน ผมก็ตกลง
ฉันคิดว่าการอยู่ร่วมกับลูกๆ จะทำให้ฉันมีอารมณ์ดีขึ้น แต่จู่ๆ สุขภาพของฉันก็แย่ลงเรื่อยๆ
ความขัดแย้งเพิ่มมากขึ้น

เมื่อก่อนฉันกับลูกสะใภ้ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยเข้าใจกัน แต่พอมาที่นี่ ฉันก็เห็นว่าฉันกับลูกสะใภ้มีความคิดเห็นต่างกันมาก อย่างเช่นเรื่องการเลี้ยงลูก เวลาเข้านอน เวลาดื่มนม เวลาเข้าห้องน้ำ ทุกอย่างถูกกำหนดไว้ชัดเจนอยู่แล้ว ถ้ามีอะไรผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว พวกเขาก็โทษฉัน
ฉันต้องดูแลหลานและทำงานบ้าน อีกอย่างคือต้องดูแลสามีที่ป่วยมานาน สุขภาพก็ไม่ดี กินก็น้อยลง แต่ลูกสะใภ้ไม่เข้าใจฉันเลย ลูกสาวเลยทะเลาะกันบ่อยมาก ทนไม่ไหวแล้ว เลยกลับบ้านเกิด
ตั้งแต่นั้นมา สุขภาพของฉันก็ย่ำแย่มาก บางครั้งฉันก็โทรไปถามลูกชาย แต่ก็พูดได้แค่ไม่กี่คำก่อนจะวางสายไป
หลานชายผู้ซื่อสัตย์
โชคดีที่ตอนที่ฉันป่วย หลานสาวช่วยฉันเยอะมาก เธอซื้อยาและทำอาหารให้ฉันกิน ครั้งหนึ่งตอนที่ฉันป่วยเป็นปอดบวม เธอเป็นคนดูแลขั้นตอนการรักษาทั้งหมดตอนที่ฉันเข้าโรงพยาบาล
เมื่อไม่นานมานี้ ลูกชายของฉันพูดตรงๆ ว่าจะไม่ดูแลฉันเมื่อฉันแก่ตัวลง ลูกๆ ก็พูดแบบนั้น ฉันจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวางแผนเอง ฉันอยู่คนเดียวในชนบท โชคดีที่ฉันมีหลานชายที่กตัญญูและดูแลฉันเป็นอย่างดี ฉันตัดสินใจมอบบ้านมูลค่า 650,000 หยวน (ประมาณ 2.2 พันล้านดอง) ให้หลานสาว เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณที่เธอดูแลฉันมาตลอด
ที่มา: https://giadinh.suckhoedoisong.vn/khong-cham-chau-noi-ve-gia-vo-chong-con-trai-tu-choi-phung-duong-toi-lap-tuc-cho-chau-gai-can-nha-22-ty-dong-172240506101904217.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)